David Troch's Blog, page 27

Beweging #158

Je bovenbenen wist je al te lokaliseren, daar komt een voetzool bij. Een mens weet pas dat hij een voetzool heeft als die voetzool opspeelt. Met een voetzool loop je niet even bij de schoenmaker langs.  Er woont een schoenmaker op de spreekwoordelijke steenworp van je vandaan. Wanneer je tijdens de openingsuren voorbij wandelt, zwaaien de schoenmaker en jij al eens naar elkaar. Schuin tegenover de schoenmaker woont de oppas van de zonnen. Wanneer je kort na de middag in je hardloopkleren naar bu...

Beweging #157

Kan je oogbal er zomaar uitvallen? Krijg je dan een glazen oog? Kan je door een glazen oog zien? Als je er niets mee ziet, waarom bestaan er dan glazen ogen? Zit je tong vast? Kan je tong loskomen? En als je negentig bent en je geen tong meer hebt, kan je dan nog wel praten? Op sommige dagen krijg je zulke vragen. De vragen over de tong zijn nieuw, die over de oogbal gaan nu toch al enkele dagen mee. Gek, de jongste zon heeft een prima stel kijkers. Waar zou die fascinatie vandaan komen? Omdat j...

Beweging #156

Negen. Hoelang is het geleden dat jij negen was? De jongste zoon van een jeugdvriend is het nu. Ook de zonnen zijn bij het feestje. Dat begint met zaalvoetbal. Met een heuse spelleider. Die laat de jongelui eerst opwarmen. Het kriebelt, zeg je je jeugdvriend. Voor het partijtje blijkt één ploeg met vijf en één ploeg met zes spelertjes te zijn. De spelleider blijkt een man van evenwicht. Maar wat graag offer je jezelf op. Hoeveel van deze voetballertjes hun leeftijd heb je nodig voor de jouwe? Wa...

Beweging #155

Op de dag van haar verjaardag zag je haar niet. Vandaag wel. Vandaag overhandigt elke zon een derde van haar verjaardagscadeau. Uit jouw handen krijgt ze het derde deel. Wanneer de zonnen in bed liggen, lees je je moeder voor. Zoals zij dat ooit aan jou moet hebben gedaan. Daar heb je geen herinneringen aan. Ook heb je geen herinnering aan het verhaal dat je haar voorleest, al komt het dan uit je eigen pen en opent het met een uitspraak die je ooit gedaan zou moeten hebben: Er is hier nooit iets...

Beweging #154

Een arm zwaait. Zat je op de fiets, je flitste voorbij. Veel kans dat je die arm niet eens had gezien. Nu je wandelt, houd je halt. Want de arm der wet stelt vragen. Die pareer je zowel met antwoorden als met vragen. Haast vanzelfsprekend hebben jullie het even over hardlopen. Hoe het helpt de vuiligheid uit het hoofd te jagen. Treffend hoe de arm der wet dat verwoordt. Zijn volgende vraag: waar werk je aan? Je bent oprecht. Je zegt wat je anderen niet zegt. Dat wordt iets om naar uit te kijken....

Beweging #153

Daar zitten we dan, elk met een ziek kindje aan onze voeten. De zieke kindjes dragen voornamen als stofzuiger, boormachine en koffiezetapparaat, met elk hun specifieke achternaam: Dyson, Bosch, Senseo. Allen hopen we dat onze zieke kindjes niet dood blijken en alsnog kunnen worden gereanimeerd. Er worden geen rozenkransen gebeden, de rozenkrans is allang door een rechthoekige telefoon vervangen. Op onze stoelen in de ziekenhuisgang moeten we toch iets. We gaan toch geen boek zitten lezen. Zelfs ...

Beweging #152

Beweging #152

Om half elf ’s avonds thuiskomen en het gevoel hebben dat de dag nog moet beginnen. Dat gevoel heb je wel vaker, zeker bij meer dan goed gevulde dagen als deze. Lang sta je daar doorgaans niet bij stil. Nu wel. Nu vraag je je af waar dat gevoel vandaan komt. Misschien omdat je als je zoveel doet je weleens het idee bekruipt dat je niets echt ten gronde doet, dat je voor alles graag net wat meer tijd zou willen. Niet dat je de benen vandaag onder je lijf vandaan hebt gerend. Het ...

Beweging #151

Een minimum van vijfhonderd woorden. Meteen na het ontbijt, tussen de eerste en de tweede koffie in. Al een tijdje starten je dagen zo. Dat hoeft op de dag van de arbeid niet anders te zijn. Wanneer de woorden uit het toetsenbord getokkeld zijn, ga je maar eens aan de afwas. Anders dan op andere dagen schuif je bij de tweede kop koffie dan toch weer aan de computer. Goed voor opnieuw vijfhonderd woorden. Intussen is het al laat genoeg om te stofzuigen. Geen idee of de buren dat horen. Hoorde je ...

Beweging #150

Topresultaten. Wat weet Strava er nu van? Volgens de app heb je je persoonlijke records op de vijftien kilometer, de tien mijl, de twintig kilometer én de halve marathon in één klap scherper gesteld. Applaus. Strava weet niet dat je ooit jong bent geweest. Een wedstrijd van vijftien kilometer herinner je je niet. Je snelste tijd op de tien mijl zette je neer na een avondje stappen. Voor die op de twintig kilometer en de halve marathon moet je nog een paar jaar verder terug. Naar rond je achttien...

Beweging #149

Mij nog nooit zo verveeld. De waarheid komt uit een kindermond. Deze kindermond behoort toe aan een volwassen Nederlander. Zijn uitspraak volgt meteen na het applaus. Dat applaus sterft uit nog voor de vier dansers goed en wel in de coulissen zijn verdwenen. Zelf vind je het ook maar zo zo. Veel ijkpunten heb je niet. Zoveel dansvoorstellingen schuim je niet af. Het is jaren geleden. Misschien wel meer dan twintig jaar. In de Singel. Een voorstelling van Wim Vandekeybus. Met muziek van David Eug...