Ανδρέας Καπανδρέου's Blog, page 68

Λόγος, Τέχνη και Τεχνολογία σήμερα. Ποια η αλληλεπίδρασή τους; (τα πρακτικά της ημερίδας του ΕΠΟΚ)

Κυκλοφόρησε ο τόμος με τα πρακτικά ημερίδας που πραγματοποίησε ο Ελληνικός Πνευματικός Όμιλος Κύπρου (ΕΠΟΚ) στις 5 Μαΐου 2018 στη Λευκωσία με τίτλο: Λόγος, Τέχνη και Τεχνολογία σήμερα. Ποια η αλληλεπίδρασή τους;.
Το άκρως ενδιαφέρον θέμα της φετινής Ημερίδας του ΕΠΟΚ «Λόγος, Τέχνη και Τεχνολογία σήμερα. Ποια η αλληλεπίδρασή τους;» στο μέτρο που απασχόλησε τους οργανωτές μέσα από τις υπό εξέτασιν πτυχές της πολυδιάστατης προβληματικής του άλλο τόσο προφανώς δελέασε τις αναζητήσεις της διερεύνησης του από τους εισηγητές, προκαλώντας εν συνεχεία στους συνέδρους εναύσματα γνωσιολογικής διεύρυνσης και κριτικής θεώρησης εξ αφορμής των όσων ακούστηκαν και συζητήθηκαν.
…Παράλληλα όμως με τα θετικά μηνύματα της εκ των ουκ άνευ παρουσίας της τεχνολογίας στις επαγγελματικές είτε δημιουργικές ενασχολήσεις του ανθρώπου του 21ου αιώνος και στους όρους της επιβίωσης του με προδιαγραφές παγκοσμιοποίησης δεν θα μπορούσαν να μην υπομνησθούν, έστω και ακροθιγώς, οι αρνητικές επιπτώσεις των όποιων «τεχνολογικών» υπερβολών: του εξαρτησιογόνου εθισμού απέναντι στις καλές πρακτικές αξιοποίησης της τεχνολογίας, της κατάχρησης αντί της χρήσης και της αλλοτριωτικής αποκοινωνικοποίησης μέσα στις ψευδαισθήσεις μιας εικονικής πραγματικότητας σε αντίθεση με τη ζωντανή επικοινωνία προσώπων. Αδήριτη ασφαλώς η ανάγκη της επίγνωσης και της επιφυλακής, τα πληθωρικά οφέλη που προσφέρει η αδιάλειπτη ανάπτυξη της τεχνολογίας να μην αποβούν ολέθρια πλήγματα εις βάρος της πνευματικής και ψυχικής υγείας των ανθρώπων και της υγιούς κοινωνικής τους συνύπαρξης……Όσον αφορά στη Λογοτεχνία και την αναπόδραστη συνάντησή της με τις Νέες Τεχνολογίες, στους ιστότοπους και τις διαδικτυακές της συνδέσεις με τα εδάφη της Κυβερνοχώρας, που δεν είναι πλέον «terra incognita», αντανακλά τον αμφίπλευρο καθρέφτη των συγγραφέων και των πολυπληθών αναγνωστών της.  Η εικονική πραγματικότητα συναντά ένα εργαλείο εξόχως μυθιστορηματικό, όπως ήταν το τηλέφωνο στις αρχές του 20ουαιώνα με τις «Δεσποινίδες του τηλεφώνου» του Marcel Proust ή με την ερωτευμένη γυναίκα στην Ανθρώπινη Φωνή του Jean Cocteau, που ψιθυρίζει κλαίγοντας μέσω της τηλεφωνικής γραμμής στον αγαπημένο της: «Το πιο σκληρό είναι όταν πρέπει να κλείσεις το τηλέφωνο, να γίνει σκοτάδι…»Η ερωτική αυτή σχέση, που συνδέεται με τα μέσα στοιχειώδους επικοινωνίας της εποχής, γιατί θα ήταν διαφορετική στον δικό μας υπερδιαδικτυωμένο αιώνα;».
(Από τα "Επιλεγόμενα και Παραλειπόμενα" της ημερίδας που υπογράφει η Χρυσόθεμις Χατζηπαναγή)
Στην έκδοση περιλαμβάνονται οι Χαιρετισμοί:- της Χρυσόθεμιδoς Χατζηπαναγή (Πρόεδρου ΕΠΟΚ) και - της Ελένης Κάρνου (Γενικής Επιθεωρήτριας Μέσης Εκπαίδευσης).Ακολουθούν οι περιλήψεις και αυτούσιες οι εισηγήσεις των συνέδρων:- Nάγια Ρούσου: «Τηλεόραση, Εξιλέωση του Λαϊκισμού και Εξέλιξη της Τεχνολογίας:  Σύμπτωση ή Συνάρτηση;».- Διομήδης Νικήτας: «Κινηματογραφική Τέχνη και δημιουργία στην ψηφιακή εποχή: Οι συνεχείς μεταλλάξεις της σύγχρονης τεχνολογίας και εφαρμογές της στο ευρύτερο πεδίο της κινηματογραφικής αλυσίδας παραγωγής και διανομής ταινιών».- Γιώργος Κουκουμάς: «Τεχνολογία στο σύγχρονο θέατρο. Φως, ήχος, μηχανισμοί σκηνής». - Xρυσόθεμις Χατζηπαναγή: «Συνάντηση Λογοτεχνίας και Τεχνολογίας. Προσομοιώσεις και Διαφοροποιήσεις».- Ανδρέας Καπανδρέου:  «Πώς η Τεχνολογία επηρεάζει το Βιβλίο και τις Βιβλιοθήκες» .- Γιάννης Ρούσος:  «Από τον Αριστοτέλη στη σημερινή “Selfie”».- Πόλυ Ρούσου Τριανταφυλλίδου: «Οι Ηλεκτρονικοί Υπολογιστές στη Μουσική Εκπαίδευση:  Πρώτα Βήματα στην Κύπρο».- Νάσια Θεράποντος:  «Η Εξέλιξη της Μουσικής Τεχνολογίας και τα Μουσικά Σχολεία στην Κύπρο».- Μόνικα Ασημένου: «Από την Ύλη στο Άϋλο: Η Σχέση Τέχνης και Τεχνολογίας».Βιογραφικά ΣυνέδρωνΕπιλεγόμενα και Παραλειπόμενα
Λόγος, Τέχνη και Τεχνολογία σήμερα. Ποια η αλληλεπίδρασή τους; Πρακτικά ημερίδας (5 Μαΐου 2018). Λευκωσία: Ελληνικός Πνευματικός Όμιλος Κύπρου (ΕΠΟΚ), 2018.

