David Troch's Blog, page 39

Beweging #38

Misschien is het wel in dit leven dat ik de cel in vlieg. Aan het woord is de oudste zon. Nu ja, de oudste. Volgens de berekeningen van de jongste is hij dat niet. De jongste zon heeft er al tien levens op zitten, de oudste nog maar zes. Dat kan alleen maar betekenen dat de allereerste geboorte van de jongste van veel eerder dateert. Misschien, opper je, was hij wel een cro-magnonmens. Vervolgens laat je je namen als Julius Caesar, Napoleon en Lodewijk De Veertiende ontvallen. Al lijkt het je wa...

Beweging #37

Hier, aan deze tafel, heb je vaker gezeten. Al meer dan veertig jaar is het dezelfde. Hier, in deze keuken.  Hier, in deze keuken, rond deze tafel hangt heel wat. Maar nu, nu hangt er stilte. Nu zit je hier alleen. Zonder familieleden. Zonder vrienden. Zonder liefdes. En je blikt terug. En je blik flitst als een kamikaze doorheen de tijd. Tot je blik je geheugen vastpint. Hier, zegt je blik, hier, bekijk dit nog maar eens. En het is moeilijk te schatten hoe oud je precies bent, en nog veel, veel...

Beweging #36

Digitaliseren. Het is een klus. Ook die klus volbreng je. Het schriftje is van kaft tot kaft doorworsteld. Dat voel je vooral in je polsen en je vingertoppen. Dat is de fysieke uiting. Het uit zich ook op andere wijze. Dat uiten gebeurde al tijdens het ratelen over de toetsen. De woorden bliezen je terug. De woorden bliezen je omver. En ook nu het ratelen is opgehouden, blijven ze blazen. Al te vriendelijk is al dat geblaas niet. Wat moet je ermee? Dat weet je, je weet wat het dient te worden, i...

Beweging #35

Wat zit je daar te doen? Ging jij niet een hele dag in dat boek daar verdwijnen? – Ja. – En? – Nou ja, toch al een bladzijde of tien. – Wacht. Momentje. Hoe laat is het? Na half negen! De kaarsen branden zelfs al. Dan gaat dat bij jou wel heel erg traag. – Nou nee. Niet bepaald. – Wanneer was dat dan, die tien? – Vanochtend in bad. Na het looptochtje. – Ah. En? Hoe is de kuit? – Gaat wel. Geen last. Rustig aan gedaan. – Vast. Wat kwam er tussen? – Eerst een gedicht. – Een gedicht. En wat met het...

Beweging #34

Overvalt je de leegte? Overvalt je de leegte nu je er bij gaat neerzitten? Drukt ze jouw schouders neer? Zou ze te vergelijken zijn met de leegte waarover je eenkoppige publiek het eerder vandaag had? Zou die nog groter zijn geweest? De mogelijkheid mag je niet uitsluiten. De leegte overviel het eenkoppige publiek nadat je die ene tekst had voorgedragen. Dat moest. Die voordacht. Omdat. Ach. Je weet waarom. Je hoeft het niet uit te spellen. Nog eerder vandaag ging het voordragen je een pak beter...

Beweging #33

Wist je dat licht een geur heeft? Druk je neus maar eens in de kussens. Onmiskenbaar. Heerlijk toch.  Ja, toe maar, verdwijn er nog maar eens in. Oké, oké. Dat was lang genoeg. Niet overdrijven. Wat denk je? Hoe zou je het omschrijven? Hm, moeilijk in woorden te vatten, zeg je? Nou. Hoe noemde jij jezelf ook alweer? Was dat niet iets met man en woord? Als je nu eens beter je best doet. Als je nu eens probeert. Echt probeert. Borrelen de woorden dan niet vanzelf op? Je zou toch denken van wel. Hé...

Beweging #32

Uit de zee zal de zon oprijzen. In de zee zal ze zich laten zakken. En al ben je ver van welke kustlijn dan ook, het licht zal tot hier reiken. En ja, ook de duisternis die volgt. In dat licht, in die duisternis zullen de dingen gebeuren. En die zal jij dan neerschrijven. De lichte dingen. De duistere dingen. Zoals de zon rijst, zoals de zon zakt, zo natuurlijk is het dat jij naar de pen grijpt. Al ben je een man van weinig woorden, jij bent een man van het woord. Al gebeuren de dingen woordeloo...

Beweging #31

Luister naar je lichaam. Je lichaam zegt: linkerscheenbeen. Je lichaam zegt: rechterkuit. Je lichaam zegt: moet dat nu echt? Ja, dat moet echt. Een lichaam is meer dan een paar pijnlijke plekken. De enige toegift die je doet: temporiseren. Vandaag maakt tijd je geen flikker uit. Vandaag draait het om afstand. En ach, doorgaans ebben pijntjes vanzelf weg. Daar kijk je naar uit. Dan kan de gaskraan weer open. Daar denkt je lichaam het zijne van. Dan weer kuit. Dan weer scheenbeen. Vooral kuit. Die...

Beweging #30

Er is iets wat je je moet herinneren. Iets met een tunnel. Iets met licht. Er is iets met eergisteren. Hield je dan niet het licht vast? Of krijg je door de donkere dagen last van tunnelvisie? Hoeveel vragen overvallen je vandaag? De tijd glijdt aan je voorbij. Gisteren was eergisteren nog gewoon gisteren. Eergisteren was er van een mogelijke morgen nog geen sprake. Mogelijkheden durven je weleens van de ene wand van de tunnel naar de andere te werpen. Mogelijkheden slaan je murw. Altijd is er d...

Beweging #29

Is het echt? Is het allemaal echt gebeurd? Om je daarvan te vergewissen, troon je de arbeid van de voorbije tijd mee naar een koffiebar. Voor je erin duikt, verzend je een bericht: ik begin aan dertig koffies. Het kan maar helpen om de tijd waarin je afdaalt het hoofd te bieden. Dat hoofd buig je, dat hoofd breek je. Na alle kopjes, na al het vergewissen, veeg je jezelf bij elkaar. Klaarwakker schiet je in je jas. Op de drempel van de koffiebar trilt je telefoon. Pas thuis diep je die op. Geen a...