Θοδωρής Γεωργακόπουλος's Blog, page 68
January 29, 2013
Λινξ 78: Πράγματα Για Διάβασμα
1. O Μπαράκ Ομπάμα είναι δυσαρεστημένος
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ έδωσε μια συνέντευξη στο New Republic, ένα ιστορικό αμερικάνικο περιοδικό, το οποίο πρόσφατα αγόρασε ένας εκ των συνιδρυτών του Facebook, ο Κρις Χιούζ. Ο οποίος είναι 29 χρονών. Και συνυπογράφει τη συνέντευξη.
…as Obama walked with us along the colonnade to the Oval Office, he initially seemed a bit drained. But he perked up as he asked us in granular detail about the health of the media business. He bemoaned his own difficulty accessing newspapers and magazines on his ultra-secure presidential iPad, which doesn’t allow him to enter required subscriber information.
2. Η ιστορία των πρώτων αστυνομικών που μπήκαν στο σχολείο του Κονέκτικατ μετά το μακελειό
They found the two women first, their bodies lying on the lobby floor. Now they knew it was real. But nothing, no amount of training, could prepare them for what they found next, inside those two classrooms. “One look, and your life was absolutely changed,” said Michael McGowan, one of the first police officers to arrive at Sandy Hook Elementary School on Dec. 14
3. H άλλη (σοβαρή) άποψη για το θέμα της οπλοκατοχής στις ΗΠΑ
Πρόκειται για ένα θέμα που Ευρωπαίοι δεν μπορούν να καταλάβουν και γι’ αυτό εμάς μας φαίνεται προφανές και αυτονόητο. Αλλά για τους Αμερικανούς δεν είναι. Εδώ ο -δεξιός- θεατρικός συγγραφέας και σεναριογράφος Ντέιβιντ Μάμετ επιχειρηματολογεί κατά κάθε νομοθετικού περιορισμού της οπλοκατοχής.
Walk down Madison Avenue in New York. Many posh stores have, on view, or behind a two-way mirror, an armed guard. Walk into most any pawnshop, jewelry story, currency exchange, gold store in the country, and there will be an armed guard nearby. Why? As currency, jewelry, gold are precious. Who complains about the presence of these armed guards? And is this wealth more precious than our children? Apparently it is: for the Left adduces arguments against armed presence in the school but not in the wristwatch stores.
4. Έχει (οικονομικό) νόημα να ψάχνουμε ορυκτά σε αστεροειδείς;
Υπάρχουν ήδη δύο εταιρείες που ετοιμάζονται να κάνουν αυτή τη δουλειά. Αλλά έχει νόημα; Τι λένε τα νούμερα;
5. Τα γκουλάγκ της Βόρειας Κορέας στο Google Maps
Η Google ανανέωσε τους χάρτες της προσθέτοντας πολλές νέες λεπτομέρειες για το τι υπάρχει στη Βόρεια Κορέα -η οποία μέχρι τώρα ήταν μια άδεια ασπρίλα. Τις τελευταίες μέρες σου έχω δείξει αναφορές για τη ζωή στη μυστήρια χώρα, ανάμεσα στις οποίες και οι γνώμες του Έρικ Σμιντ και της κόρης του, που πριν από λίγες εβδομάδες είχαν ταξιδέψει εκεί; Τυχαίο;
Οι χάρτες περιέχουν και τις τοποθεσίες μερικών από τα γκούλαγκ του καθεστώτος, πράγμα ως τώρα αδιανόητο.
Αναγνώστες έσπευσαν να γράψουν κριτικές για τις τελευταίες προσθήκες στους χάρτες.
January 28, 2013
Τα Πουλιά
Για λίγη ξεκούραση του βλέμματος.
Τι Συμβαίνει Στη Βόρεια Κορέα
Τις προάλλες διαβάσαμε τι είδε η φαμίλια Σμιντ στην ξενάγηση που της έγινε στο μυστήριο κράτος της Βόρειας Κορέας. Σήμερα ανακάλυψα ακόμα δύο ενδιαφέρουσες αναφορές. Η μία, ομολογουμένως απίστευτη, αναφέρεται σε έναν μυστικό λιμό που άφησε πίσω του χιλιάδες θύματα και στα πολύ σοβαρά προβλήματα διατροφής που αντιμετωπίζει ο πληθυσμός. Η πιο εξωφρενική πληροφορία που αναπαράγεται σήμερα από Βρετανικά Μέσα (και τους Times): Γονείς έτρωγαν τα παιδιά τους για να μην πεθάνουν απ’ την πείνα.
