David Troch's Blog, page 29

Beweging #138

Vroeger. Vroeger in het dorp woonde er een man. Er woonden wel meer mannen in het dorp. Maar die ene man was bijzonder. Telkens hij voorbijfietste had hij een transistorradiootje bij. Eén hand hield hij aan het stuur, met de andere kleefde hij de luidspreker zowat tegen zijn oor. Zijn rechteroor. Ja, zo was het. Met links stuurde hij, met rechts hield hij de radio vast. Hij had een baard, droeg zijn haar langer dan de andere mannen in het dorp en was vast een beetje gek. Want niet alleen waren z...

Beweging #137

Wanneer je eerst met de schaar, dan met de tondeuse je baard te lijf gaat, denk je aan de gladgeschoren wangen van je vader. Tussen neus en lippen droeg hij lange tijd een snor, tot ook die eraan moest geloven. Met een schaar heb je hem nooit in de weer gezien, nou ja, toch niet als het om baarden trimmen gaat, en als het je juist voor de geest staat had hij geen tondeuse maar wel een scheerapparaat, niet op batterijen maar met een snoer. Voor je je dat herinnert, zie je je vader weer in de badk...

`Beweging #136

De scheenbenen werken tegen, de scheenbenen zeggen nee. Dat schreef je gisteren op Strava. Het zou dan ook verstandig zijn een dagje of meerdere dagen de hardloopschoenen niet aan te trekken. Maar dat is buiten de waard gerekend. Lang trekt de waard er vast niet op uit. Hoezo niet lang? Waarom dan dat flesje water? Waarom die energiegreep? Nou ja. Omdat je met de waard maar nooit weet. De waard is weliswaar zo verstandig om het rustig aan te doen. Want jawel hoor, ook vandaag spelen de scheenben...

Beweging #135

Dat je ook weer video’s kijkt. Zo zeg je dat. Video’s. Al corrigeer je meteen jezelf door dvd’s te zeggen, het kwaad is geschied. Dvd’s zijn al passé, zegt de vriend die tegenover je zit. Ach, je weet wel dat het heden ten dage veel hipper is om series en films via Netflix te bingewatchen en dat je heden ten dage woorden als heden ten dage beter niet meer gebruikt. Het zal jou een zorg zijn. Jij gaat simpelweg niet zo snel als de tijd. Al been je wel beetje bij beetje bij. Na een account op Inst...

Beweging #134

Je schrijverscarrière achtervolgt je. Vandaag stoot je op iets voor die goed en wel aanving. Hoe? Wel. Elk boek komt tot stand middels zijn eigen ritueel. Het manuscript waarin je tegenwoordig dagdagelijks woorden pleurt, vraagt om een greep uit je collectie cassettebandjes. Het mag niet zomaar eender wat zijn, je zoekt iets uit dat bij de stemming van de dag past. Vandaag luidt de stemming: geen zin om er eentje uit te zoeken. Uit een grote doos diep je er willekeurig eentje op. Je stopt die in...

Beweging #133

Weer de trein in. Ditmaal het hele roteind naar Poperinge. Geeft niet. Schiet dat lezen ook weer goed op. Eerst loop je langs in de toeristische dienst. Voor een kaart van de wandeling Groene ruimte. Of die langs het Burggraaf Frimoutpark loopt? Dat doet ze. Helemaal aan het eind. Even overweeg je de tocht in de omgekeerde richting aan te vatten. Maar nee, je volgt braaf de bewegwijzering. De extra lus neem je er zelfs bij. Zo heb je al een goede elf kilometer in de benen voor je in het park kom...

Beweging #132

Daar sta je dan. In Buggenhout. Dat ben je al meer dan tien jaar van plan. Zolang prijkt er op de gevel van een kinderdagverblijf al een gedicht van je. Dat schreef je op vraag van beeldend kunstenaar MaRf. Zijn beeld en jouw bijpassende gedicht werden slechts enkele dagen na de geboorte van de oudste zon onthuld. Daarom was je er toentertijd niet bij. Daarna nam het leven het over. Nu is het leven wat het leven is. Om daar eens goed bij stil te staan, vat je de lekker lange wandeling Tussen bos...

Beweging #131

Als het schrijven niet wil lukken, moet je lezen. Al bij al valt dat niet lukken mee. Het door jezelf opgelegde minimumaantal woorden per dag haal je op een drafje. En er ontstaat ook nog wel wat anders. Toch bestaat de dag voornamelijk uit lezen. Eén derde van een boek verorber je. Over de twee derde daaraan voorafgaand deed je meer dan een week. Goed, er waren avonden waarop je Memoriaal van het klooster niet op schoot nam, drie meen je. Op die avonden bekeek je een film. De dvd’s bracht je va...

Beweging #130

Hoe wijd opengesperd hun ogen staan wanneer ze de woonkamer binnengaan, daar heb je het raden naar – je komt achter hen aan – maar hun verbazing, die hoor je wel. De paashaas is langsgekomen! Op de tafel staan eierdopjes, netjes in een grote ovaal geschikt, elk dopje gevuld met een chocolade-ei. Meteen daarna merken ze hier een ei op, daar een ei op. Er ligt een ei in de boekenkast, achter een foto, op de secretaire. De eieren achter een kussen in de zetel en die bij het televisiescherm merk jij...

Beweging #129

De geboortegrond. In de ochtend is die voor de toekomst. In de namiddag voor het verleden. Voor de lunch ontpop je je tot atletiektrainer. Met de zonnen ren je een rustig rondje op de piste. Dan doe je hen enkele opwarmingsoefeningen voor die je je uit je jeugd herinnert. Dan trekken jullie wat sprintjes. Ze vinden het maar niks dat jij ze niet laat winnen. Dan maar verspringen. Je leert hen het belang van vooruit vallen. Bij wijze van intermezzo trap je een balletje met de oudste zon en speel j...