David Troch's Blog, page 5

Beweging #378

toon een uk in de palm van je hand een steen
en de uk weet wat er in je hand ligt. sluit je je hand
tot vuist, is de steen op slag weg.

bleef het maar zo. lag er maar geen steen meer
op je maag als je een tijd niet sprak. je nam de proef
op de som en hield lang je mond.

maar je bent de uk niet, het stopt niet. de steen speelt
op, zelfs als je hem niet bij naam noemt. al zwijg je,
je draagt de steen op de tong.

Beweging #377

Carll Cneut! De dame op het podium deinst achteruit. Het is duidelijk, ze had niet verwacht dat iemand het citaat in haar presentatie aan de juiste illustrator zou weten koppelen. Helaas, de lezing rond kinder- en jeugdliteratuur op de pedagogische studiedag ontspint zich niet verder tot een quiz. Vanaf dan beperkt de dame zich tot het opsommen van verschillende genres. Vooraf heeft ze prentenboeken, dichtbundels en diens meer kriskras over de stoeltjes in de tribune verspreid. Af en toe gaat éé...

Beweging #376

Dat je dat goed doet. Zelden weet je wat je met complimenten aan moet. Dus zeg je maar dat je nu toch maar eens de boodschappen naar boven moet brengen. Zodat de ijsjes in de diepvriezer kunnen. In je eigen diepvriezer. Niet in het kleine exemplaar dat je vanuit haar berging naar de berging van een andere buur hebt verplaatst. De buurvrouw verkast samen met haar man naar een serviceflat in het hart van de stad. Toen je met je boodschappen aankwam, sprak ze je aan. Of de zonnen misschien wat met ...

Beweging #375

vandaag dwaalde je weer eens als vanouds
door de stad, veel ronder dan wie dan ook
van ons zich jou herinnerde. volle,
grijze baard. zwarte muts. helemaal jij.

linkerhand in een jaszak weggestopt.
in de andere een goedgevulde
boodschappentas waarin we vergeten
groenten en exotisch fruit vermoedden.

we stootten elkaar aan. zou jij voortaan
bij een veganistische levensstijl
zweren? we wisten dat we ons allen

vergisten. want nee, natuurlijk kon je
niet opgestaan zijn. toch deden we er
alles aan het wonder te ge...

Beweging #374

U heeft een groter probleem. Je bejaarde iPhone blijkt aan een nieuw hart toe. De man mag het een probleem noemen, jij vindt het hooguit vervelend. En dan alleen maar omdat des zondags geen enkel operatiekwartier open is. Daardoor mag je het vergeten om de geplande lange looptocht op Strava te registeren. Dertig, vijftig, honderd kilometer. Nu kan je beweren wat je wil. Bewijs zal er niet zijn. Zoals er ook geen berichten zullen binnenstromen. Nu het hart van je iPhone weigert op stroomstoten te...

Beweging #373

een goed boek maakt de geest rijk. niet elk boek
is een goed boek. niet elk goed boek waar je
ooit met veel lust in dook, prijkt in je kast.
er blijkt best wel wat pulp in huis. stel dat

dat niet zo was. wat een feest moet het zijn.
een goed boek geeft licht. van een slecht boek buigt
een plank net iets meer door. dus ga je maar
weer eens op jacht in de stad. je vindt wat

in de ramsj, vult eens thuis een gat of tien
in de kast. het geeft een fraai zicht, al dat
licht. wie weet voedt het zelfs het boek waa...

Beweging #372

je veegt een blad van voor een naam weg
en staart er een poos naar. na een zucht
richt je je op. de tijd keer je nooit
echt de rug toe.

en toch,
er komt een dag dat je hier niet meer komt,
dat je je voor niets meer bukt. wie plukt
er dan de herfst van je zerk?

Beweging #371

driest zijn ze je te lijf gegaan. genadeloos
slopen en kortwiekten ze je.

nauwelijks vlees om de botten.
ietwat scheefgezakt. gebroken.
zo sta je erbij.

en jij er maar op vertrouwen
dat je op te knappen valt.

al jaren wacht je op een nieuwe vleugel,
iets wat je de lucht in houdt.

Beweging #370

Chocolade. Wel drie zakken. Sinaasappels. Twee. Mandarijnen. Vier. Welaan, de verhoudingen zijn zoek, goedheilig man. Met het oog op de inname van een voldoende dosis vitaminen de komende tijd had u beter een sinaasappel- en een mandarijnenboom achtergelaten. Ach, het aardige ochtendritueel dat het zou hebben opgeleverd. Eigenhandig geplukt, verser krijg je het fruit niet. Helaas, driewerf helaas, de culinaire wanverhouding is niet eens het ergste. Immers, niet alleen veronachtzaamt u het lichaa...

Beweging #369

en toen was je het beu om zo klein te zijn
dat ze geen oog voor je had en keer op keer langs je heen keek
op zoek naar een man die smurf noch dwerg mocht zijn,
dat je het haar eens goed zei: als jij het dan toch zo graag groots ziet,
weet dan dat de val eens zo hard is voor wie het hoog in de bol heeft,
maar het had geen zin, geen woord drong tot haar door, ze bleef
blind en doof, maar je hield voet bij stuk en je blies je borst op,
want ze moest en zou je zien, maar het was een maat voor niets,
dus je ...