Aid agencies are alarmed by refugees’ reports that children have been killed and corpses cut up by people desperate for food. Requests by the United Nations World Food Programme (WFP) to be allowed access to “farmers’ markets”, where human meat is said to be traded, have been turned down by Pyongyang, citing “security reasons”.
Μια άλλη, λιγότερο απίστευτη αναφορά (επίσης από Βρετανική πηγή) αναπαράγει ιστορίες κάπως πιο προνομιούχων Βορειοκορεατών, οι οποίοι μπορεί να μην πεινάνε (πολύ) αλλά περιγράφουν μια ζωή που στα δικά μας μάτια μοιάζει εντελώς άδεια και αλλόκοτη.
The economic problems of North Korea affected my contacts profoundly. Although they all had access to showers, none could remember when they had last had one with hot water. Taking a cold shower in the Pyongyang winter, when temperatures can fall to -20C, is not fun. Obtaining medicines – always in short supply – was a particular concern.
Prince, Προφήτης Της Τεχνολογίας
“The internet’s completely over. I don’t see why I should give my new music to iTunes or anyone else. They won’t pay me an advance for it and then they get angry when they can’t get it. The internet’s like MTV. At one time MTV was hip and suddenly it became outdated. Anyway, all these computers and digital gadgets are no good. They just fill your head with numbers and that can’t be good for you.”
Ο θρυλικός μουσικοσυνθέτης έκανε την παραπάνω δήλωση πριν από δυόμισι χρόνια. Ήταν 52 χρονών τότε. Αλλά αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία.
January 25, 2013
Φωτιά Στους Πάγους
Τις προάλλες μια αποθήκη πήρε φωτιά στο Σικάγο, κάτι που δεν θα ήταν τόσο περίεργο αν το Σικάγο δεν ήταν βουλιαγμένο στο χιόνι και την παγωνιά. Οπότε η αποθήκη που κάηκε ήταν εγκυστωμένη στον πάγο. Και οι πυροσβέστες προσπάθησαν μέσα από τους πάγους να πολεμήσουν τη φωτιά ρίχνοντας νερό. Δες μερικές απίθανες φωτογραφίες εδώ.
< ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ
ΕΠΟΜΕΝΗ >
<
>
Λινξ 77: Πράγματα Για Διάβασμα
1. Πώς το Google ανακάλυψε το design
Σ’ αυτό το αφιέρωμα βλέπουμε τι συνέβη και τους τελευταίους μήνες τα προϊόντα της Google που χρησιμοποιούμε κάθε μέρα έγιναν κάτι παραπάνω από χρηστικά και γρήγορα: Έγιναν όμορφα.
2. Αν ο Τζέρι Σάινφελντ ανακοίνωνε τα οικονομικά αποτελέσματα της Apple
Hey what’s the deal with everyone and these accessories? Enough with the adding on, already, it’s like admitting that we sold an incomplete product. Take the 55 million iPhone cases we sold this year. If you had told me back in the 80s that we’d be sitting around a table in Cupertino talking about the billion dollars we made just selling cases for cell phones, I’d probably be like, “Cell phone? Isn’t that when prisoners empty their toilets and whisper to each other through the plumbing? We’re going to make a case for that? And why the hell am I in Cupertino?”
3. Πως ο τουρισμός και η τεχνολογία έχουν αλλάξει τη μορφή του κόσμου
Μια ενδιαφέρουσα προσέγγιση: Τα τελευταία 40 χρόνια ο κόσμος ταξιδεύει πολύ περισσότερο και πολύ πιο εύκολα -κι αυτό έχει βοηθήσει ακόμα και τα πιο απομακρυσμένα σημεία του κόσμου να έχουν αλλάξει, και τελικά να μοιάζουν όλο και περισσότερο από τα μέρη από όπου ήρθες.
With almost no exaggeration I can arrive in the most remote place on earth in 3 days, with no advance planning, and not much money. Within less than 24 hours from my bedroom I can be at 95% of the locations of the world, squatting in someone’s hut.
