David Troch's Blog, page 26

Beweging #168

Voor het eerst ontvang je meer volk dan dat er aan één tafel past. Dus komt de tafel van de keuken bij die in de woonkamer te staan. Toch blijft er duidelijk nog genoeg ruimte over als dansvloer. Er kan niet altijd alleen maar gegeten worden. Gelukkig, want misschien is het nagerecht wel mislukt. Gelukkig zijn er om de aandacht van eventuele mislukkingen af te leiden ook heel wat cadeautjes. Bij elk cadeau toont de jongste zon zich blij, dankbaar, groot. Al dat nieuwe vraagt er natuurlijk om om ...

Beweging #167

Een uur op de fiets. Het gebeurt wel vaker dat de ideeën dan opborrelen. Tegenwoordig vooral ideeën voor scènes. Handig. Eens thuis hoef je maar aan je computer te schuiven en de scène uit te schrijven. Zonder je daarbij al al te veel om stijl te bekommeren. Vandaag is anders. Vandaag kan het niet, mag het niet. Vandaag heb je de hele dag andere dingen te doen, voorbereidingen te treffen. Bovendien is wat er tijdens het fietsen in je hoofd opborrelt hoegenaamd geen scène. Het is een zinnetje, da...

Beweging #166

Jij draagt altijd leuke schoenen. De bonnetjes die hij je vorige week meegaf, heeft de schoenmaker niet nodig om te weten welke de jouwe zijn. Hij stalt je drie paar op zijn toonbank uit. Ze zijn opgepoetst en weer waterdicht. In deze twee zitten geen veters meer. Wil je er? Cadeautje. Moeten er van 75 zijn. Na veertig jaar weet je dat wel. Ga je weleens naar. Hij noemt een zaak. Heb je nog nooit van gehoord. In één van de schoenen met veters stopt hij een kaartje. Kijk thuis maar eens op de web...

Beweging #165

Telefoon. Je moeder. Even aarzel je. Als je niet opneemt, dan brengt ze niet het nieuws dat je weet dat ze zal brengen. Na je aarzeling neem je op. Na je aarzeling brengt ze het nieuws. Gisteren liet je moeder al weten dat elk moment het laatste kon zijn. Dat laatste moment heeft de vrouw van de oudste broer van je grootvader die ochtend beleefd. In het paasweekend liep je nog bij je oudtante langs, samen met je moeder. De jongere broer van je grootvader kwam toen ook net op bezoek. Hij en zijn ...

Beweging #164

Ben jij niet onze stadsdichter? Geweest voeg je aan de vraag toe. Alweer zeven jaar ben je met pensioen. Het is al de derde bakkerij die de man die achter je in de rij aansluit die ochtend aandoet. En toch staat hij hier nog voor een gesloten deur. Deze bakkerij opent laat. Hier komt hij voor de pistolets. Ze bestaan dus, de mensen die dat doen: bij verschillende bakkerijen voor verschillende lekkernijen langslopen. Misschien dat de twee gepensioneerden vooraan er al stonden toen hij bij de eers...

Beweging #163

Jij schrijft heel goed. En weg vlucht de vrouw, de trap op naar de blauwe zaal. Leugens! wil je haar achterna roepen. Waar haalt u dat? Dat is helemaal niet waar. Wedden dat u samen met één van de leerlingen schrijven veel betere verhalen bij elkaar weet te dobbelen dan degene die mijn duimen en andere vingers uit potloden, pennen en toetsenborden zuigen? Gaat u maar eens zitten bij die meneer daar. Al enkele jaren is hij er volstrekt zeker van dat hem ooit de Nobelprijs voor de literatuur te be...

Beweging #162

Het is aan je schoenzolen te zien dat je meer wandelt dan ooit. Elke blinde kan voelen waar je hiel telkens de straatstenen raakt. Met aan je voeten de schoenen die het minste sleet vertonen, hink je de straat op. Voor het eerst zwaai je de schoenmakerij binnen. De schoenmaker en jij begroeten elkaar als oude bekenden. Je stalt je schoeisel uit op zijn toonbank. Hij krijgt drie pogingen om je weer op het rechte pad te helpen. Volgende week neemt hij vakantie en er ligt nog wel wat werk op de pla...

Beweging #161

Een al te grote fan van jaarlijkse controles ben je niet. Jaarlijksheid trek je maar al te graag in twijfel. Is de jaarlijkse controle wel twaalf maanden geleden? Het bestaat niet dat er alweer twaalf maanden om zijn. De vorige controle ligt te vers in het geheugen. Alleen dat al is bewijs te over: jouw geheugen is een zeef met veel te grote gaten. Daar vallen heel wat herinneringen pardoes door. Eén voorbeeld. Twee dagen geleden. Herken je me nog? De vraag houdt in dat je de vraagsteller kent. ...

Beweging #160

Een gezelschapsspel als zoethoudertje. De zonnen trappelen van ongeduld. Voor het eerst komt er een buurjongen op bezoek. Wanneer die eindelijk aanbelt en binnen staat, trekken ze alle deuren open. De zonnen ontpoppen zich tot gidsen en gastheren en spelleiders. Met z’n drieën trekken ze zich terug in de slaapkamer. Die verbouwen ze tot een kamp. Verbouwingen gaan altijd gepaard met een hoog aantal decibels. Zo is het niet evident om je op tekst te concentreren. Je sluit een aantal deuren, je ze...

Beweging #159

De regen tokkelt op de kap van je regenjas. Zo waad je door de stad. Het is niet erg druk. Dat is goed. Zoveel zin om op bekenden te botsen heb je niet. Toch duik je een koffiebar in waar je al vaker kwam. De gesprekken met deze barista beperken zich doorgaans tot je bestelling. Uit je rugzak duikel je een roman op. De vrouw aan het tafeltje tegenover je heeft een vuistdik boek voor zich. De titel kan je niet ontwaren. Ach, die ogen van je. Ach, vrouwen die dol zijn op lectuur. Een gesprek knoop...