Marta Dacosta's Blog, page 10
November 16, 2017
Biblioteca das Neves
O domingo d�a 19 inaug�rase a biblioteca das Neves. Al� estarei representando � AELG.
Atesourando a palabra
O 11 de novembro lembramos a Paco Souto no Teatro Col�n da Coru�a.
Na s�a memoria escrib�n este poema que resume o que sinto.
Ao poeta de amar non ten laranxas
cada vez que cruzo aquel cami�o
volve a imaxe das laranxas
desbocadas coma un r�o
caendo en fervenza contra o chan
as laranxas rodando
galgando
dis
tan
cias
at� chegar ao r�o
at� arribar ao mar
talvez
laranxas extraviadas baixo das abeleiras
desembocando exhaustas entre as dunas
e as humildes laranxas que naceron no bordo do cami�o
as laranxas que a dona deixou ir
desprezando a s�a carne agre
ocupan a memoria e chaman
a lembranza do poeta
ent�n imaxino o home alto que foi
cos cabelos crechos e revoltos
termando do froito at� o trincar
agarrar contra a lingua a s�a carne
e deixar escorrer pola man e o pescozo
a auga que era zume, froita
terra para ser devorada
terra para chantarnos profundos e sentir
para sermos
� verdade que �s veces
o lume nos devora
mais a terra volve aleitarnos
no desexo de virarnos �rbores que a suxeiten
cinza ou po que a fagan f�rtil
esperanza
a esperanza
de que nas laranxas que caian este ano
ve�a unha gota da t�a voz, unha palabra
que enra�ce aqu�
neste lugar que nunca definimos e sempre reclamamos
aqu�
neste lugar en que gardamos
a memoria
as promesas
a esperanza
o amor
Na s�a memoria escrib�n este poema que resume o que sinto.
Ao poeta de amar non ten laranxas
cada vez que cruzo aquel cami�o
volve a imaxe das laranxas
desbocadas coma un r�o
caendo en fervenza contra o chan
as laranxas rodando
galgando
dis
tan
cias
at� chegar ao r�o
at� arribar ao mar
talvez
laranxas extraviadas baixo das abeleiras
desembocando exhaustas entre as dunas
e as humildes laranxas que naceron no bordo do cami�o
as laranxas que a dona deixou ir
desprezando a s�a carne agre
ocupan a memoria e chaman
a lembranza do poeta
ent�n imaxino o home alto que foi
cos cabelos crechos e revoltos
termando do froito at� o trincar
agarrar contra a lingua a s�a carne
e deixar escorrer pola man e o pescozo
a auga que era zume, froita
terra para ser devorada
terra para chantarnos profundos e sentir
para sermos
� verdade que �s veces
o lume nos devora
mais a terra volve aleitarnos
no desexo de virarnos �rbores que a suxeiten
cinza ou po que a fagan f�rtil
esperanza
a esperanza
de que nas laranxas que caian este ano
ve�a unha gota da t�a voz, unha palabra
que enra�ce aqu�
neste lugar que nunca definimos e sempre reclamamos
aqu�
neste lugar en que gardamos
a memoria
as promesas
a esperanza
o amor
November 14, 2017
Reparaci�n da memoria hist�rica
A Deputaci�n de Pontevedra celebrou unhas xornadas para a Reparaci�n da memoria hist�rica. Nelas, o d�a 8 de novembro celebrouse un recital en que participamos Elisabeth Oliveria, Xos� M� �lvarez C�ccamo, Lu�s Chapela, M�riam Ferrad�ns, Luc�a Novas e eu mesma, que reescrib�n un poema editado en 1995:
November 4, 2017
"Dic el vent i el vent respon"
A literatura ten ese poder sandador de lle po�er palabras ao que sentimos.
Cando lemos, escrito por outro ou outra, iso que sentimos, as feridas comezan a pechar. Ent�n, apropi�monos desas palabras e sentinos que temos unha raz�n nova, que non estamos soas.
