“هیچ‌وقت به قصه‌های دیو و پری اعتماد نکنید. هر قصه‌ای‌که با جمله «و از آن به بعد، تا آخر عمر با خوش‌بختی زندگی کردند» تمام بشود، چرند است. هیچ پایان خوشی وجود ندارد. آخر هیچ قصه‌ای، نقطه نیست. زندگی ادامه دارد. همیشه در گوشه و کنار زندگی، چیز جدیدی پیدا می‌شود. شما می‌توانید از موانع بزرگ بگذرید، با خطرهای بزرگ روبه‌رو بشوید، از قدرت‌های جادویی استفاده کنید و زنده بمانید تا قصه‌تان را تعریف کنید - اما این پایان قصه نیست. زندگی شما را به جلو هل می‌دهد، شما را این‌طرف و آن‌طرف می‌چرخاند، خرد و خمیرتان می‌کند، ماجراهای غم‌انگیز یا وحشتناکی را توی بغل‌تان می‌اندازد و هیچ‌وقت دست از سرتان برنمی‌دارد تا به پایانی حقیقی برسید - به مرگ. تا زمانی که نفس می‌کشید، قصه‌تان ادامه دارد.

Never trust fairy tales. Any story that ends with “They all lived happily ever after” is a crock. There are no happy endings. No endings, full stop. Life goes on. There’s always something new around the corner. You can overcome major obstacles, face great danger, look evil in the eye and live to tell the tale — but that’s not the end. Life sweeps you forward, swings you round, bruises and batters you, drops some new drama or tragedy in your lap, never lets go until you get to the one true end — death. As long as you’re breathing, your story’s still going.”