Παρουσίαση της ποιητικής συλλογής "Ελάχιστα Περισσότερο Άδειο" του Δρ Ανδρέα Γεωργαλλίδη στο Σπίτι της Κύπρου στην Αθήνα

   Στις 23 Νοεμβρίου πραγματοποιήθηκε, στο Σπίτι της Κύπρου στην Αθήνα, η παρουσίαση του δίγλωσσου βιβλίου του Δρ Ανδρέα Γεωργαλλίδη* με τίτλο Ελάχιστα Περισσότερο Άδειο. Στην εκδήλωση μίλησαν ο Άγγελος Ευαγγέλου (Λέκτορας Συγκριτικής Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο του Kent) και ο Ανδρέας Αντζουλής (Επιστημονικός Συνεργάτης του Πανεπιστημίου Κύπρου).
Στο πρώτο μέρος της παρουσίασής του, ο Δρ Ευαγγέλου αναφέρθηκε στο έργο του μεταφραστή και στις γενικότερες αρχές που διέπουν τη διαδικασία της μετάφρασης, επικεντρώνοντας τις αναφορές του στους σημαντικότερους σταθμούς της Ιστορίας και της Θεωρίας της μετάφρασης. Κάνοντας μία σύντομη ιστορική αναδρομή, από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα, εξήγησε τον τρόπο με τον οποίο τα ιστορικά, ιδεολογικά και αισθητικά συμφραζόμενα μιας εποχής επηρεάζουν την προσέγγιση που θα υιοθετήσει ο μεταφραστής απέναντι στο πρωτότυπο κείμενο και συνεπώς το αποτέλεσμα της μετάφρασης.Ο Δρ Ευαγγέλου αναφέρθηκε σε στερεότυπες θέσεις, όπως: «καμιά μετάφραση δεν είναι τόσο καλή όσο το πρωτότυπο», «η μετάφραση περιέχει μίαν παραδοξότητα», «ο μεταφραστής είναι προδότης», κ.λπ., ώστε να τις καταρρίψει, στηριζόμενος στην αδιαμφισβήτητη αρχή ότι κάθε μεταφραστική προσέγγιση παραμένει άρρηκτα δεμένη με την τέχνη της ερμηνευτικής. Υπό μίαν οντολογική έννοια, η μετάφραση αποτελεί ανάγνωση, η οποία εξ’ ορισμού προϋποθέτει και εμπεριέχει το στοιχείο της υποκειμενικότητας.
Αναφερόμενος στους παράγοντες που επηρέασαν τις δικές του αποφάσεις, κατά τη μετάφραση της ποιητικής συλλογής του Ανδρέα Γεωργαλλίδη ελάχιστα περισσότερο άδειο, ο Δρ Ευαγγέλου χαρακτήρισε τη διαδικασία της μετάφρασης του συγκεκριμένου έργου σαν μίαν «άσκηση ακροβασίας». Σε αυτό, το δεύτερο μέρος της ομιλίας του, ο Δρ Ευαγγέλου παρέθεσε κάποια δείγματα στενής ανάγνωσης των «αντι-στίχων» του Γεωργαλλίδη για να αποδείξει το δυσανάλογο μεταξύ της επιγραμματικότητας και της αφαιρετικής τους διάθεσης από τη μια, και του φιλοσοφικού του «βάρους» από την άλλη. Συνεπώς, αυτή η δυναμική και άκρως ενδιαφέρουσα δυσαναλογία είναι που καθιστά τη μετάφραση των «αντι-στίχων» ιδιαίτερα δύσκολη.
Ο Δρ Ανδρέας Αντζουλής αναφέρθηκε αρχικά στο προλογικό σημείωμα της συλλογής, το οποίο επισκιάζει κάθε ερμηνευτική προσπάθεια οδηγώντας σε μίαν υπό όρους παρουσίαση – και όχι ερμηνεία – του περιεχομένου της ποιητικής συλλογής. Ο αναγνώστης – κριτικός έχοντας επίγνωση της έως τώρα ποιητικής παραγωγής του Ανδρέα Γεωργαλλίδη διαπιστώνει ότι ο χαρακτηριζόμενος ως «ποιητής του κενού», αποστασιοποιείται βαθμηδόν από τη συμβατική ποιητική γραφή και – γόνιμα επηρεαζόμενος από τα φιλοσοφικά του αναγνώσματα – μετατρέπεται σε «ποιητή της σιωπής και της ακέραιας λέξης». Ο ποιητής αντιμετωπίζει με βαθιά επίγνωση και δέος τον χώρο της σιωπής και του ανείπωτου και υποχωρεί καταθέτοντας Απόλυτες λέξεις που φέρουν Υψηλά νοήματα, λέξεις-σκέψεις και λέξεις-εικόνες.
Σύμφωνα με τον Δρ Αντζουλή, οι «μετρημένες λέξεις» στις οποίες αναφέρεται ο ποιητής, καθοδηγούν την ερμηνευτική πράξη καθιστώντας μάταιη την αναζήτηση νοήματος. Ο ανοικειωτικός χαρακτήρας των «αντι-στίχων» της συλλογής αναγκάζει τον αναγνώστη να σταθεί στα εν δυνάμει νοήματα που εκπηγάζουν από τις λέξεις και να λειτουργήσει σε άμεση συνάφεια με τον προσδιορισμό και τον επαναπροσδιορισμό του Είναι του, ανατρέποντας την τάξη των αναπαραστάσεων και των εικόνων που κρύβει μέσα του.
Ο Δρ Αντζουλής επικεντρώθηκε στη συνέχεια στις φιλοσοφικές επιδράσεις που αναδύονται μέσα από τους στίχους του Ανδρέα Γεωργαλλίδη και οι οποίες δεν περιορίζονται στη φιλοσοφική θεωρία του Ludwig Wittgenstein, στην οποία και έχει εντρυφήσει, αλλά την υπερβαίνουν και συναντούν, στον χώρο της θεωρίας – φιλοσοφίας της γλώσσας και της λογοτεχνίας, θεωρητικούς όπως τον Heinrich von Kleist, τον Roland Barthes, τον Roman Jakobson, τον Lev Jakubinsky, τον Viktor Shklovsky και τον Paul de Man.
Στην αντιφώνησή του, ο ποιητής δήλωσε αναρμόδιος να μιλήσει για την αξία του βιβλίου του, αναφέροντας συγκεκριμένα ότι η όποια αξία του βιβλίου δεν θα πρέπει να δοθεί από τον ίδιο, αλλά από τον αναγνώστη. Εξήγησε, με φιλοσοφική διάθεση, πως αναφερόμενος στην αξία του βιβλίου δεν εννοεί κάτι το οποίο έχει να κάνει με το νόημα-κατανόηση του έργου, αφού - όπως καταγράφει στην εισαγωγή του - δεν υπάρχει κάτι μέσα σ’ αυτό για να κατανοηθεί. Σύμφωνα με τον ποιητή, εάν το βιβλίο αυτό έχει κάποια φιλοδοξία, αυτή θα πρέπει να περιορίζεται στο εξής: ο αναγνώστης του έργου να καταφέρει να δραπετεύσει από το φάντασμα της γλώσσας, να υπερβεί τους αντι-στίχους φαινόμενα και να οδηγηθεί στους στίχους νοούμενα των πραγμάτων. Ο ποιητής ισχυρίστηκε πως στην περίπτωση που οι αντι-στίχοι του βιβλίου του παράγουν κάποιου είδους προϋποθέσεις αισθητικής, τότε οι χωρίς νόημα προτάσεις του βιβλίου είναι δυνατό να διεγείρουν το αίσθημα του ωραίου – κάτι υψηλό – ένα απόλυτο μετα-είναι. Αυτό είναι δυνατό να δημιουργήσει μίαν αίσθηση βάθους, μία μετα-σιωπή, δηλαδή μία σιωπή που να μπορεί να δείξει μίαν άλλη βαθύτερη σιωπή, ενθαρρύνοντας έτσι την ιδέα ότι ακόμη και αν τα πράγματα - σε ένα πρώτο επίπεδο - φαίνονται να είναι αισθητικά αδύνατα, θα μπορούσαν, σε ένα δεύτερο επίπεδο, να μετατραπούν σε αισθητικά δυνατά. Ίσως εκείνος ο αναγνώστης που θα μπορέσει να ανακαλύψει αυτήν την προοπτική, να κατορθώσει, σύμφωνα με την εισαγωγή του βιβλίου, να συνθέσει το ποίημα το οποίο δοκίμασε να γράψει ο ίδιος ο ποιητής και ο οποίος, αφού απέτυχε, άφησε ασυγύριστα συγυρισμένα τα κομμάτια του στο βιβλίο. 

