David Troch's Blog, page 9

Beweging #338

Een wasmand vol sportkleding. Het huis ruikt niet langer naar zweet. De oudste zon voelt de afgelopen week in de benen. De jongste zon niet, hij laat zich tijdens de fietstocht vervoeren. In de kringwinkel slaan jullie gezelligheid voor de wintermaanden in. Tot de jongste naar het toilet moet. Dat blijkt stuk. Hop. Weer de fiets op. Je weet wel een koffiebar in de buurt. Daar hebben ze niet alleen een toilet, binnen de kortste keren staan er ook drie glazen voor jullie neus te dampen. De boosdoe...

Beweging #337

Bladeren. Bladeren. Twijgjes. Bladeren. Takken. Bladeren. Bladeren. Stam. Boom. Vandaag mag je niet alleen slalommen, vandaag mag je ook springen en klauteren en je een weg naar de einder wringen. Gisteren meed je de bosrijke omgeving waar je zo verknocht aan bent. Na de storm zijn de paadjes herschapen in een hindernissenparcours. Tijdens het rennen moet je denken aan wat één van de zonnen bij het ontbijt zei: Het is goed dat niemand die we kennen is doodgegaan. Beweging houdt je jong. Voor de ...

Beweging #336

Voorzichtig. Het is één van de woorden die je het vaakst uit de mond van je moeder hebt gehoord. Er is storm op komst. Dus waarschuw je haar en je vader. Ze verblijven aan de kust. Ze sturen terug dat ze zoveel mogelijk binnen zullen blijven. Ze sturen niet terug dat ze ondertussen grote mensen zijn. Een dag later sla je je eigen waarschuwing in de wind. Na veel vijven moeten er ook zessen komen. Voor de zesde dag op rij trek je de hardloopschoenen aan. Het moet tien jaar geleden zijn dat je dat...

Beweging #335

Ze mopperen. Ze hebben al veel gesport en nu moeten ze ook nog eens dat hele roteind naar huis stiefelen. Niet zaniken. Niet afkomen met runners high en dat je hen daarom in hardloopkleren oppikt. Leid ze af. Maak er een spel van. Straks thuis moeten jullie goed ronkijken wat er nieuw of anders is. Ze beginnen alvast met raden. Vooraf raden kan geen kwaad. Verbeelding doet het gemopper wegebben. Ten lange leste beginnen ze ook hun eigen belevenissen op te dissen. Voor ze het goed en wel beseffen...

Beweging #334

Meneer, meneer. Het prijskaartje hangt er nog aan. Meneer. Stop nu toch eens even. Je houdt er nogal een strak tempo op na. Bijna niet bij te benen. Raak jij dan nooit buiten adem? Laat mij nu maar even. Nee, een schaar hoeft niet. Met mijn tanden lukt het wel. Uit de kringwinkel? Geen geld. Mistroostige kleur wel. Geef mij maar roze. Waar blijven we nu met dat prijskaartje? Oh. Het heeft zelfs een zakje. En een kap. Maar ja, het regent niet. Nog niet. Is het daarom dat je zo snel aan het rennen...

Beweging #333

Doe wat aan je dagplanning. Ga er meteen na het ontwaken mee aan de slag. Bestudeer de lucht. Trek je conclusies. Pas je plannen aan de wolken aan. Een prachtige hemel, ja, die het dagbegin kleurt. Bij gebrek aan wolkenformaties. Wat doe je dan? Nee. Fout. Je verschanst jezelf niet achter de laptop, niet achter het idee dat je het tegenwoordig vooral van de ochtenden moet hebben. Als dat waar was, had je allang komaf gemaakt met wat daar op het scherm staat. Maar goed, als jij koppig aan je dagp...

Beweging #332

Morgen de extra steun onder de inlegzool uittesten. Voorzichtig. Niet te zot. Geen twintig kilometer. Gisteren fronste een vriend de wenkbrauwen. Zal wel, zag je hem denken. Dus voegde je er maar aan toe: wel vijfendertig. Weer thuis kon je jezelf niet bedwingen. Daar had je de hardloopschoenen al aan. Een korte, rustige tocht. De bochten naar rechts waren nog niet geheel pijnloos. Zal dat daags nadien ook zo zijn? Blijkbaar niet. Je voelt niks. Tot je twee kilometer ver bent. Een boomwortel. Je...

Beweging #331

Kindje kijkt. Kindje wijst. Kindje krijst: Mama, mama, zou die meneer geen auto hebben? Je moet eens zien wat hij allemaal in die bakfiets te laden heeft. Nee, nee, niet die kleine prullen. Maar voor een zakje gordijnhaakjes, of een kleine gele chrysant of twee van de allerschattigste cactussen,  daar zouden wij al de auto voor nemen, toch, mama? Heb jij eigenlijk wel een fiets, mama? Jij rijdt graag, hé. Maar ik ook hoor, ik ook. Met onze grote koffer zou jij niet moeten puzzelen. Je zou nog ve...

Beweging #330

Wie zijn wij eens wij niet meer zijn wie we zijn. – Denk jij daar nu al aan? – Het lijkt me niets te vroeg. – Zo oud zijn we toch nog niet. – Goh. Echt jong nu ook weer niet. En, het is te laat eens de tijd daar is. – Eens de tijd daar is. – Ja, ook die tijd komt. Flitst dat dan nooit eens door jouw hoofd? – In een flits, ja, je zegt het. Soms. Heel, heel soms. Maar daar sta je voorts toch niet bij stil? Hoop jij dan niet dat jij nog heel lang fluks zal zijn? – Hoop. Wat is dat, hoop? Wat is dat...

Beweging #329

openrijten,
bijvoorbeeld van de borstkas,
wordt best gedaan zonder al te veel poeha.

trek het vlees in één ruk uit elkaar.
wees niet bang de handen vuil te maken.
alles is weg te wassen.

zo blijft uiteindelijk ook het hart
niet langer als een op hol geslagen
przewalskipaard tekeergaan.