4. Πώς οι γάτες κατέκτησαν το ίντερνετ
Ένα αποκαλυπτικό ρεπορτάζ.
In other words, your cat will like you best if you pretend that you don’t desperately want to play with it all the time. What the current group of researchers seemed to suggest was equally fascinating: The more neurotic the cat owner—the more desperate for fuzzy comfort and nuzzly security and unconditional affection—the briefer the interactions that damn cat would allow.
5. Ποια είναι τα πρώτα σε πωλήσεις άλμπουμ όλων των εποχών;
Ξεκινώντας από τη φήμη ότι το “Thriller” του Μάικλ Τζάκσον έχει πουλήσει περισσότερα από 100.000.000 δίσκους, το New Yorker φιλοξενεί τις εκτιμήσεις ενός ειδικού για τις πραγματικές πωλήσεις των δημοφιλέστερων δίσκων στην ιστορία. Θυμίζω εδώ ότι “δίσκος” είναι ένα πλαστικό αντικείμενο από πλαστικό ή βινύλιο που περιέχει πεπερασμένο αριθμό τραγουδιών (περίπου 10-15) στη μία ή και στις δύο πλευρές, όταν τοποθετηθεί σε κάποιες ειδικές συσκευές που υπήρχαν κάποτε γι’ αυτό το σκοπό και λέγονταν “πικ απ” ή “CD-player”. Οι 30 δίσκοι που έχουν πουλήσει τα περισσότερα, λοιπόν, είναι:
1. Michael Jackson, “Thriller”: 66,200,000
2. Soundtrack, “Grease”: 44,700,000
3. Pink Floyd, “The Dark Side of the Moon”: 44,200,000
4. Whitney Houston et al., “The Bodyguard”: 38,600,000
5. The Bee Gees at al., “Saturday Night Fever”: 37,200,000
6. The Eagles, “Their Greatest Hits 1971-1975”: 36,900,000
7. Bob Marley, “Legend”: 36,800,000
8. Led Zeppelin, “IV”: 35,700,000
9. AC/DC, “Back in Black”: 35,700,000
10. Shania Twain, “Come on Over”: 35,400,000
11. Michael Jackson, “Bad”: 34,700,000
12. Soundtrack, “Dirty Dancing”: 33,300,000
13. Dire Straits, “Brothers in Arms”: 33,200,000
14. Alanis Morissette, “Jagged Little Pill”: 33,200,000
15. Fleetwood Mac, “Rumours”: 33,000,000
16. The Beatles, “1”: 32,400,000
17. Pink Floyd, “The Wall”: 31,900,000
18. ABBA, “Gold”: 31,400,000
19. Guns N’ Roses, “Appetite for Destruction”: 30,800,000
20. Simon & Garfunkel, “Greatest Hits”: 30,700,000
21. Queen, “Greatest Hits”: 30,600,000
22. Celine Dion, “Let’s Talk About Love”: 30,300,000
23. Michael Jackson, “Dangerous”: 30,200,000
24. Celine Dion, “Falling into You”: 30,200,000
25. The Eagles, “Hotel California”: 30,000,000
26. Bruce Springsteen, “Born in the U.S.A.”: 29,100,000
27. Metallica, “Metallica”: 28,900,000
28. Meat Loaf, “Bat Out of Hell”: 28,700,000
29. Soundtrack, “Titanic”: 28,500,000
30. The Beatles, “Abbey Road”: 28,300,000
Τι Ώρα Είναι Στους Πόλους;
