Ανδρέας Καπανδρέου's Blog, page 74

Δείπνο ηλιθίων (θεατρικό έργο)

Δείπνο ηλιθίων ονομάστηκε στα ελληνικά η κωμωδία του Γάλλου σκηνοθέτη και σεναριογράφου Φρανσίς Βεμπέρ (Francis Veber). Το έργο γράφτηκε το 1997 και το 1998  έγινε κινηματογραφική ταινία με τον τίτλο «Le Dîner de Cons». Αργότερα ανέβηκε και σαν θεατρικό, μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες και παίχτηκε σε πολλές χώρες σε όλο τον κόσμο. Στα αγγλικά το έργο έγινε γνωστό ως «The dinner game» και στα ελληνικά ως «Δείπνο ηλιθίων».
Το σενάριο αφορά την ιστορία ενός επιτυχημένου αλλά και υπερόπτη μεγαλοεκδότη ο οποίος μαζί με την παρέα του συνηθίζουν να διοργανώνουν δείπνα καλώντας σε αυτά άγνωστους ηλίθιους με σκοπό να διασκεδάζουν μαζί τους περιγελώντας τους.  Νικητής θα είναι αυτός που θα καταφέρει να πάρει μαζί του στο δείπνο τον πιο ηλίθιο από όλους.
Αυτή η έξυπνη κωμωδία που θα μπορούσε να ονομάζεται και «Η εκδίκηση του Βλάκα» προσφέρει άφθονο γέλιο με πρωταγωνιστή (στις ελληνικές παραστάσεις) τον Σπύρο Παπαδόπουλο ο οποίος ενσαρκώνει τέλεια τον ρόλο του γκαφατζή, ηλίθιου, υποψηφίου θύματος.Πρόκειται για μια παράσταση, η οποία μέσα από το κωμικό στοιχείο και τις ανατροπές προκαλεί αβίαστο γέλιο, αλλά και σκέψεις γύρω από τα κοινωνικά στερεότυπα και την επίδρασή τους στη συμπεριφορά των ανθρώπων.Το έργο έγινε μεγάλη εισπρακτική επιτυχία σε όλο τον κόσμο με πολυάριθμα ριμέικ τόσο στο Χόλιγουντ όσο και στο Μπόλιγουντ.
Στις ελληνικές παραστάσεις που ανέβηκαν σε Ελλάδα και Κύπρο συμμετείχαν οι ακόλουθοι:Σκηνοθεσία: Σπύρος Παπαδόπουλος - Μετάφραση: Νικολέτα Κοτσαηλίδου - Σκηνικά: Αθανασία Σμαραγδή - Κοστούμια: Νικόλ Παναγιώτου - Φωτισμοί: Χρήστος Τζιόγκας - Ηθοποιοί: Σπύρος Παπαδόπουλος, Πυγμαλίων Δαδακαρίδης, Βασίλης Ρίσβας, Άννα Μενενάκου, Χρήστος Σπανός, Ξανθή Γεωργίου και ο Δημήτρης Μαυρόπουλος [στις αρχικές παραστάσεις τον ρόλο του εφοριακού είχε ο Τάκης Παπαματθαίου].


Το τρέιλερ του έργου:

Το χρονικό της ζωής του Stephen Hawking

Stephen Hawking (1942-2018)«Το χρονικό του χρόνου» (A brief history of time) είναι ο τίτλος του διάσημου εκλαϊκευμένου βιβλίου του Στίβεν Χόκινγκ (Stephen Hawking) για την κοσμολογία.
«Το χρονικό της ζωής μου» (My brief history) είναι ο τίτλος που ο Stephen Hawking χρησιμοποίησε για την αυτοβιογραφία του, κάνοντας λογοπαίγνιο με τον τίτλο του προηγούμενού του βιβλίου.
Το “My brief history” εκδόθηκε το 2013 (πέντε χρόνια πριν τον θάνατο του μεγάλου Βρετανού φυσικού). Στα ελληνικά το βιβλίο εκδόθηκε την ίδια χρονιά από τις εκδόσεις Τραυλός σε μετάφραση Νέστορα Χούνου.Σε αυτή την πολύ ενδιαφέρουσα αυτοβιογραφία, η οποία είναι γραμμένη με απλότητα και σε αρκετά σημεία της με χιούμορ, ο Hawking αναφέρεται στην προσωπική του ζωή: τα παιδικά του χρόνια, την αναπηρία του, τις δυσκολίες που συνάντησε λόγω της υγείας του, τους δύο του γάμους και τα τρία του παιδιά. Δίνει πληροφορίες όμως και για τη φυσική, το πως ο ίδιος αντιλήφθηκε τη μεγάλη έκρηξη (Big Bang), τις μαύρες τρύπες, τις σκουλικότρυπες, το ταξίδι στον χρόνο και τον φανταστικό χρόνο. Αναφέρεται επίσης στο συγγραφικό του έργο και στην παρακαταθήκη που άφησε στην επιστήμη της φυσικής. Με συγκίνηση ο αναγνώστης διαβάζει την τραγική κατάσταση της υγείας του συγγραφέα η οποία τον έφερε πολλές φορές κοντά στον θάνατο (ούτε οι ίδιοι οι γιατροί του δεν πίστευαν ότι θα ζήσει μέχρι τα 76 του χρόνια). Τελικά από νεαρή ηλικία ο Hawking βρέθηκε τετραπλιγικός σε τροχοκάθισμα, χωρίς να μπορεί να μιλήσει καν με την κανονική του φωνή (λόγω μιας τραχειοτομής που του έγινε έχασε τη φυσική του φωνή και μιλούσε με ειδικό λογισμικό μέσω υπολογιστή).Παρ΄όλ’αυτά ο Hawking θεωρεί τον εαυτό του τυχερό αφού όπως δηλώνει η αναπηρία του δεν στάθηκε σοβαρό εμπόδιο στην επιστημονική του εργασία. Ομολογεί ότι μάλλον τον ωφέλησε  αφού δεν ήταν υποχρεωμένος να διδάσκει, να δίνει διαλέξεις ή να συμμετέχει σε βαρετές και χρονοβόρες επιτροπές. Έτσι, αξιοποιούσε τον χρόνο του ολοκληρωτικά στην έρευνα. Επίσης παραδέχεται ότι η καθήλωσή του σε ηλεκτρικό τροχοκάθισμα και η παράξενη ηλεκτρονική φωνή του τον έκαναν πιο αναγνωρίσιμο και διάσημο.
Όσον αφορά τα ταξίδια στον χρόνο ο Stephen Hawking παραδέχεται ότι υπάρχει η πιθανότητα, με τις κατάλληλες κβαντικές συνθήκες να δημιουργηθούν προϋποθέσεις όπου θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί ένα τέτοιο ταξίδι. Δηλώνει επίσης ότι «οι φυσικοί θα έπρεπε να συζητούν ελεύθερα το συγκεκριμένο ερώτημα, χωρίς να τους περιγελούν ή να τους ειρωνεύονται». Η δική του εκτίμηση πάντως είναι ότι τέτοιο ταξίδι δεν έχει πραγματοποιηθεί και ούτε θα μπορέσουμε να το κατορθώσουμε αφού (δηλώνει με χιούμορ) «αν υπήρχε τέτοια περίπτωση, θα μας είχαν ήδη κατακλύσει τουρίστες από το μέλλον».
Το βιβλίο συνοδεύεται από σπάνιες φωτογραφίες από τη ζωή του Stephen Hawking.
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:Η αυτοβιογραφία του πιο διάσημου, εν ζωή, επιστήμονα του κόσμου.Η αίσθηση να έχεις ένα εντελώς λειτουργικό μυαλό μέσα σε ένα σώμα που σε περιορίζει, και σε κρατά καθηλωμένο, είναι τρομακτική.
Η αυτοβιογραφία του Στίβεν Χόκινγκ έχει ανεκτίμητη αξία. Πρόκειται για ένα μοναδικό έργο, γεμάτο άγνωστες ιστορίες και αδημοσίευτες φωτογραφίες, εμπλουτισμένο με δόσεις αυθεντικής επιστήμης και φλεγματικού χιούμορ. Είναι σαν να διαβάζεις την αποχαιρετιστήρια επιστολή ενός επιστήμονα που εμφανίζεται στην ανθρωπότητα μία φορά στα εκατό χρόνια - ενός ανθρώπου που αρνήθηκε τη μοίρα του, αψήφησε τον θάνατο, αποδέχθηκε τη φύση του και απέδειξε πως, ακόμη και παράλυτος, μπορείς να σκέφτεσαι, να ερωτεύεσαι, να δημιουργείς, να κάνεις πράγματα.
"Ήταν μια λαμπρή περίοδος. Ήμουν ζωντανός και έκανα έρευνα στη θεωρητική φυσική. Ήθελα να γνωρίζω γιατί υπάρχει το σύμπαν - γιατί υπάρχει κάτι μεγαλύτερο από το τίποτε. Είμαι ευτυχής αν κατάφερα να προσθέσω κάτι στην κατανόηση του Κόσμου μας". (Stephen Hawking)
Ένας ηλεκτρονικός υπολογιστής τοποθετημένος κάτω από την αναπηρική πολυθρόνα του Χόκινγκ, μετατρέπει σε λέξεις κάθε σύσπαση στο μάγουλο του καθηγητή. Ως αποτέλεσμα, ο συγγραφέας κατόρθωσε, με βασανιστικά αργό ρυθμό, να συνθέσει ένα μεστό κείμενο 21.000 λέξεων στο οποίο αναλύει το πρωτοποριακό έργο του στην κβαντική κοσμολογία, στις μαύρες τρύπες του διαστήματος και στη θεωρία των πάντων. Παράλληλα, αποκαλύπτει την προσωπική ζωή του, από την παιδική ηλικία του στο μεταπολεμικό Λονδίνο, τη διάγνωσή του με τη νόσο των κινητικών νευρώνων σε ηλικία 21 ετών και τα αλλεπάλληλα, ευτυχώς άκαρπα ραντεβού του με τον θάνατο, μέχρι τους δύο γάμους του, τις αμφιλεγόμενες περιστάσεις που οδήγησαν στη διάλυσή τους, τις ανυπέρβλητες δυσκολίες της σωματικής παράλυσης, την ατσάλινη θέληση για ζωή και την ανάδειξή του σε διασημότητα.
Hawking, Stephen, 1942-2018. Το χρονικό της ζωής μου : Αυτοβιογραφία / Stephen Hawking· μετάφραση Νέστορας Χούνος · επιμέλεια Κώστας Κλεΐδης. - 1η έκδ. - Αθήνα : Τραυλός, 2013. - 161σ. · 26x20εκ.

Join The Tale: «Ο Μελής ο νταής» ζωντανεύει στις οθόνες μας (vid)

Η καινοτόμος εφαρμογή που δημιουργήθηκε από Κύπριους
Συνέντευξη: Άντρη Θρασυβούλου Κάμερα-Μοντάζ:Τζέσικα Σεχερλιή
Ένα παραμύθι έχει πάντα ή σχεδόν πάντα ένα ηθικό δίδαγμα, έχει όμως και δομημένη αρχή, μέση και τέλος, σχεδόν πάντα τουλάχιστον.  Στην περίπτωση της ομάδας ''Join The Tale'' έχουμε να κάνουμε με ένα παραμύθι για παιδιά, το οποίο είναι άκρως καινοτόμο και διαδραστικό.Η ομάδα παρουσιάζει στην Offsite μια πρωτοπόρα εφαρμογή που απευθύνεται σε παιδιά αλλά και στους γονείς τους εντελώς δωρεάν.Η πρώτη δωρεάν ιστορία αφορά τον σχολικό εκφοβισμό, μέσα από ένα παράδειγμα βγαλμένο από το σχολικό περιβάλλον. Εξηγεί γιατί τα παιδιά δεν πρέπει να ανέχονται τη σωματική ή τη λεκτική βία από κανέναν.Η ιστορία απευθύνεται τόσο σε παιδιά που δέχονται βία, όσο και σε αυτά που την ασκούν. Απευθύνεται ακόμα σε παιδιά του σχολικού περιβάλλοντος που παρακολουθούν τη βία παραμένοντας αμέτοχα, αλλά και στους γονείς των παιδιών.Για την εφαρμογή και την πρώτη ιστορία που έχει τίτλο ''Ο Μελής ο νταής'', μίλησαν στην OffsiteCy, η Εγκεκριμένη Λογίστρια, Βασιλική Παπαχαραλάμπους η οποία συνέλαβε την αρχική ιδέα και συμμετείχε στη δημιουργία του επαγγελματικού σχεδίου και ο Βιβλιοθηκονόμος – Συγγραφέας, Ανδρέας Καπανδρέου ο οποίος συμμετείχε στη συγγραφή και το στήσιμο των ιστοριών.Δείτε το βίντεο:Μπορείτε να κατεβάσετε την εφαρμογή αναζητώντας Join The Tale στο Google Play Store (για Android) ή App Store (για iOS) ή απλά ακολουθώντας την πιο κάτω διεύθυνση από τις συσκευές σας:  http://onelink.to/jointhetale

