Yanis Varoufakis's Blog, page 46

Was the GameStop episode a version of ANOTHER NOW’s Crowdshorters-in-action ? On Channel 4 (video)

Further to this post, in which I compare my ANOTHER NOW‘s fictional Crowdshorters with the crowd that used Reddit to collude so as to defeat the hedge funds shorting GameStop, you can now watch my brief debate with Frances Coppola on Channel 4. Was that episode of broader interest? Is this a new phenomenon of political significance? Does it challenge capitalism (which I argue has already morphed in a Technofeudalism that must be challenged ASAP)?

Did we see yesterday something like ANOTHER NOW’s Crowdshorters in action ? You be the judge!

In my ANOTHER NOW I imagined a new type of resistance movement that uses the tools of finance to bring down capitalism and create a democratic market socialist economy in its stead. I called them CROWDSHORTERS. Yesterday, I received many messages suggesting that the CROWDSHORTERS are emerging for real, with the Reddit group that supported GameStop kickstarting the movement. Is there a smidgeon of truth in this? Judge for yourselves. Look at this FT piece, or this Guardian article, and then read the following extract from ANOTHER NOW. Can’t wait for your reactions…Extract from ANOTHER NOW’s Chapter 4 entitled “How Capitalism Died”…In the Other Now, the Ossify Wall Street movement, as it was known, sprang up in New York City just as Occupy Wall Street had in Our Now. However, over there it went global under the name Ossify Capitalism, or OC for short. At the time Costa had been excited by Occupy Wall Street and its various equivalents worldwide: the Indignados in Spain, who in their tens of thousands took over the plazas of the main Spanish cities; the Greek Aganaktismenoi, who made Syntagma Square their own for three joyous months in the spring of 2011; the Nuit Debut gatherings a few years later in Paris. Alas, that early promise fizzled out as fast as it materialized – especially after the surrender of the Obama administration to Wall Street in early 2009 and of the Greek leftist government to the oligarchy-without-frontiers in the summer of 2015. The great difference between the two movements was that the OC rebels recognized the futility of occupying spaces – squares, streets or buildings.‘Capitalism does not live in space but in time and in the ebb and flow of financial transactions,’ was how Esmeralda, one of its impromptu leaders, put it. The team she led was known as the Crowdshorters. According to Kosti, it was the first group to demonstrate the vulnerability of financialized capitalism and the power of a well targeted digital rebellion. Its first success came when it took direct aim at the financial instruments of mass destruction that played such an important role in causing the 2008 global crash: collateralized debt obligations.These CDOs were a form of synthetic debt with which Eva would have been intimately familiar, having played a part in their manufacture while at Lehman. They can be imagined as boxes in which their creator places many tiny chunks of debt: a few pounds of the mortgage owed by Jill to her local bank, a few yen owed by Toyota to a Japanese pension fund, a few euros owed by a Greek bank to a German one, a few dollars owed by the US Federal Government to JP Morgan, and so on. Each CDO was filled with countless chunks of different types of debt, each with its own risk of default and interest rate.The great selling point of CDOs was the fiction that they were a safe bet. Since they contained so many different pieces of debt owed by such a diversity of people and organizations, buyers were told that there was no chance that more than a few of those chunks would turn sour at once. Moreover, each CDO was so complex it was impossible for any human, even its creator, to estimate its value, so there was no real limit to what it could sell for: those who created, sold and traded in CDOs simply let the market decide, and no one in the market could argue that they knew any better. They were an invention worthy of a Bond villain, the ideal snake oil: pieces of paper that were, at once, completely opaque and yet apparently safe and lucrative. The false sense of security they offered led to far higher demand – and far higher prices – than CDO creators expected. Observing bankers’ surprise at the high prices, others flocked in to place their orders, boosting prices ever higher.With so much money being made, the bankers who had created the CDOs soon forgot their original purpose: to offload bad debt onto gullible victims. Unable to stand by as others profited from their creations, bankers like Lehman lost their faculties and began to buy back their CDOs. The more they bought, the higher the already stratospheric prices went, the greater the paper value of their stacks of CDOs, and the larger their bonuses. Delirious with their profits, the bankers borrowed mountains of money from each other to buy even more CDOs.In short, the bankers fell headlong into their own trap. And when all of the bad debts inside those CDOs turned sour and the bottom fell out of the market in 2008, the financiers fell into a bottomless pit of their own making. As they sank, the politicians and the major central banks – the Fed, the Bank of England, the ECB and all the rest – rushed in to re-float them. That’s when Esmeralda’s Crowdshorters struck.Techno-rebelsEsmeralda, like Eva, had worked for one of the large financial houses until just before the crash, and thus understood their inner workings well. Using her expertise, her Crowdshorters undermined the central banks’ efforts surgically and stylishly. They realized what few understood: by privatizing everything, capitalism had made itself supremely vulnerable to financial guerrilla attacks. Specifically, Esmeralda recognized that the creation of CDOs out of plain debt – a process known hubristically and ironically as securitization – afforded the perfect opportunity for a peaceful grassroots revolution.in Croydon or small businesses in Preston was owed to some private corporation. However, the corporation had pre-sold these payments ages before to some financier. What exactly had the financier bought? The right to collect the future revenue streams from the little people. And what did the financier do with that right? Sliced it up into tiny chunks and placed them in different CDOs, which in turn were sold on to other financiers – globally!Esmeralda and her comrades had the technical skills to unpick the contents of every CDO. Painstakingly, they wrote software that could identify precisely which chunk of debt within each CDO was owed by which household, when each chunk of a bill or a debt repayment was due, to whom it was owed, and who owned the specific CDO at every point in time. Using this vast database of information, they were then able to contact households – most of which were outraged by the bankers’ behaviour and the bailouts they were set to receive – and invite them to participate in low-cost, targeted, short-term payment strikes – or crowdshorting as Esmeralda called these campaigns.The Crowdshorters’ pitch to residents was simple. In fact, one of the first of them – a circular sent by Esmeralda to Yorkshire residents – is now commemorated in the Other Now on a plaque that adorns the Houses of Parliament in London:Help us bring down those profiting from your exorbitant water bill while you are struggling to put food on the table. just delay paying your water bill for two months, and don’t worry about the late payment fee. we are crowdsourcing funds to compensate you. united we stand, divided we fall!Similar plaques are on display in the entrance to the Capitol building in Washington DC, even the Greek parliament on Syntagma Square. The uptake was breathtaking. People all over the UK, soon the world, began to take great pleasure in tracking, and heeding, the Crowdshorters’ calls. Their meticulously coordinated payment strikes caused cascades of crashes in the CDO market which spilled over into the major stock exchanges. Within three weeks, the central banks realized it would be impossible to re-float the bankers’ trillions of dollars’ worth of securitized debt while, at the same time, the privatized utilities were going bust and demanding bailouts too.Unable to convince Congress to pump the missing trillions into Wall Street for a second and then a third time in the space of a few months, the US Federal Government had to allow Goldman Sachs, JP Morgan and the other behemoths to be wound down. The repercussions were immense. Europe’s banks, which were in a far worse state than America’s, shut up shop too. The City of London was in meltdown. Governments were forced to nationalize the failing utilities. The Fed, the European Central Bank, the Bank of England, the Bank of Japan, even the People’s Bank of China, had no alternative but to step into the void and provide citizens with bank accounts – the first stirrings of PerCap.While they played a central role in sinking global finance, Esmeralda and her Crowdshorters could not have sparked the OC revolution on their own. Wrecking an already collapsing Wall Street was one thing; ossifying capitalism was quite another. This is where other techno-rebels came into the picture.Recognizing pension funds as the largest shareholders in the great corporations, a band of radicalized traders working out of Mumbai’s financial centre and calling themselves Solidarity Sourcing Proxies – Solsourcers for short – decided it was time to target globalization’s most ludicrous racket. Drawing inspiration from the Crowdshorters, the Solsourcers invited people to nominate companies with the worst record of zero-hours contracts, low pay, carbon footprints, working conditions and the tendency to ‘downsize’ in order to boost their share prices. Millions of people from all over the world pitched in to name the worst offenders. Then the Solsourcers organized the mass withholding of pension contributions to the pension funds that owned shares in those companies. The mere rumour that the Solsourcers had targeted a particular pension fund turned out to be enough to send its shares crashing and to cause an exodus of worried investors from equity funds related to it. The Solsourcers eventually needed only to send to a pension fund a list of the companies it wanted it to divest from, and the fund would do so immediately, lest its incoming pension contributions dried up.Realizing their power, the Solsourcers spread their wings globally and began to make more ambitious and highly sophisticated demands, not merely for divestment from unscrupulous employers and environment-destroying corporations, but for reforms to corporate law. Inspired by a flat management structure pioneered by a corporation based near Seattle, they managed to take the first steps towards prescribing by law the corporate model one person one share one vote.By early 2010, the Solsourcers had been joined by another group of techno-rebels. Calling themselves Bladerunners in homage to Rick Deckard, the fictional character whose job in a famous 1982 sci-fi movie was to hunt down and kill androids, they thought of themselves as neo-Luddites, even choosing as their patron figure Lord Byron, the poet laureate of the original Luddite movement…

‘The Future of the EU after Brexit’ – Video of keynote & a Q&A with Lord Lamont, Economics Research Council

Why we need Jeremy Corbyn’s PEACE & JUSTICE PROJECT – video of my presentation

From an Economics without Capitalism to Markets without Capitalism – Tübingen University talk

A lecture organised by University of Tübingen economics students, delivered on Monday February 3, 2020, on the theme “From an Economics without Capitalism to Markets without Capitalism”. Mainstream economic models lack some important features of really-existing capitalism, including money, time and space. Its models offer ideological cover for a capitalist system that has usurped competitive, free markets. The result? Unbearable inequality, climate catastrophe and permanent stagnation. A fork on the road is approaching: It will take us either into deeper stagnation and environmental degradation or to a society with markets but no capitalism. Prof. Yanis Varoufakis talks about the future of our economy and the current state of economics with special regard to pluralism in economics. Source: https://timms.uni-tuebingen.de/tp/UT_…

Greece’s slide to parliamentary dictatorship – video

My statement in the Greek parliament after MeRA25 MP Aggeliki Adamopolou was shockingly stripped of her Parliamentary immunity for daring to criticise the police in a speech she gave in Parliament. Greece is now a dictatorship under parliamentary cloak.

