David Troch's Blog, page 19

Beweging #238

Vandaag doet het weer er alles aan je te verleiden de godganse dag binnenskamers te blijven. Er is slagroom, zegt het weer. Op dit eigenste moment past daar warme chocolademelk bij. Doe eens wat anders dan koffie. Op het salontafeltje wacht al een hele tijd een stapeltje dvd’s. Straks moeten ze terug naar de bibliotheek. In de boekenkast dingen misschien nog wel honderd ongelezen boeken naar je hand. Straks ben je oud of dood. Er is, zeg je, dit rode jasje. Er is deze zwarte pet. Er is een paar ...

Beweging #237

Uit vijfhonderd à zeshonderd woorden nog niet de helft plukken en die uitwerken tot meer dan vierduizend woorden. Het is een werk van dagen. Dat rond je vandaag af. In twee fasen. Eerst thuis op je terras. Daarna ga je er in een koffiebar nog aan schaven. Wanneer je eens thuis het werk naar de vier vrienden stuurt, leg je een bekentenis af. Dat het je allemaal wel enig inzicht heeft gegeven, maar dat je tegelijkertijd een beetje vreest dat de arbeid van dagen uiteindelijk het geheel maar in de w...

Beweging #236

Een maand geleden ongeveer sloop je met leerlingen langs de huizen waar Hugo Claus heeft gewoond.  Die in Gent dan toch. Je trok niet met hen naar Antwerpen, Frankrijk, Italië en wat nog meer. Wel was het een goede reden om nog eens enkele berichten uit te wisselen met een kennis die ooit in één van die Gentse huizen heeft geresideerd. Zonder Hugo. Natuurlijk, zijn geest dwaalde er nog rond. Na enkele berichten vonden jullie het welletjes. Jullie zouden elkaar nog eens treffen. De laatste ontmoe...

Beweging #235

Ze willen puzzelen. Hun keuze valt op de duizend stukken die ze al twee keer eerder in elkaar schoven. Als jullie nu eens de puzzel maakten die we onlangs op de rommelmarkt op de kop tikten, die heeft er ook duizend. Na klein protest beginnen ze eraan. Ondertussen verban jij jezelf naar de kookpotten. Wanneer het eten klaar is en je een kijkje gaat nemen, verbaas je erover hoeveel er al aan elkaar hangt. Na de maaltijd help je met de speurtocht naar de randjes. De kader en al best een flink deel...

Beweging #234

Er zit veel te veel Gentse Feesten in je lijf. Een week lang nam je de zonnen op sleeptouw, gisteren dook je zonder hen de binnenstad in. Dat uit zich in een betrekkelijk trage hardlooptocht. Niet in de ochtend zoals doorgaans op zondag. Pas laat in de namiddag vind je de moed om de deur uit te gaan. Moed, daar ontbeer je weleens wat van. Soms weet je ze toch bij elkaar te rapen. Zo durfde je gisteren dan toch de vrouw aan te spreken die net als jij in haar eentje naar een vioolconcert had zitte...

Beweging #233

Een wildvreemde man herinnerde je aan je eigen proza. Sindsdien maak je elke dag een beweging. Geen dag glijdt voorbij zonder dat je geschreven hebt. Soms, zeg je in een koffiebar tegen een vriend, zijn die bewegingen een blok aan je been. Dan is het laat, besef je dat je er nog geen maakte en dan dwing je jezelf er toch nog een uit te persen. Soms vraagt dat persen maar een kwartier. Soms durft het een uur te duren. Tijd die je misschien ook anders kan besteden. Tegenwoordig zijn er maar weinig...

Beweging #232

Het is nog lang geen avond, het is niet eens middag. Toch verschrompelt de jongste zon op je schoot. De tol van een week Gentse Feesten is het niet, oh nee. Het is allemaal de schuld van Toon Tellegen en weer eens een oersaai verhaal van hem: De verschrompeling van de olifant. Daar komt dan nog eens je slaapverwekkende voorleesstem bij. De oudste zon sputterde eerst tegen. Hij weet al wat er komt. Hij las het boekje nog maar net uit en mocht er een samenvatting van schrijven en noteren welke die...

Beweging #231

Poppenkast. Dat is televisie voor de arme mensen. Wie trekt er daar in deze tijden nog naartoe? Het volstaat niet om je telefoon op stil te zetten, je moet hem uitschakelen. Gedurende een uur of zelfs langer. En heel die tijd moet je stil op je stoel blijven zitten. Praten met je buurman of buurvrouw mag niet. Laat staan met een toeschouwer voor je of een toeschouwer drie rijen achter je. En om die arme mensen de laatste centen uit de zakken te kloppen, is er een pauze waarin ze gedwongen worden...

Beweging #230

Het was ook een beetje opruimdag vandaag. Zo vat de jongste zon de dag samen. Wanneer hij even later met oma en opa aan de telefoon hangt, rept hij er met geen woord over. Niets over een dozijn puzzels op de vloer. Er is nog zoveel anders te vertellen. Vijf dagen Gentse Feesten. Het is bijzonder te horen wat hij daar zoal uit plukt. Maar zo’n spraakwaterval, zo ken ik je niet, zegt opa. Dat is zo. Een moment lang moet je denken aan hoe je hem als peuter op de arm moest houden voordat hij in geze...

Beweging #229

Papa moet meekijken. Dus nu zij wakker zijn, moet papa wakker worden. Weten zij veel tot hoe diep in de nacht papa aan het schrijven was. De ene zon legt zich aan de ene kant, de andere aan de andere. Of de ene aan de andere en de andere aan de ene. Je bent nog te verdoofd van de slaap om dat uit te maken. Je moet de tijd rekken. Maar hoe? Hoe rek je de tijd? Dek eerst de tafel. In de keuken gaan ze aan de weer. Wonderlijk. Zeker dat geluid van een glas dat aan diggelen valt. Prima manier om je ...