David Troch's Blog, page 11

Beweging #318

Voor de allereerste keer nemen de zonnen deel aan een loopwedstrijd. Meer dan een kermiskoers is het niet. Desondanks wil je het niet missen. Je springt op de fiets, trotsteert onderweg een bui, hoopt maar dat ze de regen en de koude niet aangrijpen om thuis bij de haard te blijven. Zou de verrassing mooi in het water vallen. Maar nee hoor, ze zijn er, hebben er zin in. Wanneer de jongste zijn twee rondjes mag afhaspelen, is het droog. Wanneer de oudste zijn vier rondjes aan het rennen is, gaan ...

Beweging #317

Of ze even naar boven mogen. Voor een kleurboek. Voor tekenmateriaal. Wacht. Aan opa vraag je een handvol memoblaadjes en twee balpennen. De zonnen moeten over elkaar plaatsnemen. Hun koppen chocomelk vormen een schild. Ze mogen niet zien wat de ander doet. Kies een dier en schrijf het op. Draai het papiertje om. Teken het dier. Wanneer hun tekening klaar is, schuif je er een ander blaadje op. Nu een vervoersmiddel. Nu een soort fruit, zegt de oudste zon. Een kledingstuk. Nu een warm gerecht, ze...

Beweging #316

Het spannendste moment van de dag. Het brandalarm. Ergens vaag in je achterhoofd weerklinkt een stemmetje. Laat alles achter. Sluit ramen en deuren. Blijf rustig. Vooral dat rustig blijven vind je prima. Je laat je studenten hun spullen wegstoppen. Je laat je laptop in je rugzak glijden. Een lange colonne daalt de trappen af, beide handen voor de oren. Eens beneden denk je aan ontsnappen, in de richting van het station. Maar dan spreekt een andere docent je aan. Of je nieuw bent. Niet zo. Maar j...

Beweging #315

Hij glijdt weg in een strip. Dat mag wel. Eerder droogde hij af, zette alles op zijn plaats in kasten en lades, nam de borstel en begon te vegen. Jij plukt een nieuwe roman uit de kast. Nu ja, nieuw. Nog een zucht en een scheet en het is veertig jaar oud. Hoeveel heb je er eigenlijk nog niet gelezen? Dat heb je jezelf al wel vaker afgevraagd. Dan liep je met een vinger langs de ruggen, maar telkens opnieuw raakte je de tel kwijt. Samen met de oudste zon ga je voor de kast staan. De ongelezen boe...

Beweging #314

Dat jullie voor het avondeten nog wel even een rondje kunnen rennen. Wandelen. Rennen. Wandelen. De fiets van de jongste zon blijft ditmaal op stal. Dat weerhoudt ook hem er niet van tot twee keer toe de berg op te klauteren. Vooral voor het plezier van het pijlsnelle afdalen. Daarna houden jullie het vooral bij wandelen. Al beweer je dat jullie aan het rennen zijn wanneer jullie een oppas van de zonnen tegenkomen. Was dat zijn vriendin? vraagt de jongste. Jammer dat ze niet hand in hand liepen,...

Beweging #313

Tussen twee en drie uur ontstaat het meest vreemde eenlettergreepgedicht ooit. Tussen twee en drie uur tracht je jezelf tijdens de schrijfles overeind te houden. Voor en na het gedicht wil het met de slaap niet lukken. Aan het begin van de les laat dat zich merken, wanneer je beseft dat je de stroomkabel voor je MacBook vergeten bent. Daar gaat het plan om tijdens de drie uur durende koffiepauze door de stad te dolen. Je moet de fiets op, naar huis. Om je laptop op te laden. Om jezelf op te lade...

Beweging #312

De literatuur doet een mens al eens de muur oplopen. Niet de muren, de muur. Enkelvoud. Velen zullen zelfs vinden dat het van weinig eerbied getuigt indien je muur niet met een hoofdletter schrijft. Zoals de kunst je gisteren op plekken bracht waar je nooit dacht te komen, brengt de literatuur je nu naar een plek die je voor vandaag alleen maar van de televisie kende. Na de workshop loop je samen met de dame die je uitnodigde een eindje op. In de Sint-Bartholomeuskerk ligt het Brevier van Geraar...

Beweging #311

Kunst brengt je naar plekken waar je nooit dacht te komen. Zo voel je plots toerist in eigen stad. Je kijkt je ogen uit in gebouwen waar je nooit eerder een voet zette. Of je staat jezelf te vergapen aan een binnentuin. De werken aan de muur, de werken kriskras over een ruimte verspreid, daar moet je natuurlijk ook wat aandacht aan schenken. De vraag die daarbij op de proppen komt: zou het een plekje in de woonkamer verdienen? Je stelt de vraag luidop, je hoort de vraag beantwoord worden. Ooit z...

Beweging #310

De oudste zon kan nog op de fiets van de jongste. Dus als de jongste toch ook even wil hardlopen, dan springt de oudste wel op het zadel. Daar gaan jullie. Je kortste route. Dat is buiten de jongste gerekend. Op het moment dat hij het stuur al een paar honderd meter aan de oudste heeft overgelaten, wil hij een ommetje maken. Regelrecht een berg op. Hij stuift er vandoor, de oudste op de hielen. Jij hebt de edele taak de fiets naar boven te sleuren. Op de top van de berg beweert een vrouw je te h...

Beweging #309

Oké. Dus. Een Troch. Dat blijkt een klein, bolvormig, paars monstertje met behoorlijk scherpe tanden. Het stampt de kamer door op twee belachelijk dunne benen. Met twee armen ter hoogte van waar bij de mensheid de oren zitten grijpt het gretig om zich heen. Een paar ogen heeft het ook. Irissen in van dat bloeddorstige rood. De Trochen dringen via een portaal onze wereld binnen, vast van plan hier de plak te komen zwaaien. Dat moet koste wat het kost vermeden worden, dus een handvol kabouters tra...