David Troch's Blog, page 23

Beweging #198

Eén tegen één. Meteen na de aftrap wil de oudste zon weten hoeveel jij denkt dat het zal worden. Zelf gokt hij op twee voor de Belgen en één voor de Oostenrijkers. De ene buurjongen, zegt hij, denkt vijf tegen nul. De andere buurjongen gelooft dat de anderen het ergens onderweg zullen opgeven. De buurjongens bekijken de wedstrijd samen met hun vader, diens petekind en de broer van het petekind in het stadion. Dat had de oudste zon ook best gewild. Zelf wist je weer eens van toeten noch blazen. H...

Beweging #197

Een marathon lopen. Op weg naar een koffiebar kruis je twee twintigers. Meer dan drie woorden van hun gesprek vang je niet op. Toen je nog niet eens halverwege was, bedacht je al: wat loop je hier nu weer te wandelen? Zou je niet beter een potje rennen? Vanochtend was je er vroeg genoeg voor uit de veren. Maar nee. Je vertrouwde hardloopparcours moest het afleggen tegen je terras. Koffiekop met giraf. Eekhoorntje huppelend op het grasveld. En rammen maar op dat toetsenbord. Nou ja. Dat rammen vi...

Beweging #196

Dat je nog wel tien minuten hebt. En dat ze alvast even mogen oefenen. Tegelijkertijd draaien ze zich om. Nonchalant sta je op. Je schuift aan hun tafeltje een stoel bij en ploft daarop neer. Het eerste en eigenlijk het enige wat je wil weten is wie van hen het zoetste bloed heeft. Twee vragende blikken zijn je deel. Dat je graag met de ramen open slaapt en niet graag elke ochtend met x aantal extra bultjes wakker wordt. Iemand met zoeter bloed dan het jouwe is welkom. Als muggenafleider. De lin...

Beweging #195

Weer eens zo’n dag. Zo’n dag waarop je een brooddoos met boterhammen vult en vervolgens de zon zonder brooddoos naar school brengt. Zo’n dag dus waarop een brooddoos een prima excuus is om toch maar weer eens de hardloopschoenen aan te trekken. Samen met een heupflesje water stop je het middagmaal van de zon in je hardlooprugzak. Twintig minuten later neemt de zon de levering met de glimlach aan. Buiten de schoolpoort neem je enkele flinke teugen van het heupflesje. Al is het al best dorstig wee...

Beweging #194

We hebben geen wakkerwekker. – Nee, een wakkerwekker hebben we niet. Toch niet de laatste keer dat iemand van ons op, onder en in alle kasten heeft gekeken, nergens een wakkerwekker. Volgens mij hoeven we ook helemaal geen wakkerwekker. Waarom zouden we een wakkerwekker nodig hebben, we redden het al die tijd toch al prima zonder? Wat is het nut van, hoe heet het ook alweer, wat is het nut van een wakkerwekker eigenlijk? En vooral: wat is het, zo’n wakkerwekker, wat doet het, hoe ziet het eruit,...

Beweging #193

Maandag. Werkdag. Omdat je baas noch collega’s hebt, vroeg je vorige week schoorvoetend aan vier vrienden of je hen af en toe je vorderingen mocht bezorgen. Ontvangen ze een tijdje niets dan zijn ze zo vrij dusdanig aan je kop te zeuren dat je niets anders kan dan hen snel weer nieuw voer voor de ogen te werpen. Na het ontbijt duik je meteen in de arbeid. Tot je iets bij elkaar hebt gemixt dat het eerste voer voor je vrienden wordt. Na het middagmaal gaat er zelfs een tweede bakje voer hun kant ...

Beweging #192

In vierentwintig uur tijd moet er weer een volledig boek aan geloven. Ditmaal Phileine zegt sorry van Ronald Giphart. In je leeszetel, aan de waterkant, op je terras verorber je het. Het lag al een tijdje naar je te lonken, redelijk bovenaan het stapeltje boeken dat – oké dan – de stapel boeken die je de voorbije maanden kocht. Maar hé, je mag jezelf weleens op de borst kloppen: al twee weken lang kwam er geen enkele nieuwe aanwinst in huis. Een aardige prestatie. De boosdoener is een bezoek aan...

Beweging #191

Soms schommelt de nacht tot aan het middaguur heen en weer in je lijf. Het geschommel hoop je te smoren aan de waterkant. Je duikt er in een boek. Wanneer je het dichtklapt, heeft het geschommel van de nacht plaats geruimd voor het geschommel van het verhaal. Omdat het verhaal na een late lunch maar blijft schommelen, kuier je naar een koffiebar. Het geschommel van het verhaal ruimt plaats voor het geschommel van woorden. Die wik en weeg je tot een eenlettergreepgedicht. Op weg naar huis herschi...

Beweging #190

Misschien is het te laat op de dag voor koffie. Misschien kies je beter voor decafeïné. Misschien is het te warm voor warme drank. Misschien draai je er beter een toefje slagroom op. Misschien verfrist dat wel. De koffie drink je in je onderbroek. Zo las en at je ook al. Binnenskamers zal niemand aan je schaarse klederdracht aanstoot nemen. Straks, als je naar de bioscoop wandelt, trek je wel weer kleren aan. Die deed je uit nadat je veel later dan verwacht was thuisgekomen. Schrijven, schrappen...

Beweging #189

De tranen biggelen over je wangen. Wat een klucht. Alsof het de allereerste schooldag ooit van allebei de zonnen is en het niet zij zijn die het daar knap lastig mee hebben, maar dat jij het bent die zich al helemaal aan het inleven is in de hartverscheurende scene aan de schoolpoort. Wat zou jij allang moeten hebben geleerd? Elke avond het stuifmeel uit de haren wassen. Het wasgoed niet buiten te drogen te hangen. Buitenactiviteiten vermijden. Vooral dat laatste wijsneuzig advies valt moeilijk ...