* O Δρ Ανδρέας Γεωργαλλίδης σπούδασε Παιδαγωγικά, Ιστορία-Αρχαιολογία και Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο της Κύπρου. Aκολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στη Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Paris Ι-Panthéon-Sorbonne και έλαβε το διδακτορικό του δίπλωμα στη Φιλοσοφία από το Πανεπιστήμιο του Sussex (UK). Εξέδωσε επτά ποιητικές συλλογές. Το ποιητικό του έργο έχει μεταφραστεί και εκδοθεί σε δεκαέξι γλώσσες. Επιπρόσθετα, μετέφρασε το Tractatus Logico-Philosophicus στα ελληνικά (Ίαμβος, 2016) και είναι ο συγγραφέας του έργου From Theory to Mysticism: the Unclarity of the Notion ‘Object’ in Wittgenstein’s Tractatus (Cambridge Scholars, 2018), έργο το οποίο κυκλοφορεί και στα ελληνικά σε μετάφραση του ιδίου (Ίαμβος, 2018).

Διαβάστε επίσης:  Ελάχιστα περισσότερο άδειο: δίγλωσση ποιητική συλλογή του Ανδρέα Γεωργαλλίδη

Παρουσίαση της ποιητικής συλλογής Ελάχιστα Περισσότερο Άδειο του Δρ Ανδρέα Γεωργαλλίδη στο Σπίτι της Κύπρου στην Αθήνα

   Στις 23 Νοεμβρίου πραγματοποιήθηκε, στο Σπίτι της Κύπρου στην Αθήνα, η παρουσίαση του δίγλωσσου βιβλίου του Δρ Ανδρέα Γεωργαλλίδη* με τίτλο Ελάχιστα Περισσότερο Άδειο. Στην εκδήλωση μίλησαν ο Άγγελος Ευαγγέλου (Λέκτορας Συγκριτικής Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο του Kent) και ο Ανδρέας Αντζουλής (Επιστημονικός Συνεργάτης του Πανεπιστημίου Κύπρου).
Στο πρώτο μέρος της παρουσίασής του, ο Δρ Ευαγγέλου αναφέρθηκε στο έργο του μεταφραστή και στις γενικότερες αρχές που διέπουν τη διαδικασία της μετάφρασης, επικεντρώνοντας τις αναφορές του στους σημαντικότερους σταθμούς της Ιστορίας και της Θεωρίας της μετάφρασης. Κάνοντας μία σύντομη ιστορική αναδρομή, από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα, εξήγησε τον τρόπο με τον οποίο τα ιστορικά, ιδεολογικά και αισθητικά συμφραζόμενα μιας εποχής επηρεάζουν την προσέγγιση που θα υιοθετήσει ο μεταφραστής απέναντι στο πρωτότυπο κείμενο και συνεπώς το αποτέλεσμα της μετάφρασης.Ο Δρ Ευαγγέλου αναφέρθηκε σε στερεότυπες θέσεις, όπως: «καμιά μετάφραση δεν είναι τόσο καλή όσο το πρωτότυπο», «η μετάφραση περιέχει μίαν παραδοξότητα», «ο μεταφραστής είναι προδότης», κ.λπ., ώστε να τις καταρρίψει, στηριζόμενος στην αδιαμφισβήτητη αρχή ότι κάθε μεταφραστική προσέγγιση παραμένει άρρηκτα δεμένη με την τέχνη της ερμηνευτικής. Υπό μίαν οντολογική έννοια, η μετάφραση αποτελεί ανάγνωση, η οποία εξ’ ορισμού προϋποθέτει και εμπεριέχει το στοιχείο της υποκειμενικότητας.
Αναφερόμενος στους παράγοντες που επηρέασαν τις δικές του αποφάσεις, κατά τη μετάφραση της ποιητικής συλλογής του Ανδρέα Γεωργαλλίδη ελάχιστα περισσότερο άδειο, ο Δρ Ευαγγέλου χαρακτήρισε τη διαδικασία της μετάφρασης του συγκεκριμένου έργου σαν μίαν «άσκηση ακροβασίας». Σε αυτό, το δεύτερο μέρος της ομιλίας του, ο Δρ Ευαγγέλου παρέθεσε κάποια δείγματα στενής ανάγνωσης των «αντι-στίχων» του Γεωργαλλίδη για να αποδείξει το δυσανάλογο μεταξύ της επιγραμματικότητας και της αφαιρετικής τους διάθεσης από τη μια, και του φιλοσοφικού του «βάρους» από την άλλη. Συνεπώς, αυτή η δυναμική και άκρως ενδιαφέρουσα δυσαναλογία είναι που καθιστά τη μετάφραση των «αντι-στίχων» ιδιαίτερα δύσκολη.
Ο Δρ Ανδρέας Αντζουλής αναφέρθηκε αρχικά στο προλογικό σημείωμα της συλλογής, το οποίο επισκιάζει κάθε ερμηνευτική προσπάθεια οδηγώντας σε μίαν υπό όρους παρουσίαση – και όχι ερμηνεία – του περιεχομένου της ποιητικής συλλογής. Ο αναγνώστης – κριτικός έχοντας επίγνωση της έως τώρα ποιητικής παραγωγής του Ανδρέα Γεωργαλλίδη διαπιστώνει ότι ο χαρακτηριζόμενος ως «ποιητής του κενού», αποστασιοποιείται βαθμηδόν από τη συμβατική ποιητική γραφή και – γόνιμα επηρεαζόμενος από τα φιλοσοφικά του αναγνώσματα – μετατρέπεται σε «ποιητή της σιωπής και της ακέραιας λέξης». Ο ποιητής αντιμετωπίζει με βαθιά επίγνωση και δέος τον χώρο της σιωπής και του ανείπωτου και υποχωρεί καταθέτοντας Απόλυτες λέξεις που φέρουν Υψηλά νοήματα, λέξεις-σκέψεις και λέξεις-εικόνες.
Σύμφωνα με τον Δρ Αντζουλή, οι «μετρημένες λέξεις» στις οποίες αναφέρεται ο ποιητής, καθοδηγούν την ερμηνευτική πράξη καθιστώντας μάταιη την αναζήτηση νοήματος. Ο ανοικειωτικός χαρακτήρας των «αντι-στίχων» της συλλογής αναγκάζει τον αναγνώστη να σταθεί στα εν δυνάμει νοήματα που εκπηγάζουν από τις λέξεις και να λειτουργήσει σε άμεση συνάφεια με τον προσδιορισμό και τον επαναπροσδιορισμό του Είναι του, ανατρέποντας την τάξη των αναπαραστάσεων και των εικόνων που κρύβει μέσα του.
Ο Δρ Αντζουλής επικεντρώθηκε στη συνέχεια στις φιλοσοφικές επιδράσεις που αναδύονται μέσα από τους στίχους του Ανδρέα Γεωργαλλίδη και οι οποίες δεν περιορίζονται στη φιλοσοφική θεωρία του Ludwig Wittgenstein, στην οποία και έχει εντρυφήσει, αλλά την υπερβαίνουν και συναντούν, στον χώρο της θεωρίας – φιλοσοφίας της γλώσσας και της λογοτεχνίας, θεωρητικούς όπως τον Heinrich von Kleist, τον Roland Barthes, τον Roman Jakobson, τον Lev Jakubinsky, τον Viktor Shklovsky και τον Paul de Man.
Στην αντιφώνησή του, ο ποιητής δήλωσε αναρμόδιος να μιλήσει για την αξία του βιβλίου του, αναφέροντας συγκεκριμένα ότι η όποια αξία του βιβλίου δεν θα πρέπει να δοθεί από τον ίδιο, αλλά από τον αναγνώστη. Εξήγησε, με φιλοσοφική διάθεση, πως αναφερόμενος στην αξία του βιβλίου δεν εννοεί κάτι το οποίο έχει να κάνει με το νόημα-κατανόηση του έργου, αφού - όπως καταγράφει στην εισαγωγή του - δεν υπάρχει κάτι μέσα σ’ αυτό για να κατανοηθεί. Σύμφωνα με τον ποιητή, εάν το βιβλίο αυτό έχει κάποια φιλοδοξία, αυτή θα πρέπει να περιορίζεται στο εξής: ο αναγνώστης του έργου να καταφέρει να δραπετεύσει από το φάντασμα της γλώσσας, να υπερβεί τους αντι-στίχους φαινόμενα και να οδηγηθεί στους στίχους νοούμενα των πραγμάτων. Ο ποιητής ισχυρίστηκε πως στην περίπτωση που οι αντι-στίχοι του βιβλίου του παράγουν κάποιου είδους προϋποθέσεις αισθητικής, τότε οι χωρίς νόημα προτάσεις του βιβλίου είναι δυνατό να διεγείρουν το αίσθημα του ωραίου – κάτι υψηλό – ένα απόλυτο μετα-είναι. Αυτό είναι δυνατό να δημιουργήσει μίαν αίσθηση βάθους, μία μετα-σιωπή, δηλαδή μία σιωπή που να μπορεί να δείξει μίαν άλλη βαθύτερη σιωπή, ενθαρρύνοντας έτσι την ιδέα ότι ακόμη και αν τα πράγματα - σε ένα πρώτο επίπεδο - φαίνονται να είναι αισθητικά αδύνατα, θα μπορούσαν, σε ένα δεύτερο επίπεδο, να μετατραπούν σε αισθητικά δυνατά. Ίσως εκείνος ο αναγνώστης που θα μπορέσει να ανακαλύψει αυτήν την προοπτική, να κατορθώσει, σύμφωνα με την εισαγωγή του βιβλίου, να συνθέσει το ποίημα το οποίο δοκίμασε να γράψει ο ίδιος ο ποιητής και ο οποίος, αφού απέτυχε, άφησε ασυγύριστα συγυρισμένα τα κομμάτια του στο βιβλίο. 