[δημοσίευμα της ηλεκτρονικής εφημερίδας Offside 13/05/2018] - https://www.offsite.com.cy/articles/eidiseis/topika/264889-join-the-taleo-melis-o-ntais-zontaneyei-stis-othones-mas-vid ]

Ubik: μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας του Philip K. Dick

Το εξόφυλλο της πρώτης αγγλικής
έκδοσης (1969)
Ο Αμερικανός συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας Φίλιπ Κ. Ντικ (Philip K. Dick) εξέδωσε το 1969 το μυθιστόρημα με τίτλο Ubik του οποίου η υπόθεση διαδραματίζεται στο μελλοντικό 1992. Σε αυτό τον φανταστικό κόσμο οι υπερφυσικές δυνάμεις κάποιων ανθρώπων είναι συνηθισμένο φαινόμενο ενώ οι νεκροί, κάτω από ειδικές συνθήκες περνούν σε μια ενδιάμεση κατάσταση (την μισοζωή) όπου ο εγκέφαλός τους λειτουργεί και μπορούν να επικοινωνήσουν με τους ζωντανούς.
Το 1992 τα ταξίδια στο διάστημα είναι πλέον ρουτίνα ενώ ένα ειδικό σπρέι το Ubik μπορεί να ανανεώσει τη ζωή κάποιου! Η ονομασία του σπρέι (Ubik) βγήκε από τη λατινική λέξη "ubiquitous" που σημαίνει "πανταχού παρών".
Το 2009 το Ubik επιλέχθηκε από το περιοδικό Time ως ένα από τα 100 καλύτερα μυθιστορήματα που γράφτηκαν στα αγγλικά από το 1923.
Το 1998 το Ubik κυκλοφόρησε από την Cryo Interactive Entertainment  ως βιντεοπαιχνίδι τακτικής και στρατηγικής. Το παιχνίδι επέτρεπε στους παίκτες να δρουν όπως ο ήρωας του μυθιστορήματος Joe Chip. Παιζόταν σε PlayStation και σε υπολογιστές με Microsoft Windows αλλά δεν είχε ιδιαίτερη εμπορική επιτυχία.
Το Ubik μεταφράστηκε στα ελληνικά το 1999 από τις εκδόσεις Parsec (μετάφραση Χρήστος Θεοδώρου) και το 2007 από τις εκδόσεις Τόπος (μετάφραση Τίνα Θέου).
Από το οπισθόφυλλο της ελληνικής έκδοσης (Τόπος, 2007)O Φίλιπ Ντικ, τον οποίο ο κριτικός Φρέντρικ Τζέιμσον έχει αποκαλέσει «Σέξπιρ του βιβλίου επιστημονικής φαντασίας», δεν χρειάζεται συστάσεις. Aυτή η μεταφυσική κωμωδία θανάτου και σωτηρίας της ψυχής, ψευδαίσθησης και πραγματικότητας, με ευθείες αναφορές στον κόσμο των Ιδεών του Πλάτωνα, αποτελεί ένα από τα διεθνώς αναγνωρισμένα αριστουργήματα της επιστημονικής φαντασίας.

Σ' έναν τραγελαφικό κόσμο τρελής εκμετάλλευσης (όπου κάθε φορά που ανοίγεις την πόρτα του διαμερίσματός σου ή την πόρτα του ψυγείου σου χρειάζεται να ρίχνεις το σχετικό κέρμα...!), άγριας βιοτεχνολογίας, που επιτρέπει να διατηρούνται οι εγκέφαλοι των πεθαμένων σε ειδικούς ψυκτικούς θαλάμους ως «μισοζωντανοί» (ώστε οι ζώντες συγγενείς τους να συζητάνε μαζί τους ακόμα και τη διαχείριση των οικονομικών τους...!), αστραπιαίων ταξιδιών στο διάστημα και πλήθος μεταλλαγμένων ανθρώπων, η σωτηρία της ψυχής επέρχεται μέσα από μία και μόνη δυνατότητα: συσκευασμένη σε μορφή θαυματουργού σπρέι που θεραπεύει τα πάντα, ακόμα και τον θάνατο!
Dick, Philip K., 1928-1982. Ubik / Φίλιπ Ντικ · μετάφραση Τίνα Θέου · επιμέλεια σειράς Άρης Μαραγκόπουλος. - Αθήνα : Τόπος, 2007. - 299σ. · 20x13εκ. - (Cult Stories)

