Javad Yektaparast > Recent Status Updates

تا الان یچیزهایی فهمیدم ولی کاملا نمیفهمم فوکو چی میخواد بگه!

همین الان بخش پنجم تموم شد! در کل کلمات زیادی رو حین خوندن باید چک کنم ولی کلا دوست دارم رمان رو بخونم و خسته م نمیکنه که بی حوصله بشم! داستانش عادیه ولی روایت آستین جذابه!

فکر نمیکردم اینجور تموم بشه ولی در کل پایانی داره که بنظرم شایسته هست مدتی بهش فکر کرد! داخل نقد جمله ی خیلی خوبی خوندم: شخصیت رمان کسی است که پرواز میکند و در پایان میمیرد.

احساس میکنم کتاب یجورایی به دلم نشسته! شاید بخاطر اینکه پیش زمینه ذهنی ام اینه که کتاب خوبیه. خیلی دوست دارم ببینم ته کتاب بکجا میرسه!

تا اینجا داستان یکنواخت نیست ولی تعلیق آنچنان هم ندارد! احساس میکنم در لفافه داستان داره چیزی میگه ولی هنوز کامل متوجه نشدم چی میخواد بگه

تا اینجای داستان رو که خوندم هرازگاهی به موارد جالب میرسم ولی تا الان شیفته ی داستان نشدم، در هر صورت به پایان داستان خیلی امیدوارم. باید سریع تر بخونمش ببینم چی برای گفتن داره!

دو داستان پرتگاه و دوقلوها رو هم پشت سرهم خوندم، داستان های بدی نبودن ولی به جذبه ی سه داستان قبل نبودند! با تموم کردن این کتاب، حتما سراغ بقیه کارهای رانپو میرم.

واقعا رانپو نویسنده ای پر تبحر با زاویه دیدی جالب به موضوعاته، داستان "اتاق قرمز" علاوه بر مولفه ی اوریجینال بودن که داخل سه تا داستان قبلی دیدم، مولفه تعلیق هم در حد کمال داشت، واقعا پسندیدم.

داستان "دو زندگی پنهان" به اندازه داستان صندلی انسانی در ابتدا کشش نداشت ولی پایان بندی پر اوج و عالی داشت که داستان با همین اوج تمام میشه. داستان به داستان دارم بیشتر و بیشتر پی به هنر ادوگاوا رانپو میبرم.

داستان "صندلی انسانی" بسیار پسندیدم و منو چه در بیان، چه پایان بندی و کلا همه چیز به وجد وصف ناپذیری آورد.

این دو صفحه ای که از کتاب خوندم چندین ساعت وقت برد ولی چون خیلی مشتاق خوندن اولیسس هستم فعلا ادامه میدم ببینم ادامه کتاب چجوریه!

در ضمن ترجمه محمود گودرزی رو هم پسندیدم، ترجمه روان و کلمات استفاده شده سنجیده بود!

"کرم ابریشم" داستان به شدت غریب و تازه ای بود! حتی میتونم بگم که یجور حس ترس و نگرانی رو داخل من بوجود اورده و نمیدونم که باید با چه دیدی به مسایلی که مطرح کرده نگاه کنم و حتی چه نتیجه ای بگیرم!

داستان نوشداروی پس از مرگ تموم شد! واقعا پایان بندی خاصی داشت و شخصا احساس کردم که این داستان رو دوست دارم بخاطر برملاشدن ویژگی های ذهنی دکتر در اخر داستان! علاوه بر این پر واضحه که روند داستان نویسی اقای چخوف هم پیشرفت کرده و میتونه داستان های طولانی بنویسه!

داستان نوشداروی بعد از مرگ دو قسمت اولش رو خوندم و به صورت فزاینده ای جالب شده و حتی با توجه به عنوان داستان بطور قطع نمیتونم پایان بندی رو حدس بزنم، پس بنظرم داستان خوبیه!