David Troch's Blog, page 20

Beweging #228

De lift staat al drie uur stil. Het is niet leuk meer. Ik ging iets leuks doen. Dat zijn de eerste drie zinnen van een kortverhaal met de bijster originele titel: De lift. Het bestaat uit ruim tweeduizend woorden van één lettergreep. Het idee voor het verhaal kreeg je toen je alleen in de lift stond. Een man gaat naar het feest van een vriend, maar samen met een moeder en een jongetje en een andere man komt hij vast te zitten. Al is het nou niet bepaald een verhaal voor kinderen, toch las je het...

Beweging #227

Nog één verhaal en dan is het vijftigste boek dit jaar uit. De jongste zon wil weten hoeveel maanden een jaar ook alweer telt en dan uitrekenen hoeveel boeken dat dan per maand zijn. De oudste zon mag een andere rekensom maken. Als die vijftig boeken gemiddeld ongeveer tweehonderdentien bladzijden tellen, hoeveel bladzijden las je dan al? Dit vijftigste boek duwt het gemiddelde omhoog. Het is goed voor bijna vijfhonderd bladzijden en je las ze allemaal luidop. Jij en ik en alle andere kinderen v...

Beweging #226

Drieduizend stukken. Daar zouden ze twee zomermaanden zoet mee zijn. Maar nee. Een halve maand, meer vraagt het niet. Welke zoethoudertjes moet je nu verzinnen? Misschien zijn die zoethoudertjes wel buitenshuis te vinden. Zoals een ijsje met een bolletje witte chocolade en een bolletje aardbei of een ijsje met een bolletje witte chocolade en een bolletje gezouten karamel. Zoals een poging tot jongleren. Zoals evenwichtsoefeningen. Zoals een flinke portie spaghetti omdat één keer pasta op een dag...

Beweging #225

Een kleine omweg. De zonnen hebben het niet in de mot. Ze zijn druk in gesprek met elkaar. Tot je de remmen dichtknijpt. Waarom stop je? Je plukt een enveloppe van tussen de planten op een vensterbank. Wat is dat? De jongste zon mag hem openmaken, de oudste zon mag eruit halen wat erin zit. Wanneer ze zien wat het is, jubelen ze. Ze willen het meteen verzilveren, maar dat kan vanavond pas. Ze zijn het eens, ze willen banaan. Wanneer ze die bij de dichtstbijzijnde Delhaize niet hebben, fiets je n...

Beweging #224

Twee citroenvlinders. De oudste zon kent wel iets van vlinders. Af en toe onderneemt hij een poging je te doen geloven dat er in zijn buik rond vliegen. Samen staan jullie te wachten op de jongste. Die is op uitstap en zou ten laatste om vijf uur terug bij de opvang zijn. Ten laatste kan ook eerder betekenen dus was je er tien minuten voor vijf. Maar jullie botsten op een gesloten poort. De eersten waren jullie niet. Een moeder stond al te wachten. Jullie maken een praatje. Ze kijkt uit naar de ...

Beweging #223

Acht dagen. Zolang hebben de vier vrienden moeten wachten op een nieuw stukje. Weliswaar telt dat stukje haast vijfduizend woorden, maar toch, in je begeleidende inleiding roep je allerlei omstandigheden in ter verantwoording. Na de arbeid beloon je jezelf buitenshuis met een cappuccino met havermelk. Nu ja, beloning, buitenshuis pak je meteen een volgend stukje aan. Met een duurloop had je jezelf ook kunnen belonen. Voor het eerst trek je de hardloopschoenen dan maar aan wanneer de zonnen er zi...

Beweging #222

De stad doorkruis je met de fiets of te voet. Dan kom je al eens een bushokje voorbij. In die bushokjes: reclame. Ook de zonnen hebben er oog voor. Eerst zien ze het beeld. En dan schreeuwen ze het al uit: Ladybug & Cat Noir. Pas dan lezen ze: bioscoop. Dat is nog zo geen gek idee. De bioscoop heeft wat het appartement niet heeft: airco. Dus zoek je op wanneer de film speelt. Bij dat opzoeken bots je op een andere film die hen weleens zou kunnen bevallen: The Super Mario Bros. Movie. Die blijkt ...

Beweging #221

Een ganse week peuteren aan het boek. Al moeten de zonnen dan wel elke ochtend naar de opvang. Ook mag je niet vergeten ze ’s avonds er weer op te pikken. Voor zowel brengen als oppikken zit je een uur op de fiets. De opvang van de ene is in het westen, die van de andere in het oosten. Of het noorden en het zuiden, dat kan ook. Wanneer je bij de opvang van de oudste bent, blijkt die morgen gesloten. Vlaamse feestdag. Daar gaat je schrijfweek. Enigszins bedrukt doorkruis je de stad. Geen enkele b...

Beweging #220

Een moeder met twee jongetjes. Meer volk is er niet op het minigolfterrein. Omdat de drie er nog maar net aan begonnen zijn, slaan de zonnen en jij alvast een balletje bij de laatste hole. Je voorstel om alles in omgekeerde richting af te haspelen, onthalen ze enthousiast. Na zes holes vallen er wat druppels. De moeder trekt haar jongens een regenjas aan. Wolken, je had ze gezien voor jullie de fiets op sprongen, maar je had er niet aan gedacht dat daar ook iets uit kon vallen. De zonnen hebben ...

Beweging #219

U zult heel erg waardevol zijn, meneer. Je hoofd wend je naar links. Je kijkt in de goedlachse ogen van een winkelbediende. Bij binnenkomst liet je het alarm afgaan. Dat had je de gevleugelde woorden ontlokt: Overal waar ik kom, ga ik af. De gevleugelde woorden waren bedoeld voor de zonnen, niet voor de winkelbediende, noch voor de wachtrij aan haar kassa. Ook in een speelgoedwinkel die je nog nooit eerder opmerkte, kan het druk zijn. Uiteraard prijzen de zonnen het ene na het andere speelgoed a...