* O Δρ Ανδρέας Γεωργαλλίδης σπούδασε Παιδαγωγικά, Ιστορία-Αρχαιολογία και Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο της Κύπρου. Aκολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στη Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Paris Ι-Panthéon-Sorbonne και έλαβε το διδακτορικό του δίπλωμα στη Φιλοσοφία από το Πανεπιστήμιο του Sussex (UK). Εξέδωσε επτά ποιητικές συλλογές. Το ποιητικό του έργο έχει μεταφραστεί και εκδοθεί σε δεκαέξι γλώσσες. Επιπρόσθετα, μετέφρασε το Tractatus Logico-Philosophicus στα ελληνικά (Ίαμβος, 2016) και είναι ο συγγραφέας του έργου From Theory to Mysticism: the Unclarity of the Notion ‘Object’ in Wittgenstein’s Tractatus (Cambridge Scholars, 2018), έργο το οποίο κυκλοφορεί και στα ελληνικά σε μετάφραση του ιδίου (Ίαμβος, 2018).

Διαβάστε επίσης:  Ελάχιστα περισσότερο άδειο: δίγλωσση ποιητική συλλογή του Ανδρέα Γεωργαλλίδη

Έναρξη λειτουργίας της νέας Βιβλιοθήκης Πανεπιστημίου Κύπρου "Στέλιος Ιωάννου"

Η Βιβλιοθήκη Πανεπιστημίου Κύπρου βρίσκεται στην ιδιαίτερα ευχάριστη θέση να σας ενημερώσει με συγκίνηση για την έναρξη λειτουργίας της νέας μας Βιβλιοθήκης «Στέλιος Ιωάννου», τη Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2018.  Στις 10:00 το πρωί, ανοίγει τις πύλες της για την πανεπιστημιακή κοινότητα και για το ευρύτερο κοινό της Κύπρου, σηματοδοτώντας μια νέα εποχή για τη Βιβλιοθήκη αλλά και το Πανεπιστήμιο Κύπρου. Ευελπιστούμε αυτή να αποτελέσει για τον καθένα και την καθεμία από εσάς έναν ιδιαίτερο χώρο μελέτης και συναναστροφής, όπως ακριβώς το οραματίστηκαν οι αείμνηστοι ευεργέτες του Πανεπιστημίου Κύπρου Έλλη και Στέλιος Ιωάννου.
Παρά τα πιεστικά χρονοδιαγράμματα, καταβάλλεται από όλους τους εμπλεκόμενους συναδέλφους και συνεργάτες κάθε δυνατή προσπάθεια για ολοκλήρωση των τελευταίων τεχνικών και λειτουργικών εκκρεμοτήτων, χωρίς ωστόσο αυτές να επηρεάζουν την εξυπηρέτηση σας από τη Βιβλιοθήκη. Για το λόγο αυτό ζητούμε την κατανόηση και συνεργασία σας μέχρι την ολοκλήρωση και ομαλοποίηση των απαραίτητων υπηρεσιών και λειτουργιών στο χώρο.
Η Βιβλιοθήκη «Στέλιος Ιωάννου» καθ’ όλη τη διάρκεια της εξεταστικής περιόδου θα λειτουργεί από τις 8:30 το πρωί μέχρι τα μεσάνυκτα, τόσο τις καθημερινές όσο και τα Σαββατοκύριακα, με εξαίρεση το 24ώρο μεταξύ 4/12/18 ώρα 14:30 και 5/12/18 ώρα 14:30 που θα παραμείνει κλειστή λόγω προετοιμασίας του χώρου για την προγραμματισμένη τελετή εγκαινίων, η οποία θα είναι περιορισμένης πρόσβασης. 
Για εξειδικευμένες υπηρεσίες, όπως δανεισμό, επιστροφές υλικού, κ.ά., μπορείτε να αποτείνεστε στο Γραφείο Εξυπηρέτησης στην είσοδο του ισογείου της Βιβλιοθήκης «Στέλιος Ιωάννου» καθημερινά κατά τις ώρες 08:30-18:00, ενώ όλες τις υπόλοιπες ώρες η Βιβλιοθήκη θα λειτουργεί μόνο ως αναγνωστήριο. Την ίδια περίοδο, παράλληλα με τη λειτουργία της νέας Βιβλιοθήκης, θα παραμείνει ανοικτή, ως αναγνωστήριο επίσης, και η Κεντρική Βιβλιοθήκη στη λεωφόρο Καλλιπόλεως με το ίδιο ωράριο λειτουργίας, προς εξυπηρέτηση των φοιτητών.
Το προσωπικό της Βιβλιοθήκης βρίσκεται στη διάθεσή σας και με χαρά αναμένει να σας  υποδεχθεί στη νέα του στέγη! Για συνεχή ενημέρωση κατά τη μεταβατική αυτή περίοδο παρακαλούμε όπως επισκέπτεστε την ιστοσελίδα της Βιβλιοθήκης καθώς και τις αναρτήσεις της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

*Το Κέντρο Πληροφόρησης-Βιβλιοθήκη «Στέλιος Ιωάννου» διαθέτει συνολικά 900 θέσεις ατομικής μελέτης, σε όλους τους ορόφους, εξοπλισμένες με φωτιστικά γραφείου, η ένταση των οποίων είναι ελεγχόμενη από τον αναγνώστη. O φυσικός φωτισμός στα αναγνωστήρια που βρίσκονται εντός της εσωτερικής ζώνης των δακτυλίων προς το κεντρικό αίθριο, επιτυγχάνεται με τη μεσολάβηση κώνου ύψους 24 μέτρων, που διαπερνά όλα τα επίπεδα και είναι χωροθετημένος στο κέντρο του αίθριου. Διαθέτει επίσης 31 δωμάτια ομαδικής μελέτης, τεσσάρων και έξι θέσεων, αιωρούμενα περιμετρικά του κυλίνδρου, μέσα στο εξωτερικό αίθριο.