Πέντε μικροί ξένοι: θεατρική παράσταση του Παναγιώτη Λάρκου

Ο Θεατρικός Οργανισμός Κύπρου (ΘΟΚ) τόλμησε για τη σεζόν 2017/18 να παραχωρήσει εν λευκώ, στον σκηνοθέτη Παναγιώτη Λάρκου και την πενταμελή ομάδα του, τη σκηνή στις Αποθήκες. Εκεί η Ομάδα, από τον  Φεβρουάριο μέχρι τον Μάιο ανέβασε συνολικά οκτώ δικές της παραστάσεις. 
Η σειρά παραστάσεων πήρε τον γενικό τίτλο «Το Σαλόνι των Ξένων».
«Υπάρχει σε κάθε σπίτι ένα δωμάτιο κλειστό στους ενοίκους του, ένα δωμάτιο με απαγορευμένη την πρόσβαση, σκοτεινό, χωρίς ζωή, ένα άβατο, είναι το σαλόνι των ξένων».
Ως άβατο για κατέχοντες ειδικές γνώσεις θεάτρου είδε ο Παναγιώτης Λάρκου τη σημερινή θεατρική πραγματικότητα και ως σαλόνι το θεατράκι του ΘΟΚ στις Αποθήκες. Το άβατο προσπάθησε να το σπάσει προσκαλώντας απλούς καθημερινούς ανθρώπους που δεν είχαν ιδιαίτερη σχέση με το θέατρο, στο σαλόνι (στη σκηνή του ΘΟΚ της οποίας εξασφάλισε τα κλειδιά για να φιλοξενήσει τις παραστάσεις του).  Με αυτό το τρόπο θα μπορούσε να επικοινωνήσει το έργο του και να μεταφέρει την τέχνη του στο κοινό.Ο Παναγιώτης Λάρκου και οι συνεργάτες του, λοιπόν, κατάφεραν να σπάσουν το άβατο, άνοιξαν τις πόρτες των Αποθηκών και ξαναέγραψαν τους κανόνες του (θεατρικού) παιχνιδιού προσφέροντας στους θεατές μια πρωτόγνωρη εμπειρία.
Πέντε μικροί ξένοι Η τελευταία παράσταση της Ομάδας είχε τίτλο «Πέντε μικροί ξένοι». Πρόκειται για ένα σουρεαλιστικό έργο βασισμένο σε μια ιδέα του Erdoğan Kavaz. Μοντέρνο θέατρο, καλοδουλεμένη παράσταση και πολύ καλές ερμηνείες από τους: Βασιλική Κυπραίου, Γιώργο Κυριάκου, Παναγιώτη Μπρατάκος, Τζωρτζίνα Τάτση, Παναγιώτη Τοφή και Χάρη Ιωάννου.Σ’ ένα σαλόνι μονίμως σφουγγαρισμένο, επιδείξεις τάπερ αποτυγχάνουν, σοκολατάκια εξαφανίζονται μυστηριωδώς, πτώματα αλλάζουν φύλο και κάποιος επιμένει να ξεκουρδίζει το πιάνο.
Ο Παναγιώτης Λάρκου ανασυντάσσει όσους από τη μόνιμη ομάδα συνεργατών είναι ακόμη όρθιοι και, αντλώντας υλικό από ό,τι προηγήθηκε, καταθέτει ένα συμπέρασμα που παριστάνει την παράσταση.
Η παράσταση θεωρήθηκε ακατάλληλη για άτομα κάτω των 15 ετών καθώς περιείχε σκηνές που πιθανόν να ενοχλούσαν.
Οι συντελεστές της παράστασης «Πέντε μικροί ξένοι»:Κείμενο - Σκηνοθεσία: Παναγιώτης Λάρκου
Σχεδιασμός φωτισμού: Σταύρος ΕυλαμπίουΜουσική: Χάρης ΙωάννουΗθοποιοί: Χάρης Ιωάννου, Βασιλική Κυπραίου, Γιώργος Κυριάκου, Παναγιώτης Μπρατάκος, Τζωρτζίνα Τάτση, Παναγιώτης Τοφή

Η νέα γενιά πρέπει να αγαπά τον πολιτισμό και τα βιβλία

[Συνέντευξη του συγγραφέα Ανδρέα Καπανδρέου στη Νεοφύτα Χριστοφόρου (Β2, Γυμνάσιο Έγκωμης “Κυριάκος Νεοκλέους”) για τη μαθητική εφημερίδα «Με τα μάτια μας», 2017-2018]
Η νέα γενιά πρέπει να αγαπά τον πολιτισμό, να αγαπά τα βιβλία. Ο πολιτισμός είναι η ιστορία μας, είναι ό,τι μας έχει απομείνει και ό,τι μπορεί να μας σώσει.
Τα παραπάνω τονίζει σε συνέντευξή του στην εφημερίδα μας ο συγγραφέας Ανδρέας Καπανδρέου, επισημαίνοντας ότι τα βιβλία είναι όπως τα παιδιά μας.
Ολόκληρη η συνέντευξη με τον συγγραφέα Ανδρέα Καπανδρέου είναι η παρακάτω:
Πώς νιώθεις που ασκείς αυτό το λειτούργημα του συγγραφέα;Αισθάνομαι πολύ όμορφα, γιατί μπορώ να εκφράζομαι μέσα από αυτό το λειτούργημα, όπως το λες. Είναι κάτι πολύ ωραίο να εκφράζεις τα συναισθήματά σου και αυτά που σκέφτεσαι, τις ιδέες σου και να τις αποτυπώνεις σε ένα βιβλίο και να τις μοιράζεσαι με άλλους.Πως πήρες την απόφαση να γίνεις συγγραφέας; Ήταν επιθυμία σου από μικρή ηλικία;Όχι, για την ακρίβεια, όταν ήμουν μικρός ήθελα να γίνω αστροναύτης, αλλά επειδή δεν κατάφερα να γίνω αστροναύτης, αποφάσισα να γίνω συγγραφέας, για να γράφω για τα άστρα στα οποία από μικρός ονειρευόμουν να ταξιδέψω. Δεν ήταν απόφασή μου από μικρό παιδί, αυτό προέκυψε στην πορεία λόγω της ανάγκης μου να γράφω και να εκφράζομαι.
Ποια είναι η διαδικασία για να γράφεις ένα βιβλίο; Πόσο καιρό χρειάζεσαι;Για να γράψεις ένα βιβλίο υπάρχει πολύ μεγάλη διαδικασία. Πρέπει κατ’ αρχήν να συλλάβεις την ιδέα, να εμπνευστείς αυτό που θέλεις να γράψεις και να ξεκινήσεις να το γράφεις. Πολλές φορές χρειάζεται έρευνα για να γράψεις ένα βιβλίο. Όταν ολοκληρωθεί αυτό πρέπει να προσεγγίσεις έναν εκδοτικό οίκο, να τον ρωτήσεις αν θέλει να σου το εκδώσει και να συμφωνήσετε μαζί για την έκδοση.  Μετά το βιβλίο πηγαίνει στο τυπογραφείο. Εκδίδεται και ξεκινά η διακίνησή του στα βιβλιοπωλεία. Τώρα, για να γραφτεί και να τυπωθεί ένα βιβλίο, μπορεί να πάρει από μερικούς μήνες μέχρι και χρόνια, Για παράδειγμα το βιβλίο μου «Ο μυστικός σύντροφος του Ρήγα» γράφτηκε σε διάστημα τεσσάρων περίπου χρόνων επειδή διέκοπτα, έκανα έρευνα και διάβαζα συγκεκριμένες βιβλιογραφικές πηγές στις οποίες ήθελα να αναφερθώ μέσα από το βιβλίο μου, επειδή είναι ένα ιστορικό μυθιστόρημα το οποίο όμως περιλαμβάνει και επιστημονική φαντασία.
Συνήθως τα θέματα των βιβλίων σου από που τα αντλείς;Είναι θέματα τα οποία είτε μου προκαλούν την περιέργεια και ξεκινώ να τα διερευνώ, είτε εμπνέομαι από κάτι. Μπορεί να εμπνευστώ για παράδειγμα κάποιες από τις ιστορίες που έχω στα διηγήματά μου από κάτι που έτυχε να ακούσω και μου έκανε εντύπωση. Μερικές φορές φορές εμπνέομαι και από πράγματα που έχουν συμβεί σε εμένα. Είναι αυτοβιογραφικά δηλαδή. Οτιδήποτε διαβάσεις, ακούσεις ή δεις μπορεί να σου προκαλέσει το ερέθισμα για να ξεκινήσεις μια καινούρια ιστορία.
Πως νιώσατε όταν εκδόθηκε το πρώτο σας βιβλίο;Ένιωσα πάρα πολύ όμορφα. Μερικοί συγγραφείς λένε ότι νιώθεις λες και γεννήθηκε ένα παιδί σου. Τα βιβλία του κάθε συγγραφέα είναι σαν τα παιδιά του. Είναι ένα πολύ όμορφο συναίσθημα να κρατάς στο χέρι σου ένα βιβλίο το οποίο έγραψες εσύ.
Τι συμβουλή θα δίνατε στην επόμενη γενιά που θέλει να ασχοληθεί με αυτό τον τομέα;Η συμβουλή που θέλω να δώσω είναι ότι, για να γίνει κάποιος συγγραφέας πρέπει οπωσδήποτε να διαβάζει βιβλία άλλων, να ξέρει τι κυκλοφορεί και να είναι ενήμερος για τη λογοτεχνία. Πρέπει πρώτα απ΄όλα να αρέσει σε εσένα η λογοτεχνία για να μπορέσεις να γίνεις επιτυχημένος συγγραφέας. Αυτή είναι η συμβουλή μου προς τη νέα  γενιά που θέλει να ασχοληθεί με τη συγγραφή.
Ποιο το μήνυμά σας προς τη νέα γενιά;Ένα γενικότερο μήνυμα προς τη νέα γενιά είναι ότι πρέπει να αγαπά τον πολιτισμό και τα βιβλία. Ο πολιτισμός και η ιστορία μας είναι ό,τι μας έχει απομείνει και αυτό που μπορεί να μας σώσει!