Identity, solidarity and DiEM25

If I were a transgender person and a bunch of Lefties dared lecture me that the exploitation of factory workers by capitalists is more important than my daily struggle tο function as a transgender person, I would tell them to get lost. No one has the right to tell those who are hurt, terrified, exploited or oppressed that their pain, fear or persecution is politically less important than some other type of repression.Discrimination, we must not forget, divides and multiplies. It does so automatically because in so doing it gains evolutionary stability. The exploitation of a group is reinforced when its exploited members (eg. workers) get the feeling that they are not at the bottom of the pecking order but that there is a subset of their group (e.g. workers’ wives) that they can exploit. This pattern becomes even more entrenched when the subset of the exploited group is further bisected (e.g. between black and white workers’ wives). And so on.Other patterns of discrimination can emerge from utterly arbitrary differences that, logic dictates, should be irrelevant. Left-handed schoolchildren, for example, have for centuries found themselves in lesser social roles, often grossly discriminated against — so much so that their lives are marked into old age. In laboratory experiments that I conducted in the 1990s, assigning a random colour to otherwise identical participants generated significant discrimination within minutes, with holders of one of the colours emerging spontaneously as the dominant group. (See here for a broad discussion and here for the relevant academic paper.)In short, in every society hitherto, discrimination digs in by constantly inventing new divisions and opportunities for oppression. Even to imagine that there exists some objective metric by which to compare the different groups’ pain or deservedness, is ridiculous. Equally ridiculous is any attempt to compare your predicament to that of people of another group exposed to a different oppression. Finally, it is for each and every differently oppressed person to decide which type of oppression to rage against and how to fight for their future. The Left’s old argument, which I remember encountering as a teenager, that first we build socialism and then all other oppressions wither is not just stupid — it is oppressive.SolidarityConsider the extreme case of a black middle-class Harvard student. While it is meaningful, and statistically accurate, to say that it is easier these days for a black person to enter Harvard than for a poor person, it is both unhelpful and wrong to compare and contrast the two types of experience. Who are we to say that the black middle-class Harvard student’s terror at being stopped by police, and subjected to the ignominy reserved for blacks, is more or less crushing than the despair of a white poor person who did not get into Harvard but is attending Community College and works at some Amazon warehouse to make ends meet? Once we get bogged down in such comparisons, we lose the plot. Which plot? The plot which we should be following, namely building solidarity between people in the clasps of different types of pain, suffering and fear.Power has a capacity to unite, to become abstract and homogenous in proportion to how exorbitant it is. This is why in Davos there is very little discrimination. Black and white, American and African, male and female corporate executives band together with remarkable equanimity. They speak as if with one voice. They never antagonise each other or fall out. If you ask them pressing questions about the role of structured derivatives, central banks or private equity, they will all give you the same, more or less, answer.In sharp contrast, the powerless, the exploited and the suffering tend to disunity that renders them even less powerful. Each group, nursing its special pain, looks inwards and feels threatened both by the oligarchy and by other groups of disempowered people. It is in this manner that the poor and the disheartened are ‘persuaded’ to use their formal liberty (e.g. during elections) to keep wealth in power. Only solidarity across the ever-evolving archipelago of under-privilege can change this and challenge the oligarchy-without-frontiers.DiEM25

“We come from every part of Europe and are united by different cultures, languages, accents, political party affiliations, ideologies, skin colours, gender identities, faiths and conceptions of the good society.”— DiEM25 Manifesto

When we got together at the Volksbühne Theatre to inaugurate DiEM25 on 9 February 2016, we had indeed arrived from all over Europe, in difference but also in solidarity.We celebrated our gathering by committing to “treating non-Europeans as ends-in-themselves”, to remaining “…alive to ideas, people and inspiration from all over the world, recognising fences and borders as signs of weakness spreading insecurity in the name of security”; and to struggling together for a “…Liberated Europe where privilege, prejudice, deprivation and the threat of violence wither, allowing Europeans to be born into fewer stereotypical roles, to enjoy even chances to develop their potential, and to be free to choose more of their partners in life, work and society.”That was DiEM25 on the day it was born five years ago. This is DiEM25 today too. At a time when divisions (also known as culture wars) are wreaking havoc amongst progressive people who should know better, we have an opportunity to use our differences as building blocks of the one thing that can face down the dividing-and-multiplying oppressions spreading like rampant bushfires in our post-Covid-19 world:  Solidarity! To build solidarity, DiEM25 is constantly working for a common plan against every single oppression. Is such a common plan possible given the variety of oppressions? Of course it is. Green shared prosperity is technically possible and an excellent foundation of turning the tide of multiple oppressions to reveal a terrain on which different people can lead equally flourishing lives. However, it is one thing to say it is feasible and quite another to make it happen. For this we need common campaigns.And here is where progressives, and the Left in particular, are failing so badly today: On the one hand, we have the time-honoured divisions due to power-struggles over bureaucratic nation-state-based parties. And on the other hand, we have the tendency of different groups to separate their struggle from those of other groups. Also known as identity politics, this is the opposite of solidarity — a godsend to the Davos men and women whose power is thus guaranteed.That’s why DiEM25 is so important: Not only is it the only transnational European political movement (with a paneuropean manifesto, one set of detailed policies for the whole of Europe, a unique Feminism, Diversity and Disabilities Taskforce etc.), but it is also the foundation of the Progressive International which, in the last eight months, has shown what international solidarity means in practice.Through our Make Amazon Pay campaign, the Debt Justice Collective, our electoral observatories in Latin America, the farmers’ strike in India etc. we have demonstrated the one thing that matters: To liberate everyone, we must act globally against every single type of oppression, without privileging one type of suffering over another, by turning our sovereign and multiple identities into one tsunami of humanist solidarity.Carpe DiEM25!

Click here for the diem25.org page where the above was originally published.

Is it sensible to fret about public debt’s rise during the pandemic? A debate with Todd G. Buchholz on Pairagraph

Is public debt a bomb about to explode taking us down? Or is fretting about public debt a tactic for preparing public opinion for a new austerity drive that will cause debt to grow even faster?Read my debate with Todd G. Buchholz organised by pairagraph.com (see here for the original publication)Todd G. Buchholz’s opening salvoI wish I could believe that the tooth fairy really flies from pillow to pillow, that Elvis still lives, and that government debt doesn’t matter. Some people manage to believe in all three, and I’m sure they sleep better at night. I’m also sure that whenever confronted with absurdities, they can concoct all sorts of theories that seem plausible after a few drinks or puffs of suspect vegetation. But to the rest of us, the U.S. and many of its G7 cohort look not just ill but veering towards broke. To offset the COVID-induced Great Cessation, the Federal Reserve and Congress have pumped in staggering sums of stimulus, fearing that the economy would otherwise sink like a dense dumpling in a bucket of broth at a 1930s soup kitchen. The 2020 budget deficit will hit about 16 percent of GDP, and the ratio of debt to GDP is hurdling over the 100 percent mark, numbers not seen since Franklin Roosevelt was photographed with a cigarette holder jauntily protruding from his patrician lips. Assuming we eventually defeat COVID and do not devolve into a dystopic Terminator scene, can we avoid the fiscal cliff? Some people think we should not care about such things and that governments can keep borrowing without limit, as long as the central bank prints money. Such debt apologists are not necessarily original thinkers. They have many forerunners, some of them buried in the rubble of ancient Greece, where 4th century BC municipalities defaulted on debts to the Temple of Delos. Want a more recent example? Take a flight to broken Venezuela, where debt is twice the GDP level and inflation should be displayed using scientific notation. In the 1960s and 70s, UK officials listened to such advice and recklessly borrowed. The country suffered raging inflation and a sinking currency. It was called the “sick man of Europe” (a phrase first applied by Czar Nicholas I to the crumbling Ottomans). In 1976, in an extraordinary conversion, Labour Prime Minister James Callaghan begged the IMF for a bailout, performed a fiscal about-face and declared to debt apologists, “I tell you in all candour that that option no longer exists.” The age-old refrain from debt apologists is, “we owe the money to ourselves.” Two replies come to mind. First, we don’t just owe money to ourselves. About one-third of U.S. debt is in the hands of foreigners, including a trillion dollars to the Chinese. Second, even if we look solely at debt held by Americans, we should ask, “Who is we?” The lenders who in good faith bought U.S. Treasuries are not the same individuals who would benefit from tearing up the bonds or stomping their value down to nothing through inflation. This is a fallacy of composition.A debt is a claim on the future. If you think it is imaginary, ask Elvis to sing Jailhouse Rock when he stops by your place tonight.My first rejoinderIt takes great foolishness to be relaxed about mounting debt. But, then again, smart persons recognise that debt is to capitalism that which hell is to Christianity: Grossly unpleasant but absolutely essential, since without it the system (economic system or Christian belief system) does not work. So, yes, worrying about hell is part and parcel of being devout just as losing sleep over debt is the sensible thing to do under capitalism, especially during a crisis as great as the present one.But, I am told by believers, freaking out about hell is not the best way to avoid ending up there. Hell, like debt, is a mere symptom of doing the wrong thing. And the wrong thing to do in a great depression, of the sort we are experiencing now, is exactly what Todd Buchholz is doing now: To freak out about public debt, carefully avoiding a single word regarding the private debt menace looming as families and companies face bankruptcy.Too smart to put it in his own words, Todd whips up fear of public debt hoping that his readers will reach, all by themselves, the ‘obvious’ conclusion that it is time for austerian public spending cuts for the purpose of reining in the budget deficit.It is not hard to mislead the public into this conclusion. When the going gets tough in our private lives, with our incomes tanking, you and I have a duty to tighten our belts and to say no to new loans. However, private finances are a terrible basis for thinking about public finance.You and I are blessed with a wonderful independence between our expenses and our income. When, in response to being in the red, we cut down on our expenses, our budget goes back into the black because our income is independent of what we spend. Tragically, the Treasury is not blessed with this splendid independence between its tax revenues and public expenditure.Suppose Todd succeeded in pushing everyone into an austerian mindset yielding budget cuts. At a time of falling private expenses (both on consumption and, more ominously, on investment), a subsequent reduction in public spending will mean that the sum of private and public expenditure will fall even faster. But what is this sum? National income! Thus, GDP falls faster when states cut spending in a middle of a slump – a catastrophe for families and companies.So, by all means let’s worry about debt. But let us first understand that, in a recession, debt will drown us if, like Todd, we focus exclusively on public debt. Put differently, the more government tries to balance its books now, the harder it will be for persons and firms to balance theirs and, as a result, total debt will rise faster as total incomes fall further.For this reason, a special place in hell (and possibly debtor’s prison!) is reserved for those who whip up fear of public debt in order to lure good, unsuspecting people into the fallacy of austerity.Todd G. Buchholz’s reply My mother and children were so proud to hear that the former finance minister of Greece thinks I belong in Hell! I sure hope I end up in the first circle with Socrates and Plato, rather than the 8th circle, with government agents who rack up reckless debt and leave their citizens dumpster-diving for gyro sandwiches.I think it’s wonderful to debate Yanis Varoufakis during the autumn season, a time of pumpkins, corn, and hay, because Yanis has based his entire reply on a flimsy straw man. He accuses me of furtively favoring cruel spending cuts during the year of COVID. In fact, earlier this year just as the plague hit the U.S., I publicly supported vast aid and proposed in The Wall Street Journal a targeted stimulus plan to help the hardest hit workers in the economy. The Wall Street Journal draws over 40 million readers. I must be pretty bad at being sneaky. So let’s move beyond fact-free fields of rhetorical straw.Will Yanis ever think the time is ripe for government officials to scrutinize government debt? Or must we wait until a cataclysmic crisis hits, as in Venezuela, a place that likes his self-described “erratic Marxist” advice? Yanis jets around the world warning about climate change. I’m pretty sure he wishes we started facing up to that challenge a few years earlier. The longer we wait, the bigger burden to come, right?During the 1990s Canada and Sweden faced dreadful financial crises, wiping out millions of jobs, because they scoffed at debt. In 1992, Sweden’s central bank had to raise interest rates to 500% to protect the currency from frittering away, after politicians doubled their borrowing. Both countries then began to responsibly shave back spending, and their economies boomed.During the 1990s, the U.S. created about 18 million net new jobs, a bonanza kicked off by a courageous spending pact between President Clinton, a Democrat, and a Republican congress.In the next ten years, Medicare and Social Security trust funds will run dry, which could spark automatic cuts of 10-25% for the elderly. Wouldn’t it be a good idea to do something about this sooner, and avoid much pain and cruelty?If caring about such matters now places me in one of Dante’s rings, count me in. I’ll wear SPF 50 and, best of all, I’m sure I’ll make some memorable new friends. Hey Yanis, hop on your motorcycle and come along!My second rejoinderAnd there you have it: Once again, a commentator’s public fretting over public debt proved the prelude to calls for cuts to Medicare and Social Security – the closest Todd’s response came to a policy proposal on how to tackle public debt. Todd thus confirmed my prediction that, with his opening piece, he was whipping “up fear of public debt hoping that his readers will reach, all by themselves, the ‘obvious’ conclusion that it is time for austerian public spending cuts for the purpose of reining in the budget deficit”.“Will Yanis ever think the time is ripe for government officials to scrutinize government debt?”, Todd asks. This is an odd response to a piece whose opening sentence was: “It takes great foolishness to be relaxed about mounting debt.” And it is even odder that Todd chooses to ignore the nuanced point I made that “debt will drown us if, like Todd, we focus exclusively on public debt”. Alas, it all makes sense if Todd’s aim were to keep quiet on how private debt will explode if the government cuts public spending, especially on Medicare and Social Security, in the present environment. It is also instructive that the best examples of successful spending cuts he could muster are Canada and Sweden in the 1990s: two relatively small open economies that managed to prevent spending cuts from damaging their private sectors courtesy of the exuberant growth of the US and the global economy at the time.Am I worried that Medicare and Social Security are unfunded in the medium term? Absolutely. Is Todd worried by the explosion of corporate debt which, together with an upsurge of financial engineering since the pandemic struck, pushed US non-financial business debt to 80% of US GDP and made a weakened private sector fully dependent on unsustainably low interest rates? It seems not, judging by his choice to say not a word regarding private debt, despite my prodding.Ending on a personal note, Todd has chosen to lecture on the perils of public debt probably the one-person that needs it least. As a one-time minister of finance of the most bankrupt European state, whose people are suffering a decade-long depression as a result, public debt reduction is my obsession. Alas, unlike Todd, I truly care about public debt, rather than using it as a scarecrow to push for public spending cuts, especially on Medicare and Social Security, which guarantee an escalation of the debt crisis in the midst of our current debt-deflationary crisis. (Between 2011 and 2014, Greece reduced state pensions by 40% and cut public spending by 17% of GDP. The result? Public debt shot up from 130% to 180% of national income.)If Todd seriously thinks that the 1990s Canadian and Swedish fiscal consolidation is the right fiscal policy model for the US federal government today, he is advocating in favour of the playbook that led Greece to debt-bondage. The people of the United States of America deserve better than that.

