Ανδρέας Καπανδρέου's Blog, page 69

Γελοιογραφίες και σκίτσα με θέμα τον ποιητή Βασίλη Μιχαηλίδη και το έργο του

Το Πανεπιστήμιο Κύπρου σε συνεργασία με τον Σύνδεσμο Γελοιογράφων Κύπρου και το Εργαστήρι Γελοιογραφίας και Σκίτσου Πίν, διοργάνωσαν μια πολί ενδιαφέρουσα έκθεση με τίτλο: «Βασίλης Μιχαηλίδης, Γελοιογραφίες και σκίτσα».
Οι έκθεση παρουσιάζει γελοιογραφίες και σκίτσα εμπνευσμένα από τον μεγάλο Κύπριο ποιητή Βασίλη Μιχαηλίδη (1849-1917) και το έργο του.
Στην έκθεση παρουσιάζονται έργα σύγχρονων αλλά και παλαιότερων σκιτσογράφων.
Στην θεματολογία των σκίτσων και των γελοιογραφιών κυριαρχεί το γνωστότερο έργο του ποιητή «9η Ιουλίου» και οι στίχοι του. Κάποια από αυτά έχουν πολιτικό περιεχόμενο ενώ δεν απουσιάζουν και σκίτσα με θέμα την προσωπική ζωή του Βασίλη Μιχαηλίδη.
Διάρκεια έκθεσης: 5-11 Νοεμβρίου 2018, Ισόγειο Κτηρίου Συμβουλίου - Συγκλήτου Πανεπιστημίου Κύπρου «Αναστάσιος Γ. Λεβέντη».
Μερικές φωτογραφίες από την Έκθεση:

Ανθρώπινη Αλυσίδα Γνώσης: μεταφορά βιβλίων από την παλαιά, στη νέα Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Κύπρου

Μεταφορά των τελευταίων τόμων, χέρι με χέρι, από την παλαιά Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Κύπρου (στην Καλλιπόλεως) στο νέο κτήριο (στην Πανεπιστημιούπολη), τη Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2018:

Σε μια εκδήλωση γεμάτη συμβολισμούς, μέλη της κοινότητας του Πανεπιστημίου Κύπρου και εθελοντές από όλη την Κύπρο πρόκειται να μεταφέρουν τα τελευταία 600 βιβλία από την παλαιά Βιβλιοθήκη στο κτήριο του Κέντρου Πληροφόρησης – Βιβλιοθήκη «Στέλιος Ιωάννου».
Δευτέρα, 19 Νοεμβρίου 2018. Το πρώτο βιβλίο «θα αναχωρήσει» από την παλαιά Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Κύπρου στην οδό Καλλιπόλεως στις 15:00 και θα φτάσει χέρι με χέρι στον τελικό προορισμό του στις 17:00.Το γεγονός θα καλύψουν ραδιο-τηλεοπτικά ξένα και ντόπια ειδησεογραφικά πρακτορεία.

Η διαδρομή της Ανθρώπινης Αλυσίδας Γνώσης:



Γίνε μέρος της αλυσίδας της Γνώσης (Δευτέρα, 19 Νοεμβρίου 2018). 
Δήλωσε συμμετοχή στο events@ucy.ac.cy ή στο τηλ. 22894305  μέχρι την Τετάρτη, 14 Νοεμβρίου

Παρουσίαση Ανδρέα Καπανδρέου στο Ενημερωτικό Δελτίο Διοικητικού Προσωπικού του Πανεπιστημίου Κύπρου

[Από το Ενημερωτικό Δελτίο Διοικητικού Προσωπικού του Πανεπιστημίου Κύπρου (Τεύχος 6 - Σεπτέμβριος 2018)]

Ταλέντα : Ανδρέας Κ. Ανδρέου - συγγραφέας

Ο Ανδρέας Κ. Ανδρέου (Λειτουργός Πανεπιστημίου – Βιβλιοθηκονόμος) εργάζεται στη Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Κύπρου από το 1996. Σπούδασε Βιβλιοθηκονομία, Επιστήμες της Πληροφόρησης και Επιστήμες της Αγωγής σε Ελλάδα, Ηνωμένο Βασίλειο και Κύπρο.

Χρησιμοποιώντας το λογοτεχνικό ψευδώνυμο Ανδρέας Καπανδρέου εξέδωσε μέχρι σήμερα τέσσερα προσωπικά βιβλία ενώ διηγήματά του έχουν μεταφραστεί και δημοσιευτεί σε ανθολογίες και περιοδικά στην Ελλάδα και το εξωτερικό...

Ανδρέας Κ. Ανδρέου – συνάδελφος και συγγραφέας 
Ο Ανδρέας Κ. Ανδρέου (Λειτουργός Πανεπιστημίου – Βιβλιοθηκονόμος) εργάζεται στη Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Κύπρου από το 1996. Σπούδασε Βιβλιοθηκονομία, Επιστήμες της Πληροφόρησης και Επιστήμες της Αγωγής σε Ελλάδα, Ηνωμένο Βασίλειο και Κύπρο. Χρησιμοποιώντας το λογοτεχνικό ψευδώνυμο Ανδρέας Καπανδρέου εξέδωσε μέχρι σήμερα τέσσερα προσωπικά βιβλία ενώ διηγήματά του έχουν μεταφραστεί και δημοσιευτεί σε ανθολογίες και περιοδικά στην Ελλάδα και το εξωτερικό. 

Το πρώτο του βιβλίο του Ανδρέα, ήταν μια συλλογή διηγημάτων με τίτλο «Το τρομακτικό μυστικό του Αϊνστάιν: αλλόκοτα διηγήματα». 
Δώδεκα αλλόκοτα διηγήματα, δώδεκα παράξενες ιστορίες… 
1. «Το τρομακτικό μυστικό του Αϊνστάιν» 
2. «Αμάρ» 
3. «Το δωμάτιο με τους καθρέφτες» 
4. «Ένα μπουκέτο ορχιδέες από το πουθενά» 
5. «Θανάσιμο όνειρο» 
6. «Ο Δίας στο Facebook» 
7. «Η Αλίκη το ήθελε πολύ» 
8. «Σχολική εκδρομή» 
9. «Ο καταδιώκτης του Τζακ» 
10. «Η γυναίκα που έπεσε από ψηλά» 
11. «Μέχρι πού θα πάει αυτή η βαλίτσα;» 
12. «Η περιπέτεια ενός ονόματος ή Γιατί Ανδρέας Καπανδρέου» 

Το δεύτερο του βιβλίο, επίσης συλλογή διηγημάτων, κυκλοφόρησε το 2012 και έχει τίτλο «Ο
γιος της μάγισσας: αλλόκοτες ιστορίες». 
Καπανδρέου, Ανδρέας. Ο γιος της μάγισσας: αλλόκοτες ιστορίες. Θεσσαλονίκη: Συμπαντικές Διαδρομές, 2012. ISBN: 978-618-5002-05-3 

Στη συνέχεια, το 2016, ο Ανδρέας εξέδωσε το πρώτο του μυθιστόρημα, ένα ιστορικό μυθιστόρημα, επιστημονικής φαντασίας με τίτλο «Ο μυστικός σύντροφος του Ρήγα: η άγνωστη μαρτυρία του Ιωάννη Καρατζά». 
«Όταν κάποτε, κάποιος, ανακαλύψει και διαβάσει αυτό το κείμενο, ίσως θεωρήσει την ιστορία μου εξωπραγματική, παράλογη και τρελή. Δεν θα τον αδικήσω. Το ίδιο θα έκανα κι εγώ στη θέση του. Όμως, αυτά που καταγράφω είναι η δική μου πραγματικότητα, η δική μου μαρτυρία για τα όσα βίωσα. Πιο κάτω θα διαβάσετε για τη σχέση μου με τον Ρήγα Βελεστινλή και για την άγνωστη ιστορία της Ελλάδας, η οποία σήμερα θα ήταν πολύ διαφορετική αν δεν συνέβαιναν όλα αυτά που διηγούμαι. Όσο κι αν ακούγεται εξωπραγματικό και απίστευτο, τα γεγονότα στα οποία αναφέρομαι ακολουθούν ανάποδη χρονολογική φορά. Πρώτα συνέβησαν αυτά που διαδραματίστηκαν μετά και ακολούθως αυτά που έγιναν πριν. Είναι τόσα πολλά και αλλόκοτα αυτά που έζησα, που μου είναι δύσκολο, μετά από τόσα χρόνια, να τα αποτυπώσω με ακρίβεια στο χαρτί. …»
[ Ιωάννης Καρατζάς] 

