ხატია ნებულიშვილი

“მაგ ხმა უფრო ლაღი ახსოვდა. ახლა გაბზარული იყო. სიტყვებმა და გამოხედვამ ერთათ გეიარა შუბლიდან საცხა წითელ საპოშკების ჭვინტებამდე. გეიარა. მარა არ მიწყდა და დარჩა რაფერც რაცხა, ხო გაგიგიათ, ძველი მებრძოლი ავატყოფობსო, ძველი ჭრილობა არ იკვრისო და ახლა გადახვეული არ ღონივრათ ბანდებითო და მაგ ბანდი რი ჩეიფხრიწოს უცბათ. სწორათ დეინახეთ, გახსნილი ჭრილობაა, ოღონდ ღონივრათ გადახვეული და მაგ ჩეიფხრიწა. ჩეიფხრიწა და ვიცით, ჭრილობა არსად წასულა, უბრალოთ ცდილობდს, ბანდი ზედმეტათ არ გეენძრია და ახლა ჩემეიხა, ჩამეიფხრიწა და არი ისევლე ღიათ. სხვანაირათ. ეგება, ლამაზი ჭრილობაცაა, ტკბილივ, მარა უბედურიც. ეგება ამნაირი ჭრილობა ბევრს აქვს, მარა ერთნაირი არცერთი არაა და ყველას თავისი სილამაზე და უბრდურობა ადევს."
"კუპიდონი კრემლის კედელთან" აკა მორჩილაძე”
― Aka Morchiladze

“ქვა შეიძლება უთანასწორო ბრძოლის კეთილშობილი იარაღი იყოს. კაცობრიობა ლამაზია, როდესაც ტანკს ესვრის ქვას და საზიზღარი, როდესაც პირზე დუჟმომდგარი იმავე ქვით ვიღაც უმწეოს ქოლავს. ოღონდაც ეს ორივე ქმედება სულ ადვილად შეიძლება ჩაიდინოს ერთმა და იმავე ადამიანმა.”
― არჩილ ქიქოძე, სამხრეთული სპილო

“ყოველ ჩვენგანში არის ხოლმე სხვადასხვა კაცი, აგერ თვითონაც ხან კაენი ხარ, ხან-აბელი. შენში? ო, ჩემში ყველა ქალია, ვინც კი შობილა დედამიწაზე, მე ყველა ქალის სახელი მქვია.."
"კაენი" ჟოზე სარამაგუ”
― José Saramago, Caim

“„ლილი, ჩემო პატარა, ფერადკანიან ქალს არსად მიიღებენ. ღვთისმშობელსაც კი არსად შეუშვებენ, თუ ფერადკანიანი იქნება.”
― Sue Monk Kidd, The Secret Life of Bees