Είναι, αν το καλοσκεφτείς, ένα ερώτημα. Ο πλανήτης ως γνωστόν είναι χωρισμένος σε (παράδοξα άνισες) φέτες που ορίζουν τη διαφορά της ώρας από μέρος σε μέρος, ώστε παντού το μεσημέρι να πέφτει μέρα και τα μεσάνυχτα νύχτα, σε γενικές γραμμές. Αλλά ο πλανήτης δεν είναι επίπεδος, και όπως καταλαβαίνεις όσο πλησιάζουμε προς τους πόλους οι φέτες μοιραία μικραίνουν. Οπότε τι γίνεται κοντά στους πόλους; Τα εξής:
Στον βόρειο τίποτα. Ο βόρειος πόλος πέφτει στην (παγωμένη) θάλασσα, και δεν συχνάζουν άνθρωποι εκεί, οπότε δεν υπάρχει και πολλή ανάγκη να ισχύει κάποια συγκεκριμένη ώρα. Στο νότιο πόλο, όμως, που πέφτει καταμεσής της Ανταρκτικής, συμβαίνει το εξής:
Ένα μπάχαλο δηλαδή. Δεδομένου ότι εκεί κάτω (και, αντίστοιχα, και από πάνω) η διάρκεια της ημέρας και της νύχτας ξεχειλώνουν από μηδέν μέχρι 24 ώρες κατά τη διάρκεια της χρονιάς, δεν έχει και πολύ νόημα η διατήρηση των ζωνών, καθώς εκεί αναπόφευκτα κάποια στιγμή το μεσημέρι θα πέσει νύχτα και τα μεσάνυχτα μέρα. Παρ’ όλα αυτά επειδή διάφορες χώρες διεκδικούν διάφορα μέρη της ηπείρου, κουβαλάνε μαζί και τις ώρες των χωρών τους, με αποτέλεσμα τη χρονική σαλάτα που βλέπεις. Κάποια σημεία της παγωμένης ηπείρου μπορεί να απέχουν 100 μέτρα, και να έχουν δέκα ώρες διαφορά.
Περισσότερες πληροφορίες εδώ.
January 24, 2013
Γι’ Αυτό Το Βίντεο Κλιπ Θα Χρησιμοποιήσουμε Μόνο Λίγο Χαρτόνι
Να, ούτε ηθοποιοί ούτε σκηνικά ούτε τίποτα. Λίγο χαρτοκοπτική χρειάζεται μόνο. Και ταλέντο. Και ατέλειωτες ώρες. Τίποτα άλλο.
Θυμήσου: Τα βίντεο κλιπ των OK Go!
January 23, 2013
Πόσο Προνομιούχοι Είναι Οι Εργαζόμενοι Στο Μετρό;
Καθώς οι ελάχιστοι εναπομείναντες εργαζόμενοι αυτής της πόλης ταλαιπωρούνται λίγο ακόμα (αναζητώντας ένας-ένας κι όλοι μαζί τα όριά τους) από τη συνεχιζόμενη, αέναη απεργία των εργαζομένων στο Μετρό, που δεν θέλουν να μπουν στο ενιαίο μισθολόγιο μαζί με τους υπόλοιπους δημόσιους υπαλλήλους, ας αναρωτηθούμε:
Τι τρέχει με τους υπαλλήλους του Μετρό;
Κυκλοφορούν διάφορα εξωφρενικά νούμερα για τις πλουσιοπάροχες αποδοχές τους και τις αξιοζήλευτες συνθήκες εργασίας τους αυτές τις ημέρες και η απορία είναι εύλογη. Γιατί είναι αυτοί τόσο ευνοημένοι; Η δουλειά που κάνουν δεν είναι τόσο δύσκολη ή επικίνδυνη. Δεν είναι ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας, ας πούμε. Επίσης δεν είναι τιτάνιου μεγέθους βύσματα διορισμένα δίπλα στους βουλευτές, όπως οι υπάλληλοι της Βουλής. Οπότε γιατί χαίρουν τέτοιων προνομίων;
Σκέφτηκα να κάνω το εξής: Να ψάξω να δω τι ισχύει με τους εργαζόμενους στο μετρό μιας άλλης χώρας, για να καταλάβω αν το φαινόμενο που παρατηρούμε είναι αμιγώς Ελληνικό (πράγμα που οι περισσότεροι φανταζόμαστε) ή αν συμβαίνει κάτι άλλο. Λίγο βιαστικά και κάπως τσαπατσούλικα, λοιπόν, έψαξα στοιχεία για τον τρόπο λειτουργίας του τέταρτου μεγαλύτερου μετρό στον κόσμο, ενός υπεραιωνόβιου οργανισμού που εξυπηρετεί εκατομμύρια επιβάτες καθημερινά: Του Μετρό του Λονδίνου.
