When Nietzsche Wept Quotes

“Ölüm varken ben yokum. Ben varken ölüm yok. O halde üzülecek ne var?”
― Irvin D. Yalom, When Nietzsche Wept

“Kutsal olan hakikat değil, kişinin kendi hakikati için çıktığı arayıştır!”
― Irvin D. Yalom, When Nietzsche Wept

“От време на време мъжът се нуждае от жена точно както и от домашно приготвена храна.”
― Irvin D. Yalom, When Nietzsche Wept

“Най-желаната жена е най-плашещата. И, разбира се, не заради това, което е, а заради това, което ние си въобразяваме за нея.”
― Irvin D. Yalom, When Nietzsche Wept

“Yılın en yalnız zamanını yaşıyor olmalısınız. Diğer hastaların çoğu bu aralar Noel dolayısıyla ailelerinin yanına gidiyorlar. Belki de odaları boş görmenizin sebebi budur.”
― Irvin D. Yalom, When Nietzsche Wept

“Sanki özgürmüşüz gibi yaşamak zorundayız. Yazgımızdan kaçamasak da onun karşısına dikilebilmeliyiz, alınyazımızı kendi irademizle yaşamalıyız. Yazgımızı sevmeliyiz”
― Irvin D. Yalom, When Nietzsche Wept

“Yaşam planınız sizin elinizde değilse, varlığınızı raslantıya bırakmışsınısız demektir.”
― Irvin D. Yalom, When Nietzsche Wept

“Ümitsizlik özfarkındalık uğruna ödenen bedeldir.”
― Irvin D. Yalom, When Nietzsche Wept

“Yaşamının mercek altına alınmasından gizliden gizliye zevk almayan bir hastayla henüz karşılaşmamıştı. Mercek ne kadar detaylı gösterirse hasta o kadar çok zevk alırdı. İncelenmekten alınan keyif o kadar büyük olurdu ki Breuer yaşlanma, sevdiklerini kaybetme ve dostlarından uzun yaşamanın asıl acı yanının sizi inceleyen gözlerin bulunmaması olduğuna inanırdı; hiç kimsenin dikkat etmediği bir yaşamdan duyulan dehşet ...”
― Irvin D. Yalom, When Nietzsche Wept

“Soru buydu. Onda aradığım neydi? Bende eksik olan neydi ? İyi bir yaşamım yok muydu? Yaşamımın giderek geri dönülmez bir biçimde daralan bir dehlize dönüşmekte olduğunu kime anlatabilirim? Çektiğim işkenceyi, uykusuz gecelerimi, intiharla flört etmemi kim anlayabilirdi?”
― Irvin D. Yalom, When Nietzsche Wept

“Aynayı bıraktı. Kırk iki yıl kalmıştı! Kırk iki yıl daha nasıl dayanacaktı? Kırk iki yıl daha yılların geçmesini bekleyecekti. Kırk iki yıl daha yaşlanan gözlerine bakacaktı. Zaman hapishanesinden kaçmanın bir yolu yok muydu? Ah, keşke tekrar en baştan başlayabilseydi! Ama nasıl? Nereden? Kiminle? Bertha ile olmazdı. O özgürdü istediği zaman onun hapishanesine girip çıkar ya da uçup gidebilirdi. Üstelik onunla asla “biz” olunamazdı; “bizim” yaşamımız, “bizim” yeni yaşamımız mümkün olamazdı.”
― Irvin D. Yalom , When Nietzsche Wept

“Tek ödevin kendin olmaktır. Güçlü ol: Yoksa, büyümek için hep başkalarını kullanmak zorunda kalırsın”
― Irvin D. Yalom, When Nietzsche Wept

“Ev kirasını ve kasaba borcunu nasıl ödeyeceğini düşündüğün zaman özgürlüğün konusunda pek fazla kaygı duymana fırsat kalmıyor.”
― Irvin D. Yalom, When Nietzsche Wept

“İnançlarınızı değiştirme cesaretinizin olması bundan iyidir. Josef, çok daha iyidir. Görev ve sadakat sahte görüntülerdir, arkasına saklanılan perdelerdir. Kendini özgür kılmak kutsal bir hayır demektir, ödeve bile.”
― Irvin D. Yalom, When Nietzsche Wept

“Bunun anlamı sırtımda babamı taşıma yükünü taşımadım hiç, onun yargılarının ağırlığı boğazıma çökmedi, benim yaşama hedefim onun tutkularını gerçekleştirmek biçimini almadı. Babamın ölümü bir nimet, bir özgürlük olarak da görülebilir. Onun geçici arzuları asla benim yasam haline dönüşmedi. Kimsenin daha önce geçmediği kendi yolumu kendim keşfetmek üzere tek başıma bırakıldım.”
― Irvin D. Yalom, When Nietzsche Wept

