David Troch's Blog, page 31

Beweging #118

Hoeveel plekken om jezelf te verstoppen kan een huis hebben? Telkens wanneer je denkt: nu moeten ze wel een plek kiezen waar ze al eerder de adem inhielden, heb je het goed fout. De zonnen zijn erg inventief. Soms duurt het een hele tijd voor ze gevonden worden. Dan komt één van hen bij de kookpotten aan je mouw trekken. Dat ze toch echt een deur hebben gehoord. Maar dat ze alle deuren al hebben opengetrokken. Waarlijk alle deuren? Na die bedenking menen ze ook alle keukenlades te moeten opentre...

Beweging #117

Elke dag is een oefening in ouderdom. Twee dagen na de marathon zet je een uiterst geloofwaardige versie van je vijfenveertig jaar oudere zelf neer. Het kan ook je veertig jaar oudere zelf zijn. Wat de exacte leeftijd betreft, is het koffiedik kijken. Maar ooit, ooit, over zus en zoveel tijd, zal het elke dag zo gaan. De dag zal altijd moeiteloos beginnen. Het been over de bedrand zwaaien, dat zal geen centje pijn kosten. Het is daarna. De worsteling om jezelf op te duwen. Eens je met een ultiem...

Beweging #116

De vijfde en laatste sessies van je achtste poëziecursus in je geboortedorp. Voor het eerst zet je het tussen de middag- en de avondsessie niet op een rennen. Daags na de marathon beperkt het voortbewegen zich tot schuifelen. Beide sessies sluit je af met een gedicht van Mark Van Tongele. Zodra ik dood ben beleef me nog eenmaal. Uit zijn bundel Lopend licht. Enkele dagen geleden vernam je zijn plotse, onverwachte overlijden. Allerlei herinneringen sprongen op je netvlies. Een voordracht hier. Ee...

Beweging #115

Een kilometer heb je naar de start te wandelen. Met de zonnen en hun oppas. Het is allesbehalve warm. Het is verrekte nat. Voor het eerst in jaren draag je een pet. Zo blijft je bril toch enigszins droog. Hoeft niemand naar je te schelden: zie waar je loopt, sukkel. Voor een sukkel gaat het na het startschot behoorlijk vlot. Hoe vlot, dat weet je eigenlijk niet. Geen horloge om je pols, je gaat af op je gevoel. Al luister je niet slaafs naar dat gevoel. Je gevoel zegt: dat kan sneller. Maar je v...

Beweging #114

Knaldrang. Heb je dat weer. Al een aantal dagen span je je in om jezelf in te tomen. Aan de drang mag je nog even niet toegeven. Je krachten moet je sparen. Pas morgen mag je eens goed uit de bol gaan. Het enige wat je vandaag al mag, is er zoetjesaan naartoe leven. Dus haal je alvast je startnummer af. Samen met de zonnen. Aan de afhaalbalie wijs je naar de jongste zon: ’Deze meneer hier doet morgen mee aan de marathon.’ De zonnen grinniken. Daarna wandelen jullie naar de indooratletiekpiste. D...

Beweging #113

Vijftigduizend. Zoveel woorden telt het kladblok. Die kladblok is aan het begin van elk jaar een nieuw document. Vandaag is het nog niet eens eind maart. Hoe kom je aan zo’n hoog daggemiddelde? Door als een razende tekeer te gaan. Door in het kladblok alles te pleuren, al je ideeën. Een kat vindt er zijn jongen niet in terug. Maar jij wel. Voor jou zit er een logisch systeem in. Als je zin hebt om aan een welbepaald idee verder te bouwen, dan vind je dat in geen tijd terug. Pas als iets helemaal...

Beweging #112

Nu niet denken dat je lichaam tegensputtert. Die dij houdt het wel. Die knie, die voet, die teen. Ach. Wat zeur je nou? Als je rilt, dan ril je van de spanning, niet van de kou en al zeker niet van de koorts. En heus, het is echt geen hoofdpijn die je daar voelt opkomen. Als je vindt dat het zo vreemd kriebelt in je keel, zet dan gewoon wat gemberthee. Roer er desnoods een koffielepel honing door. Word nu geen hypochonder. Wat zeg je? Dat je toch ontegensprekelijk aan het niezen bent? Nee, nee, ...

Beweging #111

Een al te grote fan van jezelf ben je niet. Elke blik in de spiegel is een vluchtige blik. Daarom dat je het bezoek aan de kapper maar uitstelde en uitstelde. Intussen hield je haar niet op met groeien. Jazeker, op  sommige momenten heb je serieus overwogen om er zelf de schaar in te zetten. Scharen genoeg in huis. Toch leek het je al bij al beter het aan deskundige handen over te laten. Maar waar zou je die vinden? Op het internet klikte je van de ene website naar de andere. Tot je terugdacht a...

Beweging #110

Van een kale reis terugkeren. En dat met al dat haar van je. De kale reis brengt je van de vertrouwde voordeur al snel terug naar de vertrouwde voordeur. Een ordinaire ochtendwandeling. Die had je graag onderbroken gezien door een koffietje. Jawel, zoals je die vooral in steden vindt, is er sinds een tijdje een koffiebar in je geboortedorp. Dat geboortedorp is het geboortedorp niet meer. Al het iconische uit je jeugd ging neer. Op die plekken rees het ene na het andere appartementsgebouw op. De ...

Beweging #109

Laat je zevenmijlslaarzen maar thuis. Gedraag je als klein duimpje. Kabouterpasjes. Zo moeilijk kan dat voor jou niet zijn. Spaarstand. Ook jij hebt die. Ergens. Tomeloos hoef je heus niet altijd te zijn. Tomeloosheid valt in te tomen. Het mag dan nog zo kriebelen. Doe kalm aan, ren niet te lang. Weet wat er eind deze week aankomt. Nu in spaarstand naar en door het bos van je jeugd. Negeer de oprispingen van het jonge veulen in je lijf. Een jong veulen ben je allang niet meer, je bent een knol. ...