Από το Εμβολιαστικό Φιάσκο και το Ξέφρενο Χρέος στην Πανεπιστημιακή Αστυνομία – Ομιλία στη Βουλή (video)

Η Κυβέρνηση εν μέσω πανδημίας είχε τέσσερις υποχρεώσεις.Πρώτον, αξιόπιστη διαχείριση της πληροφόρησης για την πανδημία και αξιόπιστα μέτρα από τη μια μεριά, δεύτερον, ενίσχυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας, τρίτον, οικοδόμηση ενός αποτελεσματικού δικτύου κέντρων μαζικών τεστ αρχικά που μετά θα μετατρέπονταν σε κέντρα μαζικών εμβολιασμών και θα έμεναν ως «προίκα» στην πρωτοβάθμια περίθαλψη του Εθνικού Συστήματος Υγείας και βεβαίως ικανό αριθμό εμβολίων για αυτά τα κέντρα μαζικών εμβολιασμών. Αυτά ήταν τα τέσσερα που είχατε υποχρέωση να κάνετε ως Κυβέρνηση.Ας τα πάρουμε ένα-ένα. Ο κύριος Πρωθυπουργός είπε προηγουμένως ότι όσον αφορά τη διαχείριση της πληροφορίας εκ μέρους της Κυβέρνησης, αλλά και όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίζεται τη διοχέτευση της πληροφορίας στον λαό, η Κυβέρνηση ακολουθούσε τους επιστήμονες. Και εμείς αυτό πιστεύαμε στην αρχή, ότι όντως η Κυβέρνηση ακολουθούσε τους επιστήμονες. Όμως, κρίνοντας από εντυπωσιακότατες αστοχίες, αρχίσαμε να αμφισβητούμε το κατά πόσον η Κυβέρνηση ακολουθούσε τους επιστήμονες.Και επειδή, όπως σωστά είχε πει κάποτε ο Ρόναλντ Ρήγκαν «trust, but verify», «εμπιστεύσου, αλλά ήλεγξε», κάποια στιγμή αρχίσαμε να ζητάμε -και άλλα κόμματα της Αντιπολίτευσης- να μας δοθούν τα Πρακτικά. Για παράδειγμα, την 1η Δεκεμβρίου του 2020 ζήτησα εγγράφως από τον κ. Κικίλια να κατατεθούν στο Σώμα τα Πρακτικά των συνεδριάσεων των δύο επιτροπών, της Επιστημονικής Επιτροπής και της Επιτροπής Υπηρεσιακών Παραγόντων για να δούμε τι γίνεται. Και αν θέλετε, να καταθέτετε αυτά τα Πρακτικά μία ή δύο εβδομάδες μετά, δεν μας πειράζει. Το θέμα είναι να γνωρίζουμε όλοι ότι μπορούν κάποια στιγμή να διαβαστούν, για να δούμε ποια είναι η σχέση αυτών που λένε οι επιστήμονες με αυτά που πράττει η Κυβέρνηση.Το ότι υπάρχει διχογνωμία μεταξύ επιστημόνων είναι και ηλίου φαεινότερο, αλλά και εύλογο. Όμως, εμείς θέλαμε να δούμε τα Πρακτικά. Οι επιστήμονες δεν έχουν κανένα πρόβλημα με τη δημοσιοποίηση των Πρακτικών. Εσείς έχετε πρόβλημα. Γιατί; Διότι θέλετε να κρύψετε ότι δεν κάνετε αυτό που σας λένε οι επιστήμονες, ότι εργαλειοποιείτε τους επιστήμονες ως φύλλο συκής για να κάνετε του κεφαλιού σας. Και αν θέλετε να αποδείξετε ότι σφάλω -και εγώ θα ζητήσω συγγνώμη αν όντως σφάλω-, καταθέστε τα Πρακτικά που σας ζήτησα από την 1η Δεκεμβρίου του 2020.Εμπιστοσύνη πρέπει να υπάρχει όχι μόνο στα στοιχεία τα οποία εσείς διυλίζετε μεταξύ σας -και καλά κάνετε-, αλλά πρέπει να υπάρχει και η εμπιστοσύνη των πολιτών στα στοιχεία που παρουσιάζετε στους πολίτες. Εσείς χτίσατε ένα ολόκληρο πληροφοριακό σύστημα πάνω σε ένα ψηφιακό παρακράτος με άμεσες αναθέσεις σε «ημετέρους». Αυτό το ψηφιακό παρακράτος που χτίσατε δεν είναι και ό,τι καλύτερο για να εμπνεύσετε εμπιστοσύνη.Άκουσα και πριν τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να το λέει, αλλά το είχα διαβάσει και εγώ και σας ρωτώ: Είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι στην Κοζάνη τριάντα οκτώ από τα πενήντα τρία κρούσματα της προηγούμενης Τρίτης ήταν από τη 12η Νοεμβρίου; Πείτε μας!Περνάω από την εμπιστοσύνη στα στοιχεία, στην εμπιστοσύνη στα μέτρα. Κοιτάξτε, η εμπιστοσύνη στα μέτρα, ιδίως όταν είναι δρακόντεια, όπως είναι και πρέπει να είναι στη διάρκεια μιας πανδημίας, εξαρτάται από δύο πράγματα: από τη λογική τους και από την αναλογικότητά τους. Το είπα και προηγουμένως, ισχύει και σήμερα. Ξέρετε ότι μένω στην Αίγινα. Έρχεται, λοιπόν, ένας συγκεκριμένος άνθρωπος κάθε φορά και μου λέει «πείτε στους κυβερνητικούς, είναι δυνατόν να μη μπορώ να μπω μόνος μου στη βάρκα μου να πάω έξω να πάρω λίγο αέρα, αλλά στο σούπερ μάρκετ που ο ένας είναι πάνω στον άλλο, «πατείς με, πατώ σε, να είναι μια χαρά;». Όταν το πακέτο των μέτρων σας πάσχει από λογική ασυνέπεια, κυρίες και κύριοι της Κυβέρνησης, υπονομεύετε τα μέτρα σας. Δεν μπορείτε να το καταλάβετε αυτό; Είναι τόσο δύσκολο;Αναλογικότητα. Άκουσα τον κύριο Πρωθυπουργό να λέει ότι θα αναθερμάνουμε, λέει, την οικονομία βάζοντας πρόστιμο 500 ευρώ σε αυτούς που την υπονομεύουν βγαίνοντας έξω έτσι. Και αυτή η οριζόντια αισχρή τιμωρητικότητα, χωρίς κάποια κοινωνική ευαισθησία τού ποιος είναι αυτός άνθρωπος, γιατί βγήκε, πώς βγήκε, υπονομεύει τα μέτρα σας, κυρίες και κύριοι της Συμπολίτευσης.Πέραν του θέματος αυτής της αναξιοπιστίας εν δράσει η οποία υπονομεύει τα μέτρα, περνάμε στο δεύτερο θέμα, στο Εθνικό Σύστημα Υγείας. Έχετε ξοδέψει το μικρότερο ποσό στην Ευρωπαϊκή Ένωση για το Εθνικό Σύστημα Υγείας την περίοδο της πανδημίας και έχετε εγγράψει αρνητική αύξηση για το Εθνικό Σύστημα Υγείας.Κύριε Πρωθυπουργέ, εσείς είπατε -και πάρα πολύ σωστά- ότι εδώ είμαστε για να κάνουμε πολιτική αντιπαράθεση και για να διαφωνούμε για τις πολιτικές, για υποθετικές πολιτικές που δεν έχουν εφαρμοστεί. Όμως, είπατε ότι δεν έχουμε δικαίωμα να διαφωνούμε για τα νούμερα. Συμφωνώ.Είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι έχετε ξοδέψει το μικρότερο ποσό στην Ευρωπαϊκή Ένωση για το ΕΣΥ και ότι έχετε εγγράψει αρνητική αύξησή του για το 2021; Απαντήστε μου.Κύριε Κοντοζαμάνη, κύριε Υφυπουργέ Υγείας, διάβασα κι εγώ αυτό που είπατε για το θέμα των ΜΕΘ. Το έθιξε και ο κ. Τσίπρας. Αν διάβασα σωστά –προσπαθώ να είμαι όσο γίνεται πιο δίκαιος μπορώ- είπατε ότι για τους θανάτους εκτός ΜΕΘ το σχόλιό σας ήταν ότι δεν ήταν λόγω έλλειψης ΜΕΘ, αλλά είπατε ότι το πρόβλημα είπατε δεν είναι η πληρότητα, «είναι τα επιστημονικά δεδομένα τα οποία έχει ο γιατρός και η κατάσταση του ασθενούς, με τα οποία ο γιατρός αποφασίζει την εισαγωγή ή μη εισαγωγή στη ΜΕΘ». Αυτό είπατε. Επιτρέψτε μου να προσπαθήσω να το ερμηνεύσω και να το καταλάβω. Λέτε είτε ότι αυτοί που πέθαναν δεν θα είχαν βοηθηθεί αν είχαν μπει στη ΜΕΘ είτε ότι υπήρχε ΜΕΘ, θα βοηθούσε η εισαγωγή τους στις ΜΕΘ, αλλά ο γιατρός έκανε λάθος και φταίει που αυξήθηκε –όχι που πέθανε αναγκαστικά- η πιθανότητα του θανάτου.Από αυτό που σας διάβασα δεν υπάρχει τρίτη εξήγηση, μόνο αυτές οι δύο που έχετε εδώ.Με άλλα λόγια, για μια Κυβέρνηση, που έχετε αρνηθεί να δείτε τους ανθρώπους της Ομοσπονδίας των Νοσοκομειακών Γιατρών, της ΟΕΝΓΕ, είναι δυνατόν, και δεδομένων κινήσεων που έχετε κάνει όπως ΕΔΕ, όπου εγκαλείτε τους γιατρούς, που οι αθεόφοβοι τόλμησαν να κολλήσουν τον covid19, το να περνάτε την ευθύνη με αυτού του είδους τις δηλώσεις, κοιτάξτε τι προκαλεί, υπονομεύετε την εμπιστοσύνη που έχει ο πολίτης στη δυνατότητα συνεργασίας της Κυβέρνησης με τους νοσηλευτές, τους οποίους εσείς χειροκροτάτε.