Rock and Roll never die (ευτυχώς ούτε και η κοινή λογική): αναφορά στο επίμαχο άρθρο της Σώτης Τριανταφύλλου

Η φωτογραφία που συνόδευε το άρθρο της Σώτης Τριανταφύλλου στην Athens Voice
[Not Afraid = Δεν Φοβόμαστε (την τρομοκρατία)]Οι επιθέσεις του Ισλαμικού Κράτους τον Νοέμβριου του 2015 στο Παρίσι
Το απόγευμα της 13ης Νοεμβρίου 2015, σημειώθηκε σειρά από βίαιες επιθέσεις στο 10ο και 11ο διαμέρισμα του Παρισιού, στη Γαλλία, και στο προάστιο του Σαιν-Ντενί. Έγιναν επτά ανεξάρτητες επιθέσεις, αποτελούμενες από έξι επεισόδια πυροβολισμών κατά πλήθους και τρεις εκρήξεις. Οι εκρήξεις συνέβησαν κοντά στο Σταντ ντε Φρανς, ενώ οι πολυβολισμοί αναφέρθηκαν γύρω από την οδό Αλιμπέρ, την οδό de la Fontaine-au-Roi, την οδό de Charonne, το θέατρο Μπατακλάν (Baclatan) στο μπουλεβάρ Βολταίρ, την Λεωφόρο ντε λα Ρεπουμπλίκ και το μπουλεβάρ Μπομαρσαί.Τουλάχιστον 129 άνθρωποι σκοτώθηκαν και 352 τραυματίστηκαν κατά τη διάρκεια των επιθέσεων, με τουλάχιστον 99 σε κρίσιμη κατάσταση.  Μεταξύ των νεκρών αναφέρθηκαν ένας Σουηδός, δυο Βέλγοι, ένας Ισπανός, ένας Πορτογάλος, δύο Ρουμάνοι, και δυο Αμερικανοί.Από τους δράστες σκοτώθηκαν οκτώ άτομα. Το Ισλαμικό Κράτος ανέλαβε επίσημα την ευθύνη για τις επιθέσεις το πρωί της 14ης Νοεμβρίου, επαινώντας τους «οκτώ αδελφούς» τους για το θάνατο «τουλάχιστον 200 σταυροφόρων» και υποστηρίζοντας ότι «αυτό ήταν μόνο η αρχή της καταιγίδας». Η Σώτη Τριανταφύλλου.
Η Ελληνίδα συγγραφέας (κάτοικος Παρισίου) Σώτη Τριανταφύλλου, γνωστή για το θάρρος της γνώμης, την καυστική της γραφή αλλά και το πάθος με το οποίο υπερασπίζεται την πολιτική ορθότητα, εμπνευσμένη από τις τρομοκρατικές επιθέσεις έγραψε ένα άρθρο με τίτλο: “Rock and Roll never die” το οποίο δημοσιεύτηκε στο Athens Voice - http://www.athensvoice.gr/politics/113872_rock-and-roll-will-never-dieTo “Rock and Roll never die” αναφερόταν, όπως η ίδια διευκρινίζει στην τελευταία παράγραφο του άρθρου της, στις ροκ συναυλίες που η ίδια παρακολούθησε στο στάδιο Bataclan με την υποσημείωση, στον υπότιτλο ότι [το ροκ] “Ποτέ δεν θα αντικατασταθεί από προσευχές κι από αμανέδες”.
Δεν θα επεκταθώ εδώ στο χονδροειδές σφάλμα της πολυπολιτισμικότητας: όποιος ενδιαφέρεται για το ζήτημα ας αναζητήσει παλιότερα άρθρα και βιβλία. Άλλωστε, μολονότι η αντίθεσή μου στη πολυπολιτισμικότητα – στη μη αφομοίωση των μεταναστών και στην εξύμνηση του ισλάμ – είναι μειονοτική, δεν είμαι η μόνη που τη διατυπώνω. Προσθέτω ωστόσο ότι όσα υφιστάμεθα από τους ισλαμιστές (όχι μόνον την τρομοκρατία αλλά την καθημερινή πίεση, τη συμπεριφορά μίσους) δεν οφείλονται στις «επεμβάσεις» της Δύσης στις χώρες της Ανατολής, αλλά στην πολεμοχαρή και φθονερή φύση του ισλάμ: το ισλάμ δεν είναι μια θρησκεία σαν τις άλλες, αγαπητοί συμπολίτες° είναι πολιτικό πρόγραμμα, είναι ιδεολογία εκβαρβαρισμού.Θα θίξω τρία σημεία: πρώτον, την ανεπάρκεια, τη θλιβερή αναπηρία, των σημερινών ευρωπαϊκών ηγεσιών. Αν στη θέση του Φρανσουά Ολάντ και της εύθυμης παρέας του ήταν ο Ντε Γκολ, ο Πομπιντού ή ο Μιτεράν, η Γαλλία θα είχε κηρύξει πόλεμο στο Ισλαμικό Kράτος και, πιθανότατα, θα τον είχε κερδίσει. Επίσης, θα λειτουργούσαν οι υπηρεσίες πληροφοριών και οι δυνάμεις ασφαλείας, δηλαδή ό,τι προασπίζει τους πολίτες από τη βία και την αυθαιρεσία.