Τα κάπως πρόχειρα αποτελέσματα δεν είναι μια πλήρης ανάλυση του τρόπου λειτουργίας των δύο οργανισμών και, όπως θα δεις, σε κάποιες περιπτώσεις δεν προσφέρονται για απευθείας συγκρίσεις. Αλλά κάποια χρήσιμα συμπεράσματα οπωσδήποτε βγαίνουν. Και είναι, ομολογουμένως, κάπως αναπάντεχα:
Στο μετρό του Λονδίνου δουλεύουν, λοιπόν, 15 χιλιάδες άνθρωποι. Το δίκτυο είναι ένα από τα μεγαλύτερα (και παλαιότερα) στη Γη, κι έχει μήκος 402 χιλιόμετρα. Εξυπηρετεί 270 σταθμούς, και το χρησιμοποιούν 3,2 εκατομμύρια άνθρωποι κάθε μέρα. Τα αντίστοιχα νούμερα για το Αθηναϊκό Μετρό, βεβαίως, είναι αρκετά μικρότερα. Στην Αττικό Μετρό σύμφωνα με τα δημοσιεύματα δουλεύουν 1300 άνθρωποι, το δίκτυο έχει μήκος 52 χιλιόμετρα (μαζί με το κομμάτι από τη Νερατζιώτισσα μέχρι το αεροδρόμιο, όπου οι συρμοί κινούνται στις ράγες του Προαστιακού), εξυπηρετεί 30 σταθμούς (περνούν και από τέσσερις του Προαστιακού) και το χρησιμοποιούν 700.000 άνθρωποι κάθε μέρα.
Έχεις, λοιπόν, ένα μετρό μεγάλο, κι ένα μετρό μικρότερο. Μα κοίτα: Αν τα συγκρίνεις αναλογικά, κάτι ενδιαφέρον προκύπτει:
Σε κάθε χιλιόμετρο δικτύου στο Λονδίνο αναλογούν 37 υπάλληλοι. Σε κάθε χιλιόμετρο του Αθηναϊκού μετρό αντιστοιχούν 25.
Σε κάθε σταθμό του Λονδρέζικου μετρό αντιστοιχούν 56 υπάλληλοι. Σε κάθε δικό μας σταθμό, 43.
Σε κάθε Λονδρέζο υπάλληλο “αντιστοιχούν” 215 επιβάτες την ημέρα. Σε κάθε Αθηναίο, 539.
Βλέπουμε λοιπόν ότι το αθηναϊκό μετρό δεν είναι πιο “σπάταλο” σε υπαλλήλους. Απασχολεί έναν πολύ μεγάλο αριθμό ανθρώπων, αλλά το ίδιο συμβαίνει και στο Λονδίνο. Εκεί μοιάζουν, μάλιστα, να απασχολούνται περισσότεροι άνθρωποι όποια αναλογία κι αν κοιτάξει κανείς, αλλά αυτό είναι αναμενόμενο: Το Λονδρέζικο δίκτυο είναι πάρα πολύ παλιό και χρειάζεται πολύ περισσότερη συντήρηση απ’ το φρέσκο και μοντέρνο ελληνικό.
Τα ενδιαφέροντα συμπεράσματα συνεχίζονται αν κοιτάξουμε και τις αποδοχές των εργαζομένων, για τις οποίες γίνεται μεγάλος ντόρος.
Οι Έλληνες εργαζόμενοι σε όλα τα μέσα σταθερής τροχιάς στην Αθήνα φέρονται, σύμφωνα με την ανακοίνωση του Υπουργείου, να εισπράττουν κατά μέσο όρο 3.333 ευρώ μεικτά μηνιαίως, δηλαδή περίπου 47.000 ευρώ ετησίως (υπολογίζοντας 14 μισθούς). Αυτό είναι ένα νούμερο που οι εργαζόμενοι αμφισβητούν, βεβαίως, αλλά ας υποθέσουμε ότι ισχύει, και ας υποθέσουμε ότι ισχύει και για τους εργαζόμενους στο Μετρό ειδικότερα. Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, ο μέσος μεικτός μισθός του Έλληνα εργαζόμενου για το 2011 ήταν 26.000. Άρα, σύμφωνα με αυτή την παραδοχή, οι υπάλληλοι του μετρό παίρνουν μισθό μεγαλύτερο κατά 80% από το μέσο εργαζόμενο στη χώρα.