Έναρξη λειτουργίας της νέας Βιβλιοθήκη Πανεπιστημίου Κύπρου "Στέλιος Ιωάννου"

Η Βιβλιοθήκη Πανεπιστημίου Κύπρου βρίσκεται στην ιδιαίτερα ευχάριστη θέση να σας ενημερώσει με συγκίνηση για την έναρξη λειτουργίας της νέας μας Βιβλιοθήκης «Στέλιος Ιωάννου», τη Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2018.  Στις 10:00 το πρωί, ανοίγει τις πύλες της για την πανεπιστημιακή κοινότητα και για το ευρύτερο κοινό της Κύπρου, σηματοδοτώντας μια νέα εποχή για τη Βιβλιοθήκη αλλά και το Πανεπιστήμιο Κύπρου. Ευελπιστούμε αυτή να αποτελέσει για τον καθένα και την καθεμία από εσάς έναν ιδιαίτερο χώρο μελέτης και συναναστροφής, όπως ακριβώς το οραματίστηκαν οι αείμνηστοι ευεργέτες του Πανεπιστημίου Κύπρου Έλλη και Στέλιος Ιωάννου.
Παρά τα πιεστικά χρονοδιαγράμματα, καταβάλλεται από όλους τους εμπλεκόμενους συναδέλφους και συνεργάτες κάθε δυνατή προσπάθεια για ολοκλήρωση των τελευταίων τεχνικών και λειτουργικών εκκρεμοτήτων, χωρίς ωστόσο αυτές να επηρεάζουν την εξυπηρέτηση σας από τη Βιβλιοθήκη. Για το λόγο αυτό ζητούμε την κατανόηση και συνεργασία σας μέχρι την ολοκλήρωση και ομαλοποίηση των απαραίτητων υπηρεσιών και λειτουργιών στο χώρο.
Η Βιβλιοθήκη «Στέλιος Ιωάννου» καθ’ όλη τη διάρκεια της εξεταστικής περιόδου θα λειτουργεί από τις 8:30 το πρωί μέχρι τα μεσάνυκτα, τόσο τις καθημερινές όσο και τα Σαββατοκύριακα, με εξαίρεση το 24ώρο μεταξύ 4/12/18 ώρα 14:30 και 5/12/18 ώρα 14:30 που θα παραμείνει κλειστή λόγω προετοιμασίας του χώρου για την προγραμματισμένη τελετή εγκαινίων, η οποία θα είναι περιορισμένης πρόσβασης. 
Για εξειδικευμένες υπηρεσίες, όπως δανεισμό, επιστροφές υλικού, κ.ά., μπορείτε να αποτείνεστε στο Γραφείο Εξυπηρέτησης στην είσοδο του ισογείου της Βιβλιοθήκης «Στέλιος Ιωάννου» καθημερινά κατά τις ώρες 08:30-18:00, ενώ όλες τις υπόλοιπες ώρες η Βιβλιοθήκη θα λειτουργεί μόνο ως αναγνωστήριο. Την ίδια περίοδο, παράλληλα με τη λειτουργία της νέας Βιβλιοθήκης, θα παραμείνει ανοικτή, ως αναγνωστήριο επίσης, και η Κεντρική Βιβλιοθήκη στη λεωφόρο Καλλιπόλεως με το ίδιο ωράριο λειτουργίας, προς εξυπηρέτηση των φοιτητών.
Το προσωπικό της Βιβλιοθήκης βρίσκεται στη διάθεσή σας και με χαρά αναμένει να σας  υποδεχθεί στη νέα του στέγη! Για συνεχή ενημέρωση κατά τη μεταβατική αυτή περίοδο παρακαλούμε όπως επισκέπτεστε την ιστοσελίδα της Βιβλιοθήκης καθώς και τις αναρτήσεις της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

*Το Κέντρο Πληροφόρησης-Βιβλιοθήκη «Στέλιος Ιωάννου» διαθέτει συνολικά 900 θέσεις ατομικής μελέτης, σε όλους τους ορόφους, εξοπλισμένες με φωτιστικά γραφείου, η ένταση των οποίων είναι ελεγχόμενη από τον αναγνώστη. O φυσικός φωτισμός στα αναγνωστήρια που βρίσκονται εντός της εσωτερικής ζώνης των δακτυλίων προς το κεντρικό αίθριο, επιτυγχάνεται με τη μεσολάβηση κώνου ύψους 24 μέτρων, που διαπερνά όλα τα επίπεδα και είναι χωροθετημένος στο κέντρο του αίθριου. Διαθέτει επίσης 31 δωμάτια ομαδικής μελέτης, τεσσάρων και έξι θέσεων, αιωρούμενα περιμετρικά του κυλίνδρου, μέσα στο εξωτερικό αίθριο.

"Πολικός Αστέρας", ένα βιβλίο - πρόταση για την αναγέννηση του ελληνισμού, του Γεώργιου Μιχαήλ