Ακόμα και οι επίσημες δηλώσεις μετά την πρόσφατη σφαγή ακούγονται χλιαρές: οι φοβισμένοι και οκνηροί υπάλληλοι της γαλλικής γραφειοκρατίας πασχίζουν να μην εξερεθίσουν τον μουσουλμανικό πληθυσμό που τρώει και πίνει με κρατικές παροχές παραβιάζοντας τους νόμους της γαλλικής δημοκρατίας. Οι νόμοι αυτοί κερδήθηκαν με αγώνες: σήμερα τσαλαπατάμε τους κοινωνικούς αγώνες που δημιούργησαν τα φιλελεύθερα καθεστώτα – η αχαριστία του σύγχρονου ανθρώπου είναι πρωτοφανής° και ο συνδυασμός με την προαναφερθείσα τυφλότητα κλονίζει τα θεμέλια του πολιτισμού μας. Το πρόβλημα πάντως, σύμφωνα με τους Γάλλους σοσιαλιστές, είναι η άνοδος της ισλαμοφοβίας, ενός φυσικού και αυτονόητου αντανακλαστικού, που, ωστόσο, μπορεί να οδηγήσει τους Γάλλους πολίτες στον αριστεροδεξιό συνασπισμό της Μαρίν Λε Πεν. Σε τελική ανάλυση, ο στόχος του Σοσιαλιστικού κόμματος δεν είναι η ανάσχεση του ισλαμοφασισμού αλλά η απόσπαση ψήφων – παλιά ιστορία αυτή.Δεύτερο σημείο: αν οι μετριοπαθείς μουσουλμάνοι (που, σας διαβεβαιώ, είναι λιγοστοί και αμήχανοι μέσα στο αγριεμένο ισλαμικό πλήθος), θέλουν να αποφύγουν τον στιγματισμό, πρέπει να κατέβουν μαζικά στους δρόμoυς –σήμερα, τώρα-- και να διαμαρτυρηθούν για τα εγκλήματα εναντίον της ανθρωπότητας που διαπράττονται στο όνομα του Αλλάχ. Όμως, θα επιμείνω: όπως έλεγε ο Μάρκο Πόλο, «φανατικός μουσουλμάνος είναι αυτός που σου κόβει το κεφάλι, ενώ μετριοπαθής είναι εκείνος που σε κρατάει για να σου κόψουν το κεφάλι». Πολύ λίγα έχουν αλλάξει στο ισλάμ από τον ύστερο Μεσαίωνα. Σήμερα, μετριοπαθείς μουσουλμάνοι είναι μόνον οι εκκοσμικευμένοι, τουτέστιν όσοι έχουν εγκαταλείψει την ισλαμική τους ανατροφή – όπως έχουν κάνει πολλοί χριστιανοί στη Δύση. Περιμένω λοιπόν να κατεβούν στους δρόμους όλοι οι καλοί άνθρωποι της Ανατολής και να στηρίξουν τη δυτική δημοκρατία που τους προστατεύει και τους ταΐζει: αν δεν το κάνουν ή αν το κάνουν με μισή καρδιά θα επιβεβαιωθεί η υποψία της ρητής, υπόρρητης ή διφορούμενης στήριξης στον ισλαμοφασισμό.Με το τρίτο σημείο απευθύνομαι στους ισλαμιστές και στους ποικίλους φίλους τους – μεταξύ των οποίων στους συμπατριώτες μας που πιστεύουν, όπως ο Γεννάδιος Β’, ότι «κάλλιον ειδέναι φακιόλιον τούρκικον παρά καλύπτρα λατινική»: ό,τι και να κάνετε, όσους και σκοτώσετε, συκοφαντήσετε και φιμώσετε, ο δυτικός πολιτισμός θα επιζήσει° είναι απείρως ισχυρότερος° εξάλλου, η εναλλακτική πρόταση ήταν και παραμένει η βαρβαρότητα.
Όσον αφορά δε την καταστροφή του Bataclan  όπου έχουμε δει μερικές από τις καλύτερες ροκ συναυλίες της ζωής μας, είμαι εδώ να σας θυμίζω ότι το ροκ δεν θα πεθάνει ποτέ, ότι ποτέ δεν θα αντικατασταθεί από προσευχές κι από αμανέδες.
Ποινική δίωξη εναντίων της συγγραφέωςΠοινική δίωξη εναντίον της Σώτης Τριανταφύλλου έγινε μετά από αναφορά που είχε καταθέσει το Ελληνικό Παρατηρητήριο του Ελσίνκι, το οποίο είχε συμπεριλάβει διάφορες περιπτώσεις φερομένων ως εγκλημάτων ρατσιστικής βίας. Στις αναφορές αυτές είχε συμπεριληφθεί και άρθρο της κυρίας Τριανταφύλλου στην εφημερίδα Αthens Voice, τον Νοέμβριο του 2015, αμέσως μετά την επίθεση στο Μπατακλάν με τίτλο Rock and Roll Will Never Die.Συγκεκριμένα αυτό που ενόχλησε ήταν η αναφορά στο άρθρο στη φράση που φέρεται να είπε ο Μάρκο Πόλο ότι «φανατικός μουσουλμάνος είναι αυτός που σου κόβει το κεφάλι, ενώ μετριοπαθής είναι εκείνος που σε κρατάει για να σου κόψουν το κεφάλι». Το άρθρο της συγγραφέως χαρακτηρίστηκε ως «ακραίο ισλαμοφοβικό γενικά κατά των Μουσουλμάνων και καθυβριστικό του Ισλάμ». 