Πάμε τώρα στο δίκτυο κέντρων εμβολιασμού. Είχατε πει πάνω από χίλια, σωστά; Πάνω από χίλια κέντρα. Εγώ σας ρωτούσα από τον Δεκέμβριο πού θα γίνουν αυτά τα κέντρα, γιατί δεν έχετε κάνει αυτό που έκανε η γερμανική κυβέρνηση, η οποία, πρώτον, προσδιόρισε ποια θα είναι αυτά τα κέντρα, έβαλε ένα κονδύλι από τον προϋπολογισμό στη στελέχωση αυτών των κέντρων και έκανε και προσομοίωση του εμβολιασμού πριν έρθουν τα εμβόλια στη Γερμανία. Σας το είχα πει, εδώ ήμασταν και εδώ ήσασταν. Και δεν μου απαντήσατε τότε. Μου είπατε θα κάνουμε πάνω από χίλια κέντρα. Τώρα αυτά τα χίλια κέντρα έγιναν εκατό, που είναι νοσοκομεία.Επιπλέον, πού είναι το κονδύλι, κύριε Πρωθυπουργέ, για το μεγάλο έξοδο του μαζικού εμβολιασμού; Μιλάτε για εκατομμύρια εμβολιασμούς. Πού είναι το κονδύλι στον προϋπολογισμό; Τον Δεκέμβρη το ρώτησα. Ήταν εδώ ο Υπουργός Οικονομικών κ. Σταϊκούρας και έθεσα το ερώτημα «Πού είναι στον προϋπολογισμό η γραμμή που αφορά αυτό το μεγάλο κονδύλι;». Δεν υπάρχει, δεν υπάρχει ούτε μία λέξη που να το θίγει και προφανέστατα δεν έχετε τώρα δίκτυο κέντρων εμβολιασμού, αλλά στέλνετε τους ανθρώπους στα υπάρχοντα νοσοκομεία. Είναι δυνατόν να στέλνετε στο Παίδων ηλικιωμένους να τους κάνουν εμβόλια οι παιδίατροι, την ώρα που το Παίδων παύει να λειτουργεί; Αυτό από μόνο του αρκεί. Δεν χρειάζεται να κάνω κάτι παραπάνω, αυτή η περιγραφή που έκανα –και διαψεύστε με ότι δεν έγινε έτσι, αλλά το έμαθα από παιδίατρο του Παίδων χθες- αυτό είναι δήλωση αποτυχίας. Πείτε ένα «Συγγνώμη, είχαμε πει ότι θα κάνουμε χίλια τόσα κέντρα και δεν τα κάναμε».Μιλήσατε, κύριε Πρωθυπουργέ, για τέσσερα μεγάλα κέντρα. Καλώς να τα κάνετε. Θα έπρεπε να είναι πιο πολλά και θα έπρεπε να είναι επιπλέον των χιλίων κέντρων, που δεν θα κάνετε. Στη Βρετανία μόνο το 2% των εμβολιασμών θα γίνονται από την επόμενη εβδομάδα σε νοσοκομεία. Τα υπόλοιπα είναι κέντρα εκτός νοσοκομείων, που έχει και μία λογική, την οποία δεν χρειάζεται να σας την εξηγήσω, επιδημιολογικά έχει μια λογική και δεν χρειάζεται να είναι κανείς επιδημιολόγος για να το καταλάβει αυτό, συν ότι ιδρύουν τώρα πενήντα μέγα-κέντρα, για παράδειγμα στο ExCel Centre στο Λονδίνο, στο Millennium Point στο Μπέρμινχαμ, στο Ashton Gate Stadium στο Μπρίστολ, που θα λειτουργούν πρωί-βράδυ για να πιάσουν τα νούμερα, αντίστοιχα νούμερα με αυτά που εσείς ελπίζετε ότι θα πιάσετε, που δεν θα τα πιάσετε. Ουσιαστικά αυτό που κάνετε είναι να κανιβαλίζετε αντί να δημιουργείτε. Κανιβαλίζετε τα νοσοκομεία όπως το Παίδων, αντί να δημιουργείτε το κέντρο των μαζικών τεστ αρχικά και μαζικών εμβολιασμών τώρα, ενώ ξηλώνετε την πρωτοβάθμια, αντί να την οικοδομείτε. Κλείνετε, ουσιαστικά, αυτή τη στιγμή κέντρα υγείας για να γίνουν κέντρα εμβολιαστικά, τα οποία βέβαια ξέρουμε ότι τα έχετε, έτσι κι αλλιώς, στο στόχαστρο για να κλείσουν και μακροπρόθεσμα. Είναι γνωστό, ας πούμε, τι θέλετε να κάνετε με την Πύλη Αξιού στη Θεσσαλονίκη, που είναι στην εκλογική μου περιφέρεια.Μιλάμε για ένα ξεκάθαρο κυβερνητικό εμβολιακό φιάσκο. Περίμενα να έχετε έρθει σήμερα και να παραδεχτείτε ότι αυτό που είχατε στο μυαλό για μαζικό εμβολιασμό δεν το πετύχατε και να μας πείτε τι θα κάνετε για να το πετύχετε, πέραν της αναφοράς που κάνατε στα τέσσερα κέντρα τα οποία δεν μας είπατε ούτε πού θα είναι, εκτός του ότι είναι και πολύ λίγα.Δεν άκουσα κάτι, κύριε Πρωθυπουργέ. Έχετε δευτερολογία, έχετε και τριτολογία. Παρακαλώ να μας διαφωτίσετε, διότι αυτή η ολιγωρία, αυτό το κυβερνητικό εμβολιαστικό φιάσκο έχει σημαντικά θύματα, γιατί κάθε άνθρωπος ο οποίος δεν σώζεται, ενώ θα μπορούσε να έχει διασωθεί, είναι μία καταστροφή και μία τραγωδία.Χρησιμοποιώντας τα έγκυρα δεδομένα του βρετανικού Υπουργείου Υγείας, το «Medicines and Healthcare Products Regulatory Agency» -σας το λέω ξεκάθαρα, για να είμαι και συγκεκριμένος- προσαρμοσμένα στα ελληνικά δημογραφικά δεδομένα, βλέπουμε ότι:αν καταφέρουμε τους πολίτες άνω των ογδόντα ετών, οι οποίοι είναι οκτακόσιοι τριάντα οκτώ χιλιάδες, να τους εμβολιάσουμε, θα έχουμε γλυτώσει εξήντα επτά από τους εκατό θανάτους που θα είχαμε διαφορετικά.Αν εμβολιαστεί το ένα εκατομμύριο οκτακόσιοι τριάντα δύο χιλιάδες που είναι οι άνω των εβδομήντα, τότε θα σώσουμε ογδόντα οκτώ ζωές από τις εκατό που θα χάναμε.Αν εμβολιαστούν τρία εκατομμύρια εκατόν τριάντα τρεις χιλιάδες που είναι όλοι οι άνω των εξήντα, τότε αυτό το ποσοστό θα ανέβαινε στο 97%. Θα σώζαμε ενενήντα επτά από τους εκατό που θα χάναμε.Συνεπώς, μιλώντας για τον μέσο όρο εμβολιασμών κατά το πρώτο εξάμηνο –αλλά αυτό περιλαμβάνει και τις προηγούμενες μέρες του Ιανουαρίου που είχαμε τραγικά χαμηλά νούμερα εμβολιασμών- αν είχαμε τριάντα δύο χιλιάδες την ημέρα για όλο το πρώτο εξάμηνο, θα γλιτώναμε ενενήντα επτά από τις εκατό ζωές που μπορούμε να γλιτώσουμε. Ρίχνοντας τον μέσο όρο στις είκοσι χιλιάδες τριακόσιες ογδόντα δόσεις ημερησίως –νούμερο που δεν έχετε φτάσει ακόμα και δεν θα φτάσετε δεδομένου ότι δεν έχετε χτίσει αυτό το δίκτυο των κέντρων εμβολιασμού- θα χάσουμε άλλους εννέα από τους εκατό ανθρώπους που θα μπορούσαμε να έχουμε σώσει. Κι αν ρίξετε τον μέσο όρο –που είναι πολύ πιθανόν και έτσι φαίνεται- περίπου στις εννέα χιλιάδες, τότε θα χάσουμε τριάντα από τους εκατό ανθρώπους που θα μπορούσαμε να σώσουμε.Αυτό είναι το κόστος της αποτυχίας σας να στήσετε τα χίλια κέντρα εμβολιασμού, για τα οποία λέγατε, προκειμένου να φτάσετε στον ρυθμό τον οποίο ευαγγελιζόσασταν ότι θα πετύχετε.Τι να περιμένουν οι πολίτες τώρα; Μιλήσατε για εκατομμύρια εμβολιασμούς τις επόμενες εβδομάδες μέχρι τα τέλη Μαρτίου. Από αυτά τα στοιχεία που εγώ βλέπω, θα κάνω μία πρόβλεψη. Είχα κάνει και μία πρόβλεψη για το ΑΕΠ και, δυστυχώς, είχα πέσει μέσα. Ελπίζω σε αυτήν την πρόβλεψη να πέσω έξω. Πραγματικά, το ελπίζω μέσα από την καρδιά μου.Η ύφεση θα κλείσει με μείον 15%, κύριε Μητσοτάκη. Όταν έλεγα για μείον 10%, εσείς και ο κ. Σταϊκούρας και γενικότερα οι παρατρεχάμενοι λέγατε «Τι είναι αυτά που λέει ο καταστροφολόγος;». Εσείς μιλούσατε για μείον 3%. Τώρα, εσείς λέτε για μείον 10% και εγώ σας λέω ότι τον Μάιο του 2021, ίσως και λίγο αργότερα, όταν θα κλείσουν κάπως τα στοιχεία για το 2020, θα είναι πιο κοντά στο μείον 15%, παρά στο μείον 10%.Σε τελική ανάλυση, ποιος είχε μιλήσει πρώτος για μείον 10%; Εγώ, όχι εσείς. Εσείς λέγατε «Δεν ξέρουμε», όταν εγώ σας έλεγα ότι θα είναι τουλάχιστον μείον 10%. Γι’ αυτό, σας αναγνωρίζω ως δημοκράτης το δικαίωμά σας να εκτίθεστε. Εκτεθείτε για άλλη μία φορά για το θέμα του ποιος έπεσε μέσα και ποιος όχι.