Πολικός Αστέρας ονομάζεται το αστέρι που χρησιμοποιούν εδώ και αιώνες οι ναυτικοί για να προσανατολίζονται. Βοηθά στην εύρεση του βορρά από ξηρά και θάλασσα, όταν υπάρχει ξαστεριά, αφού βρίσκεται πάντα στο ίδιο σημείο του ουρανού.Το «Πολικός Αστέρας» επέλεξε σαν τίτλο του βιβλίου του ο Γεώργιος Μιχαήλ, ο οποίος, όπως διαβάζουμε στο σύντομο βιογραφικό του, είναι Κύπριος που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα και ασχολείται με την ναυτιλιακή επιστήμη.Ο τίτλος του βιβλίου δεν είναι καθόλου τυχαίος αφού ο συγγραφέας φιλοδοξεί, αυτό να αποτελέσει την πυξίδα του ελληνισμού ώστε να καταφέρει να βγει από την καταστροφική του πορεία.
«Ο σκοπός του συγκεκριμένου βιβλίου είναι να αφυπνίσει τα υγιέστατα στοιχεία του Ελληνικού κόσμου στην Ελλάδα, στην Κύπρο αλλά και οπουδήποτε αλλού στον πλανήτη που ζουν και εργάζονται Έλληνες και να μπορέσει να μεταδώσει μια ριζοσπαστική ιδέα, όχι για την αναγέννηση του Ελληνικού έθνους, αλλά για την ανόρθωση και παράλληλα τη σωτηρία του ιστορικού αυτού έθνους…».Μέσα από το βιβλίο – πρότασή - ο συγγραφέας εισηγείται η Κύπρος να αποτελέσει τον πόλο αναγέννησης του ελληνισμού προσελκύοντας στο νησί τους «καλούς» Έλληνες, επιστήμονες, τις υγιείς δυνάμεις του ελληνισμού.Αυτό μπορεί, σύμφωνα με τον συγγραφέα να επιτευχθεί μέσω της δημιουργίας και επικράτησης στην πολιτική σκηνή, ενός νέου κόμματος που θα έχει τους πιο πάνω στόχους καθώς και την ενδυνάμωση του ελληνικού στοιχείου ώστε η χώρα να μην εξαρτάται από άλλες δυνάμεις. Η νέα κατάσταση θα καταφέρει να κυβερνήσει, αρχικά την Κύπρο, με ελληνοκεντρικό τρόπο παρασύροντας μαζί του και το Ελλαδικό κράτος. Το νέο κόμμα – κίνημα (για το οποίο ο συγγραφέας φτάνει μέχρι του σημείου να προτείνει και το καταστατικό του σε Παράστημα στο τελευταίο μέρος του βιβλίου) ονομάζεται «Εθνικοφιλελεύθερο Κόμμα». Θα έχε δηλαδή εθνική και φιλελεύθερη ιδεολογία και έναν αδιαμφισβήτητο ηγέτη – αρχηγό που θα λαμβάνει όλες τις αποφάσεις χωρίς ψηφοφορίες, αφού πρώτα τις επεξεργαστούν επιτροπές ειδικών σε κάθε περίπτωση.
Ως χώρος δράσης επιλέγεται η Κύπρος αφού δεν είναι τόσο «καταστραμμένη» όσο η μητροπολιτική Ελλάδα.Για να μπορέσει να πετύχει το πιο πάνω εγχείρημα, σύμφωνα με τον συγγραφέα, η Κύπρος θα πρέπει πρώτα να αποχωρήσει από την Ευρωπαϊκή Ένωση, να απαλλαγεί από κάθε άλλη δέσμευση προς άλλες χώρες και να ενδυναμωθεί οικονομικά, πολιτιστικά και στρατιωτικά.
Το κυρίως μέρος του βιβλίου χωρίζεται σε επτά κεφάλαια: 1. Βιώματα, 2. Κύπρος, 3. Οι αιτίες της καταστροφής και το Ελληνοκυπριακό κράτος μετά το 1974, 4. Λόγοι για την ανάγκη δημιουργίας ενός νέου Κόμματος στην Κύπρο, 5. Η ιδεολογία, το πρόγραμμα και ο στόχος του νέου Κόμματος, 6. Η συμμετοχική πολιτική, 7. Η Τουρκική απειλή και η επιστροφή στην Ανατολή, [8]. Παράρτημα.
Οι απόψεις του συγγραφέα, αλλά και η ενέργειά του να γράψει το συγκεκριμένο βιβλίο και να το διανείμει δωρεάν κατά εκατοντάδες σε κυπριακά πανεπιστήμια, φανερώνουν άτομο που αγωνιά για την τύχη της πατρίδας του και προσπαθεί να βρει έναν τρόπο να βοηθήσει την κατάσταση. Η γραφή του έχει πολλή συναίσθημα και φανερώνει καλλιεργημένο και καλά μελετημένο άτομο.
Εάν θέλουμε να εξετάσουμε το συγκεκριμένο βιβλίο, αυστηρά ως μια σοβαρή πολιτική πρόταση και όχι σαν μυθιστόρημα ή έκθεση ιδεών - συναισθημάτων, πρέπει να επισημάνουν κάποια ελλείματα αντικειμενικότητάς αφού ο συγγραφέας παρουσιάζει δικές του απόψεις και αντιλήψεις ως αδιαμφισβήτητες. Επίσης, εξιδανικεύει καταστάσεις προβαίνοντας σε συμπεράσματα τα οποία, μπορεί να διαισθάνεται, αλλά δεν μπορεί να τεκμηριώσει (π.χ. εξιδανίκευση πρωθυπουργίας Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, 1990-1993, - αν δεν έπεφτε η κυβέρνηση θα έσωζε τη χώρα και θα άλλαζε τη μοίρα της).Κάνει γενικεύσεις (ο ελληνισμός της Ανατολής, Μικράς Ασίας, Ανατολικής Θράκης, Κωνσταντινούπολης, Πόντου, συμπεριλαμβανομένου και του κυπριακού ελληνισμού είναι καλύτερος – οι καλοί Έλληνες ενώ οι υπόλοιποι είναι οι αποτελούμενοι από κακή πάστα Έλληνα) ενώ συναντούμε και κάποιες υπεραπλουστεύσεις στις αναλύσεις του και λογικά άλματα «ένας άλλος αρχιεπίσκοπος [αντί του Μακαρίου Γ’] θα μπορούσε να συνενώσει Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους και να πετύχει την ένωση» - υποτίμηση ρόλου Τουρκίας.Κάποιες εκτιμήσεις του στηρίζονται σε διαστρεβλωμένα στοιχεία: «οι 14.000 κύπριοι που πολέμησαν στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και οι 30.000 που πολέμησαν στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο θα μπορούσαν από μόνοι τους να ελευθερώσουν την Κύπρο από τους Βρετανούς»! Δεν λαμβάνει υπόψη του το γεγονός ότι δεν επρόκειτο για οργανωμένο στρατό. Οι εθελοντές αυτοί ήταν έμμισθοι και οι περισσότεροι από αυτούς ήταν βοηθητικοί – μουλάριδες χωρίς όπλα! Επίσης, υποτιμάται η ισχύς της Μεγάλης Βρετανίας.
Πρόκειται πάντως για ένα ενδιαφέρον βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί αφού δίνει το έναυσμα για προβληματισμό, ανεξάρτητα αν συμφωνεί κανείς ή όχι με τις απόψεις και τις εκτιμήσεις του συγγραφέα.
Από το οπισθόφυλλο:Όλοι οι άνθρωποι γνωρίζουν από μικρά παιδιά πως στη ζωή τους πρέπει να εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους και να διεκδικούν τα δικαιώματά τους.Ο αγώνας για την ελευθερία αποτελεί δικαίωμα και ταυτόχρονα υποχρέωση όλων των Κυπρίων και δεν πρέπει να πάψουμε ποτέ να αγωνιζόμαστε για αυτήν και να την διεκδικούμε.
Από το εξώφυλλο:Και αν δε θυσιάσετε την ίδια τη ζωή σας ποτέ δε θα την κερδίσετε.
Μιχαήλ, Γεώργιος. Πολικός Αστέρας. [Αθήνα]: Κύπρης, 2017

Ο Εραστής της Λαίδης Τσάτερλυ του D.H. Lawrence

Penguin, 1960Το μυθιστόρημα «Lady Chatterley´s Lover» [στα ελληνικά «Ο εραστής της Λαίδης Τσάτερλυ (ή Τσάρελι)»] είναι έργο του Βρετανού συγγραφέα D. H. Lawrence (1885-1930).