As� foi cando hoxe tirei do andel o libro Andorra, postals i altres poemes de Miquel Mart� i Pol. Abr�n o poema "Dic el vent i el vent respon" e sent�n que eses versos escritos antes de 1984, ano da publicaci�n do libro, po��an as palabras certas a este tempo.
E atrevinme a traducilos. Somet�n o sentido literal � m�trica orixinal e isto foi o que consegu�n reproducir. Se rachei a fidelidade das palabras, desculp�deme, foi por ser fiel ao ritmo e � emoci�n.
O vento di e responde
e con el a fantas�a.
Non podo rachar o son
que xa estou no mediod�a.
Se, veloz, a ponte cruzo
caio � poza que quer�a
e xa dentro, a morri�a
di que nada me pertence.
O vento di e responde
e con el a fantas�a.
Coraxoso e sen escudo
planto cara � acometida.
Tanto a sa�de me danan
que a morte non � temida,
d�eme m�is a quietude
que non haxa achas acesas
que conxuren a secura
desta soidade esgrevia.
Coraxoso e sen escudo
planto cara � acometida.
Vou, ve�o, fago cami�o
sen da casa me mover.
Salto, bailo ao meu pracer
e outros enchen a zanxa da
desaz�n en que esmorecen
e orneando se lamentan
ao decatarse que as brasas
que os queiman non te�en fin.
Vou, ve�o, fago cami�o
sen da casa me mover.
Miguel Mart� i Pol, Andorra. Postals i altres poemes, 1984.
Cando lemos, escrito por outro ou outra, iso que sentimos, as feridas comezan a pechar. Ent�n, apropi�monos desas palabras e sentinos que temos unha raz�n nova, que non estamos soas.
As� foi cando hoxe tirei do andel o libro Andorra, postals i altres poemes de Miquel Mart� i Pol. Abr�n o poema "Dic el vent i el vent respon" e sent�n que eses versos escritos antes de 1984, ano da publicaci�n do libro, po��an as palabras certas a este tempo.
E atrevinme a traducilos. Somet�n o sentido literal � m�trica orixinal e isto foi o que consegu�n reproducir. Se rachei a fidelidade das palabras, desculp�deme, foi por ser fiel ao ritmo e � emoci�n.
O vento di e responde
e con el a fantas�a.
Non podo rachar o son
que xa estou no mediod�a.
Se, veloz, a ponte cruzo
caio � poza que quer�a
e xa dentro, a morri�a
di que nada me pertence.
O vento di e responde
e con el a fantas�a.
Coraxoso e sen escudo
planto cara � acometida.
Tanto a sa�de me danan
que a morte non � temida,
d�eme m�is a quietude
que non haxa achas acesas
que conxuren a secura
desta soidade esgrevia.
Coraxoso e sen escudo
planto cara � acometida.
Vou, ve�o, fago cami�o
sen da casa me mover.
Salto, bailo ao meu pracer
e outros enchen a zanxa da
desaz�n en que esmorecen
e orneando se lamentan
ao decatarse que as brasas
que os queiman non te�en fin.
Vou, ve�o, fago cami�o
sen da casa me mover.
Miguel Mart� i Pol, Andorra. Postals i altres poemes, 1984.
November 1, 2017
October 22, 2017
Recensi�n en Ferradura en tr�nsito
No blog Ferradura en tr�nsito, Xos� Manuel Eyr� fai unha recensi�n de Na Casa da avoa:
"Nun mundo dominado polo sexo masculino, Marta Dacosta no seu �ltimo poemario reivindica a voz das mulleres,...
Os seus versos dialogan con frecuencia co mundo ic�nico de autores deco�ecidos ou co�ecidos, como caso de Maurice MacGonigal, Ruth Matilda Anderson, Mar�a Calderelly, Millais, Henrietta Rae ou Lu�s Seoane, autoras e autores que reflectiron o mundo das mulleres e/ou foron rupturistas con respecto � arte da s�a �poca...
