David Troch's Blog, page 17

Beweging #258

Opnieuw is het gisteren. Opnieuw kom je thuis van een koffiebar. Opnieuw tref je, beneden in de tuin van de buurvrouw, de dochter aan. Opnieuw die luide stem. Opnieuw verdwijnen moeder en dochter naar binnen om een tijdje later elk met een dampend bord naar buiten te komen. Opnieuw zegt dochterlief een keer of twintig dat ze maar eens op huis aan moet en dankt ze minstens even vaak voor de uitnodiging. Als ze nu niet een ander kleed aan had. Als je de buurvrouw ’s middags niet even kruiste toen ...

Beweging #257

Als je voor de gein niet een stuk van het boek had ingesproken, dan had je vandaag niets anders gezegd dan: ‘Een cappuccino met havermelk, alstublieft.’ Als je niet naar de zoveelste koffiebar was getrokken, had je vandaag niemand anders gezien dan een buurvrouw, beneden in haar tuin. In alle vroegte op haar ligzetel, een dekentje over haar heen, in de weer met haar telefoon. Kort na de middag aan haar ronde tuintafel, een kledingstuk verstellend. Zou ze dat voor haarzelf doen, dacht je toen. To...

Beweging #256

Elf kilometer voor de elfjarige. Dat bedenk je pas tijdens het rennen. Wanneer de vaart er al goed in zit. Dus temper je het tempo. Je dacht er de helft minder te doen. Intussen zou je oud genoeg moeten zijn om te weten dat je met krachten niet te kwistig moet omspringen. Doseren blijft een moeilijk woord. Dat was ook zo op je tweeënveertigste verjaardag, toen je er niets beters op vond om bij wijze van feestje een marathon af te haspelen. Wie wou mocht een eindje met je mee rennen. Als de oudst...

Beweging #255

Er is een stuk van de rand kwijt. Waar is het heen? Wie stak het in zijn mond? Wie at het op? In wiens maag klotst het nu rond? Het kan toch niet dat het plots weg is. Al was er een deel van een wolk op te zien, het kan niet dat zo’n stuk rand ook echt denkt: ik ben een wolk, ik vlieg maar eens het raam uit. Ik ga doen wat een wolk moet doen. Ik klim de lucht in, rek me eens goed uit en schuif me voor de zon. Nee, als het niet van een mond naar een maag dook, als het niet het raam uit vloog, moe...

Beweging #254

Wanneer komen ze? Wanneer komen ze? Om de zoveel minuten vragen ze het. Om de zoveel minuten doe je er zoveel minuten af. Oma en opa komen langs. De zonnen trappelen van ongeduld, gaan op de uitkijk staan, houden het op de uitkijk niet zo heel erg lang vol, want stilstaan, nee, dat zit niet in hun genen. Dus lopen ze maar de muren op. Best spectaculair, maar jij hebt een opvoedkundige taak, jij zegt dat de muren daar niet voor gemaakt zijn. Het valt in dovemansoren. Ze zijn Oost-Indisch doof. Du...

Beweging #253

De bakfiets parkeer je naast de fiets van je ex. De zonnen zien die over het hoofd. De jongste leest al luidop wat er op het bord aan de overkant van de straat staat: pannenkoeken. De oudste vliegt je om de hals. Dat was dus de verrassing. Nog drie dagen en hij is jarig. Een verjaardag kan je nooit te vroeg beginnen vieren. Binnen merken ze dan toch meteen hun moeder op. Ook zij wordt om de hals gevlogen. Kiezen is niet moeilijk. Voor allebei wordt het er eentje met bloemsuiker. Al mag daar ook ...

Beweging #252

Wanneer je nog niet in het midden van een boek bent, dan blader je toch niet door naar het laatste hoofdstuk? Dat zou toch het hele plezier van het lezen verbrodden? Hoogstens sla je de bladzijden een tikkeltje sneller om, wanneer je het echt niet meer houdt van de spanning. Zoals er mensen bestaan die de ene aflevering na de andere van een televisieserie erdoor jagen, zo bestaan er al veel langer mensen die niet kunnen ophouden met lezen. Dat lezen doen ze chronologisch, van flap tot flap, van ...

Beweging #251

Er hangen luchtballonnen in de lucht. Dat is normaal. Daarvoor zijn het luchtballonnen. Al kunnen luchtballonnen net zo goed op de grond staan trappelen in afwachting van hun vlucht. Of kunnen ze bij het dalen tegen de takken van een appelaar opbotsen, of in zee belanden. In dat laatste geval worden de luchtballonnen bootjes. Deze luchtballonnen zijn geen bootjes, al zeilen ze door een zee van blauw. Het moet er stervenskoud zijn, daar zo hoog in de lucht. Honger had je naar binnen gejaagd. Na e...

Beweging #250

De kamer met de collectie typemachines van Willem Frederik Hermans. In Boekhandel Limerick kijk je altijd weer de ogen uit. En flitsen de herinneringen voorbij. Ooit mocht je achter één van de machines plaatsnemen. Je typte er je tweede stadsgedicht op. Naast je typte de ex ook wat, over jullie deden Christophe Vekeman en wijlen Luc De Vos hetzelfde. Daarna was het de backstage voor Tom Van Landuyt en jezelf tijdens de voorstelling van je verhalenbundel Rue des Regrets. Ten tijde van het beest h...

Beweging #249

De regenjas en niet de kostuumvest. Gewoontes raken snel ingesleten. Eens op de fiets verbaas je erover dat het toch warmer is dan verwacht. De hele ochtend hadden de balkondeuren open gestaan. Op den duur was het toch wat fris geworden, hoe driftig je aan de eettafel ook op de laptop zat te tokkelen. In plaats van de balkondeuren te sluiten, trok je een trui aan. Wanneer je weer thuis bent, heeft het balkon de zon omarmd. Nu het eindelijk nog eens kan, installeer je je daar. De regenjas hoeft n...