Το βιβλίο γράφτηκε μεταξύ των ετών 1926 και 1928 και περιγράφει την παθιασμένη παράνομη ερωτική σχέση μιας αριστοκράτισσας (της  Λαίδης Τσάτερλυ) μαζί με τον υπηρέτη του ανάπηρου άντρα της.
Εξ αιτίας του προκλητικού του περιεχομένου, το οποίο σκανδάλισε την κοινή βρετανική γνώμη, το βιβλίο δεν κατάφερε να εκδοθεί στο Ηνωμένο Βασίλειο, παρά μόνο το 1960. Προηγουμένως είχε εκδοθεί  στην Ιταλία (1928) καθώς και στη Γαλλία και την Αυστραλία (1929).  Το 1960 ο Βρετανικός εκδοτικός οίκος Penguin Books αποφάσισε να εκδώσει, για πρώτη φορά, το βιβλίο στο Ηνωμένο Βασίλειο μαζί με όλες τις τολμηρές περιγραφές του. Τότε ενεργοποιήθηκε για πρώτη φορά ο βρετανικός νόμος του 1959 «Περί άσεμνων εκδόσεων» και ο εκδοτικός οίκος κατηγορήθηκε για «προσβολή της δημόσιας αιδούς». Αρκετά αντίτυπα του βιβλίου κατασχέθηκαν από το τυπογραφείο και ο εκδοτικός οίκος Penguin κατηγορήθηκε για καταπάτηση της δημόσιας ηθικής. Τελικά ο εκδοτικός οίκος κέρδισε τη δίκη διότι στο δικαστήριο αποδείχτηκε ότι: α) η αίσθηση της δημόσιας ηθικής δεν είναι εύκολο να οριστεί επειδή στην κοινωνία μας υπάρχουν διάφορα είδη ηθικής  μερικά από τα οποία είναι ασυμβίβαστα μεταξύ τους. β) η αίσθηση της δημόσιας ηθικής είχε αλλάξει από την εποχή που γράφτηκε το βιβλίο. Το βιβλίο Ο Εραστής της Λαίδης Τσάτερλυ, το οποίο θεωρήθηκε σκάνδαλο στην Αγγλία του 1961 βρίσκεται σήμερα μεταφρασμένο στις βιβλιοθήκες και στα βιβλιοπωλεία όλου του κόσμου χωρίς να σοκάρει κανένα. Μάλιστα η δημοσιότητα που πήρε το βιβλίο με τη κατάσχεση και τη δίκη του, το έκανε ιδιαίτερα γνωστό και δημοφιλές.Πολύ σύντομα μετά τη δικαίωσή του ο εκδοτικός οίκος Penguin ππώλησε 3 εκατομμύρια αντίτυπα. Το βιβλίο, παρόλο που (ίσως και επειδή) λογοκρίθηκε στις ΗΠΑ, τον Καναδά, την Αυστραλία, την Ινδία και την Ιαπωνία έγινε σύντομα διάσημο για την ιστορία του που αφορούσε τη σεξουαλική αλλά και συναισθηματική σχέση μεταξύ ενός άνδρα της εργατικής τάξης και μιας γυναίκας ανώτερης τάξης. Εντύπωση προκάλεσαν οι ρητές περιγραφές των σεξουαλικών πράξεων καθώς και η χρήση κάποιων μη αποτιμωμένων γραπτώς - μέχρι τότε - λέξεων.Το αντίτυπο του βιβλίου, (εκδόσεων Penguin, 1960) που είχε στην δίκη ο δικαστής που εξέδωσε την απόφαση αθώωσης του, βγήκε πρόσφατα σε δημοπρασία στο Λονδίνο.Πωλήθηκε για 56.000 λίρες.Το βιβλίο μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες, ανάμεσά τους και στα ελληνικά σε πάρα πολλές εκδόσεις
Lawrence, David Herbert, 1885-1930. Ο εραστής της λαίδης Τσάτερλι / Ντ. Χ. Λώρενς · μετάφραση Γιώργος Τζήμας. - Αθήνα : Μεταίχμιο, 2017. - 520σ. · 17x12εκ. - (Μεταίχμιο Pocket)
Ένα αµφιλεγόµενο, πολυσυζητηµένο (και απαγορευµένο για χρόνια) αριστούργηµα, η παράνοµη ερωτική ιστορία της αριστοκράτισσας Κόνστανς Τσάτερλι και ενός άντρα της εργατικής τάξης, του δασοφύλακα Μέλορς. Το βιβλίο ασκεί κριτική στη "ζωή του πνεύµατος", την οριστικά αποκοµµένη από τη σάρκα (την οποία αντιπροσωπεύει ο ανάπηρος σύζυγος της Κόνστανς), και αποτελεί έναν ύµνο στη χαρά της σεξουαλικής ολοκλήρωσης.Έχει µεταφερθεί επανειληµµένα στον κινηµατογράφο και στην τηλεόραση.

Lawrence, David Herbert, 1885-1930. Ο εραστής της λαίδης Τσάτερλυ : Μυθιστόρημα / Ντ. Χ. Λόρενς · μετάφραση Γιώργος Ράικος. - Αθήνα : Εκδόσεις Καστανιώτη, 1997. - 497σ. · 21x14εκ. - (Εικοστός Αιώνας)
«Ο εραστής της λαίδης Τσάτερλυ δεν είναι μόνο το πιο γνωστό έργο του Ν. Λώρενς, είναι και το βιβλίο -σύμβολο μιας ολόκληρης εποχής, μιας εποχής που ο κοινωνικός ιστός μεταμορφωνόταν παρασύροντας τα ήθη σε μια δίνη από ανομολόγητες ως τότε καταστάσεις. Μετά το μυθιστόρημα αυτό η λέξη «αιδώς» άλλαξε σημασία κι ο έρωτας άλλαξε μορφή. Ο ανάπηρος σύζυγος, σερ Κλίφορντ, σύμβολο της συντηρητικής αναρχίας, ο εραστή, ο δασοφύλακας, Όλιβερ Μέλορς, σύμβολο της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας και τέλος η λαίδη Τσάτερλυ, η ανικανοποίητη σύζυγος, σύμβολο του έρωτα και της μητρότητας είναι οι πρωταγωνιστές αυτού του δράματος που χάραξε, με τον τρόπο του, τη φυσιογνωμία του αιώνα μας»
Ο εραστής της λαίδης Τσάτερλυ έγινε ταινία στον κινηματογράφο (1981 και 2015), παίχτηκε στην τηλεόραση (BBC One, 2015) και ανέβηκε και στο θέατρο (στην Ελλάδα το 2010).
Το τρέιλερ της τηλεοπτικής σειράς του BBC One:

Ο Φάκελος της Κύπρου (έρευνα για τα γεγονότα που προηγήθηκαν και ακολούθησαν την τουρκική εισβολή του 1974)

Η Βουλή των Ελλήνων σε συνεργασία με τη Βουλή των Αντιπροσώπων (της Κύπρου) κυκλοφόρησαν σε πολύτομη έκδοση τους πρώτους τόμους για τον Φάκελο της Κύπρου. Τα στοιχεία δηλαδή που αφορούν τα γεγονότα που προηγήθηκαν και ακολούθησαν την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974.
Ανάμεσα στα στοιχεία αυτά υπάρχουν και κάποια τα οποία μέχρι τώρα θεωρούνταν «απόρρητα» και φυλάσσονταν στα αρχεία των μυστικών υπηρεσιών Ελλάδας και Κύπρου καθώς και στα αρχεία του Ελληνικού Στρατού και της Εθνικής Φρουράς.
Η συγκέντρωση και η καταγραφή των στοιχείων είναι προϊόν έρευνας στην οποία έλαβαν μέρος και ιστορικοί – ακαδημαϊκοί και περιλαμβάνει μεταξύ άλλων, καταθέσεις και συνεντεύξεις εμπλεκόμενων στα γεγονότα προσώπων. Η έρευνα έρχεται να συμπληρώσει προηγούμενη προσπάθεια που ξεκίνησε η Βουλή των Αντιπροσώπων της Κύπρου (το πόρισμα της οποίας ενσωματώνεται στην παρούσα έρευνα). Σημειώνεται ότι η προσπάθεια για «άνοιγμα» του Φακέλου της Κύπρου ξεκίνησε στη Βουλή των Ελλήνων από το 1986. Τα πρακτικά των συνεδριάσεων της Βουλή των Ελλήνων, από το 1986, επίσης ενσωματώθηκαν στην παρούσα έρευνα.
Ο φάκελος θα παραδίδεται στη δημοσιότητα σε τόμους.
Μέχρι τώρα έχουν δημοσιευτεί οι πρώτοι 4 τόμοι οι οποίοι διατίθενται δωρεάν, online, στο κοινό:Τόμος Α΄ Τα πορίσματα της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής των Ελλήνων και της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής της Βουλής των Αντιπροσώπων. - http://www.parliament.cy/images/media/redirectfile/fakelos_kyprou_tomos1.pdf
Τόμος Β΄ Τα διαδικαστικά της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής των Ελλήνων.- http://www.parliament.cy/images/media/redirectfile/fakelos_kyprou_tomos2.pdf
Τόμος Γ΄ Πρακτικά της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής των Ελλήνων Συνεδριάσεις: 2 Ιουλίου έως 22 Ιουλίου 1986 Φάκελοι 1­8. - http://www.parliament.cy/images/media/redirectfile/fakelos_kyprou_tomos3.pdf
Τόμος Δ΄ Πρακτικά της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής των Ελλήνων Συνεδριάσεις: 29 Ιουλίου έως 4 Σεπτεμβρίου 1986 Φάκελοι 9­12. - http://www.parliament.cy/images/media/redirectfile/fakelos_kyprou_tomos4.pdf
Φάκελος Κύπρου. Αθήνα & Λευκωσία: Βουλή των Ελλήνων & Βουλή των Αντιπροσώπων (Κυπριακή Δημοκρατία), 2018- .
Οι τόμοι είναι διαθέσιμοι εδώ...