Πάμε τώρα σε κάτι άλλο. Εγώ βλέπω από τους ρυθμούς της κλιμάκωσης των εμβολιασμών ότι θα είμαστε τυχεροί αν έχουμε οκτακόσιες χιλιάδες στο πρώτο τρίμηνο. Παραπάνω δεν σας βλέπω ικανούς, δεδομένου ότι αποτύχατε να στήσετε το δίκτυο κέντρων μαζικού εμβολιασμού και τώρα μιλάτε για τέσσερα μεγάλα κέντρα.Μακάρι να πετύχετε κι εγώ θα έρθω εδώ να κάνω αυτό που δεν κάνατε εσείς σήμερα. Σήμερα έπρεπε να έχετε πει «Κύριε Βαρουφάκη, διαφωνούμε σε όλα, αλλά τουλάχιστον στο θέμα της πρόβλεψης για το ΑΕΠ πέσατε μέσα». Εγώ θα έρθω και θα πω, αν πραγματικά με διαψεύσετε, ότι με διαψεύσατε και θα το έχω χαρεί. Είναι αναίτια απώλεια αυτό που εγώ προβλέπω, εμείς προβλέπουμε, με τα στοιχεία που σας έδωσα.Περίπου δέκα με είκοσι άτομα από τα εκατό που θα μπορούσαμε να έχουμε σώσει στο πρώτο εξάμηνο, θα τους χάσουμε λόγω της ολιγωρίας σας, κύριε Μητσοτάκη.Πάμε τώρα στις παραγγελίες εμβολίων. Ας μιλήσουμε λίγο για το πλαίσιο. Εμείς ως ΜέΡΑ25, βαθιά ευρωπαϊκό κόμμα, συμφωνούμε απολύτως ότι σε καμία περίπτωση δεν έπρεπε να ξεφύγουμε από το ευρωπαϊκό πλαίσιο. Το ευρωπαϊκό πλαίσιο είναι πάρα πολύ σωστό, αντίθετα, βέβαια, με το πρώτο στάδιο -αν θυμάστε- της πανδημίας, όπου εκεί γινόταν το έλα να δεις. «Ο σώζων εαυτόν σωθήτω». Η Γερμανία απαγόρευε τις εξαγωγές ιατροφαρμακευτικού υλικού στην Ιταλία. Τα θυμάστε αυτά. Κάποια στιγμή συγκροτήθηκαν κάπως καλύτερα στις Βρυξέλλες και αποφάσισαν κοινές παραγγελίες και κεντρική διανομή που εμείς το υποστηρίζουμε.Κύριε Τσίπρα, μιας και ήρθατε να αναφερθώ σε αυτό που είπατε για την πατέντα. Μου άρεσε και εμένα, όπως σας χειροκρότησαν οι δικοί σας Βουλευτές, έτσι ένιωσα και εγώ, μια ανάταση, όταν αναφερθήκατε στην ρήση του εφευρέτη του εμβολίου κατά της πολιομυελίτιδας. Εκείνος το έδωσε. Οι της Pfizer και της Moderna δεν το δίνουν όμως. Για να γίνει αυτό που λέτε, για να ανήκουν οι πατέντες στους ανθρώπους που έχουν την ανάγκη αυτά τα εμβόλια για να επιζήσουν χρειάζεται μια τεράστια δομική αλλαγή σε ολόκληρο το κεφαλαιοκρατικό σύστημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό θα κάνετε; Αν ήσασταν εσείς στη θέση εκείνη σήμερα, αυτό θα κάνατε; Πώς θα το κάνατε αυτό; Εδώ το βράδυ του δημοψηφίσματος του 2015 είπατε «ναι» σε όλα, γιατί έτσι σώσατε τη χώρα. Δεν νομίζω ότι θα κάνατε κάτι διαφορετικό για να χτυπήσετε τα ιδιοκτησιακά δικαιώματα της Pfizer και της Moderna.Κύριε Πρωθυπουργέ, είπατε μια λέξη, που ξέρετε, στο σπίτι του κρεμασμένου δεν πρέπει να μιλάνε για σκοινί. Είναι το αντίστοιχο του σκοινιού. Μιλήσατε για το λεφτόδεντρο. Το λεφτόδεντρο υπάρχει. Το λεφτόδεντρο λειτουργεί συστηματικά καθημερινά. Γιατί νομίζετε ότι τα χρηματιστήρια παγκοσμίως αυτήν τη στιγμή βρίσκονται στο υψηλότερο επίπεδο στην ιστορία του καπιταλισμού, την ώρα που ο καπιταλισμός είναι στα τάρταρα; Λόγω του λεφτόδεντρου, λόγω του γεγονότος ότι οι κεντρικές τράπεζες τυπώνουν τρισεκατομμύρια ευρώ και δολάρια κάθε μέρα -αυτό είναι το λεφτόδεντρο- και τα δίνουν στους δικούς τους, στο χρηματοπιστωτικό σύστημα.Η κ. Λαγκάρντ και ο κ. Ντράγκι πόσα χρήματα έχουν τυπώσει από το 2015; Θα σας πω εγώ, γιατί μπορεί να μην έχετε το νούμερο εύκαιρο στο μυαλό σας, 5,5 τρισεκατομμύρια ευρώ. Αν αυτό δεν λεφτόδεντρο, τότε τι είναι; Θα μπορούσατε ως Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να έχετε πει ότι ένα κομμάτι από τα χρήματα τα οποία τυπώνει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα εκ μέρους -υποτίθεται- των ευρωπαίων πολιτών, θα πάνε για να εξασφαλίσουν τις δόσεις.Πάμε, όμως, τώρα σε κάτι το οποίο νομίζω έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία, γιατί αφορά τη διαπλοκή σε ευρωπαϊκό επίπεδο, όχι μόνο σε ελληνικό. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση στο πλαίσιο αυτού του κοινού συστήματος -το οποίο θέλουμε και εμείς στο ΜέΡΑ25 η Ελλάδα να είναι κομμάτι του- για την παραγγελία των εμβολίων, τον Σεπτέμβριο 300 εκατομμύρια δόσεις παραγγέλθηκαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση από την «Biontech Pfizer» και 300 εκατομμύρια δόσεις από την «GSK/Sanofi», τη Γαλλική, η οποία βεβαίως δεν παρήγαγε τελικά εμβόλιο το οποίο να δουλεύει. Τίποτα από την «AstraZeneca». Άλλο εμβόλιο που δουλεύει. Ίσως εδώ έχει να κάνει και το Brexit. Είναι απαράδεκτο ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έπαιξε τέτοιο παιχνίδι ή επειδή η «AstraZeneca» διασυνδέεται με τη Βρετανία.Καμία σύμβαση από την Ευρωπαϊκή Ένωση για αγορά πριν τα μέσα Νοεμβρίου. Οπότε όταν υπογράφτηκε εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης η σύμβαση για την αγορά, έστω και αυτών των 300 εκατομμυρίων δόσεων από την «Biontech Pfizer», η Ευρωπαϊκή Ένωση είχε μείνει πίσω στην ουρά. Είναι τεράστια αστοχία των Βρυξελλών αυτό. Και με ποιο δικαίωμα δεν ασκούμε κριτική; Εμείς εδώ ασκούμε κριτική στην Κυβέρνησή μας ως πατριώτες. Ως ευρωπαϊστές έχουμε υποχρέωση να ασκήσουμε κριτική στις Βρυξέλλες για αυτήν την αστοχία. Αποτέλεσμα ποιο είναι αυτής της αστοχίας; Το ένα εκατομμύριο δόσεις που έχουν ήδη μετατραπεί σε εμβολιασμούς στο Ισραήλ τις «Pfizer». Το 1 εκατομμύριο της «Pfizer» στη Βρετανία, που παρά το Brexit το είχε πάρει πρώτη και έχουν εμβολιαστεί ένα εκατομμύριο Βρετανοί με το γερμανικό εμβόλιο.Αυτός ο ραγιαδισμός του μνημονιακού σας τόξου σπάει κόκκαλα πλέον, κυρίες και κύριοι. Ο κ. Μάρκους Ζέντερ, Πρωθυπουργός της Βαυαρίας -μπορεί να είναι και καγκελάριος της Γερμανίας ανάλογα με αυτά που γίνονται σήμερα στην εσωτερική ψηφοφορία εντός του CDU– λέει το εξής. Το έχω εδώ και το μεταφράζω την ώρα που το διαβάζω. Λέει: «Δεν μπορώ να καταλάβω πως είναι δυνατόν να επιτρέπεται σε πολίτες άλλων χωρών να εμβολιάζονται τόσο γρήγορα από ένα καταπληκτικό εμβόλιο που εξελίχθηκε στη Γερμανία. Ο χρόνος είναι πολύτιμος. Πεθαίνουν άνθρωποι κάθε μέρα επειδή δεν τον χρησιμοποιούμε. Εάν το Ισραήλ, οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο είναι μπροστά από εμάς με εμβόλια που παράγονται εδώ στη Γερμανία και κερδίζουν περισσότερα οικονομικά και εγώ δεν μπορώ να το εξηγήσω στους Γερμανούς πολίτες». Κάνει κριτική στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Εσείς δεν μπορείτε.Ο ευρωπαϊσμός τι σημαίνει; Σημαίνει ότι θέλουμε να κινούμαστε σε ευρωπαϊκό πλαίσιο αλλά για να λειτουργεί το ευρωπαϊκό πλαίσιο πρέπει να έχουμε τη δυνατότητα να τους κοιτάμε στα μάτια και να τους λέμε «αποτύχατε, κυρίες και κύριοι, γιατί είστε διαπλεκόμενοι». Γιατί έκαναν παραγγελία τριακοσίων εκατομμυρίων δόσεων από την Sanofi η οποία δεν παρήγαγε εμβόλια; Είναι πολύ απλό. Διαπλοκή του γαλλογερμανικού άξονα. Μιλάμε για ένα εμβολιαστικό σκάνδαλο της τρόικας εξωτερικού και εσωτερικού πλέον στην Ελλάδα.