Το 2017 ο Ανδρέας Καπανδρέου εξέδωσε την πρώτη του προσωπική ποιητική συλλογή με τίτλο «Το τέλος της Χιονάτης: ποίηση». 
Ποιητική συλλογή χωρισμένη σε πέντε βασικές θεματικές ενότητες: Ιστορικά, Πολιτικά, Κοινωνικά, Ερωτικά, Διάφορα. 
Το τέλος της Χιονάτης. Tο άδοξο τέλος ενός παραμυθιού. Ποιητική συλλογή για την απομυθοποίηση της ιστορίας, της πολιτικής, της κοινωνίας στην οποία ζούμε, αλλά και του έρωτα. Ποίηση για το γκρέμισμα των μύθων, μα και για το κτίσιμο νέων, αφού τελικά δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς αυτούς…

Ο Ανδρέας, από το 2010 διατηρεί το Βιβλιολογικό Ιστολόγιο @Ανδρέας Καπανδρέου που ασχολείται με τη λογοτεχνία, τα βιβλία, τον πολιτισμό και τη βιβλιοθηκονομία. 

Πηγή: Ενημερωτικό Δελτίο Διοικητικού Προσωπικού του Πανεπιστημίου Κύπρου (Τεύχος 6 - Σεπτέμβριος 2018)]

Η ταινία μικρού μήκους "30" και το ντοκιμαντέρ "Πολυαγαπημένες Μέρες" / "Beloved Days"

Από τις 8 Νοεμβρίου 2018 θα προβάλλονται στους κινηματογράφους K-Cineplex σε όλη την Κύπρο, μαζί, δύο δουλειές του σεναριογράφου Γιώργου Αβραάμ: η ταινία μικρού μήκους «30» και το δημιουργικό ντοκιμαντέρ «Πολυαγαπημένες Μέρες» / “Beloved Days”.Το «30» είναι βασισμένο σε μια πραγματική ιστορία που έχει σχέση με την τουρκική εισβολή του 1974 στην Κύπρο.Η υπόθεση της ταινίας «30» σχετίζεται και με το πολυβραβευμένο ντοκιμαντέρ «Πολυαγαπημένες Μέρες» / “Beloved Days”. Το ντοκιμαντέρ αναφέρεται στο γύρισμα της ταινίας “The Beloved” η οποία γυρίστηκε το 1970 στην Κύπρο και πιο συγκεκριμένα στο χωριό Κάρμι και είχε σαν πρωταγωνίστρια τη διάσημη ηθοποιό του Χόλυγουντ Raguel Welch. Ταινία μικρού μήκους “ 30 ” (2018)
Υπόθεση:Κύπρος, 1974. Η Μαρία προσπαθεί να μάθει νέα για τον γιο της που βρίσκεται στο μέτωπο. Ένα άσχημο παιχνίδι της μοίρας θα σημαδέψει ολόκληρή τη ζωή της.[Cyprus,1974. Maria is trying to find anything she can about her son who is in the battlefield. A shocking twist of fate determines the course of the rest of her life].
Πρωταγωνιστούν:Πόπη Αβραάμ - Γιάννα Λευκάτη - Σπύρος Γεωργίου - Αντρέας Νικολαϊδης - Γιόλα Κλείτου
Σκηνοθεσία:Κωνσταντίνος Πατσαλίδης
Σενάριο:Γιώργο Αβραάμ
Παραγωγή:Walking Around The World Independent Documentary Productions
Ντοκιμαντέρ «Πολυαγαπημένες Μέρες» / “Beloved Days” (2015)
Το 1970 οι κάτοικοι του μικρού χωριού Κάρμι στην Κύπρο ζουν μια πρωτόγνωρη εμπειρία: τα γυρίσματα της ταινίας “Πολυαγαπημένη”, με συνεργείο και ηθοποιούς του Hollywood. Το ντοκιμαντέρ, σαν καλειδοσκόπιο, μεταφέρει εικόνες της κοινωνικής πραγματικότητας της τότε εποχής αλλά και των τραυματικών αλλαγών που βίωσαν οι κάτοικοι μετά την τουρκική εισβολή. Σαράντα χρόνια μετά, επισκέπτονται με νοσταλγία τις πολυαγαπημένες εκείνες μέρες. [In 1970, the people of the village of Karmi on the north coast of Cyprus participated in a memorable experience: the shooting of George P. Cosmatos' risqué romance THE BELOVED, starring movie icon Raquel Welch. The first Hollywood production to be filmed in Cyprus, THE BELOVED signaled a new future for the country as film destination, a future that was terminated abruptly by the Turkish invasion of 1974 and the changes that followed. Four decades later, this documentary recounts the experiences of those who lived through these two key events in Cypriot history].
Συμμετέχουν:Thanasis Drakopoulos, Andreas Nicolaides, Haris Euripidou, Giannis Ioannou, Sophocles Comodromos, Richard Johnson, Marcello Gatti, Patrick Curtis, Emilio Lari, Nicos Shafkalis.
Σκηνοθεσία:Constantinos Patsalides
Σενάριο:George Avraam
Παραγωγή:WALKING AROUND THE WORLD
Τα τρέιλερ της ταινίας «30» και του ντοκιμαντέρ «Πολυαγαπημένες Μέρες / Beloved Days»:  Το τρέιλερ της ταινίας «The Beloved» του 1970 με την  Raquel Welch στον ρόλο της Έλενας. Η ταινία έγινε γνωστή και με τον τίτλο “Sin”:

Ποιος είναι ο Άμλετ της Σελήνης;

Ο Άμλετ της Σελήνης είναι ένα τραγούδι που έκανε γνωστό με την ερμηνεία του ο Χρήστος Θηβαίος. Τους εξαιρετικούς στίχους έγραψε ο Μάνος Ελευθερίου και τους απογείωσε μελοποιώντας τους ο Θάνος Μικρούτσικος.

Οι στίχοι:
Ο Άμλετ της Σελήνης Ξεγέλασες τους ουρανούς με ξόρκια –μαύρη φλόγα–πως η ζωή χαρίζεται χωρίς ν’ ανατραπεί.Κι όλα τα λόγια των τρελών που ήταν δικά μας λόγιατα μάγευες με φάρμακα στην άσωτη σιωπή.Πενθούσες με τους Έρωτες σα να ’σουν μεθυσμένοςγιατί με τους αθάνατους είχες λογαριασμούς.Τις άριες μιας όπερας τραύλιζες νικημένοςμιας επαρχίας μαθητής μπροστά σε δυο χρησμούς.Τί ζήλεψες τί τα ’θελες τα ένδοξα Παρίσια.Έτσι κι αλλιώς ο κόσμος πια παντού είναι τεκές.Διεκδικούσες θαύματα που δίνουν τα χασίσιακαι παραισθήσεις όσων ζουν μέσα στις φυλακές.Και μια βραδιά που ντύθηκες ο Άμλετ της Σελήνηςέσβησες μ’ ένα φύσημα τα φώτα της σκηνής.Και μονολόγους άρχισες κι αινίγματα να λύνειςμιας τέχνης και μιας εποχής παλιάς και σκοτεινής.
Πολλοί σιγοτραγούδισαν τους πιο πάνω στίχους και αρκετοί έκαναν εικασίες για το νόημα του τραγουδιού και για το πρόσωπο στο οποίο πιθανον να αναφέρεται ο στιχουργός.


Η απάντηση βρίσκεται στο τεύχος 109 (Ιούλιος – Σεπτέμβριος 2000) του περιοδικού «Οδός Πανός», όπου δημοσιεύεται για πρώτη φορά το ποίημα του Μάνου Ελευθερίου «Ο Άμλετ της Σελήνης». 
Κάτω από τον τίτλο του ποιήματος αναγράφεται η φράση «Μνήμη Γιώργου Χειμωνά».