Ο Φάκελος της Κύπρου (έρευνα για τα γεγονότα που προηγήθηκαν και ακολούθησαν την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974)

Η Βουλή των Ελλήνων σε συνεργασία με τη Βουλή των Αντιπροσώπων (της Κύπρου) κυκλοφόρησαν σε πολύτομη έκδοση τους πρώτους τόμους για τον Φάκελο της Κύπρου. Τα στοιχεία δηλαδή που αφορούν τα γεγονότα που προηγήθηκαν και ακολούθησαν την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974.
Ανάμεσα στα στοιχεία αυτά υπάρχουν και κάποια τα οποία μέχρι τώρα θεωρούνταν «απόρρητα» και φυλάσσονταν στα αρχεία των μυστικών υπηρεσιών Ελλάδας και Κύπρου καθώς και στα αρχεία του Ελληνικού Στρατού και της Εθνικής Φρουράς.
Η συγκέντρωση και η καταγραφή των στοιχείων είναι προϊόν έρευνας στην οποία έλαβαν μέρος και ιστορικοί – ακαδημαϊκοί και περιλαμβάνει μεταξύ άλλων, καταθέσεις και συνεντεύξεις εμπλεκόμενων στα γεγονότα προσώπων. Η έρευνα έρχεται να συμπληρώσει προηγούμενη προσπάθεια που ξεκίνησε η Βουλή των Αντιπροσώπων της Κύπρου (το πόρισμα της οποίας ενσωματώνεται στην παρούσα έρευνα). Σημειώνεται ότι η προσπάθεια για «άνοιγμα» του Φακέλου της Κύπρου ξεκίνησε στη Βουλή των Ελλήνων από το 1986. Τα πρακτικά των συνεδριάσεων της Βουλή των Ελλήνων, από το 1986, επίσης ενσωματώθηκαν στην παρούσα έρευνα.
Ο φάκελος θα παραδίδεται στη δημοσιότητα σε τόμους.
Μέχρι τώρα έχουν δημοσιευτεί οι πρώτοι 4 τόμοι οι οποίοι διατίθενται δωρεάν, online, στο κοινό:Τόμος Α΄ Τα πορίσματα της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής των Ελλήνων και της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής της Βουλής των Αντιπροσώπων. - http://www.parliament.cy/images/media/redirectfile/fakelos_kyprou_tomos1.pdf
Τόμος Β΄ Τα διαδικαστικά της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής των Ελλήνων.- http://www.parliament.cy/images/media/redirectfile/fakelos_kyprou_tomos2.pdf
Τόμος Γ΄ Πρακτικά της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής των Ελλήνων Συνεδριάσεις: 2 Ιουλίου έως 22 Ιουλίου 1986 Φάκελοι 1­8. - http://www.parliament.cy/images/media/redirectfile/fakelos_kyprou_tomos3.pdf
Τόμος Δ΄ Πρακτικά της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής των Ελλήνων Συνεδριάσεις: 29 Ιουλίου έως 4 Σεπτεμβρίου 1986 Φάκελοι 9­12. - http://www.parliament.cy/images/media/redirectfile/fakelos_kyprou_tomos4.pdf
Φάκελος Κύπρου. Αθήνα & Λευκωσία: Βουλή των Ελλήνων & Βουλή των Αντιπροσώπων (Κυπριακή Δημοκρατία), 2018- .
Οι τόμοι είναι διαθέσιμοι εδώ...

Εκδήλωση "Δημιουργική Γραφή, Ταλέντο, Έμπνευση, Πειθαρχία: Συζήτηση με Κύπριους Συγγραφείς"

To "Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας (Μεταπτυχιακό Τμήμα Δημιουργικής Γραφής)", η "Λέσχη Δημιουργικής Γραφής & Ανάγνωσης Λευκωσίας" και η "Δημοτική Βιβλιοθήκη Στροβόλου" συνδιοργανώνουν εκδήλωση με τίτλο:
Δημιουργική Γραφή, Ταλέντο, Έμπνευση, Πειθαρχία: Συζήτηση με Κύπριους Συγγραφείς
Ημερομηνία: Τρίτη 20 Νοέμβριου (19:00-21:00)
Τόπος διεξαγωγής: Δημοτική Βιβλιοθήκη Στροβόλου 
(κτήριο παλαιόυ Δημαρχείου Στροβόλου - Αρχιεπισκόπου Κυπριανού 34, Στρόβολος, Λευκωσία). Τηλέφωνο: 22311534Χαιρετισμός, Ανδρέας Παπαχαραλάμπους, Δήμαρχος Στροβόλου.
Η Δημιουργική Γραφή στην Κύπρο, Ελένη Αρτεμίου - Φωτιάδου, Συγγραφέας και Εκπαιδευτικός.
Δημιουργική Γραφή και Εκπαίδευση, Άννα Π. Βακάλη, Ε.ΔΙ.Π. Δημιουργικής Γραφής Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας.Δημιουργική Γραφή: Ταλέντο, Έμπνευση, Πειθαρχία, Τριαντάφυλλος Η. Κωτόπουλος, Αναπληρωτής Καθηγητής Δημιουργικής Γραφής και Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας.Ανοιχτή συζήτηση με τη συμμετοχή Κυπρίων συγγραφέων και του κοινού. Στη συζήτηση θα συμμετέχουν οι συγγραφείς: Χριστόδουλος Ελισσαίου, Ιωσήφ Σ. Ιωσηφίδης, Μαρία Ιωάννου, Ανδρέας Καπανδρέου, Αντώνης Κατσαρός, Μαρία Κούβαρου, Κυριάκος Ολυμπίου, Έλενα Περικλέους, Όλγα Ρουβήμ, Χάρη Σπανού, και Φίλιππος Φιλίππου.

Συντονιστής:Ανδρέας Καπανδρέου, Βιβλιοθηκονόμος - Συγγραφέας.
Στόχος:  Να πραγματοποιηθεί μια γόνιμη ανάλυση των παραγόντων που συμβάλλουν στην πρόοδο και την ποιοτική διαμόρφωση ενός συγγραφέα.

Εμπνευστές της εκδήλωσης: 
Μιχάλης Πατσαλίδης και Τριαντάφυλλος Η. Κωτόπουλος

*Η εκδήλωση θα είναι ανοικτή στο κοινό.




Η εκδήλωση της σελίδας στο Facebook: 
https://www.facebook.com/events/1941278755980094/