Θοδωρής Γεωργακόπουλος's Blog, page 62

Τα Παιδιά Με Τα Παιχνίδια

Να ένα πολύ ενδιαφέρον φωτογραφικό πρότζεκτ αυτουνού: Παιδάκια από όλο τον κόσμο με τα παιχνίδια τους.

< ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ

ΕΠΟΜΕΝΗ >

<
>

via

 

Άνθρωποι Που Πετούν Ανάμεσα Σε Κτίρια

Σου έχω δείξει κι άλλους τρελούς με wingsuits που πετάνε/πέφτουν απ' τον ουρανό. Εδώ, ας πούμε, ή εδώ, ή εδώ. Αλλά δεν σου έχω ξαναδείξει τέτοιους να πετάν μέσα από κενό σε ουρανοξύστη πλάτους δέκα μέτρων, πάνω-κατω.

Παρακαλώ.

Τα Νούμερα Λένε Πάντα Την Αλήθεια

Αυτό.

via

Ολόκληρο Το Matrix Σε 60 Δευτερόλεπτα

Τέλειο.

Λινξ 87: Πράγματα Για Διάβασμα

1. Ο Ράσελ Μπραντ και τα ναρκωτικά 

Εδώ, ο αλλόκοτος και ιδιοφυής Βρετανός κωμικός (αν είναι αυτή η σωστή ιδιότητα που του αποδίδεται), διάσημος για ένα παρελθόν γεμάτο καταχρήσεις, γράφει για το πώς είναι η ζωή χωρίς τα ναρκωτικά. Είναι ένα καταπληκτικό, πολύ καλογραμμένο κείμενο.

I cannot accurately convey to you the efficiency of heroin in neutralising pain. It transforms a tight, white fist into a gentle, brown wave. From my first inhalation 15 years ago, it fumigated my private hell and lay me down in its hazy pastures and a bathroom floor in Hackney embraced me like a womb.

2. Ο φυσικός, το μοντέλο και η βαλίτσα

Η απίστευτη ιστορία της αγάπης ενός ηλικιωμένου και μοναχικού θεωρητικού φυσικού για ένα μοντέλο από την Τσεχία, που τον έστειλε σε ένα μυστήριο ταξίδι και, τελικά, στη φυλακή.

On the evening of Jan. 20, nine days after he arrived in Bolivia, a man Frampton describes as Hispanic but whom he didn’t get a good look at handed him a bag out on the dark street in front of his hotel. Frampton was expecting to be given an Hermès or a Louis Vuitton, but the bag was an utterly commonplace black cloth suitcase with wheels. Once he was back in his room, he opened it. It was empty. He wrote to Milani, asking why this particular suitcase was so important. She told him it had “sentimental value.” The next morning, he filled it with his dirty laundry and headed to the airport.

3. Γιατί οι ΗΠΑ δε θα γίνουν ποτέ Ελλάδα

Μια ανάλυση γι' αυτούς που ανησυχούν για το αυξανόμενο χρέος των Ηνωμένων Πολιτειών.

There isn't any evidence that the U.S., or other countries that borrow in currencies they control, face some debt tipping point after which borrowing costs spiral out of control. There isn't even much evidence this is true of Europe's troubled economies. Borrowing costs fell for the PIIGS in 2012 (one year after Greenlaw & Co.'s sample ended), not because those countries reduced their debt burdens, but because the ECB promised to do "whatever it takes" to save the euro. A monetary backstop matters more than the amount of debt. Reducing debt isn't as empirically urgent as we hear.

4. Η PIXAR συμβουλεύει: Πώς να πεις μια καλή ιστορία

Μια ωραία λίστα 22 πραγμάτων, χρήσιμη σε όσους λένε, βιντεοσκοπούν, ζωγραφίζουν ή γράφουν ιστορίες.

Coincidences to get characters into trouble are great; coincidences to get them out of it are cheating.

5. Πώς να ζεις με ελάχιστα πράγματα

Ο ιδρυτής του Treehugger (το διαμέρισμα του οποίου σου έχει δείξει το σπιτόσκυλο) γράφει για το πώς αποφάσισε να εγκαταλείψει τα περισσότερα από τα υπάρχοντά του και να ζήσει σε ένα μικροσκοπικό σπίτι με ελάχιστα πράγματα τριγύρω.