Το συγκεκριμένο τεύχος ήταν αφιερωμένο στον πεζογράφο Γιώργο Χειμωνά* που απεβίωσε στο Παρίσι εκείνη την χρονιά (2000) σε ηλικία 62 ετών.

Ο εκδότης του περιοδικού "Οδός Πανός", Γιώργος Χρονάς, αποφάσισε να κυκλοφορήσει, τεύχος αφιερωμένο στον Γιώργο Χειμώνα με αφορμή τον θάνατό του και ζήτησε και από τον Μάνο Ελευθερίου να γράψει κάτι. Ο Μάνος Ελευθερίου εμπνεύστηκε τον Άμλετ της Σελήνης από τη ζωή του Γιώργου Χειμωνά:
“Τί ζήλεψες τί τα ’θελες τα ένδοξα Παρίσια” [ο Χειμωνάς ζούσε στο Παρίσι].
Οι στίχοι περιγράφουν κάποιον που δεν συμβιβάζεται με την καθημερινή ζωή και κυνηγά το ανέφικτο. Η αναφορά στον Άμλετ γίνεται επειδή ο Γιώργος Χειμωνάς είχε μεταφράσει τον Άμλετ του Σαίξπηρ [Shakespeare, William, 1564-1616. Άμλετ : Πρίγκηπας της Δανίας: Δράμα σε πέντε πράξεις και είκοσι σκηνές / Ουίλλιαμ Σαίξπηρ · μετάφραση Γιώργος Χειμωνάς. - 9η έκδ. - Αθήνα : Κέδρος, 2000].

Από τον Άμλετ όμως, εμπνεύστηκε και ο ίδιος ο Μάνος Ελευθερίου που έγραψε το βιβλίο «Ο πατέρας του Άμλετ» 
[Ελευθερίου, Μάνος, 1938-2018. Ο πατέρας του Άμλετ / Μάνος Ελευθερίου. - 1η έκδ. - Αθήνα : Μικρή Άρκτος, 2017]. 

Όπως ο ίδιος ο Μάνος Ελευθερίου έχει πει σε συνέντευξη του σχετικά με το τι συμβολίζει ο Άμλετ για τον ίδιο:
Ήταν ένα πρόσωπο που μού είχε γίνει ψύχωση για ένα μεγάλο διάστημα. Ξέρω απ’ έξω κι όλους τους μονολόγους από τότε που ήμουν μαθητής στη Δραματική Σχολή. Είναι ένα από τα μεγάλα αριστουργήματα των αιώνων. Αλλά δεν είναι το μοναδικό έργο που με έχει τινάξει στον αέρα. Οι αρχαίοι τραγικοί πρώτα-πρώτα, οι Οιδίποδες του Σοφοκλή. Εκει τα πράγματα είναι πολύ άγρια. Βεβαίως ο Σαίξπηρ είναι ισάξιος με τους αρχαίους τραγικούς μας.

Ο Άμλετ της Σελήνης, λοιπόν, στους στίχους του Μάνου Ελευθερίου είναι ο Γιώργος Χειμωνάς.

*Ο Γιώργος Χειμωνάς (1938 – 2000) ήταν Έλληνας πεζογράφος, που εμφανίστηκε στον χώρο της λογοτεχνίας τη δεκαετία του 1960. Ήταν σύζυγος της Λούλας Αναγνωστάκη.Γεννήθηκε στην Καβάλα το 1938 και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Εκεί σπούδασε ιατρική.
Συνέχισε τις σπουδές του στο Παρίσι, όπου ειδικεύτηκε στην ψυχιατρική και στη νευρογλωσσολογία. Μετά το τέλος των σπουδών του επέστρεψε στην Ελλάδα και έζησε στην Αθήνα. Δημοσίευσε το πρώτο του βιβλίο, που είχε τον τιτλο Πεισίστρατος, το 1960. 
Εξέδωσε πεζογραφήματα, μετέφρασε κλασικούς και έγραψε το λιμπρέτο της όπερας "Πυλάδης" που ανέβηκε στο Μέγαρο Μουσικής σε σκηνοθεσία και σκηνογραφία Διονύση Φωτόπουλου και μουσική Γιώργου Κουρουπού.έργα του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, τα γαλλικά, τα ιταλικά και τα γερμανικά. 
Πέθανε το 2000 στο Παρίσι, σε ηλικία 62 ετών.Τα γραπτά του διερευνούν ψυχαναλυτικά τις εσωτερικές πτυχές της συνείδησης και διακρίνονται για τη νεωτερική τους γραφή καθώς και για πολλά δάνεια στοιχεία από το αντιμυθιστόρημα, όπως η επίπεδη γραφή ή η έλλειψη διαλόγων. Όπως λέει χαρακτηριστικά γι΄αυτόν ο καθηγητής Λίνος Πολίτης, είναι «ένας συγγραφέας που δε διαβάζεται εύκολα».
Εργογραφία Γιώργου Χειμωνά:
Πεισίστρατος (Ύψιλον, 1981)
Έξι μαθήματα για τον λόγο (Ύψιλον, 1984)
Ο γάμος (Κέδρος, 1987) 
Η δύσθυμη αναγέννηση (Ύψιλον, 1987) 
Τα ταξίδια μου (Κέδρος, 1990)  
Ο γιατρός Ινεότης (Κέδρος, 1990)  
Ο αδελφός (Κέδρος, 1990)  
Μυθιστόρημα (Κέδρος, 1990)  
Ο λόγος (Κέδρος – Ράππα, 1991)  
Πυλάδης (Καστανιώτης, 1992) 
Οι χτίστες (Κέδρος, 1993)  
Η εκδρομή (Κέδρος, 1993) 
Τα όνειρα της αϋπνίας (Πλέθρον, 1994)  
Δεκαοχτώ κείμενα. Συλλογικό έργο. (Κέδρος, 1994)
Ποιον φοβάται η Βιρτζίνια Γουλφ; (Καστανιώτης, 1995)  
Ο εχθρός του ποιητή (Κέδρος, 2000)  
Το ένατο μάθημα για τον Λόγο (Καστανιώτης, 2001) 
Η εκδρομή (Καστανιώτης, 2001)  
Πεζογραφήματα (Καστανιώτης, 2005) 
Χειρόγραφα από το αρχείο του Αλέξανδρου Ίσαρη (Ίκαρος, 2006) 

Το τραγούδι "Ο Άμλετ της Σελήνης" είναι από τον ομώνυμο δίσκο  των Χρήστου Θηβαίου και Θάνου Μικρούτσικου που κυκλοφόρησε το 2002.