Πάμε τώρα στη γερμανική αποστασία. Η Γερμανία δεν έκανε μόνο κριτική με τον κ. Ζέντερ. Έκανε και αποστασία. Ακούστηκε και προηγουμένως. Στις 21/12 σε αυτήν εδώ την Αίθουσα είχα πει τα εξής. Είχα θέσει ένα ερώτημα. Κυρίες και κύριοι της Κυβέρνησης, είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι ο Γερμανός Υπουργός Υγείας ο κ. Γενς Σπαν, έχει βάλει μπροστά τη διαδικασία απεγκλωβισμού της Γερμανίας από την κοινή στρατηγική και έχει βάλει μπροστά τον εθνικό σχεδιασμό για την παράδοση στις γερμανικές αρχές εμβολίων εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης; Αν είναι αλήθεια αυτό, εσείς τι κάνετε; Εσείς θα παραμείνετε σε αυτά που θα σας στείλουν; Θα κάνετε κάποια ένσταση ή θα εξασφαλίσετε επιπλέον εμβόλια όπως κάνει ο Γερμανός Υπουργός Υγείας; Δεν μου απαντήσατε. Μου απαντήσατε μόνο ότι εμείς πάμε και κάνουμε ότι λέει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Ούτε κριτική κάνατε στη Γερμανία, ούτε καν κάνατε αυτό που έκανε η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, η οποία ξεκίνησε έρευνα εναντίον του κ. Γενς Σπαν για καταστρατήγηση του κοινού πλαισίου. Πάω βέβαια στοίχημα ότι δεν νομίζω να στείλουν την τρόικα από τις Βρυξέλλες στο Βερολίνο να τους κλείσει τα ATM της Deutsche Bank, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.Επί της ουσίας είχατε τέσσερις υποχρεώσεις. Αξιοπιστία των μέτρων και των στοιχείων για την πανδημία, ενίσχυση του ΕΣΥ, δημόσιο δίκτυο κέντρων μαζικών τεστ αρχικά και εμβολιασμού μετά και γρήγορο εμβολιασμό. Ήταν τέσσερις υποχρεώσεις που οδήγησαν σε ένα τετραπλό κυβερνητικό φιάσκο.Πάμε τώρα στο οικονομικό κομμάτι της πανδημίας. Τα έχουμε πει αλλά αξίζει να θυμηθούμε κάποια βασικά στοιχεία.Λέτε και ξαναλέτε, κύριε Πρωθυπουργέ, εσείς, ο κ. Σταϊκούρας και η Κυβέρνησή σας ότι και σε αυτόν τον τομέα της επιβράδυνσης της οικονομικής πανδημίας τα πήγατε πολύ καλά, ότι διαχειριστήκατε σωστά τα κονδύλια που έχει το ελληνικό δημόσιο, ότι δεν τα ξοδέψατε όλα μπροστά, ότι δεν δεχθήκατε αυτό που εμείς λέγαμε από την πρώτη στιγμή, δηλαδή, ό,τι έχετε το ρίχνετε τώρα στη φωτιά να τη σβήσετε όσο γίνεται πιο γρήγορα, ότι κρατήσατε για να έχετε και τώρα να δίνετε.Είναι ακριβώς, κύριε Πρωθυπουργέ, η ίδια ανοησία με το να πει κανένας «Έχω πολλά εμβόλια τώρα. Βέβαια, δεν θα μου φτάσουν για όλο αυτόν τον χρόνο. Γι’ αυτό δεν θα τα κάνω όλα μαζί. Θα αφήσω για να έχω και μετά. Με άλλα λόγια σας διαφεύγει ότι όπως στην υγειονομική πανδημία έτσι και στην οικονομική πανδημία η μεταδοτικότητα και το πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα είναι αυτό το οποίο σου δίνει καθήκον ως Πρωθυπουργός να ρίξεις ό,τι έχεις στη φωτιά την πρώτη στιγμή. Όχι να εξοικονομείς εμβόλια, να εξοικονομείς τη δυνατότητα να βοηθήσεις μαγαζιά τα οποία θα βάλουν λουκέτο, με αποτέλεσμα τη δημιουργία μιας αλυσιδωτής αντίδρασης λουκέτων που μετά θα θέλεις πολύ περισσότερα χρήματα για να μπορέσεις να την αντιμετωπίσεις.Ζητήσατε να σας κάνουμε δημιουργικές προτάσεις. Σας έχουμε κάνει. Μπορεί να ήταν ανόητες. Στον προϋπολογισμό, όταν κάναμε αυτές τις προτάσεις, καλό θα ήταν να μας πείτε ότι είναι ανόητες και να μας εξηγήσετε γιατί. Δεν το κάνατε. Θα τις ξανακάνω τώρα, πολύ γρήγορα.Πρώτον, μια δημιουργικότατη πρόταση: τις αναστολές αυτής της περιόδου που κάνατε σε μαγαζιά, σε επιχειρήσεις που επλήγησαν πάνω από ένα συγκεκριμένο ποσόν, αυτές τις οφειλές, διαγράψτε τες. Γιατί είναι δημιουργική πρόταση αυτή; Γιατί είναι δημοσιονομικά υπεύθυνη; Για τον απλούστατο λόγο ότι αυτή η διαγραφή είναι μια επένδυση στα έσοδα του δημοσίου του μέλλοντος. Γιατί αν δεν τα διαγράψετε, θα βάλουν λουκέτο και αν βάλουν λουκέτο θα τα διαγράψετε και δεν θα έχετε λαμβάνειν και του χρόνου. Κάτι πιο συγκεκριμένο, που θα έπρεπε εσείς τουλάχιστον να το καταλαβαίνετε.Στις μεγάλες επιχειρήσεις δώσατε κεφαλαιακή ενίσχυση -όχι δάνεια- και πήρατε πίσω μετοχές, όπως στην AEGEAN. Στον μικρομεσαίο δεν το κάνετε. Του δίνετε την επιστρεπτέα και ένα κομμάτι θα πρέπει να σας το αποπληρώσει. Μπορεί να αναστείλετε το σημείο της αποπληρωμής, αλλά ο άλλος που κάνει τα κουμάντα του, ξέρει ότι αυτό πρέπει να το δώσει πίσω. Αυτό μεγιστοποιεί τα λουκέτα. Ζητήσατε δημιουργική πρόταση, σας την κάναμε. Αγγλιστί είναι ένα «option», μια προαίρεση. Θα μπορούσατε να πείτε ότι όποιος από τους μικρομεσαίους δεν μπορεί ή δεν θέλει να τα αποπληρώσει, μπορεί να επιλέξει -χρησιμοποιώντας την ίδια πλατφόρμα στην οποία μπήκε για να πάρει την επιστρεπτέα- να δώσει προαίρεση στο δημόσιο. Ουσιαστικά αυτό που δίνει είναι το δικαίωμα στο δημόσιο -το οποίο το δημόσιο δεν θα το χρησιμοποιήσει ποτέ-, να πάρει ένα κομμάτι των ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων της επιχείρησης. Αυτό πρακτικά τι σημαίνει; Σημαίνει ότι δεν επιστρέφει τα χρήματα αυτά, καθώς είναι μια κεφαλαιακή ενίσχυση έως ότου πουλήσει την επιχείρηση, οπότε τότε θα πρέπει να αποπληρώσει το κράτος. Να μια δημιουργική πρόταση. Σκεφτείτε το. Την έχουμε πει από τον προϋπολογισμό, δεν εισακουστήκαμε. Τουλάχιστον να μας πείτε αν είναι άδικη ή λάθος.Έρχομαι τώρα στα δημοσιονομικά. Κύριε Πρωθυπουργέ, είχατε το θράσος να έρθετε εδώ και να μιλήσετε για 72 δισεκατομμύρια από το Ταμείο Ανάκαμψης. Εμείς τότε σας λέγαμε ότι για το 2021 το πολύ να πάρετε 3. Το πολύ 3. Τελικά ήμασταν πολύ κουβαρντάδες εμείς. Διότι στον προϋπολογισμό σας εγγράψατε 2,5.Όλη αυτή η ιστορία με το Ταμείο Ανάκαμψης θα μείνει στην ιστορία της Ευρωζώνης ως η στάχτη που πετάχτηκε στα μάτια των πολιτών της Ευρώπης για να μη γίνει το ευρωομόλογο. Είναι μακροοικονομικά ασήμαντο αυτό το ταμείο. Αυτά τα οποία τελικά θα πάρετε καθαρά δεν θα πάνε σε εταιρίες που δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με τη ραχοκοκαλιά της ελληνικής εταιρείας, βλέπε FRAPORT. Για να σας δώσω μια τάξη μεγέθους, το 2021 θα πάρετε 2,5 δισεκατομμύρια σύμφωνα με το δικό σας προϋπολογισμό και μόνο για το 2021 έχετε 11,5 δισεκατομμύρια αποπληρωμές χρέους.