Ιn a study published last year titled “Life at Home in the Twenty-First Century,” researchers at U.C.L.A. observed 32 middle-class Los Angeles families and found that all of the mothers’ stress hormones spiked during the time they spent dealing with their belongings. Seventy-five percent of the families involved in the study couldn’t park their cars in their garages because they were too jammed with things.

Το Παρόν Της Freelance Δημοσιογραφίας, Με Έμφαση Στο "Free"

Να: Μια αναμπουμπούλα και ένα μπατιρντί σχετικό με την κατάσταση του επαγγέλματος της δημοσιογραφίας στην εποχή του Ίντερνετ. Πόσο συχνά γίνονται αυτά, πια.

Τις προάλλες ο δημοσιογράφος Νέιτ Χέιερ έγραψε (δωρεάν) στο blog του για μια δυσάρεστη εμπειρία που είχε με έναν editor του Atlantic. Ο editor, το λοιπόν, του είχε ζητήσει να γράψει, αν θέλει, μια εκδοχή ενός άρθρου του για το site του Atlantic, δωρεάν. Η δημοσίευση της αλληλογραφίας τους πυροδότησε μια ομοβροντία από άρθρα και posts και γνώμες (πολλές από τις οποίες γραμμένες δωρεάν) για τη φύση της freelance δημοσιογραφίας στην εποχή του Ίντερνετ, για το τι είναι ηθικό και τι δεν είναι, πώς πρέπει να προσεγγίζουν τα μέσα τους δημοσιογράφους, και πώς πρέπει σήμερα να προσεγγίζουν οι δημοσιογράφοι τη δουλειά τους.

Διάβασε:

Τη γνώμη του κυρίου Τζέισον Φράι (υπέρ του τσάμπα, υπό προϋποθέσεις).

Τη γνώμη του Μάθιου Ιγκλέσιας (υπέρ του τσάμπα, αναφανδόν).

Τη γνώμη της Στέφανι Λουτσιάνοβιτς (υπέρ  του τσάμπα -στο Atlantic!)

Και, τέλος, τη μακροσκελή και υπερπλήρη γνώμη του Senior Editor του Atlantic που λέγεται Αλέξης Μαντριγκάλ. Είναι ένα κείμενο ενδιαφέρον για οποιονδήποτε θέλει να ασχοληθεί με τη δημοσιογραφία το 2013 γιατί δείχνει μια πλήρη και ρεαλιστική εικόνα του επαγγέλματος -σε μια αγορά που υποτίθεται ότι είναι από τις μεγαλύτερες και υγιέστερες παγκοσμίως, μάλιστα.

If you can show me a way that this can be reversed for a large general-interest magazine, I would love to hear about it. So far, there isn't a single model for our kind of magazine that appears to work.

Σε εκείνη την ομιλία πριν από δυόμισι χρόνια είχα μιλήσει για την καταβαράθρωση της αξίας του γραπτού λόγου. Από τότε που έπαψαν τα προϊόντα που τον κουβαλάνε να έχουν σοβαρό εγγενές κόστος, εξατμίστηκε και το δικό του κόστος. Σήμερα είναι σχεδόν αδύνατο να ζήσει κάποιος ως freelancer, κι όχι μόνο στην Ελλάδα, παντού. Αλλά οι γραφιάδες κάθε είδους, ηλικίας και μεγέθους, ακόμα κι αν δεν μπορούν να ζήσουν από αυτό, ό,τι άλλο αν κάνουν επιπλέον, σε όσο χρόνο βρίσκουν κι όποτε μπορούν, θα γράφουν.

Θα γράφουν και τσάμπα, γιατί δε μπορούν να κάνουν αλλιώς.

Στα Παρασκήνια Του TED

Ο Τζόσουα Τοπόλσκη του Verge κάνει μια βόλτα στη μηχανή παραγωγής που φτιάχνει το TED και τα βιντεάκια του. Προσοχή: Το βίντεο περιλαμβάνει πάρα πολλές φορές τη λέξη "ideas".