Η περιπετειώδης ζωή, οι διώξεις και το έργο του Τεύκρου Ανθία

Ο Τεύκρος Ανθίας σε ξυλογραφία
του Τηλέμαχου ΚάνθουΟ Κύπριος ποιητής Τεύκρος Ανθίας (λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Ανδρέα Παύλου Χατζημηνά) γεννήθηκε στο χωριό Κοντέα της επαρχίας Αμμοχώστου το 1903.
Φοίτησε στο Παγκύπριο Ιεροδιδασκαλείο της Λάρνακας (1917-1922) και σπούδασε παιδαγωγικά στην Χοιροκοιτία (1922-1923). Εργάστηκε ως δάσκαλος στην Ελλάδα σε σχολεία της Καρύστας, της Σπάρτης και του Σκλαβοχωρίου του νομού Λακωνίας. Από το 1927 έζησε για τρία χρόνια στην Αθήνα υπό άθλιες οικονομικές συνθήκες. Το 1930 επέστρεψε στην Κύπρο. Έλαβε μέρος στα Οκτωβριανά του 1930 και οργανώθηκε στο παράνομο Κομμουνιστικό Κόμμα Κύπρου (ΚΚΚ).  Εξαιτίας της δράσης του στο ΚΚΚ συνελήφθη από τις Βρετανικές αρχές του νησιού και εξέτισε συνολικά 18 μήνες στις φυλακές. Για κάποιο χρονικό διάστημα έζησε  υπό περιορισμό στο χωριό του την Κοντέα αλλά και στο απομακρυσμένο χωριό Αντρολύκου της επαρχίας Πάφου. Όταν αποφυλακίστηκε  έγραψε τις εμπειρίες που είχε σαν φυλακισμένος οι οποίες δημοσιεύτηκαν σε συνέχειες στην εφημερίδα Πρωινή (πρώτη δημοσίευση 11 Φεβρουαρίου 1937). Με την κατάθεσή του αυτή ο συγγραφέας φιλοδοξούσε να συμβάλει στην ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης και στο να βοηθήσει ώστε να βελτιωθούν οι συνθήκες κράτησης των φυλακισμένων. Κάνει μάλιστα και συγκεκριμένες εισηγήσεις προς τους αρμοδίους για την άμεση βελτίωση των συνθηκών κράτησης.
Η Δυτέρα Παρουσία και ο αφορισμός του Τεύκρου Ανθία Το 1935 αφορίστηκε από την Ιερά Σύνοδο της Κύπρου, με αφορμή την έκδοση της ποιητικής του συλλογής “Η Δευτέρα Παρουσία” (Λευκωσία, 1931). Μαζί με τον συγγραφέα αφορίστηκε και ο εκδότης του βιβλίου Πατάπιος Χριστοδούλου ο οποίος προλόγισε το βιβλίο.
Στην εν λόγω ποιητική συλλογή ο Ανθίας αναφέρεται σε δίκη των ανθρώπων κατά του Θεού  αλλά και σε αιφνίδιο θάνατο του Θεού.Μερικοί από τους στίχους που γράφτηκαν κάτω από τον τίτλο «ΑΙΦΝΗΔΙΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ» και χαρακτηρίστηκαν ως βλάσφημοι ήταν και οι ακόλουθοι:
«Εμείς, που από τις σάρκες μας τη σάρκα σου έχεις πάρει κι απ' τη δική μας την πλευρά τα κόκαλά σου τα γερά το βράδυ αυτό σε ορίζουμε, όπως ορίζουμε τη γης. Ήρθ' η στιγμή απ' τον άνθρωπο να δικαστείς».
Επίσης, η Βρετανική διοίκηση της Κύπρου απαγόρευσε την κυκλοφορία του βιβλίου το οποίο τοποθετήθηκε σε λίστα με απαγορευμένα βιβλία.
Ο αφορισμός του Τεύκρου Ανθία διήρκησε τέσσερα χρόνια (άρθηκε τον Απρίλη του 1935 όταν ο ποιητής υπέγραψε άρση του Λίβελλου Πίστεως και αποκήρυξέ την επίμαχη ποιητική συλλογή). Οι λόγοι που ο Ανθίας προέβη αυτόβουλα σε αυτή την ενέργεια ήταν καθαρά προσωπικοί (η αρραβωνιαστικιά του έμεινε έγκυος και η σχέση τους έπρεπε να νομιμοποιηθεί, προκειμένου το παιδί να μην θεωρηθεί νόθο, έτσι ο μόνος τρόπος για να δεχτεί η Εκκλησία να τους παντρέψει ήταν η μεταμέλεια του ποιητή).
Δεκατρία χρόνια μετά τον αφορισμό του (το 1943), ο Τεύκρος Ανθίας επαναφέρει το θέμα και δίνει τη δική του εκδοχή σε άρθρο του με τίτλο “Ο αφορισμός της Δευτέρας Παρουσίας” [περιοδικό Σπίθα, τεύχος ΙΙ, Νοέμβριος 1943]:«Μα ήταν τέτοια η εποχή -η εποχή του 1931- που δεν μπορούσε να επικρατήσει η φιλελεύθερη κρίση και να γίνει η απαραίτητη εμβάθυνση σ’ αυτό μου το βιβλίο, που και αστοί μεγάλοι κριτικοί -όπως ο Λουί Ρουσέλ- δεν το κοιτάξανε με τον φακό της αρτηριοσκλήρωσης, ούτε ως έργο αντιθρησκευτικό, αλλά ως ποίημα ‘μεγάλης πνοής’ με κοινωνικό, επαναστατικό περιεχόμενο. Δεν ανακινώ τώρα το ζήτημα. Η ιστορία θα κρίνει την καταδικαστική εκείνη απόφαση της Ιεράς Συνόδου».«Η μόνη απολογία, που πρόβαλα στον Μητροπολίτη Πάφου, όταν με κάλεσε πριν από τη δίκη, ήταν πως δεν αναγνώριζα στην Εκκλησία το δικαίωμα να επέμβει στην ελευθερία μου ως πνευματικού ανθρώπου και έκρινα ως καθαρά μεσαιωνική ενέργεια -ως ενέργεια ‘Ιεράς Εξέτασης’- την καταδίκη μιας ποιητικής δημιουργίας μου».«…εξακολουθώ να αισθάνομαι τον εαυτό μου τραυματισμένο από τα μεσαιωνικά βέλη εκείνου του καιρού και μειωμένη την καλλιτεχνική μου αξιοπρέπεια από τη μοιραία κι αναγκαστική μου υποχρέωση στο να δεχθώ ένα στίγμα σ’ ένα από τα καλύτερα λογοτεχνικά έργα μου».
Άγιε Σατάν ελέησόν με  Ο Τεύκρος Ανθίας, εξέδωσε προηγουμένως ακόμα μια ποιητική συλλογή η οποία επίσης μπορούσε, πολύ εύκολα να χαρακτηρισθεί ως βλάσφημη από την Εκκλησία.  Η συλλογή αυτή είχε τον τίτλο “ Άγιε Σατάν ελέησόν με” (Αθήνα, 1930).
Μερικοί στίχοι από το πρώτο ποίημα της συλλογής “ Άγιε Σατάν ελέησόν με” με τίτλο “ΠΡΟΣΕΥΧΗ”: «Ελέησόν με, άγιε Σατάν, το βράδι αυτό,κι άκουσε, αν θέλεις, της κοιλιάς μου το γουργουριτό…»
«… Άγια Σατάν, τώρα που γέρασε ο Θεός,οδήγει Εσύ, οδήγει Εσύ, τα βήματά μου».
Σε άλλα ποιήματα της ίδιας συλλογής o Ανθίας στηλιτεύει τον ρόλο της Εκκλησίας και των κληρικών που καλοπερνούν ενώ ο λαός πεινά αλλά και του ίδιου του Χριστού που ενώ βλέπει τον κόσμο να υποφέρει δεν κάνει κάτι για αυτό:
«… Μα, ως τόσο, μη σε γνιάζει. Το ταμείοτο σφάλεισε καλά η Επιτροπή.Κι’ άλλως τε, μη με φανταστείς για τόσο αχρείο…Το ξαίρω δα πως είναι κ’ εντροπήνα μένει ο «Οίκος του Θεού» δίχως χρυσά,δίχως καντήλια και μαναούλια αργυρά,να μένουν οι καλόγεροι μαθέςμε δίχως πορτοφόλιον ευτραφές.
Απόψε τουρτουράω από το κρύο,Χριστέ μεγαλοδύναμε – όπως λένε –κι΄ όμως εσύ νωχελικά,φαρδιά – πλατιά,ξαπλώθηκες στο θρόνο σου το θείοκαι βλέπεις γελαστός τα μανουάλια ναργοκλαίνε»(Από το ποίημα “Εις τον «Οίκον του Κυρίου»)
Ο Τεύκρος Ανθίας  συνέχισε να υπηρετεί την κομμουνιστική παράταξη από την Αγγλία, όπου πήγε το 1948 και έμεινε ως το 1955, οπότε γύρισε στη γενέτειρά του για να πάρει μέρος στον αγώνα κατά των Άγγλων, παρόλο που το επίσημο κομουνιστικό κόμμα της Κύπρο το ΑΚΕΛ (μετεξέλιξη του ΚΚΚ) είχε αποκηρύξει τον ένοπλο αγώνα. Συνελήφθη ξανά από τους Βρετανούς, κλείστηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης και αφέθηκε ελεύθερος το 1957 μετά που υπέστη καρδιακή προσβολή. Έφυγε ξανά στο Λονδίνο ως ανταποκριτής της εφημερίδας Το Βήμα, όπου έζησε ως το τέλος της ζωής του, το 1968.
Εργογραφία Τεύκρου Ανθία  (πρώτες αυτοτελείς εκδόσεις)