Κοιτάζοντας τι συμβαίνει στην Αγγλία, κι αφού κάνουμε τις απαραίτητες μετατροπές του νομίσματος, διαπιστώνουμε ότι οι μέσες ετήσιες αποδοχές (δεν αναφέρεται αν πρόκειται για μεικτές ή καθαρές) των εργαζόμενων στο μετρό του Λονδίνου είναι 55.000 ευρώ. Ταυτόχρονα, σύμφωνα με τα ίδια δημοσιεύματα, οι μέσες ετήσιες αποδοχές του μέσου Άγγλου εργαζόμενου είναι 31.000 ευρώ (ποσό μικρότερο από αυτό που αναφέρεται στους πίνακες με τις μεικτές αποδοχές του Eurostat και του ΟΟΣΑ, άρα μάλλον πρόκειται για καθαρά ποσά). Πράγμα που σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι στο μετρό του Λονδίνου παίρνουν 77% περισσότερα χρήματα από το μέσο εργαζόμενο στη χώρα.
Και στις δύο περιπτώσεις, και στις δύο χώρες, αν οι παραδοχές μας ισχύουν, οι εργαζόμενοι στο μετρό είναι σχεδόν το ίδιο προνομιούχοι σε σχέση με την πλέμπα.
Από αυτά μπορεί να συμπεράνει κανείς ότι οι υπερβολές στις αποδοχές των υπαλλήλων του μετρό, αν ισχύουν, μάλλον δεν έχουν να κάνουν με τη χώρα και τη διαφθορά της. Έχουν να κάνουν με το ίδιο το μετρό, τη φύση της δουλειάς. Για να καταλήξει κάποιος σε ασφαλή συμπεράσματα θα πρέπει να κάνει μια πολύ πιο τεκμηριωμένη έρευνα, βέβαια, και να δει και τι συμβαίνει στους αντίστοιχους κλάδους και άλλων χωρών, αλλά ένα εύκολο και γρήγορο -και πιθανότατα ακριβές- συμπέρασμα που μπορεί να εξάγει κανείς είναι ότι οι εργαζόμενοι στο μετρό έχουν μια δύναμη πολύ μεγαλύτερη από τους εργαζόμενους σε άλλους κλάδους: Η δική τους απεργιακή κινητοποίηση επηρεάζει άμεσα τις ζωές εκατοντάδων χιλιάδων (στη δική μας περίπτωση) ή εκατομμυρίων (στην περίπτωση του Λονδίνου) πολιτών κι έτσι η διαπραγματευτική δύναμη των συνδικάτων τους είναι τεράστια.
Αναζητώντας τα νούμερα για το Λονδίνο κάποιος μπορεί πολύ εύκολα να διαπιστώσει ότι η πλειοψηφία των αναφορών στο Λονδρέζικο μετρό αφορά σε κινητοποιήσεις, απεργίες και διαπραγματεύσεις των τριών συνδικάτων με την κυβέρνηση. Μετά τις τελευταίες, λέει, οι υπάλληλοι κέρδισαν αυξήσεις που θα πάνε τις ετήσιες αποδοχές τους από 55.000 ευρώ σήμερα στις 62.000 μέχρι το 2015.
Το αν μια ομάδα εργαζομένων δικαιούται να χρησιμοποιεί την εξάρτηση του κοινού από την υπηρεσία που του προσφέρει ως διαπραγματευτικό όπλο για να εξασφαλίσει αποδοχές πολύ υψηλότερες από τις αποδοχές του κοινού που εξυπηρετεί, είναι ένα θέμα που χωράει πολλή συζήτηση, βεβαίως.
Λινξ:
Η έκθεση ελέγχου για τη νομιμότητα των προσλήψεων στην ΑΜΕΛ (θυγατρική της Αττικό Μετρό -να κάτι που μάλλον κάνουμε διαφορετικά από τους Άγγλους)
London Underground (Wikipedia)
London ‘held to ransom’ as Tube driver paid £61,218 a year (Telegraph)
£52,000 a year pay deal for Tube drivers… and there’s no ban on strikes (Evening Standard)
Αττικό Μετρό: Ιστορικά Στοιχεία (Αττικό Μετρό)
Οι “Προνομιούχοι” απεργοί εργαζόμενοι του Μετρό (news24)
Wages and labour costs (Eurostat)
List of countries by average wage (Wikipedia)