Ωραίες Φωτογραφίες: Τον Τραβολογάει

Να ένα πολύ ενδιαφέρον εύρημα: Ο Ρώσος φωτογράφος Μουράντ Οσμαν ανεβάζει στο Instagram φωτογραφίες που δείχνουν την κοπέλα του να τον τραβάει απ' το χέρι σε διάφορες τοποθεσίες της Γης:

< ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ

ΕΠΟΜΕΝΗ >

<
>

Όμορφη ιδέα. Ακολούθα τον εδώ.

Λινξ 86: Πράγματα Για Διάβασμα

1) Αυτός που ανακάλυψε τα emoji

Να ένα πολύ ωραίο άρθρο του Verge για αυτά τα μικροσκοπικά εικονίδια που χρησιμοποιούνται από παιδάκια όλων των ηλικιών για να εκφράσουν συναισθήματα ή passive aggressive καταπίεση στο ίντερνετς. Φυσικά προέρχονται από την Ιαπωνία.

2) Ο δημιουργός της GoPro είναι δισεκατομμυριούχος, ανώριμος

Το Forbes έβγαλε την ετήσια λίστα με τους υπερ-πλούσιους της Γης, κι ένας από αυτούς είναι ο 37χρονος Νικ Γούντμαν, ο οποίος είναι ιδρυτής της εταιρείας που βγάζει αυτές τις απίθανες καμερούλες που οι δραστήριοι τύποι κολλάνε σε κράνη και ιστιοσανίδες και πλημμυρίζει το YouTube θέαμα. Είναι λίγο αχώνευτος.

3) Γιατί δεν συμφέρει να έχεις αυτοκίνητο 

Το Uber είναι μια υπηρεσία που προσφέρει προπληρωμένες μετακινήσεις με λιμουζίνες σε διάφορες πόλεις του κόσμου, οι οποίες κλείνονται μέσω κινητού, δηλαδή κάτι σαν Taxibeat αλλά όχι ακριβώς, δηλαδή σχεδόν καμία σχέση. Εδώ έχουν κάνει οι τύποι τους υπολογισμούς και έχουν βγάλει ότι γενικά συμφέρει οικονομικά να μετακινείσαι κάθε μέρα με τις λιμουζίνες τους από το να έχεις (και να συντηρείς) ιδιόκτητο αυτοκίνητο.

4) Κυνηγώντας το μποζόνιο του Χιγκς

Μια θαυμάσια ιστορία για τους ανθρώπους που δούλεψαν στο CERN κατά τη διάρκεια των διάσημων, πια, πειραμάτων για τον εντοπισμό του μυστήριου σωματιδίου. Επίσης ενδιαφέρον: Το άρθρο είναι στημένο με τρόπο που μοιάζει (λιγάκι) με το θρυλικό, πια, Snow Fall, αλλά μέσα από το κανονικό CMS των New York Times. Τι σου λέω τώρα, θα μου πεις. Και δίκιο θα 'χεις.

5) Πόσες αποφάσεις μπορεί να πάρει ένας άνθρωπος;

Όχι πάρα πολλές. Και, κυρίως, από ένα σημείο και μετά, όχι και πολύ καλές.

...there is a finite store of mental energy for exerting self-control. When people fended off the temptation to scarf down M&M’s or freshly baked chocolate-chip cookies, they were then less able to resist other temptations. When they forced themselves to remain stoic during a tearjerker movie, afterward they gave up more quickly on lab tasks requiring self-discipline, like working on a geometry puzzle or squeezing a hand-grip exerciser. Willpower turned out to be more than a folk concept or a metaphor. It really was a form of mental energy that could be exhausted.

Πώς Να Ζητάς

Σ' αυτήν εδώ την ομιλία που δόθηκε πριν από λίγες ημέρες στο TED, η μουσικός Αμάντα Πάλμερ, εκείνη που έβγαλε $1,2 εκατομμύρια από το Kickstarter για να φτιάξει τον επόμενο δίσκο της (είχε ζητήσει $100.000) μιλάει για το πώς οι καλλιτέχνες μπορούν να απευθύνονται απευθείας στο κοινό τους, αντιγράφοντας τις πρακτικές αυτών που παίζουν μουσική (ή κάνουν παντομίμα -οποιασδήποτε μορφής τέχνη) στο πεζοδρόμιο. Έχω διαφωνίες με διάφορα θέματα της ομιλίας (την ουτοπική εμπιστοσύνη στη δύναμη του όχλου, τα φρύδια) αλλά έχει ενδιαφέρον.