Mohammad Reza > Recent Status Updates

اول به چشمان مالید که آن همه ولعِ همه طمطراق های جهان خاکی را داشته بود، سپس به پره های بینی، که حریص نسیم های ولرم و عطر های عاشقانه بود، سپس به دهان که برای دروغ بازشده، از سر غرور نالیده و از شهوت فریاد کشیده بود، سپس به دست ها که از تماس های نرم و شیرین لذت می‌برد و سرانجام به کف پاها که در گذشته با چه سرعتی به ارضای تمناهایش می‌شتافت و دیگر از رفتن مانده بود.

ذهنم نیاز به ورزش کردن داره و من اگر بتونم این کتاب امسال تموم کنم از هر لحاظ راضی خواهم بود

ممکن نبود شاهدی از این قوی‌تر بر جاذبه قبیله ای میهن پرستی پیداکرد

انتقال قدرت،
چگونگی به قدرت رسیدن لیبرال ها، شکست محافظه کاران و از دست دادن حق وتو

متنی به غایت خوشایند

ازدواج در زمان جنگ، بذر افشاندن در شوره‌زار است

در ستایش چخوف، نویسنده ای که نقاشی ها را می‌نویسد
اگر بخواهم با کمک تشبیهی، از شیوه قلم زدن و نوشتن او بگویم، می‌گویم نوشته هایش مانند رودی است که جلوی چشمان شما جریان دارد، روان است، همیشه تازه و پر از زندگی، زندگی سرد روسی. هیچ دروغی نیست هیچ تشبیهی و هیچ موعظه ای. تماما آن چیزی است که جلوی چشمان شما قرار دارد و به اندازه ای متاثر کننده که احتمالا برای بعضی داستان هایش بسیار گریه خواهید کرد.

نمیدونم، نمی‌فهمم این فصل واقعا احمقانه اس
بعد از این همه توضیحات و جزییات دقیق و بیان شیوا در مورد بقیه کشور های اروپایی، همین که به یکی از مهمترین کشور های اروپا یعنی آلمان میرسی باید در مورد تاریخ موسیقی کلاسیک که نه حتی، در مورد زندگی یک موسیقی دان آلمانی بنویسی آخه؟ اینم با این توجیه که تنها ویژگی قابل افتخار آلمانی ها (آلمان ستیزی کامل نویسنده؟؟) موسیقیشون بوده؟
چه افتضاحی
(فصل ۶ آلمان- حال و هوای نرونیسم)

بعضی داستان هاش فوق‌العاده‌ هستند.

من خوش قیافه نیستم، اما چه اهمیتی داره؟ اون به اندازه هردومون زیباست.

بر تپه های آرمیده در تابستان
خواب آلوده از لای لای جوی
از دور طبل پیوسته بانگ
بانگی چو در خواب های و هوی، به گوش می‌رسد
نزدیک و دور و نرم و بلندتر
برجاده های خاکی گذرکنان
دلبند دوستان و غذای گلوله ها
سربازها با گامهای استوار، به گور می‌روند
شیپورهای دور بانگ میزنند
نی با صدای زیر و رسا ضجه می‌کشد
زنجیروار، سرخ‌فام وشاد پیش می‌روند:
مادر مرا زانرو بزاد تا مردانه برپای ایستم

روند کتاب: یک داستان خوب بعد از سه تا چهار داستان ساده و بی‌آلایش، بعضی هم بینهایت غمگین

متن خوب ولی ترجمه بد!
مترجم بین لحن محاوره ای مورد نظر خودش و متن نسبتا سنگین کتاب نتونسته تعادل برقرار کنه و هرچند دقیقه یکبار حواس من خواننده رو پرت میکنه

- تا هنگامیکه کشوری از خودتان نداشته باشید، فرزندان حرامزاده بشریت خواهید بود.

- عدالت از آسمان نازل نمی‌شود بلکه آنرا باید تسخیر کرد.

- دیگر از سوابق و سنن تاریخ سازی که روزی مارا به مدافعان و پیکارگران راه عدالت برای همه مردم کره زمین مبدل کرده بود، چه می‌ماند؟ فریادی در سراسر جهان طنین خواهد افکند که فرانسه کو؟ فرانسه چه شد؟

- مرثیه ای که ضد امپرالیست ها می‌بایست بسرایند از قلم استاد نورتن جاری شد :من تنها می‌توانم به این نتیجه برسم که بیش از حد در مورد آمریکا آرمانگرا بودم و امید های دور و دراز ناروا در سر می‌پروراندم و تصویری زیاده زیبا از آینده این کشور ترسیم کرده بودم. هیچ ملتی در گذشته چنین فرصتی به‌دست نیاورده بود. امریکا امید دنیا بود. هرگز در اینده نیز هیچ ملتی دوباره چنین فرصتی برای برافراشتن پرچم مدنیت به‌دست نخواهد آورد.

، هنگامیکه ملکه با کشتی سلطنتی از ایرلند باز می‌گشت، از تلاطم دریا دچار ناراحتی شد. ناگهان کشتی در اثر موجی نیرومند تکان شدیدی خورد. ملکه پزشک مخصوص خودرا احضار کرد و بی‌انکه آگاه باشد کلماتی که می‌خواهد بر زبان بیاورد طنین کلام یکی از اسلاف دور دست خود اوست، به وی گفت: " سر جیمز، فورا به بالا بروید، سلام مرا به دریاسالار برسانید و بگویید این موضوع دیگر هرگز تکرار نشود."

اما موج ها از تلاطم باز نمی‌ایستادند.