A avoa representa a loita xorda contra a invisibilidade, a foza de traballo e de tes�n,...
Despois de tantos anos de loita feminina, esta ten certo parecido co m�to de Pen�pole, tecer e destecer. E non o dicimos por todos os dereitos que a sociedade vai perdendo. Certamente, despois de tantos anos a muller vive m�is dignamente, aquela que loita pola dignidade de ser muller, mais por cada unha que loita hai dez que a�nda seguen vivindo no silencio, que aceptan sen discusi�n o rol que lles foi transmitido, por canto podemos dicir que destecen. Tecer e destecer, ese � o medo. De a� o valor e o poder da palabra libre, do verso ceibe de Marta Dacosta, da s�a reivindicaci�n. Porque sempre nos ser� necesario o exemplo, e o exemplo sempre ser� m�is valioso se � de algu�n pr�ximo, os mitos est� moi ben, mais o exemplo de quen cami�a contigo c�bado con c�bado � imprecind�bel, impag�bel."
Nunha entrada posterior do blog, Xos� M. Eyr� escolma tres poemas.
Moi agradecida.
"Nun mundo dominado polo sexo masculino, Marta Dacosta no seu �ltimo poemario reivindica a voz das mulleres,...
Os seus versos dialogan con frecuencia co mundo ic�nico de autores deco�ecidos ou co�ecidos, como caso de Maurice MacGonigal, Ruth Matilda Anderson, Mar�a Calderelly, Millais, Henrietta Rae ou Lu�s Seoane, autoras e autores que reflectiron o mundo das mulleres e/ou foron rupturistas con respecto � arte da s�a �poca...
A avoa representa a loita xorda contra a invisibilidade, a foza de traballo e de tes�n,...
Despois de tantos anos de loita feminina, esta ten certo parecido co m�to de Pen�pole, tecer e destecer. E non o dicimos por todos os dereitos que a sociedade vai perdendo. Certamente, despois de tantos anos a muller vive m�is dignamente, aquela que loita pola dignidade de ser muller, mais por cada unha que loita hai dez que a�nda seguen vivindo no silencio, que aceptan sen discusi�n o rol que lles foi transmitido, por canto podemos dicir que destecen. Tecer e destecer, ese � o medo. De a� o valor e o poder da palabra libre, do verso ceibe de Marta Dacosta, da s�a reivindicaci�n. Porque sempre nos ser� necesario o exemplo, e o exemplo sempre ser� m�is valioso se � de algu�n pr�ximo, os mitos est� moi ben, mais o exemplo de quen cami�a contigo c�bado con c�bado � imprecind�bel, impag�bel."
Nunha entrada posterior do blog, Xos� M. Eyr� escolma tres poemas.
Moi agradecida.
N�s tam�n navegar, congreso de poes�a 2017
O d�a 6 de outubro tiven o grand�simo pracer de moderar a mesa que abr�a o Congreso de poes�a organizado pola AELG, e que ti�a por nome o do propio congreso.
Falamos da nosa achega con voces autorizad�simas: Helena Villar, Yolanda Casta�o e Rosa Enr�quez.
A mesa e todo o congreso foron recollidos en diversos medios:
"A poes�a galega de hoxe � como � porque as autoras anovaron os temas, introduciron novos materiais e desmontaron a ideolox�a patriarcal", acordaron as relatoras encargadas de abrir o encontro a sexta feira, coordinadas pola poeta Marta Dacosta (Vigo, 1966)." Escribe Daniel Salgado en Sermos Galiza.
�A poes�a galega de hoxe � como � porque as mulleres tomaron o tem�n�. Con palabras coma estas comezou Marta Dacosta a primeira das mesas celebradas no congreso N�s tam�n navegar. 40 anos de poes�a galega, organizado pola AELG...