Και μιας και λέμε για το χρέος. Δεν θα κάνετε μια διαπραγμάτευση για το χρέος; Θεωρείτε ότι το χρέος είναι βιώσιμο; Δεν ήταν βιώσιμο πριν εκλεγείτε, αντίθετα με αυτά που λέει ο ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα; Τα τελευταία στοιχεία δεν είναι 440 δισεκατομμύρια. Το δημόσιο χρέος είναι 364,9 δισεκατομμύρια. Αυτό ήταν την 31η Σεπτεμβρίου του 2020. Με την πτώση του ΑΕΠ στα 162, μιλάμε για 225%. Σε αυτά προσθέστε και τα άλλα, κρυφά χρέη, που δεν είναι εδώ, όπως τα 2 δισεκατομμύρια που πήρατε. Χρέος δεν είναι αυτό; Τα δανειστήκατε. Δεν θα τα γυρίσετε πίσω; Θα τα γυρίσετε πίσω. Τα χρήματα των εξοπλιστικών. Τα 12 δισεκατομμύρια που θα δώσετε στα αρπακτικά ταμεία, μέσω του «ΗΡΑΚΛΗ», που είναι δεδομένο ότι θα τα δώσετε, αλλιώς δηλώστε ότι δεν θα τα δώσετε. Δηλώστε το εδώ ότι δεν θα τα δώσετε. Μακάρι. Αν τα βάλετε όλα αυτά, πάμε στα 237% με 240%.Το χρέος από μόνο του δεν έχει σημασία, καμία. Αυτήν τη στιγμή θα μου πείτε «κοιτάξτε, πουλάμε ομόλογα δωρεάν». Δωρεάν, με μηδενικά επιτόκια. Ναι, για έναν λόγο. Ένας είναι ο λόγος. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η τρόικα έχει σηματοδοτήσει στους χρηματιστές, «αγοράστε τα, είμαστε εμείς από πίσω», παρά το γεγονός ότι αυτό το κράτος είναι απολύτως πτωχευμένο και γι’ αυτό τα αγοράζουν. Αν αγόραζαν γερμανικό punt θα είχαν μια απόδοση -0,8%, το συν κάτι των δικών μας ομολόγων, δεδομένο ότι έχουν από πίσω την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα μια χαρά είναι.Αυτό δεν δείχνει ότι δεν είμαστε πτωχευμένοι, δείχνει ότι είμαστε πτωχευμένοι, αλλά το ποιος «κρεμιέται στα μανταλάκια» στις εφημερίδες, όπως γινόταν το 2015, το 2014, το 2012, το 2011, το 2010, είναι θέμα πολιτικής βούλησης της τρόικας. Αυτό σημαίνει, ότι αυτή τη στιγμή είστε ένας δοτός της τρόικας Πρωθυπουργός, όπως και οι προηγούμενοι. Δεν το λέω μόνο για εσάς. Αυτό σημαίνει.Και όσο πιο μεγάλο είναι το χρέος, τόσο μεγαλύτερη η δύναμη της τρόικας, που θα έρθει κάποια στιγμή εδώ και θα σας πει: «Έλα εδώ, έχεις μείον 15% έλλειμμα του προϋπολογισμού». Τόσο θα έχετε -μην έχετε καμία αμφιβολία- όταν δεν πάρετε πίσω όλα αυτά που υποτίθεται ότι θα πάρετε πίσω. Όταν καθίσει η μπίλια της ΕΛΣΤΑΤ, θα δείτε ότι θα είστε στο μείον 15%, για να πάτε από το μείον 15%, όχι στο συν 1%, συν 2%, συν 3%, στο μείον 3% να πάτε.Η ανάκαμψη που θα έχουμε φέτος ξέρετε τι θα είναι. Το γνωρίζετε πάρα πολύ καλά. Πιο ασθενική δεν μπορεί να γίνει. Δεν θα αρκεί για να πάμε από το μείον 15% στο μείον 3%. Θα θέλετε μέτρα, επικουρικές συντάξεις, κύριες συντάξεις, φόροι, θα πάτε ξανά την προπληρωμή του φόρου εκεί που ήταν. Αυτό τι σημαίνει; Σημαίνει ότι όταν αρχίσει να ανεβαίνει ο μικρομεσαίος -ελπίζουμε ότι θα φύγει αυτό το χτικιό της πανδημίας από πάνω μας- όταν θα αρχίσει να ανακάμπτει ο μικρομεσαίος, θα έρθει η λιτότητα που θα σας έχουν επιβάλει οι τροϊκανοί, το πέμπτο μνημόνιο, να τον χτυπήσει στο κεφάλι, να τον ή την ξαναρίξει στο καναβάτσο της κρίσης.Θα είναι αβάσταχτο, μετά από τόσα χρόνια κρίσης και μετά τη φετινή και την περσινή χρονιά, το πέμπτο μνημόνιο. Να μην έχετε καμία αμφιβολία, κύριε Μητσοτάκη, ότι θα είναι η αρχή του ψαξίματος εκ μέρους της τρόικας εσωτερικού και εξωτερικού για τον αντικαταστάτη σας.Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχει σημασία η διεθνής συγκυρία. Δεν ζούμε μόνοι μας, το γνωρίζουμε αυτό. Ο covid 19 είναι ο απογειωτής της ανισότητας και των ανισορροπιών, ανισότητας εντός των χωρών και ανισορροπιών μεταξύ των κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και γενικότερα.Ο βορράς και ο νότος αυτή τη στιγμή αποσυγκολούνται. Ήταν που ήταν ξεχαρβαλωμένη η Ευρωπαϊκή Ένωση μακροοικονομικά. Αν δείτε, αυτή τη στιγμή στη Γερμανία, παρά τα προβλήματα με τον covid 19, και η βιομηχανία και οι υπηρεσίες πλέον έχουν σχεδόν ανακάμψει, ενώ η Γαλλία βυθίζεται. Ως προς την Ισπανία και την Ελλάδα καλύτερα να μην ψάξω να βρω ρήμα για να περιγράψω ποια είναι η πορεία μας μακροοικονομικά.Έχουμε μια δεύτερη μορφή ανισορροπιών μεταξύ βιομηχανίας και υπηρεσιών, με τις υπηρεσίες να δέχονται το μεγαλύτερο πλήγμα και τη βιομηχανία να ανακάμπτει. Ξέρουμε πολύ καλά ότι η χώρα μας δεν έχει βιομηχανία, άρα και σε αυτό τον τομέα είμαστε σε δεινή θέση. Είμαστε στο κομμάτι της Ευρώπης που αποσυγκολείται, πηγαίνοντας προς τον πάτο.Και μια γρήγορη ματιά από την άλλη μεριά του Ατλαντικού, γιατί και αυτό έχει σημασία. Το αποτέλεσμα στην Τζόρτζια, όπου ο κ. Μπάιντεν εξασφάλισε μια μικρή πλειοψηφία στη Γερουσία, θα έχει ως αποτέλεσμα δημοσιονομικά την αύξηση της τονωτικής ένεσης από τα 900 δισεκατομμύρια στα 1,5 δισεκατομμύρια.Παράλληλα, μια άλλη νότα. Θέλω να δείτε ότι στις Ηνωμένες Πολιτείες θα δώσουν τελικά 2.000 δολάρια σε κάθε άτομο. Όταν εγώ το πρότεινα τον Μάρτιο, να γίνει αυτό από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, εσείς κοροϊδεύατε. Καλά κάνατε.Τι σημαίνει αυτή η εξέλιξη στις Ηνωμένες Πολιτείες για μας; Σημαίνει άμεσα ότι το ευρώ θα ενισχυθεί σε σχέση με το δολάριο και επειδή η βρετανική λίρα συνυφαίνεται με το δολάριο, ο τουρισμός από τη Βρετανία, που ήδη πλήττεται λόγω της μεγάλης ουράς στα αεροδρόμια λόγω Brexit, θα γίνει ακόμα πιο δυσχερής. Σημαίνει ακόμα ότι οι εξαγωγές μας συνολικότερα εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, που ήταν μια μορφή ενίσχυσης της ελληνικής οικονομίας, θα μπουν σε μια καθοδική πορεία.Γενικότερα, ο Γουόρεν Μπάφετ, ο γνωστός χρηματιστής έχει φτιάξει ένα δίκτυο εδώ και καιρό, που γι’ αυτόν κρούει κάποια καμπανάκια κινδύνου όσον αφορά τα χρηματιστήρια από τη δική του οπτική σκοπιά, που δε μας ενδιαφέρει εμάς.Αυτός ο δείκτης είναι ο λόγος των χρηματιστηριακών αξιών στον αριθμητή και του ΑΕΠ των Ηνωμένων Πολιτειών στον παρονομαστή. Πρέπει να σας πω ότι την περασμένη βδομάδα αυτός ο λόγος έφθασε το υψηλότερο επίπεδο από το 1929 και από το 2000, λίγο πριν σκάσει το «dot–com bubble», η φούσκα του 2000.Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι αν σκάσει, θα έχουμε μεγαλύτερη ύφεση και αύξηση των επιτοκίων για το δημόσιο χρέος. Και αν δεν σκάσει, θα έχουμε μεγαλύτερη αποτελμάτωση και μεγέθυνση της παρασιτικής ολιγαρχίας, η οποία αυτή τη στιγμή κερδίζει από την καλή πορεία των χρηματιστηρίων εις βάρος της οικονομικής δυναμικής των μικρομεσαίων.Διαλέξτε το δηλητήριο σας: Θέλετε να σκάσει ή δεν θέλετε να σκάσει; Και στις δύο περιπτώσεις τα δημοσιονομικά της χώρας και οι μικρομεσαίοι της χώρας θα υποφέρουν.Κλείνω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με μία επισήμανση.Κύριε Πρωθυπουργέ, η Κυβέρνησή σας έχει επιδοθεί σε έναν πόλεμο εν μέσω καραντίνας με την κοινωνία, κυρίως με τη νεολαία. Ταυτίζετε τους νεοφασίστες της «πάνω Πλατείας» εδώ και του Καπιτωλίου με τις υποδειγματικές συνελεύσεις των πολιτών στην «κάτω Πλατεία» τότε σε εκείνο το μοναδικό πείραμα άμεσης δημοκρατίας το 2011, που στόχο είχε την αντίσταση κατά της κατάλυσης του Συντάγματος και τη μετατροπή της χώρας σε προτεκτοράτο της τρόικας, το οποίο έγινε.