Atiyeh > Recent Status Updates

آقای کریمزورت فوری ترشرویی او را با یک بوسه پاسخ داد

در کار با کودکانِ اجتنابی این مسئله باید درک شود که چطور فقدان تجربیات خوب همچون مانعی بر سر راه مسیرهای تحولی قرار میگیرند و چگونه تحول این مسیرها میتواند دوباره از سر گرفته شود.

برای دوری از حس بیگانگی باید روی رابطه ی "من-تو" تاکید شود نه "من-آن"

پدر و مادر خویشتن شدن یعنی همین: ماجرای بی وقفه ی بازسازی خویشتن

بعضی وقت ها دلم میخواهد که خودم را جمع کنم و بگذارم بغلم کنند و سر تا پایم را ببوسند. دلم برای بچه بودن که از هیچ چیزی خبر نداشتم تنگ شده.

"خب، من نمیدونم چیزهای دخترونه یا پسرونه چین. تو هر جوری که دوست داری باش. ما تو رو هر جوری که هستی، دوست داریم. ربطی به این نداره که دوست داری پیراهن بپوشی یا نه."

فکر کنین ببینید چطور میتونید اصلیتتون رو و آدمهایی رو نشون بدین که براتون مهم هستن.

خاک تو سرِ پدر و مادرِ سرزنشگر و بی مهر و محبت چاد
همینه که بچه تون قلدرِ مدرسه میشه دیگه

چقدر خوب که نویسنده بیشتر راجع به این دوتا ننوشت.

"نه باید بازی کنی. ما هیچ بهانه ای را قبول نمیکنیم. اینکار هیچ ترسی ندارد. اصلاً هیچی نیست. کلاً باید پنج شش تا جمله کوتاه بگویی و اینکه کسی صدایت را بشنود یا نه، مهم نیست. حتی میتوانی مثل یک موش مرده همانطور که همیشه دوست داری بایستی. ولی باید حضور داشته باشی."

باز اینا رفتارهای زشتشون رو با فانی شروع کردن🤢😡 اَه اَه ... 🤬

فانی فهمید که هم صحبتی در کار نخواهد بود و با تواضع ذاتی که در وجودش بود به سرعت احساس کرد که اصلاً او نباید انتظار چنین دعوتی را داشته باشد.

تواضع ذاتیییی کیلو چنده؟؟؟؟🤬 😡 😠 از بس که باهاش رفتار از بالا به پایین داشتن، فانی خودشو لایقِ یه هم صحبت ساده هم نمیدونه ... واقعاً که😠 😡 🤬

چقدررررررر رو اعصابه که به فانی پرایس (کاراکتر دخترِ فقیر) میگن
دختر خوبی باش
خوشحال باش از اینکه با یه همچین خانواده ای (سِر توماس) داری زندگی میکنی
به تصمیم هایی که برات میگیریم اعتراض نداشته باش و قبولشون کن

و بیچاره سکوتِ دختر به کینه ای نبودنش و قدرشناسی تعبیر میشه
🤢😡😤😠🤬

از همین اول مشخصه که خیلی حرف برای گفتن داره.

اگه حدسم درست باشه که این دو تا قراره چه جوری بمیرن، پایان این داستان خیلی تراژیکه.

جالبه برام داستان کشش داره، با اینکه انتهاش از روی اسمِ کتاب معلومه