Pooriya

“بیا تا قدر یک دیگر بدانیم
که تا ناگه ز یک دیگر نمانیم

چو مؤمن آینه مؤمن یقین شد
چرا با آینه ما روگرانیم

کریمان جان فدای دوست کردند
سگی بگذار ما هم مردمانیم

فسون قل اعوذ و قل هو الله
چرا در عشق همدیگر نخوانیم

غرض‌ها تیره دارد دوستی را
غرض‌ها را چرا از دل نرانیم

گهی خوشدل شوی از من که میرم
چرا مرده پرست و خصم جانیم

چو بعد از مرگ خواهی آشتی کرد
همه عمر از غمت در امتحانیم

کنون پندار مردم آشتی کن
که در تسلیم ما چون مردگانیم

چو بر گورم بخواهی بوسه دادن
رخم را بوسه ده کاکنون همانیم

خمش کن مرده وار ای دل ازیرا
به هستی متهم ما زین زبانیم”
― Rumi, دیوان كلیات شمس تبریزی

“پایان در آغاز است، با این وجود ادامه می‌دهی.‏”
― Samuel Beckett

“هر جامعه رژیمِ حقایق‌اش را دارد. هر جامعه، سیاستِ کلی حقیقت‌اش را دارد یعنی انواعی از گفتار را می‌پذیرد و به عنوانِ حقیقت به جریان می‌اندازد.‏
نیز در همین جوامع مکانیسم و نهادهایی هستند که باعث می‌شود گفتارهای درست یا نادرست از هم تشخیص داده شوند.‏
راه‌هایی به کار گرفته می‌شود تا این و آن را مجازات کنند تکنیک‌ها و روش‌هایی برای به دست آوردنِ حقیقت، ارزشمند قلمداد می‌شوند و همین‌طور جایگاه کسانی که وظیفه دارند بگویند چه چیزی به عنوانِ حقیقت کارآیند است.‏”
― Michel Foucault

“تصور نکنید برای مبارزبودن باید محزون بود، حتی اگر چیزی که با آن مبارزه می‌کنید، نفرت‌انگیز باشد.‏”
― Michel Foucault