Embracing the Ordinary Quotes

“Employees hate meetings because they reveal that self-promotion, sycophancy, dissimulation and constantly talking nonsense in a loud confident voice are more impressive than merely being good at the job - and it is depressing to lack these skills but even more depressing to discover one's self using them.”
― Michael Foley, Embracing the Ordinary: Lessons From the Champions of Everyday Life

“After a lifetime of engaging in long, passionate discussions I have come to the conclusion that it is a waste of time trying to convince anyone of anything.”
― Michael Foley, Embracing the Ordinary: Lessons From the Champions of Everyday Life

“Day offers two equally necessary sacraments - the benediction of morning and the absolution of dusk. In the morning coffee blesses and in the evening wine absolves.”
― Michael Foley, Embracing the Ordinary: Lessons From the Champions of Everyday Life

“Snobbery management is as difficult and necessary as anger management.”
― Michael Foley, Embracing the Ordinary: Lessons From the Champions of Everyday Life

“Put any two people together and each will seek ways of feeling superior to the other. If a ship went down in the Pacific and a single sailor managed to swim to a desert island, would he be pleased to see, ten minutes later, another sailor emerging from the surf? Quite possibly - but only if the new arrival accepted that the first man was now a landed aristocrat while he himself was an illegal immigrant.”
― Michael Foley, Embracing the Ordinary: Lessons From the Champions of Everyday Life

“As royalty, celebrities and the rich have always known, a smile is the most subtle and satisfying way of shitting on the inferior.”
― Michael Foley, Embracing the Ordinary: Lessons From the Champions of Everyday Life

“Proust is famous for his rhapsodies on hawthorns but his book has only three of these, whereas there are thirteen scenes in brothels, one especially detailed episode running to more than forty pages. Few critics mention the brothels but they are more fun than the hawthorns.”
― Michael Foley, Embracing the Ordinary: Lessons From the Champions of Everyday Life

“Verlangen doet alles bloeien, bezit verwelkt.”
― Michael Foley, Lang leve het gewone. De lessen van het alledaagse leven.

“Het centrale proustiaanse besef bestond eruit dat niets in de psychologie van de mens eenvoudig is en dat er geen misleidender gedrag bestaan dan dat wat voor de hand liggend lijkt. Niet alleen draagt iedereen een masker, maar mensen hebben ook verschillende maskers, een hele garderobe vol, voor verschillende gelegenheden. Het leven is een gemaskerd bal waar alle deelnemers met een grote koffer vol maskers naartoe komen voor elke ontmoeting een ander exemplaar opzetten.
Mensen begrijpen wordt nog verder bemoeilijkt door het feit dat alle kennis over anderen relatief is en volledig afhangt van de waarnemer (wat dat betreft zat Proust op één lijn met de moderne fysica). Er kan geen onbevooroordeeld, goddelijk begrip zijn, want de waarnemer oefent altijd invloed uit op de geobserveerde. Een ander probleem is dat de geobserveerde een bewegend doelwit is: mensen veranderen voortdurend, maar op subtiele manieren die moeilijk waarneembaar en nog moeilijker te beschrijven zijn. Een van de lastigste opgaven voor een romanschrijver is om het karakter weer te geven als een proces, als een voortdurend op onvoorspelbare manieren veranderende entiteit die tegelijk, paradoxaal genoeg, in essentie hetzelfde blijft. [...]
Het sociale leven is dus een ingewikkeld rollenspel tussen wat mensen eigenlijk zijn, wat ze zelf denken te zijn, hoe graag door anderen gezien willen worden en wat anderen feitelijk zien. Het komt maar zelden voor dat deze percepties met elkaar overeenkomen. Mensen veranderen ook voortdurend, maar zijn zich daar overwegend niet van bewust omdat ze zodanig door het rollenspel in beslag worden genomen dat ze geen ruimte hebben om nog iets anders dan hun eigen optreden te zien - en dus zijn de mogelijkheden voor misverstanden en conflicten schier eindeloos.”
― Michael Foley, Lang leve het gewone. De lessen van het alledaagse leven.

“The perfect servant is the one who attends to all the master's whims - anyone can do that - but the one who anticipates the whims.”
― Michael Foley, Embracing the Ordinary: Lessons From the Champions of Everyday Life

“The drive to make everything lightweight is depriving us of the the deep reassurance of heft.”
― Michael Foley, Embracing the Ordinary: Lessons From the Champions of Everyday Life

“Snatch religion back from the clerics and literature from the critics.”
― Michael Foley, Embracing the Ordinary: Lessons From the Champions of Everyday Life

“Only a determined and resourceful scholar could establish manuscript precedence - but in the race to masturbate on a printed page Proust definitely came first.”
― Michael Foley, Embracing the Ordinary: Lessons From the Champions of Everyday Life

“In sex women are largely guided by their sensible bodies but men are driven crazy by their feverish minds. Men love to think and talk about sex; women enjoy it while it lasts, if they can, and have little interest in pre-match build-up or post-match analysis.”
― Michael Foley, Embracing the Ordinary: Lessons From the Champions of Everyday Life

“In particular, anyone who appears to be good is most likely a hypocrite. The genuinely good, a rare breed, never appear so. ‘Whenever in the course of my life I have come across, in convents for instance, truly saintly embodiments of practical charity, they have generally had the cheerful, practical, brusque and unemotioned air of a busy surgeon, the sort of face in which one can discern no commiseration, no tenderness at the sight of suffering humanity, no fear of hurting it, the impassive, unsympathetic, sublime face of true goodness.”
― Michael Foley, Embracing the Ordinary: Lessons From the Champions of Everyday Life

“But, like Proust, Joyce is more excited by the joy than the scene that occasioned it: ‘Her image had passed into his soul for ever and no word had broken the holy silence of his ecstasy. Her eyes had called to him and his soul had leaped at the call. To live, to err, to fall, to triumph, to recreate life out of life! A wild angel had appeared to him, the angel of mortal youth and beauty, an envoy from the fair courts of life, to throw open before him in an instant of ecstasy the gates of all the ways of error and glory. On and on and on and on!’ If there exists in literature a more sublime summons to life I would not like to read it or I might die of ecstasy myself.”
― Michael Foley, Embracing the Ordinary: Lessons From the Champions of Everyday Life

“teems of times and happy returns. The same anew’.”
― Michael Foley, Embracing the Ordinary: Lessons From the Champions of Everyday Life

“[...]
Deze vorm van lezen als kind heeft iets merkwaardigs: het is allesverslindend, maar zonder richtingsgevoel, het is willekeurig, lukraak, zonder onderscheid tussen genres of zelfs tussen fictie en non-fictie, en het voltrekt zich zonder enig kritisch vermogen.
Volwassenen lezen anders. McGahern: "Wij merken dat we boeken niet langer voor het verhaal lezen en dat alle verhalen in zekere zin ook hetzelfde verhaal zijn, en we gaan steeds meer op zoek naar boeken die als een soort spiegel werken. [...] ”
― Michael Foley, Embracing the Ordinary: Lessons From the Champions of Everyday Life

“Hoe vaker een herinnering uit het geheugen wordt opgediept, hoe onnauwkeuriger de herinnering wordt.”
― Michael Foley, Embracing the Ordinary: Lessons From the Champions of Everyday Life

“Proust laat ook zien dat er geen betere manier om anderen te misleiden bestaat dan eerst jezelf te misleiden: 'Men liegt het hele leven door, met name tegen geliefden, en bovenal tegen de vreemdeling wiens minachting ons de meeste pijn zou doen: zichzelf.”
― Michael Foley, Lang leve het gewone. De lessen van het alledaagse leven.