“Belki de konformizm kavramının Yahudileri çok kısıtlamış olmasındandır; kendilerinin dışındaki kaynaklardan gelen zulüm bir halkı öylesine kaynaştırır ki bir tek bireyi bile bunu kırıp çıkamaz.”
― Irvin D. Yalom, When Nietzsche Wept

“Kemikleri, eti, bağırsakları ve kan damarlarını kaplayan deri nasıl insan görünümünü katlanılabilir hale getiriyorsa, ruhun ajitasyonu ve ihtirası da kibirle kapatılmıştır; kibir ruhu kaplayan deridir.”
― Irvin D. Yalom, When Nietzsche Wept

“Yaşamının mercek altına alınmasından gizliden gizliye zevk almayan bir hastayla daha hiç karşılaşmamıştı. Mercek ne kadar büyük gösterirse hasta o kadar çok zevk alırdı. İncelenmekten alınan keyif o kadar büyük olurdu ki Breuer yaşlanma, sevdiklerini kaybetme ve dostlarından fazla yaşamadaki asıl acının sizi inceleyen gözlerin bulunmaması olduğuna inanırdı-hiç kimsenin dikkat etmediği bir yaşam dehşeti.”
― Irvin D. Yalom, When Nietzsche Wept

“Ricordate, mercoledì, la mia frase granitica: Divieni ciò che sei? Oggi ve ne dirò una seconda, altrettanto granitica: Tutto ciò che non mi uccide mi rafforza. E in tal modo non faccio che ripetere: Il mio male è una benedizione.”
― Irvin D. Yalom, When Nietzsche Wept

“You must be ready to burn yourself in your own flame: how could you become new, if you had not first become ashes?”
― Irvin D. Yalom, When Nietzsche Wept: A Novel Of Obsession

“Когда тебе приходится думать о том, как расплатиться с мясником, у тебя не хватает времени думать о свободе.”
― Irvin D. Yalom, When Nietzsche Wept

“Возможно, единственный способ спасти ваш брак — это расторгнуть его.”
― Irvin D. Yalom, When Nietzsche Wept

“But then there were other times -- times of enchantment, of being captured by women who were larger than life, their breasts swelling into powerful, magical globes -- when he was overcome by an extraordinary craving to merge with their bodies, to suckle at their nipples, to slip into their warmth and wetness. This state of mind could be overwhelming, could overturn an entire life -- and had, in his work with Bertha, almost cost him everything he held dear.”
― Irvin D. Yalom, When Nietzsche Wept

“...it wasn't Lou Salomé you wanted, but someone like her".

Nietzsche was silent. Breuer continued, "I shall never forget our walk in the Simmeringer Haide. That walk changed my life in so many ways. Of all that I learned that day, perhaps the most powerful insight was that I had not related to Bertha, but instead to all private meanings I had attached to her --meanings that had nothing at all to do with her. You made me realize that I never saw her as she really was -- that neither of us truly saw one another. Friedrich, isn't that true for you as well? Perhaps no one is at fault. Perhaps Lou Salomé has been used as much as you. Perhaps we're all fellow sufferers unable to see each other's truth.”
― Irvin D. Yalom, When Nietzsche Wept

“Quanta vita ho perso, si chiese, per il semplice motivo di non essere stato capace di guardare? O di avere guardato senza vedere?”
― Irvin D. Yalom, When Nietzsche Wept

“Bir yaratıcı olmaya ve ortaya yeni yaratıcılar meydana getirmeye hazır değilsen çocuk yapma.' İhtiyaç için çocuk dünyaya getirmek yanlış bir şey, yalnızlığını hafifletmek için çocuğu kullanmak yanlış, insanın kendisine benzer bir kopya çıkarmayı kendine amaç edinmesi yanlış.”
― Irvin D. Yalom, When Nietzsche Wept

“من چرایی در زندگی دارم بنابراین با هر چگونه ای خواهم ساخت.”
― Irvin D. Yalom, When Nietzsche Wept

“Belki de sevdiğiniz insanları düşünmektesiniz; ama daha derinlere inin... Sonunda, sevdiğinizin onlar olmadığını göreceksiniz. Siz, bu sevginin içinizde yarattığı duyguları seviyorsunuz. Siz arzuyu seviyorsunuz, arzu edilen şeyi değil...”
― Irvin D. Yalom, When Nietzsche Wept

“Soru buydu. Onda aradığım neydi? Bende eksik olan neydi ? İyi bir yaşamım yok muydu? Yaşamımın giderek geri dönülmez bir biçimde daralan bir dehlize dönüşmekte olduğunu kime anlatabilirim? Çektiğim işkenceyi, uykusuz gecelerimi, intiharla flört etmemi kim anlayabilirdi?”
― Irvin D. Yalom, When Nietzsche Wept

“打从孩提时代开始，我就相信生命是两个完全相等的虚空之间的火花，介于出生之前与死亡之后的黑暗当中。”
― Irvin D. Yalom, When Nietzsche Wept