Η Βίλκα Quotes

“Τέρμα τα "πρέπει να κοιτάξεις τον εαυτό σου, η ζωή συνεχίζεται". Τέρμα οι επισκέψεις και τα τηλέφωνα και οι προτροπές, οι προσκλήσεις και οι πιέσεις. Λες και νοιάζονται, όλοι τους -κανείς τους- για μένα. Λες και θέλουν να με δουν να "ξαναστέκομαι στα πόδια μου" για το καλό το δικό μου. Ο εγωισμός τους είναι που πληγώνεται, γιατί αυτοί συνεχίζουν να τραβάνε την ανηφόρα φορτωμένοι με πέτρες κι εγώ αφήνομαι να κατρακυλήσω. "Ποια είναι αυτή, που τολμά ό, τι εμείς φοβόμαστε; Ποια ειναι αυτή, που δεν τη νοιάζει;" Τους τη σπάω, δεν μπορεί κανείς να ξεφύγει από τη ζωή και τη φόρα της, έτσι νομίζουν.
Όμως εγώ ξέφυγα. Και κανείς δεν μπορεί να με σύρει πίσω.”
― Άννα Μακρή, Η Βίλκα

“Κοίταζα ακόμα τις γόπες στο πάτωμα, το άδειο μου πακέτο, ήθελα να καπνίσω. Σκέφτηκα ότι είχα πάρει κι άλλα πακέτα, αλλά ήταν στο αμάξι. Έπρεπε να βγω για να τα πάρω, κι ο γείτονας θα με έβλεπε από ψηλά, από το σαν πύργο σπίτι του, που είχα ανακατεμένα μαλλιά και τσαλακωμένα ρούχα και έκφραση, που τα μάγουλά μου ήταν βρόμικα από τα δάκρυα - δεν ξέρω γιατί ένιωθα έτσι, ότι τα δάκρυά μου ήταν βρόμικα, αλλά πάντα έτσι τα 'νιωθα από τότε που παράτησα τον Νικήτα. Και δεν ήθελα να με βλέπει κανείς. Στο κάτω κάτω. κανείς δεν θέλει να ξέρουν οι άλλοι πόσο ανθρώπινος, τελικά, είναι.”
― Άννα Μακρή, Η Βίλκα