The Eighth Life Quotes

“And if you don’t know who you are, then look at all the possible versions of you, find the most impossible one, and become that.”
― Nino Haratischwili, The Eighth Life

“She had learned that words are not always promises, that music cannot save you, that your own abilities do not always lead to their predestined objective, that love is sometimes just camouflage for something much worse; she had learned to tame her dreams, had learned to paint over her disappointments with a dash of lipstick;”
― Nino Haratischwili, The Eighth Life

“En ik vind het leven veel te kort en veel te mooi om het niet echt in de ogen te zien, het niet echt aan te gaan, het niet echt te leven.”
― Nino Haratischwili, Das achte Leben

“We decide what we want to remember and what we don’t. Time has nothing to do with it. Time doesn’t care.”
― Nino Haratischwili, The Eighth Life

“People were afraid of memories, of insights, knowing these might drag them into a bottomless pit, twist their own lives out of all recognition, and all of this could cause self-loathing to swell to immeasurable proportions. Besides, where was all this wretched truth-telling heading?”
― Nino Haratischwili, The Eighth Life

“Love was slow, creeping poison, loge was treacherous and insincere, love was a veil thrown over the misery of the world, love was sticky and indigestible, it was a mirror in which one could be what one was not, it was a spectre that spread hope where hope had long since dies, it was a hiding place where people thought they found refuge and ultimately found only themselves, it was a vague memory of another love, it was the possibility of a salvation that was ultimately equivalent to a coup de grace, it was a war without victors, it was a precious jewel amid broken fragments you cut yourself on: yes, Brilka, in those days that was love.”
― Nino Haratischvili, Das achte Leben

“Of course, we were too young for reality that night. Of course, dreams tasted better than the past and the future. Of course, hope was more attractive than the present. Of course, we were infatuated with each other and with revelling in our idea of love. Of course, we were the first and last lovers on the planet. Of course, the threat that hung in the air was a mere trifle compared to the turmoil we felt inside. Of course, that night we were wiser and more cunning than life itself.”
― Nino Haratischwili, The Eighth Life

“and you asked me where people keep their childhood, and I remember telling you that we keep it hidden, between our ribs, in little liver spots and moles, in the roots of our hair, above our heart, in our ears or our laugh.”
― Nino Haratischvili, Das achte Leben

“In Germany you cannot have a revolution because you would have to step on the lawns. VLADIMIR LENIN”
― Nino Haratischwili, The Eighth Life

“But you can’t do everything at once. Having everything is like having nothing,”
― Nino Haratischwili, The Eighth Life