Ι.Ποίηση
• Λουλούδια της αγάπης. Σκάλα, 1922.
• Τα σφυρίγματα του αλήτη. Αθήνα, 1929.
• Άγιε Σατάν, ελέησόν με. Αθήνα, 1930.
• Η Δευτέρα παρουσία. Λευκωσία, 1931.
• Το Πουργατόριο. Κύπρος, 1931.
• Διψασμένοι στην άβυσσο. Κύπρος, 1936.
• Το χάος. Κύπρος, 1936.
• Η Έξοδος. Κύπρος, 1937.
• Η Άνοδος. Κύπρος, 1939.
• Ιντερμέδιο. Κύπρος, 1939.
• Το Β’ Ιντερμέδιο. Κύπρος, 1940.
• Βομβύκιο. Κύπρος, 1940.
• Σερενάτα. Κύπρος, 1941.
• Ηρωική Συμφωνία. Κύπρος, 1942.
• Σφυρίγματα του ερημίτη. Κύπρος, 1943.
• Εκ βαθέων. Κύπρος, 1945.
• Μουσικό εγκόλπιοΑ΄ - Β΄. Κύπρος, 1945.
• Ελλάδα· Επικολυρικό ποίημα εμπνευσμένο από την ελληνική αντίσταση. Λευκωσία, έκδοση Φλόγας, 1946.
• Το Ανθρώπινο Έπος. 1946.
• Κυπριακή ραψωδία. Κύπρος, 1947.
• Το τραγούδι της γης. Λονδίνο, 1951.
• SOS. Λονδίνο, 1952.
• Το ημερολόγιο του CDP. Κύπρος, 1956.
• Ορατόριο. Λονδίνο, 1961.
• Ποιητικά Άπαντα 1928-1962. Λονδίνο, 1962.
• Κυπριακή τραγωδία (1964-1965). Αθήνα, Κέδρος, [1965].
• Λαμπρακιάδα. Λονδίνο, Anthias Publications, 1966.
• Σ’ Αγαπώ· Συμφωνικό ποίημα. Λονδίνο, Anthias Publications, 1966. 
ΙΙ.Πεζογραφία
• Μπλακ Μαρία νο 1. Κύπρος, 1934.
• Καλότυχ’ οι νεκροί. Αθήνα, χ.χ.
ΙΙΙ.Θέατρο
• Σαράβαλο. 1932 (με το ψευδώνυμο Πέτρος Λιμπέρης). 
• Η δημοπρασία. Λευκωσία, 1935.
• Ο Γιόκας μας. Λευκωσία, 1936.
• Ταξίδι στον ήλιο. Κύπρος, 1940.
• Ηρωικό εμβατήριο. Κύπρος, 1941.
• Το παλληκάρι της φακής. Κύπρος, 1942.
• Στάλινγκραντ. Κύπρος, 1942.
• Άμωμοι εν οδώ αλληλούια. 1943.
• Αρματωλοί και κλέφτες. Κύπρος, 1943.
ΙV. Μελέτες
• Η ζωντανή Κύπρος. Κύπρος, 1941.
• Η πολιτεία της νύχτας. 1943.
V. Συγκεντρωτικές εκδόσεις
• Ποιητικά Άπαντα 1928-1962. Λονδίνο, 1962.
Διαβάστε επίσης:  Τεύκρος Ανθίας: ένας διανοούμενος στις Κεντρικές Φυλακές Λευκωσίας της δεκαετίας του 30

Συνέντευξη Ανδρέα Καπανδρέου στο Sin Radio (Σεπ. 2018)

Με αφορμή τις εκδηλώσεις «Όψεις του Φανταστικού, 2018 – Κύπρος» που πραγματοποιήθηκαν τον περασμένο Σεπτέμβριο στο νησί, ο διαδικτυακός ραδιοφωνικός σταθμός Sin Radio δημοσίευσε στην ιστοσελίδα του συνεντεύξεις με τους συγγραφείς της ανθολογίας «Στο Ποτάμι του Χρόνου: η πρώτη Κυπριακή ανθολογία λογοτεχνίας του φανταστικού στην Κύπρο».
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ [Q&A] ΜΕ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ ΤΗΣ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑΣ «ΣΤΟ ΠΟΤΑΜΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ: Η ΠΡΩΤΗ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ»
Πιο κάτω οι δικές μου απαντήσεις:
Ανδρέας Καπανδρέου: Αισθάνομαι πολύ όμορφα που συμμετέχω και εγώ σε αυτή τη φιλόδοξη προσπάθεια έκδοσης ανθολογίας του φανταστικού, αποκλειστικά με Κύπριους συγγραφείς. Ο μέσος Κύπριος αναγνώστης, ο οποίος δεν διαφέρει σε κάτι από τον μέσο Ελλαδίτη αναγνώστη, δεν είναι πολύ εξοικειωμένος με αυτό το είδος λογοτεχνίας. Είναι γεγονός, μάλιστα, πως κάποιοι απορρίπτουν τη λογοτεχνία του φανταστικού, χωρίς καν να την διαβάσουν. Όσοι όμως της δώσουν μια ευκαιρία και ειδικά αν είναι τυχεροί και πέσουν σε κείμενα υψηλής λογοτεχνικής αξίας, είμαι σίγουρος ότι θα αλλάξουν γνώμη.
Η  φανταστική λογοτεχνία καταργεί τους νόμους της φύσης, επιτρέπει στον συγγραφέα να δημιουργήσει και να μοιραστεί με τους αναγνώστες χαρακτήρες, όντα και κόσμους που υπάρχουν μόνο στη φαντασία του. Αυτή είναι η γοητεία της λογοτεχνίας του φανταστικού! Η αχαλίνωτη ελευθερία φαντασίας και έκφρασης, αλλά και η δυνατότητα να ζήσεις μέσα από αυτήν εξωπραγματικές εμπειρίες.
Ποιες είναι οι κύριες πηγές έμπνευσης για τη συγγραφική σας δουλειά; Έχετε κάποιους συγγραφείς που θαυμάζετε την πένα τους; Πόσο σημαντική είναι η ουσιαστική βοήθεια του εκδοτικού οίκου στην προβολή της δουλειάς ενός συγγραφέα;
Ανδρέας Καπανδρέου: Κλασσική ερώτηση! Πηγή έμπνευσης για έναν συγγραφέα μπορεί να είναι οτιδήποτε υπάρχει στον πραγματικό κόσμο: ένα περιστατικό που έζησε, μια ταινία που είδε, ένα βιβλίο που διάβασε, ένα τραγούδι που άκουσε. Μπορεί όμως να είναι και καθαρά προϊόν φαντασίας (μιας ιστορίας που ξεκινά μέσα από το μυαλό του συγγραφέα, από το πουθενά) ή ακόμα και ένα όνειρο που είδε…
Φυσικά υπάρχουν συγγραφείς που θαυμάζω για την πέννα τους. Ένας από αυτούς είναι ο Μ. Καραγάτσης.  Υπάρχουν συγγραφείς που θαυμάζω για την σταδιοδρομία και τα επιτεύγματά τους (ένας από αυτούς είναι ο Stephen King) και υπάρχουν και συγγραφείς που ζηλεύω για τις ιδέες που συνέλαβαν ώστε να γράψουν ένα βιβλίο (όπως για παράδειγμα τον Jose Saramago τον οποίο ζήλεψα για την ιστορία του βιβλίου του «Περί τυφλότητας»).
Είναι πολύ σημαντικό ο εκδοτικός οίκος να στηρίζει τον συγγραφέα και το έργο του με κάθε δυνατό τρόπο (παρουσιάσεις, δημοσιεύσεις, συνεντεύξεις, προώθηση του βιβλίου σε βιβλιοπωλεία, εκθέσεις βιβλίων κτλ.). Αυτό όμως που μου έχει δείξει η εμπειρία μου είναι πως χρειάζεται και ο ίδιος ο συγγραφέας να κάνει ενέργειες για την προώθηση του έργου του. «Συν Αθηνά και χείρα κίνει», δηλαδή…
Πόσο έχει επηρεάσει η τεχνολογία τη συγγραφική διαδικασία (αναζήτηση πηγών, γραφή κειμένων, networking, κ.ά.); Γιατί το e-book δεν έχει ακόμα καταφέρει να «εκτοπίσει» το παραδοσιακό έντυπο βιβλίο; Πιστεύετε ότι υπάρχει τέτοια περίπτωση;
Ανδρέας Καπανδρέου: Τώρα θίγετε ένα από τα αγαπημένα μου θέματα που είναι «τεχνολογία & βιβλίο».
Η τεχνολογία έχει επηρεάσει σχεδόν όλες τις πτυχές της ζωής και της καθημερινότητάς μας, μαζί και την συγγραφή! Από τον τρόπο που γράφουμε, διορθώνουμε και επιμελούμαστε τα κείμενα (σε ηλεκτρονικούς υπολογιστές, πλέον), μέχρι τον εντοπισμό πληροφοριών και πηγών που χρειάζεται για να γράψει (μέσω διαδικτύου και ηλεκτρονικών πηγών) η δουλειά του συγγραφέα έχει γίνει πολύ πιο εύκολη. Ακόμα και τα ερεθίσματα που ο συγγραφέας έχει για να εμπνευστεί (μέσα από τις ηλεκτρονικές πηγές και το διαδίκτυο) δεν συγκρίνονται με αυτά άλλων εποχών.
Γίνεται πολύ μεγάλη συζήτηση για την τύχη του έντυπου βιβλίου και την πιθανή αντικατάστασή του από το ηλεκτρονικό. Ενώ, για ένα διάστημα, κυριάρχησε ο ενθουσιασμός του νέου με το ηλεκτρονικό βιβλίο και τις ειδικές συσκευές ανάγνωσης, όλα τα στοιχεία διεθνώς δείχνουν ότι το έντυπο βιβλίο, το οποίο δεν έχασε ποτέ την κυριαρχία του, επανέρχεται. Φυσικά, δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε τη χρησιμότητα και τη σπουδαιότητα του ηλεκτρονικού βιβλίου, ειδικά σε ορισμένους τομείς (π.χ. επιστημονικά βιβλία). Το έντυπο βιβλίο πάντως, ειδικά το λογοτεχνικό, έδειξε ότι αντέχει στον χρόνο και δεν προβλέπεται να εκτοπιστεί στο προβλεπτό μέλλον.Η εξήγηση γι’ αυτό ίσως να βρίσκεται στα λόγια του μεγάλου Καναδού κριτικού της λογοτεχνίας Northrop Frye (1912-1991) που είπε πως: “The most technologically efficient machine that man has ever invented is the book” [Η αποτελεσματικότερη τεχνολογικά μηχανή που εφηύρε ποτέ ο άνθρωπος είναι το βιβλίο]
Πηγή: Sin Web Radio