Αν θέλετε να συγκρίνετε πραξικοπήματα –με ή χωρίς εισαγωγικά- έχετε πολλά παραδείγματα από την πρόσφατη ιστορία: τον διορισμό δοτού Πρωθυπουργού το 2011 από αυτή τη Βουλή και εκείνου που κάνατε μαζί το μνημονιακό τόξο τον Ιούλιο του 2015.Σήμερα εσείς ως κυβέρνηση συνεχίζετε εκείνο το έργο της κατάργησης της δημοκρατικής κυριαρχίας. Ας το σκεφτούμε μαζί τι κάνετε: Χτίζετε ένα αστυνομικό κράτος και απαγορεύετε διαδηλώσεις ακόμα και επτά Βουλευτών μας στη βάση ενός παράδοξου. Λέτε ότι η αστυνομική βία δικαιολογείται, νομιμοποιείται, όταν εφαρμόζει τον νόμο. Ο νόμος νομιμοποιείται επειδή βασίζεται στο Σύνταγμα. Το Σύνταγμα νομιμοποιείται επειδή εκφράζει τον λαό.Όμως, ξεχνάτε ότι ο λαός επέβαλε το Σύνταγμα μέσα από παράνομες πράξεις εκεί έξω στην Πλατεία Συντάγματος; Γι’ αυτό λέγεται και Πλατεία Συντάγματος! Κάπως έτσι κλείνει ο κύκλος του παράλογου αυταρχισμού σας.Και ξεμπροστιάζεται μια πολύ απλή αλήθεια: Είστε μία νέα ΕΡΕ, μία μεταμοντέρνα ΕΡΕ. Ούτε ο ριζοσπαστικός φιλελευθερισμός του Κωνσταντίνου Καραμανλή ούτε καμιά μορφή νεοφιλελευθερισμού δεν σας έχει αγγίξει. Χτίζετε ένα νέο παρακράτος, ψηφιακό παρακράτος, με τις απευθείας αναθέσεις στους «ημέτερους», σε αρπακτικά ταμεία που χρηματοδοτείτε με δημόσιο χρέος, στις τράπεζες που κρατικοποιείτε και ιδιωτικοποιείτε με δημόσιο χρήμα.Πήρατε από το Υπουργείο Δικαιοσύνης το προσφυγικό και το δώσατε στον κ. Χρυσοχοΐδη. Τώρα του παραδίδετε και τα πανεπιστήμια. Επενδύοντας το νεοφιλελεύθερο μίσος σας και ερχόμενοι να το προσθέσετε στο ακροδεξιό μίσος στους πρόσφυγες, προσθέτετε το νεοφιλελεύθερο μίσος στο δημόσιο πανεπιστήμιο.Κύριε Πρωθυπουργέ, θέλετε να δείξετε ότι πονάτε τα πανεπιστήμια, ότι θέλετε πειθαρχία, ότι θέλετε να χτυπήσετε, να πλήξετε την αναξιοκρατία στο πανεπιστήμιο μέσα; Το θέλω και εγώ πάρα πολύ. Καταργήστε το μεγαλύτερο φυτώριο αναξιοκρατίας, διαπλοκής και αυταρχισμού εντός του δημόσιου πανεπιστημίου! Καταργήστε τη ΔΑΠ! Από εκεί ξεκινάνε όλα και πηγαίνουν μετά στον υπόλοιπο δημόσιο τομέα.Δεν θα το κάνετε, γιατί θέλετε διαπλεκόμενο συνδικαλισμό στο δημόσιο, όταν σας στηρίζει και όταν σας φτιάχνει φυτώρια νεολαίων που μετά πηγαίνουν και μέσω πανδημίας διορίζονται γενικοί διευθυντές νοσοκομείων του ΕΣΥ. Όπως είχε πει ο Ρούζβελτ για τον Σομόζα, «είναι μπάσταρδος, αλλά είναι δικός μας μπάσταρδος». Αυτό ισχύει και για τη ΔΑΠ με εσάς.Προσέξτε τι κάνετε, κυρίες και κύριοι της Συμπολίτευσης, γιατί κάτι κάνετε τώρα με την παιδεία -θα τα πούμε και αυτά- ξαναβάζετε τη βάση του «10». Ναι, αλλά είναι λίγο δύσκολο να το κάνετε αυτό εσείς, γιατί έχετε πέσει κάτω από το «10» σχεδόν στα πάντα της διαχείρισης της πανδημίας.Να σας διαβάσω –τίποτα!- δυο γραμμούλες και κλείνω. Από το Πανεπιστήμιο «Johns Hopkins», τη Eurostat, και το Ινστιτούτο «V–Dem» του Τμήματος Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Γκέτεμποργκ στη Σουηδία έγινε μια κατάταξη των χωρών στη βάση του σεβασμού των δημοκρατικών προτύπων της περιόδου της πανδημίας.Βγήκαμε τελευταίοι μαζί με τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη και τη Σερβία. Συγχαρητήρια! Οι άριστοι των αρίστων!Επίσης, μείζονες περιορισμούς της ελευθερίας του Τύπου, πολιτική διακρίσεων εναντίον μειονοτήτων, καταχρηστικές συμπεριφορές των αρχών ασφαλείας, παρατεταμένο και επιδημιολογικά αβάσιμο εγκλεισμό των αιτούντων άσυλο, περιορισμούς των δημοσιογράφων στην πρόσβαση σε πληροφόρηση, φραστικές παρενοχλήσεις και συλλήψεις λειτουργών του Τύπου. Αυτά λέει το Πανεπιστήμιο του Γκέτεμποργκ στη Σουηδία.Θα μου πείτε ότι «αυτοί οι Σουηδοί μπορεί να είναι και κομμουνιστές, σοσιαλδημοκράτες». Ωραία, ας τους αφήσουμε αυτούς. Πάμε στο World Economic Forum, στα δικά σας τα παιδιά, τους συνοδοιπόρους σας, τους συντρόφους σας του Νταβός; Ξέρετε ότι έβγαλαν την ειδική έκθεση ανταγωνιστικότητας για το 2020. Ποιοι ήταν κυβέρνηση το 2020; Εσείς.Στους έντεκα κύριους τομείς για να μπορέσει να ανακάμψει μία χώρα από την πανδημία το World Economic Forum βαθμολόγησε την Ελλάδα κάτω από τον μέσο όρο σε όλους εκτός από έναν, όπου πιάσαμε μόλις τον μέσο όρο.Στον τομέα «οι δημόσιοι θεσμοί έχουν σταθερές αρχές λειτουργίας και μακροπρόθεσμο όραμα;» ο μέσος όρος 60, 46,3% εσείς.Στον τομέα «φορολογική πολιτική» ο μέσος όρος 50, 42,6 εσείς.Στον τομέα «εκσυγχρονισμός της εκπαίδευσης» 56,3 ο μέσος όρος, 38,7 εσείς.Στον τομέα «επεξεργασία της εργατικής νομοθεσίας και της κοινωνικής προστασίας» μέσος όρος 61,4, εσείς 47,6.Στον τομέα «διεύρυνση της φροντίδας για τους ηλικιωμένους, τα παιδιά, τη βελτίωση της υποδομής του συστήματος υγείας» 47,8 ο μέσος όρος, στον πάτο της βαθμολογίας η Ελλάδα με 24,73.Στον τομέα «μακροπρόθεσμες επενδύσεις και ισχυροποίηση σταθερότητας» με μέσο όρο το 69,2, 68,3 εσείς.Στον τομέα «πολιτική ανταγωνισμού», για το οποίο κόπτεστε -και αυτά είναι στοιχεία των φίλων σας, των συνοδοιπόρων σας, των συντρόφων σας, όχι κανενός αριστερού, σοσιαλδημοκράτη, «πράσινου»- 62 ο μέσος όρος, 49 εσε

What is at stake is the independence of Ecuador, not of its central bank. This is why the oligarchy is attacking Andrés Arauz- video

It is with considerable amusement that I follow the international oligarchy’s anxiety to prevent Andrés Arauz from winning the presidential election. I say amusement because they have chosen to damage his standing by painting him as a threat to the independence of Ecuador’s central bank – of which Andres was the youngest governor.Let’s get one thing straight: No central bank can be independent. So-called independent central banks are independent only of their parliaments and the people and, thus, fully in the pockets of the financiers and the broader oligarchy.For a country that does not have its own currency, the Central Bank of Ecuador has the limited role of creating a little monetary space for a progressive government. Andrés did this magnificently as its youngest ever governor, under President Correa.What the oligarchy fear now is that he will do it again as President, in an effort to liberate the government from the clutches of the IMF and of the domestic oligarchy that brought in the IMF to control the government fully.So, let’s be clear: They are not concerned about the independence of the Central Bank of Ecuador. They are dead against an independent Ecuador – the Ecuador that Andres’ victory could bring about.