Marta Dacosta remarcou, pola s�a banda, que a �celebraci�n� das poetas dos 90 � que Mario Regueira alud�a �tivo un pouco de prexu�zo�, levando a encastelamentos como o da etiqueta �poes�a de muller�. Antes dos 90 estiveran outras, -sinalou-, coma Helena Villar ou Pilar Pallar�s, mais nos 90 � a primeira vez que se reco�ece a �moitas mulleres� que est�n a facer unha poes�a de calidade. Comentou, tam�n, que se cadra certas etiquetas coma �socialrealista� foran importadas da cr�tica espa�ola. Yolanda Casta�o matizou tam�n que a �celebraci�n� das poetas dos 90 foi relativa, xa que as recensi�ns de autoras segu�an a ser minor�a, a maior�a das mesmas eran negativas, e moitas respond�an a criterios "extraliterarios", coma xa na presentaci�n da mesa advertira Marta Dacosta." Palabras de Montse Dopico en Praza.
Arriba unha imaxe das catro feita por Alberto Pombo.
Falamos da nosa achega con voces autorizad�simas: Helena Villar, Yolanda Casta�o e Rosa Enr�quez.
A mesa e todo o congreso foron recollidos en diversos medios:
"A poes�a galega de hoxe � como � porque as autoras anovaron os temas, introduciron novos materiais e desmontaron a ideolox�a patriarcal", acordaron as relatoras encargadas de abrir o encontro a sexta feira, coordinadas pola poeta Marta Dacosta (Vigo, 1966)." Escribe Daniel Salgado en Sermos Galiza.
�A poes�a galega de hoxe � como � porque as mulleres tomaron o tem�n�. Con palabras coma estas comezou Marta Dacosta a primeira das mesas celebradas no congreso N�s tam�n navegar. 40 anos de poes�a galega, organizado pola AELG...
Marta Dacosta remarcou, pola s�a banda, que a �celebraci�n� das poetas dos 90 � que Mario Regueira alud�a �tivo un pouco de prexu�zo�, levando a encastelamentos como o da etiqueta �poes�a de muller�. Antes dos 90 estiveran outras, -sinalou-, coma Helena Villar ou Pilar Pallar�s, mais nos 90 � a primeira vez que se reco�ece a �moitas mulleres� que est�n a facer unha poes�a de calidade. Comentou, tam�n, que se cadra certas etiquetas coma �socialrealista� foran importadas da cr�tica espa�ola. Yolanda Casta�o matizou tam�n que a �celebraci�n� das poetas dos 90 foi relativa, xa que as recensi�ns de autoras segu�an a ser minor�a, a maior�a das mesmas eran negativas, e moitas respond�an a criterios "extraliterarios", coma xa na presentaci�n da mesa advertira Marta Dacosta." Palabras de Montse Dopico en Praza.
Arriba unha imaxe das catro feita por Alberto Pombo.
Encontro entre mulleres e palabras
A secretar�a da Muller da CIG de Vigo organiza en Pax�n, este 21 e 22 de outubro unhas xornadas que te�en por t�tulo Encontro entre mulleres e palabras.
No obradoiro que guiarei, e que titulei "des-tecer" proporeilles destecer como lectoras, para tecer novas visi�ns e novos textos literarios.
No obradoiro que guiarei, e que titulei "des-tecer" proporeilles destecer como lectoras, para tecer novas visi�ns e novos textos literarios.
September 8, 2017
Presentaci�n de
Este martes 12 de setembro, �s 19:00 horas, no Centro de Documentaci�n Feminista Centro de Documentaci�n e Recursos Feministas, na Biblioteca Juan Compa�el de Vigo, presentaremos "Na casa da avoa".
Se gustades, estou � vosa disposici�n.
Quedades convidadas e convidados.
Se gustades, estou � vosa disposici�n.
Quedades convidadas e convidados.
August 26, 2017
Seca
"Seca", agosto 2017. Lagoa de Xu�o. Praia de Baso�as. Porto do Son
Marta Dacosta's Blog
- Marta Dacosta's profile
- 2 followers
Marta Dacosta isn't a Goodreads Author
(yet),
but they
do have a blog,
so here are some recent posts imported from
their feed.