Συνέντευξη στο Sin Radio (Σεπ. 2018)

Με αφορμή τις εκδηλώσεις «Όψεις του Φανταστικού, 2018 – Κύπρος» που πραγματοποιήθηκαν τον περασμένο Σεπτέμβριο στο νησί, ο διαδικτυακός ραδιοφωνικός σταθμός Sin Radio δημοσίευσε στην ιστοσελίδα του συνεντεύξεις με τους συγγραφείς της ανθολογίας «Στο Ποτάμι του Χρόνου: η πρώτη Κυπριακή ανθολογία λογοτεχνίας του φανταστικού στην Κύπρο».
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ [Q&A] ΜΕ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ ΤΗΣ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑΣ «ΣΤΟ ΠΟΤΑΜΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ: Η ΠΡΩΤΗ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ»
Πιο κάτω οι δικές μου απαντήσεις:
Σας καλωσορίζουμε στο Sin Radio! «Στο Ποτάμι του Χρόνου: Η Πρώτη Κυπριακή Ανθολογία Λογοτεχνίας του Φανταστικού στην Κύπρο». Ο τίτλος τα λέει όλα! Πώς αισθάνεστε για τη συμμετοχή σας στην πρώτη αυτή προσπάθεια και κατά πόσο βρίσκετε τον αναγνώστη της Κύπρου εξοικειωμένο με τη λογοτεχνία του Φανταστικού; Τι σας έχει γοητεύσει σε αυτό το είδος;
Ανδρέας Καπανδρέου: Αισθάνομαι πολύ όμορφα που συμμετέχω και εγώ σε αυτή τη φιλόδοξη προσπάθεια έκδοσης ανθολογίας του φανταστικού, αποκλειστικά με Κύπριους συγγραφείς. Ο μέσος Κύπριος αναγνώστης, ο οποίος δεν διαφέρει σε κάτι από τον μέσο Ελλαδίτη αναγνώστη, δεν είναι πολύ εξοικειωμένος με αυτό το είδος λογοτεχνίας. Είναι γεγονός, μάλιστα, πως κάποιοι απορρίπτουν τη λογοτεχνία του φανταστικού, χωρίς καν να την διαβάσουν. Όσοι όμως της δώσουν μια ευκαιρία και ειδικά αν είναι τυχεροί και πέσουν σε κείμενα υψηλής λογοτεχνικής αξίας, είμαι σίγουρος ότι θα αλλάξουν γνώμη.
Η  φανταστική λογοτεχνία καταργεί τους νόμους της φύσης, επιτρέπει στον συγγραφέα να δημιουργήσει και να μοιραστεί με τους αναγνώστες χαρακτήρες, όντα και κόσμους που υπάρχουν μόνο στη φαντασία του. Αυτή είναι η γοητεία της λογοτεχνίας του φανταστικού! Η αχαλίνωτη ελευθερία φαντασίας και έκφρασης, αλλά και η δυνατότητα να ζήσεις μέσα από αυτήν εξωπραγματικές εμπειρίες.
Ποιες είναι οι κύριες πηγές έμπνευσης για τη συγγραφική σας δουλειά; Έχετε κάποιους συγγραφείς που θαυμάζετε την πένα τους; Πόσο σημαντική είναι η ουσιαστική βοήθεια του εκδοτικού οίκου στην προβολή της δουλειάς ενός συγγραφέα;
Ανδρέας Καπανδρέου: Κλασσική ερώτηση! Πηγή έμπνευσης για έναν συγγραφέα μπορεί να είναι οτιδήποτε υπάρχει στον πραγματικό κόσμο: ένα περιστατικό που έζησε, μια ταινία που είδε, ένα βιβλίο που διάβασε, ένα τραγούδι που άκουσε. Μπορεί όμως να είναι και καθαρά προϊόν φαντασίας (μιας ιστορίας που ξεκινά μέσα από το μυαλό του συγγραφέα, από το πουθενά) ή ακόμα και ένα όνειρο που είδε…
Φυσικά υπάρχουν συγγραφείς που θαυμάζω για την πέννα τους. Ένας από αυτούς είναι ο Μ. Καραγάτσης.  Υπάρχουν συγγραφείς που θαυμάζω για την σταδιοδρομία και τα επιτεύγματά τους (ένας από αυτούς είναι ο Stephen King) και υπάρχουν και συγγραφείς που ζηλεύω για τις ιδέες που συνέλαβαν ώστε να γράψουν ένα βιβλίο (όπως για παράδειγμα τον Jose Saramago τον οποίο ζήλεψα για την ιστορία του βιβλίου του «Περί τυφλότητας»).
Είναι πολύ σημαντικό ο εκδοτικός οίκος να στηρίζει τον συγγραφέα και το έργο του με κάθε δυνατό τρόπο (παρουσιάσεις, δημοσιεύσεις, συνεντεύξεις, προώθηση του βιβλίου σε βιβλιοπωλεία, εκθέσεις βιβλίων κτλ.). Αυτό όμως που μου έχει δείξει η εμπειρία μου είναι πως χρειάζεται και ο ίδιος ο συγγραφέας να κάνει ενέργειες για την προώθηση του έργου του. «Συν Αθηνά και χείρα κίνει», δηλαδή…
Πόσο έχει επηρεάσει η τεχνολογία τη συγγραφική διαδικασία (αναζήτηση πηγών, γραφή κειμένων, networking, κ.ά.); Γιατί το e-book δεν έχει ακόμα καταφέρει να «εκτοπίσει» το παραδοσιακό έντυπο βιβλίο; Πιστεύετε ότι υπάρχει τέτοια περίπτωση;
Ανδρέας Καπανδρέου: Τώρα θίγετε ένα από τα αγαπημένα μου θέματα που είναι «τεχνολογία & βιβλίο».
Η τεχνολογία έχει επηρεάσει σχεδόν όλες τις πτυχές της ζωής και της καθημερινότητάς μας, μαζί και την συγγραφή! Από τον τρόπο που γράφουμε, διορθώνουμε και επιμελούμαστε τα κείμενα (σε ηλεκτρονικούς υπολογιστές, πλέον), μέχρι τον εντοπισμό πληροφοριών και πηγών που χρειάζεται για να γράψει (μέσω διαδικτύου και ηλεκτρονικών πηγών) η δουλειά του συγγραφέα έχει γίνει πολύ πιο εύκολη. Ακόμα και τα ερεθίσματα που ο συγγραφέας έχει για να εμπνευστεί (μέσα από τις ηλεκτρονικές πηγές και το διαδίκτυο) δεν συγκρίνονται με αυτά άλλων εποχών.
Γίνεται πολύ μεγάλη συζήτηση για την τύχη του έντυπου βιβλίου και την πιθανή αντικατάστασή του από το ηλεκτρονικό. Ενώ, για ένα διάστημα, κυριάρχησε ο ενθουσιασμός του νέου με το ηλεκτρονικό βιβλίο και τις ειδικές συσκευές ανάγνωσης, όλα τα στοιχεία διεθνώς δείχνουν ότι το έντυπο βιβλίο, το οποίο δεν έχασε ποτέ την κυριαρχία του, επανέρχεται. Φυσικά, δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε τη χρησιμότητα και τη σπουδαιότητα του ηλεκτρονικού βιβλίου, ειδικά σε ορισμένους τομείς (π.χ. επιστημονικά βιβλία). Το έντυπο βιβλίο πάντως, ειδικά το λογοτεχνικό, έδειξε ότι αντέχει στον χρόνο και δεν προβλέπεται να εκτοπιστεί στο προβλεπτό μέλλον.Η εξήγηση γι’ αυτό ίσως να βρίσκεται στα λόγια του μεγάλου Καναδού κριτικού της λογοτεχνίας Northrop Frye (1912-1991) που είπε πως: “The most technologically efficient machine that man has ever invented is the book” [Η αποτελεσματικότερη τεχνολογικά μηχανή που εφηύρε ποτέ ο άνθρωπος είναι το βιβλίο]
Πηγή: Sin Web Radio