Στην δίκη που πραγματοποιήθηκε τον Μάιο του 2018, εξετάστηκαν ως μάρτυρες η κ. Βασιλική Γεωργιάδου , η οποία έχει μελετήσει και ασχοληθεί επί χρόνια με θέματα ρατσισμού και ο συγγραφέας Απόστολος Δοξιάδης.
Και οι δύο εξήγησαν στο δικαστήριο γιατί το περιεχόμενο του επίδικου άρθρου όχι μόνο δεν  παραβιάζει τον ρατσιστικό νόμο ,αλλά αποτελεί ένα κείμενο γνώμης που συνιστά κραυγή στο όνομα της αντιρατσιστικής βίας.Ο κ. Δοξιάδης μάλιστα, αναφερόμενος στην προσωπικότητα της συγγραφέως, επισήμανε ότι με τα κείμενά της έχει δείξει πως δεν φοβάται την πολιτική ορθότητα, ακόμα και όταν αυτή ποινικοποιείται.Η εισαγγελέας της έδρας Μαγδαληνή Καλπακίδου πρότεινε την αθώωση της Σώτης Τριανταφύλλου, τονίζοντας, μεταξύ άλλων, στην αγόρευσή της ότι «αυτές οι απόψεις που εξέφρασε η κατηγορούμενη, εκφράζουν τις απόψεις  που πέρασαν από το μυαλό όλων μας, μετά την επίθεση στο Μπατακλάν. Το κείμενο της  αποτελεί έκφραση άποψης  και δεν στοιχειοθετείται ούτε καν η αντικειμενική υπόσταση του εγκλήματος».Πρόεδρος του Δικαστηρίου που αθώωσε την Σώτη Τριανταφύλλου ήταν η δικαστής Ευσταθία Αναστασοπούλου.

Διαβάστε επίσης:  Η Σώτη Τριανταφύλλου για την πολυπολιτισμικότητα (+ μια άποψη για το Κυπριακό)

ΛΟΓΟΣ, ΤΕΧΝΗ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΊΑ ΣΗΜΕΡΑ ΠΟΙΑ Η ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥΣ [ημερίδα ΕΠΟΚ]

ΠρόσκλησηΟ Ελληνικός Πνευματικός Όμιλος Κύπρου (ΕΠΟΚ)σας προσκαλεί σε Ημερίδα με θέμα:«ΛΟΓΟΣ, ΤΕΧΝΗ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΊΑ ΣΗΜΕΡΑΠΟΙΑ Η ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥΣ»
Η Ημερίδα θα πραγματοποιηθεί στην Αίθουσα Εκδηλώσεων  της ΟΕΛΜΕΚ (Κωνσταντίνου Σπυριδάκι 3-5, 2015 Στρόβολος)
το Σάββατο, 5 Μαΐου 2018 και ώρα 8.30 π.μ. μέχρι 2.00 μ.μ.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ:8.30 – 9.00  Εγγραφή μελών
9.00 – 9.15  Χαιρετισμοί:Χρυσόθεμις Χατζηπαναγή, Πρόεδρος ΕΠΟΚΕλένη Κάρνου, Γενική Επιθεωρήτρια Μέσης Εκπαίδευσης
Α΄ Σύνοδος:  9.20 – 10.20   Nάγια Ρούσου: «Τηλεόραση, Εξιλέωση του Λαϊκισμού και Εξέλιξη της Τεχνολογίας:  Σύμπτωση ή Συνάρτηση;».Διομήδης Νικήτας: «Κινηματογραφική Τέχνη και δημιουργία στην ψηφιακή εποχή: Οι συνεχείς μεταλλάξεις της σύγχρονης τεχνολογίας και εφαρμογές της στο ευρύτερο πεδίο της κινηματογραφικής αλυσίδας παραγωγής και διανομής ταινιών».Γιώργος Κουκουμάς: «Τεχνολογία στο σύγχρονο θέατρο. Φως, ήχος, μηχανισμοί σκηνής». 
10.20 – 10.40:  Συζήτηση Συντονισμός:  Γιώργος Αρέστη
10.40 – 11.10:  Διάλειμμα για καφέ
Β΄ Σύνοδος:  11.10 – 12.10Xρυσόθεμις Χατζηπαναγή: «Συνάντηση Λογοτεχνίας και Τεχνολογίας. Προσομοιώσεις και Διαφοροποιήσεις».Ανδρέας Καπανδρέου: «Πώς η Τεχνολογία επηρεάζει το Βιβλίο και τις Βιβλιοθήκες».Γιάννης Ρούσος:  «Από τον Αριστοτέλη στη σημερινή “Selfie”».
12.10 – 12.30:  ΣυζήτησηΣυντονισμός:  Nάγια Ρούσου
Γ΄ Σύνοδος:  12.30 – 13.30Πόλυ Ρούσου Τριανταφυλλίδου: «Οι Ηλεκτρονικοί Υπολογιστές στη Μουσική:  Κύπρος, Πρώτα Βήματα».Νάσια Θεράποντος:  «Η Εξέλιξη της Μουσικής Τεχνολογίας και τα Μουσικά Σχολεία στην Κύπρο».Μόνικα Ασημένου: «Από την Ύλη στο Άϋλο: Η Σχέση Τέχνης και Τεχνολογίας».
13.30 – 14.00:  ΣυζήτησηΣυντονισμός και Συμπεράσματα: Λουκία Χατζημιχαήλ