“...ქართული კორუფცია, ქართული სიხარბე იმდენად შორს იყო წასული, რომ ამაზე თვალს ვერ დახუჭავდა. ვერ ამჩნევდა, როგორ მყუდროდ გრძნობდა თავს ქართული ელიტა - მათ შორის ინტელიგენციაც - თავის პატარა სამოთხეში ბოლშევიზმის ბატონობის ათწლეულების განმავლობაში. როგორ დაეუფლა თვალის ახვევის ხელოვნებას, როგორ მოერგო რუსების მიერ დაზარალებულის მდგომარეობას. რა იოლია ცხოვრება, როცა ყველაფერს ჩრდილოელ მჩაგვრელს აბრალებ. რუსეთში სწამდათ მთავრობის ძალაუფლების, სულ ამ ძალაუფლების შიშით ცხოვრობდნენ. საქართველოში კი მხოლოდ სიმულირებდნენ ამ შიშს; აქ იმას ენიჭებოდა პრინციპული მნიშვნელობა, რომ ძლიერნი ამა ქვეყნისა მატყუარები და მექრთამეები იყვნენ. ამიტომ თავიდანვე მათ გასაცურებლად, გასაბრიყვებლად ან მოსაქრთამად იყვნენ მომართულნი. არც სისტემის სჯეროდათ და არც რამე იდეოლოგია ჰქონდათ, გარდა საკუთარი ჰედონიზმისა. თავდაპირველი აღშფოთების შემდეგ მიხვდნენ, რომ ჩრდილოელი მეზობლის წყალობით არცთუ ცუდი პოზიცია ერგოთ. და ამის გამოუყენებლობა დიდი შეცდომა იქნებოდა. კულტურით დაინტერესებულ, შემოქმედებით, მუსიკალურ, მოქეიფე, თუნდაც ცოტა ანარქიულ, კი ბატონო, ოღონდ სულ ოდნავ, ლამაზ და მჭერმეტყველ, ზარმაც და ტემპერამენტიან ხალხს მშვენივრად შეეძლო ასეთ პირობებში ცხოვრება. რით იყო ეს ცუდი? ბოლოს და ბოლოს, ეს ის თვისებები იყო, რასაც ეროვნულ იდენტობას მიაწერდნენ და რითაც ფრიად ამაყობდნენ კიდეც. ან იქნებ, რუსული ოცნება შევისისხლხორცეთისე, რომ ჩვენად ვიგულეთ. მერე რა? რა იყო ამაში არასწორი? უარესადაც შეიძლებოდა წაგვსვლოდა საქმე. მთელი ის უზარმაზარი სახელმწიფო შურით უყურებდა ამ პაწაწინა, მზიურ სამოთხეს! რამდენი საბჭოთა რესპუბლიკა, რამდენი ავტონომიური ოლქი, რამდენი დაძმობილებული ხალხი გაგვიცვლიდა ადგილს, დაჩაგრულ, გადასახლებულ უმცირესობებზე რომ აღარაფერი ვთქვათ! რადგან, სანამ დიდი თანამემამულის, გენერალისიმუსის ლანდი გვფარავდა, ქართველებს ვერაფერს დაგვიშავებდნენ. იმას ვერავინ აუვლიდა გვერდს. ვერც რუსეთი და ვერც დანარჩენი მსოფლიო.
მართლა ძალიან ჭკვიანურად განსაჯა მამიკო რუსეთმა, ბრილკა, როცა თავის პატარა, თავნება, ცოტა არ იყოს, თავაშვებულ შვილიკო საქართველოს ყველა სისუსტე წააქეზა და სიძლიერედ შერაცხა, რადგან შვილმა შეიფერა, დაიჯერა , რომ მამას აჯობა ეშმაკობით, მის ძალაუფლებას დაუსხლტა, და ვერც კი შეამჩნია - ისე ცდილობდა, მამის სიყვარული და შექება დაემსახურებინა - როგორ იქცა ნამდვილ მეძავად.”
― Nino Haratischwili, Das achte Leben

“Zou je niet twee, drie, vier, zelfs talloze malen op de wereld moeten komen om aan je wensen te kunnen voldoen? Aan de mogelijkheden van deze wereld?”
― Nino Haratischwili, Das achte Leben

“Ze dacht aan Peter Vasiljev en aan de geesten van niet-geleefde dromen, die gedoemd zijn een mens te blijven achtervolgen. Ze zag zichzelf nog een laatste keer in het Théâtre du Châtelet over het toneel zwieren, gewild, geliefd, bejubeld, en sloot het glimlachend in haar hart, dat verloren andere leven, vol vrijheid, ongebreidelde hartstochten en provocaties, in de kring van uitverkorenen en voortreffelijken - ten slotte dwong ze zichzelf toch op te staan, omdat Kitty en Kostja alweer ruziemaakten en Christine hen niet tot de rede wist te brengen.”
― Nino Haratischwili, Das achte Leben

“I am duty bound to her. I am duty bound to her chaos. I have always been duty bound to seek my heaven in her chaos.”
― Nino Haratischwili, The Eighth Life

“Didn't one have to be born twice - three, four, countless times, even - in order to do justice to one's desires?”
― Nino Haratischwili, The Eighth Life

“Searching for yourself and at the same time refusing to become yourself, for fear that you wouldn't be able to shake off all the ghosts that pursue us.”
― Nino Haratischwili, The Eighth Life

“What an effort it cost to absent yourself from the world.”
― Nino Haratischwili, The Eighth Life

“Perhaps his discipline, his longing for power, was nothing more than a constant effort to annihilate this fear. The fear of mistakes, the fear that everything around him might one day turn out to be meaningless.”
― Nino Haratischwili, The Eighth Life

“Someone who needs a veil, an object, even one made of silk, between themselves and the world is afraid of life. They’re afraid to experience things, to really feel them. And I think life is far too short and far too wonderful not to really look at it, not to really grab it, not to really live it.”
― Nino Haratischwili, The Eighth Life