Φρανκενστάιν ή ο Σύγχρονος Προμηθέας της Mary Shelley

Η πρώτη σελίδα της έκδοσης του 1931Το 1817 η Mary Shelley ολοκλήρωσε την γοτθική – ρομαντική νουβέλα με τίτλο “Frankenstein; or, The Modern Prometheus” (Φρανκενστάιν ή ο Σύγχρονος Προμηθέας).
Η νουβέλα διηγείται την ιστορία ενός νεαρού φοιτητή ανατομίας και χειρουργικής (του Βίκτορ Φράνκεστάιν), ο οποίος ανακαλύπτει τον τρόπο να δίνει ζωή σε άψυχα σώματα μέσω αλχημείας. 

Η εκδοτική ιστορία του βιβλίου
Η συγγραφέας προσπάθησε ανεπιτυχώς να εκδώσει το έργο της απευθυνόμενη σε διάφορους εκδότες. Τελικά το 1818 η νουβέλα εκδόθηκε ανώνυμα σε 3 τόμους και σε μόλις 500 αντίτυπα, από έναν μικρό εκδοτικό οίκο, τον Lackington, Hughes, Harding, Mavour, & Jones. 
Το βιβλίο προλόγιζε ο σύζυγος της συγγραφέως Percy Bysshe Shelley και είχε αφιέρωση στον πατέρα της, φιλόσοφο William Godwin.
Στη δεύτερη έκδοση του 1822 (από τον εκδοτικό G. and W. B. Whittaker) το έργο ήταν δίτομο και σε αυτό αναφερόταν κανονικά σαν συγγραφέας του βιβλίου η Mary Shelley. 
Το 1931 το έργο κυκλοφόρησε αναθεωρημένο από την συγγραφέα σε έναν μόνο τόμο από τις εκδόσεις  Henry Colburn & Richard Bentley.
Το βιβλίο Φρανκενστάιν ή ο Σύγχρονος Προμηθέας έγινε παγκόσμια γνωστό και σήμερα θεωρείται σαν μια από τις διασημότερες και πιο εμπνευσμένες ιστορίες τρόμου που γράφτηκαν ποτέ.
 Το έργο μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες και φυσικά και στα ελληνικά:

Κυριευμένος από την εμμονή να δημιουργήσει ζωή από το μηδέν, ο Βίκτορ Φρανκενστάιν συλλέγει ανθρώπινα μέλη ώστε να κατασκευάσει ένα ανθρωπόμορφο πλάσμα, στο οποίο μεταδίδει ζωή μέσω του ηλεκτρισμού. Όμως, το κακότεχνο δημιούργημά του του προκαλεί αποτροπιασμό, κι έτσι εκείνο, συντετριμμένο από την απόρριψη του δημιουργού του, αποφασίζει να τον καταστρέψει.
Η Μερί Σέλεϊ εμπνεύστηκε σε ηλικία μόλις 18 ετών αυτή τη θρυλική γοτθική ιστορία, η οποία θα γινόταν το πιο διάσημο μυθιστόρημα τρόμου όλων των εποχών, και παραμένει μια συγκλονιστική εξερεύνηση των ορίων της ανθρώπινης δημιουργικότητας και της επιστημονικής ηθικής. 
(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο της ελληνικής έκδοσης των εκδόσεων Οξύ)
Shelley - Wollstonecraft, Mary, 1797-1851. Φρανκενστάιν / Mary Shelley. - Αθήνα : Οξύ, 2014. - 336σ. · 17x12εκ.

"Η ζωή και ο θάνατος φάνταζαν στα μάτια μου σαν όρια ιδεατά, τα οποία θα έπρεπε να
σπάσω για να μπορέσω να κατακλύσω τον σκοτεινό μας κόσμο μ’ έναν χείμαρρο φωτός.
Ένα νέο είδος θα με λάτρευε ως δημιουργό του και πηγή της ζωής του, ενώ πολλά ευτυχισμένα και υπέροχα όντα θα όφειλαν την ύπαρξή τους σ’ εμένα".

Ο νεαρός επιστήμονας Βίκτορας Φρανκενστάιν, ωθούμενος από τον άσβεστο πόθο για γνώση και από τις εμμονές του για τις θεωρίες γύρω από τη δημιουργία της ζωής, ανακαλύπτει το μυστικό που τον καθιστά ικανό να ενσταλάζει ζωή στην άψυχη ύλη.
Δημιουργεί στο εργαστήριό του ένα πλάσμα χρησιμοποιώντας ανθρώπινα μέλη.
Σύντομα, όμως, διαπιστώνει ότι πρόκειται για ένα τέρας και το εγκαταλείπει.
Το τέρας έχει ευαίσθητη ψυχή, αλλά η όψη του τρομάζει τους ανθρώπους.
Θέλοντας να μάθει την αιτία της ύπαρξής του, αποφασίζει να βρει τον δημιουργό του.
Η περιπλάνησή του θα το οδηγήσει από τις χιονισμένες κορυφές των Άλπεων και τους παγετώνες της Ελβετίας μέχρι τις παγωμένες θάλασσες της Αρκτικής και τις απαρχές της Δημιουργίας.