Η ψηφιακή επιπολαιότητα του έρωτα: ένα μυθιστόρημα για τον έρωτα στα χρόνια των social media

[image error] Ένα μυθιστόρημα που ασχολείται με τον έρωτα στα χρόνια του ίντερνετ και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης (social media).
Επιπόλαιο αλλά και ενίοτε έξυπνο φλερτ μέσω του Facebook του Twitter και του Instagram εμπλουτισμένο με πληροφορίες που οι πρωταγωνιστές εντοπίζουν στη μηχανή αναζήτησης Google.
Έρωτας που εμπεριέχει αρκετή δόση επιπολαιότητας αλλά και έντονα συναισθήματα. Σχέσεις δημιουργούνται και χαλούν με μεγάλη ευκολία και οι άνθρωποι συνεχίζουν, όπως γινόταν πάντα, να ψάχνονται, με τη βοήθεια της τεχνολογίας αυτή τη φορά.
«Για να προχωρήσεις πρέπει να σκοτώσεις την ελπίδα, όχι τη μνήμη…» Αυτό θα μπορούσε να είναι το μότο μιας ζωής, η φιλοσοφία την οποία ακολουθεί κάποιος ή απλά μια ανάρτηση σε ένα τοίχο στο Facebook.
Ένα πρωτότυπο μυθιστόρημα, τόσο όσον αφορά την πλοκή όσο και τη γραφή του. Ιδιαίτερα ευρηματική είναι η ενσωμάτωση στην ιστορία των μυθιστορηματικών ηρώων του Έρνεστ Χέμινγουεϊ, του Μίλαν Κούντερα και του Τομ Ρόμπινς τους οποίους ο συγγραφέας εμπλέκει βάζοντάς τους να επισκέπτονται το καφέ στο οποίο εργάζεται η πρωταγωνίστρια της δικής του ιστορίας.    Με τον συγγραφέα και τους ήρωές του ταυτίζονται και τα δικά μου μουσικά γούστα με τα οποία ο Περισανίδης έχει επενδύσει το μυθιστόρημά του. Το μόνο με το οποίο διαφωνώ είναι τα Greeklish με τα οποία οι ήρωες του βιβλίου επικοινωνούσαν μέσω των social media.
Από το οπισθόφυλλο:Log in, στην συνέχεια add και inboxing... Άλλο ένα βαρετό απόγευμα που ξεκίνησε να έχει ενδιαφέρον...
Οι αμυδρές ατέλειες στην περιφέρεια, τα λίγα πιο στραβά πόδια και κάποια σημάδια ακμής στο πρόσωπο δεν έχουν πλέον σημασία. Σημασία έχει η selfie που θα μπει φωτογραφία προφίλ να είναι σωστά τραβηγμένη και να φαίνεται το τατουάζ στο χέρι που είναι ένα φετίχ που σίγουρα οι mutual θα έχουνε προσέξει.
Η ψηφιακή επιπολαιότητα του έρωτα είναι ένα σχεδόν διαδραστικό μυθιστόρημα! Ο έρωτας στα χρόνια των σελίδων κοινωνικής δικτύωσης, χτίζεται και γκρεμίζεται γρήγορα και "αναίμακτα".

Το βιβλίο, "Η ψηφιακή επιπολαιότητα του έρωτα", περιγράφει ερωτικές ιστορίες του σήμερα.
Η Άννα είναι με τον Φάνη και ο Πέτρος με την Μαρία. Η ζωή τους όμως περιπλέκεται όταν βρίσκονται "συνδεδεμένοι" στην πιο δημοφιλή σελίδα κοινωνικής δικτύωσης.
Η ψηφιακή επιπολαιότητα του έρωτα "εισβάλλει" με έναν ιδιαίτερο τρόπο σε ταινίες, σε τραγούδια και σε άλλα μυθιστορήματα. Με όχημα το διαδίκτυο γίνεται ένα 'πολυμεσικό' μυθιστόρημα που κρατάει περίπου όσο μια ταινία...
Είναι ένα νέου τύπου μυθιστόρημα...ψηφιακό, πολυμεσικό, διαδραστικό!

Περισανίδης, Γιώργος. Η ψηφιακή επιπολαιότητα του έρωτα / Γιώργος Περισανίδης. - Θεσσαλονίκη : Συμπαντικές Διαδρομές, 2015. - 100 σ.

Οι συγγραφείς Ανδρέας Καπανδρέου και Μαρία Κούβαρου παρουσιάζουν βιβλία των Συμπαντικών Διαδρομών

Ο εκδοτικός οίκος Συμπαντικές Διαδρομές συμμετέχει στο Παζαράκι Βιβλίου που διοργανώνει η Αποθήκη 79 στη Λάρνακα το διήμερο 21 - 22 Απριλίου 2018 (ώρα: 11:00 - 19:00 και τις 2 μέρες).
Στο Παζαράκι θα υπάρχουν προς πώληση βιβλία των Συμπαντικών Διαδρομών ενώ την Κυριακή 22 Απριλίου στις 11:30 το πρωί θα γίνει παρουσίαση των βιβλίων από τους συγγραφείς Ανδρέα Καπανδρέου και Μαρία Κούβαρου. 

Οι δύο συγγραφείς θα παρουσιάσουν τα δικά τους βιβλία καθώς και άλλα βιβλία των Συμπαντικών Διαδρομών.

Στο Παζαράκι θα διατίθενται προς πώληση βιβλία των Κύπριων συγγραφέων που συνεργάζονται με τις Συμπαντικές Διαδρομές: 
Ανδρέα Καπανδρέου, Μιχάλη Νικολάου, Δήμητρας Ευθυμίου, Φοίβου Κυπριανού, Φίλιππου Φιλίππου, Μαρίας Κούβαρου και Ανδρέα Σεραφείμ. Θα διατίθεται επίσης ο συλλογικός τόμος διηγημάτων “Στο ποτάμι του χρόνου: η πρώτη Κυπριακή ανθολογία λογοτεχνίας του φανταστικού”  
Η Αποθήκη 79 βρίσκεται στην οδό Αγίου Λαζάρου 79 στη Λάρνακα.

Για περισσότερες πληροφορίες στο τηλέφωνο 99083974 και στο email loveapothikes@hotmail.com
Η εκδήλωση στο Facebook: https://www.facebook.com/events/339612996520057/