“ვიგრძენი, როგორ ჩაიხლართა ერთმანეთში ათწლეულები.
დავინახე, როგორ ჩამირბინა ქრისტინემ თავისი პირბადის გარეშე დავინახე, როგორ დამიქნია შორიდან ხელი კოსტიამ, ზვიგენაც კი დავინახე,
ამაყად წმენდდა თავის იარაღს და ომში წასასვლელად ემზადებოდა, ომში, რომელიც ვერავინ მოიგო, ვერასდროს, ვერსად. დავინახე პრაღაში ვენზელის მოედანზე მდგომი კიტი და მისი სიმღერა გავიგონე. დავინახე, როგორ ცეკვავდა ჩემი დიდი ბებია. დაცარიელებულ
ეზოში მდგომი მიროს გადაყვლეფილი მუხლები დავინახე. საკუთარი თავი დავინახე, მწვანე სახლთან დაღმართზე რომ ჩამოვრბოდი. ხალხის ნაკადში თეკლას აბაზანის ხალათმა გაიელვა და სოფიო ერისთავის ნაბიჯების ხმა გაისმა ჩემ უკან. აღრიალებული ხალხის შუაგულში კი,
ჩემგან ცოტა მოშორებით, რამაზი იდგა ნამდვილად, გიორგი ალანიაც იქ იყო სადღაც. ალბათ, იდაც და, რაღა თქმა უნდა, მარიამიც, ცხელი შოკოლადის სურნელი ვიგრძენი თითქოს, მაგრამ ამჯერად ვიცოდი, რომ
ვეღარ იქონიებდა თავის ვითომდა ასეთ სახიფათო ზემოქმედებას. იმიტომ რომ მე ვიპოვე ფორმულა მისი ჯადოს წინააღმდეგ: შენ გიპოვე, ბრილკა, და დარწმუნებული ვიყავი, რომ შენც იპოვიდი საკუთარ
ფორმულას, რომელიც ყველა წყევლას დააკარგვინებდა ძალას.
მომეჩვენა, რომ ანდრო ერისთავის გამოთლილ ანგელოზს შევავლე ხელი პალტოს ჯიბეში. მესმოდა, როგორ მისდევდა მიქა ერისთავი ხალხის ნაკადს. ჰო, დარწმუნებული ვიყავი, რომ დარიაც იქ იყო. იქვე, ჩემ შორიახლოს.”
― Nino Haratischwili, The Eighth Life

“Dante is walking through Purgatory. Criminals and violent men are burning in agony on a mighty bonfire; some are drowning in a sea of blood. In the distance, Dante sees a man who is only up to his knees in blood. He approaches, recognises Lavrenti Beria, and asks him: ‘Why is it so shallow where you are, Lavrenti?’ And Beria replies with a malicious grin: ‘I’m standing on the shoulders of Joseph Stalin, sir!”
― Nino Haratischwili, The Eighth Life

“Patriotism is slavery. TOLSTOY”
― Nino Haratischwili, The Eighth Life

“Creating the idea of an enemy for oneself releases a destructive power. Because it is not the enemy who creates mistrust, but mistrust that
creates the enemy. MERAB MAMARDASHVILI”
― Nino Haratischwili, The Eighth Life

“It was too long since each had discarded his own will, his own opinion, even his own feelings; now they sat like marionettes abandoned by their puppeteer.”
― Nino Haratischwili, The Eighth Life

“The post-war world fell into a frenzy. People wanted to celebrate life and clear away the rubble; they wanted to dance heathen dances of survival, they wanted to drink, they wanted to celebrate, they wanted to gorge themselves on all the things they had lacked in recent years. People wanted shallow operettas, they wanted risqué songs, they wanted nice, sentimental films with rural settings. They wanted to forget; they wanted to live as if there were no tomorrow — and no yesterday.”
― Nino Haratischwili, The Eighth Life

“That autumn, people started to clean up the mess in the world and enlarge the cemeteries in the cities.”
― Nino Haratischwili, The Eighth Life

“and before she burst into the kitchen she spent a few seconds practising her old, unbridled laugh, trying to remember what her voice had sounded like when she had been happy.”
― Nino Haratischwili, The Eighth Life

“Memories make the heart soft and transparent. You can’t shoot well with a transparent heart, Brilka: you miss your target, and soon become a target yourself.”
― Nino Haratischwili, The Eighth Life

“In August of that year, the Generalissimus issued order number 270, according to which any soldier who allowed himself to be taken as a prisoner of war was to be considered a traitor. Red Army soldiers had only two options: to let themselves be shot by the Germans, or be shot later by their own people.”
― Nino Haratischwili, The Eighth Life

“What Hitler didn’t know was that the terror and misery the Wehrmacht planned to bring with its invasion were already part of everyday life in the USSR. That the Soviet horror of recent years had prepared the people all too well for the horror Hitler planned to inflict on their country.”
― Nino Haratischwili, The Eighth Life