Πώς ο άνθρωπος χειρίζεται τη γνώση και χρησιμοποιεί την επιστήμη για να ανατρέψει το πεπρωμένο του;
Από πού πηγάζει το κακό;
Ερωτήματα που απασχολούν την ανθρωπότητα εδώ και αιώνες και καθιστούν το μυθιστόρημα της Μαίρης Σέλεϊ τόσο σημαντικό όσο και γοητευτικό.
(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο της ελληνικής έκδοσης των εκδόσεων Μίνωας)
Shelley - Wollstonecraft, Mary, 1797-1851. Φρανκενστάιν ή Ο σύγχρονος Προμηθέας / Μαίρη Σέλεϊ · μετάφραση Εύη Βαγγελάτου. - 1η έκδ. - Αθήνα : Μίνωας, 2014. - 350σ. · 20x13εκ. - (Κλασική Ξένη Λογοτεχνία)

Ο Βίκτορ Φρανκενστάιν δημιουργεί ένα τέρας και του δίνει ζωή. Όμως, μόλις το καταφέρνει,
αισθάνεται αποστροφή για το δημιούργημά του και δεν μπορεί ούτε να το δει. Το ίδιο νιώθουν κι όσοι αντικρίζουν το πελώριο ον με την τρομακτική όψη και τη φοβερή δύναμη. Το τέρας, μη έχοντας τι άλλο να κάνει, αποφασίζει να εκδικηθεί το δημιουργό του σκοτώνοντας με φρικτό τρόπο τους φίλους και τους αγαπημένους του.
(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο της ελληνικής έκδοσης των εκδόσεων Σύγχρονοι Ορίζοντες)
Shelley - Wollstonecraft, Mary, 1797-1851. Φρανκενστάιν / Μαίρη Σέλεϊ · διασκευή Σέβε Καγιέχα, Βαγγέλης Τασιόπουλος · μετάφραση Λυδία Πολυζοπούλου · εικονογράφηση Tha. - 1η έκδ. - Αθήνα : Σύγχρονοι Ορίζοντες, 2010. - 41σ. : εικ. · 23x23εκ. - (Κλασική Βιβλιοθήκη για Παιδιά)

Το έργο Φρανγκεστάιν διασκευάστηκε και ανέβηκε σε πολλές θεατρικές παραστάσεις σε όλο τον κόσμο, ενώ παίχτηκε και στην τηλεόραση. Ανέβηκε επίσης και στον κινηματογράφο σε διάφορες διασκευές.

Το τρέιλερ της ταινίας του 1931:


Η ταινία Marry Shelley η οποία διαπραγματεύεται τη ζωή της συγγραφέως και αναφέρεται και στη συγγραφή του διάσημου έργου της:

Το ιστορικό της Βιβλιοθήκης του Πανεπιστημίου Κύπρου: η μετάβαση από τη λεωφόρο Καλλιπόλεως στο νέο κτήριο «Κέντρο Πληροφόρησης – Βιβλιοθήκη “Στέλιος Ιωάννου”»

Το εσωτερικό της νέας Βιβλιοθήκης
Το 1989 ιδρύθηκε το Πανεπιστήμιο Κύπρου, το πρώτο πανεπιστήμιο στην Κύπρο. Το 1992 υποδέχτηκε τους πρώτους του φοιτητές. Την ίδια χρονιά ξεκίνησε τη λειτουργία της και η Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Κύπρου.Η Βιβλιοθήκη στεγάστηκε στους χώρους της παλαιάς Παιδαγωγικής Ακαδημίας Κύπρου στη λεωφόρο Καλλιπόλεως, όπου άλλωστε στεγάστηκαν και οι υπόλοιπες υποδομές του νεοσύστατου πανεπιστημίου.
Η Βιβλιοθήκη αναπτύχθηκε ραγδαία με αγορές και δωρεές ενώ σε αυτήν ενσωματώθηκαν και σημαντικές συλλογές (όπως π.χ. αυτή της Παιδαγωγικής Ακαδημίας Κύπρου), καθιστώντας την ως την μεγαλύτερη βιβλιοθήκη του νησιού (σήμερα διαθέτει γύρω στις 500000 τόμους βιβλίων και περιοδικών).
Όσο η Βιβλιοθήκη μεγάλωνε εμφανίστηκαν ανάγκες για νέους χώρους όπου θα μπορούσαν να στεγαστούν οι συλλογές της. Στον ίδιο χώρο, στην Καλλιπόλεως, κτίστηκε νέα πτέρυγα για τις ανάγκες του Πανεπιστημίου, όπου φιλοξένησε και τη Βιβλιοθήκη Περιοδικών. Ταυτόχρονα στην Ερευνητική Μονάδα Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κύπρου λειτούργησε Αρχαιολογική Βιβλιοθήκη ενώ ενοικιάστηκαν χώροι σε διάφορα σημεία της Λευκωσίας ώστε να στεγάσουν τις συλλογές της Βιβλιοθήκης.
[image error] Το 2011, μετά από μια δωρεά της οικογένειας Στέλιου Ιωάννου, υπογράφηκαν τα συμβόλαια για ανέγερση νέου κτηρίου με την ονομασία «Κέντρο Πληροφόρησης – Βιβλιοθήκη “Στέλιος Ιωάννου”».  Η νέα Βιβλιοθήκη σχεδιάστηκε να κτιστεί στην πανεπιστημιούπολη όπου εντωμεταξύ άρχισαν να μεταφέρονται και οι άλλες υπηρεσίες του Πανεπιστημίου Κύπρου.Αρχιτέκτονας του έργου ορίστηκε ο Γάλλος Jean Nouvel ο οποίος εμπνεύστηκε το σχέδιο από τον περιβάλλοντα χώρο. Συγκεκριμένα, εμπνεόμενος από τον λόφο Άρωνα που δεσπόζει στην περιοχή, αποφάσισε να σχεδιάσει τη Βιβλιοθήκη ώστε αυτή να προσομοιάζει με δίδυμο λόφο του Άρωνα. Οι δύο πλευρές του κτηρίου, το οποίο εκτείνεται σε πέντε επίπεδα, σκεπάστηκαν με χώμα. Ο κύριος χώρος της Βιβλιοθήκης είναι κυκλικός, με ράφια ακτινωτά και κυκλικά, ενώ πάνω από το κτήριο ένας γυάλινος θόλος μαζεύει το φως του ήλιου και μέσω ενός εσωτερικού κώνου το διαχέει σε όλους τους ορόφους. Ιδιαίτερη έμφαση έχει δοθεί στον φωτισμό του κτηρίου αλλά και στη βλάστηση που τοποθετήθηκε γύρω αλλά και πάνω στο κτήριο.
Στο νέο υπερσύγχρονο κτήριο, το οποίο μπορεί να φιλοξενίσει περισσότερους από ενα εκατομύριο τόμους, υπάρχουν χώροι ατομικής και ομαδικής εργασίας ενώ θα λειτουργεί και παιδικό τμήμα!
Η μεταφορά των βιβλίων στο νέο κτήριο προγραμματίστηκε για την περίοδο Σεπτέμβριος – Νοέμβριος 2018 και θα γίνει από 5 διαφορετικά σημεία (α) την Κεντρική Βιβλιοθήκη στην Καλλιπόλεως, β) την Βιβλιοθήκη Περιοδικών στην Καλλιπόλεως, γ) το Βιβλιοστάσιο Στροβόλου (κτήριο Αρσαλίδη στην βιομηχανική περιοχή Στροβόλου), δ) το παράρτημα της λεωφόρου Λάρνακος στην Αγλαντζιά και ε) την Τουρκολογική Μονάδα (οδός Χαλκοκονδύλη). Η βιβλιοθήκη της Ερευνητικής Αρχαιολογικής Μονάδας θα παραμείνει στην οδό Γλάδστωνος.
*Τα εγκαίνια της νέας Βιβλιοθήκης ορίστηκαν για τις 22 Νοεμβρίου 2018.