David Troch's Blog, page 38

Beweging #48

Elke donderdag dompelt de jongste zon zich onder in een kunstenbad. Niet altijd even gretig. Pas morgen mag hij weer. Of, als zijn pet er niet naar staat: morgen moet hij weer. Vandaag is hij alvast enthousiast. Vandaag bezoeken zijn kunstenbadvriendjes en hij bij wijze van extraatje het SMAK. Hij kent het daar al wel een beetje. Net als het MSK aan de overkant van de straat. Nadat je hem in goede handen hebt achtergelaten, wandel jij met de oudste zon het zebrapad over. In elke zaal pikken jull...

Beweging #47

Haak jezelf maar eens los. Al is het midden in de nacht, duik in je jas. Hoor, er valt niets te horen. De regen hield het voor bekeken. Ja, wandel die richting maar uit. Volg je buik. Kijk naar de schermen. Kan je op dit uur nog een trein in? Ja? Waarheen? Waarom aarzel je? Ach, je maakt een kwartslag. Je loopt weer op huis aan, is het niet? Haak jezelf toch eens los. Zelfs al loop je in een grote boog op huis aan, er wacht wat er wacht. In bed steek je een monoloog tegen jezelf af. De uren slaa...

Beweging #46

Ruim acht jaar geleden beklom je voor het eerst de trappen naar deze zolder. Daar zat het dichtertje dan plots in de speelkamer van een muzikale held. Vandaag is het nog eens speeltijd. Dat was al een hele poos geleden. De schroom van eerst zeul je niet meer mee de trap op. Al snel voelt het alsof jullie zowat dagelijks samen jammen. Als vanouds heupwiegen de woorden met de klanken. Afhankelijk van wat de held, de vriend, nu weer uit zijn mondharmonica en arsenaal aan andere instrumenten tovert,...

Beweging #45

In feite gaat het zo. Doorheen de dag krijg je de ene na de andere ja-neevraag over je heen. Sommige beantwoord je gretig met ja, maar je doorsneeantwoord luidt nee. Het is de heilige overtuiging dat wie goed met een opeenstapeling ontkenningen weet om te gaan, daar aan het eind van de rit heel wat aan heeft. Bovenal, een mens moet een mens niet al te veel verwennen. Verwennen went schrikbarend snel. Op den duur zijn pakweg maaltijden tot chips en chocolade beperkt. Van zodra de vraagstellers in...

Beweging #44

Glad is nat. Nat maakt de zonnen geen donder uit. En zeker nu niet, met hun laarzen. Maar glad, dat is wat anders. Dan wil de jongste toch even je hand. Dan wil de oudste het correct hebben: nat is glad. En hop, daar rennen ze allebei alweer een eind voor je uit. Op naar de volgende plas. Om er om ter snelst door te vliegen. Of, nog beter, om erin te springen. Jullie wandeling doorkruist een speeltuin. Geen kind te zien. Wel een uit de kluiten gewassen plas onderaan de glijbaan. Deert de zonnen ...

Beweging #43

Was je maar bijgelovig. Dat zou je vandaag een aardige portie redenen geven om de deur niet uit te hoeven. Ladders, katten en diens meer. Onheil schuilt achter elke hoek. Van zodra je ’s ochtends de dingen begroet, klapt het deurtje in je hoofd open. Er valt niets tegen te beginnen, je stapt jouw wereld in. Die kent vele hoeken. Doorgaans laat je het gebeuren, vanochtend wil je niets liever dan het deurtje meteen weer dicht te smakken. Nog even, als het mag, wil je in bed blijven, dichtbij je kn...

Beweging #42

In een meubelzaakbrochure op glanzend papier wens je niet te wonen. Desondanks ruim je al eens op. Daar is de stofvod. Daar is de emmer. Daar is de dweil. En de aftrekker. Opdat iedereen in het taalgebied zou weten waarover je het hebt, dien je van trekker of vloertrekker gewag te maken, maar je houdt halsstarrig vast aan aftrekker. Met aftrekkers ben je opgegroeid. Bovendien heb je lang niet altijd zin om meubelzaakbrochuretaal neer te pennen. Zeker niet wanneer je een beweging maakt, daarin po...

Beweging #41

Je fiets is je auto. Want een auto heb je niet. Niet meer. Vroeger heb je er wel gehad. Drie. De laatste twee gloednieuw, de allereerste tweedehands. Telkens van een ander merk. Telkens in een andere kleur. En omdat de koetswerkkleur af en toe onder een laag modder en vuil verdween, moest je al eens met spons, zeep en water in de weer. Nu je fiets je auto is, mag je die ook wel eens verwennen. Er kleeft heel wat herfst en winter aan. Bij elke haal valt er heel wat tijd af. Al snel buig je je nie...

Beweging #40

An draagt een jas. Niet: An draagt één jas. Eén jas is niet fout. Eén jas is ook wel juist. Maar eigenlijk zeg je: een jas. Een. Aan je secretaire helpt de oudste de jongste bij het huiswerk. Al sta jij in de keuken glazen, bestek en borden door het zeepsop te jongleren, moeiteloos komen de zonnen boven het gerinkel en geklingel uit. Ach, de momenten dat die twee zo met elkaar begaan zijn. Dat de oudste als uitspraakcorrector fungeert, misschien ben jij daar schuldig aan. Onlangs inspireerde iem...

Beweging #39

Elke dag is er wel iets wat je het verleden in werpt. Daarvoor hoef je niet eens één madeleine in huis te hebben. Vandaag is het de oudste zon die je een aantal maanden terug de tijd in katapulteert. Naar hoe het vorige schooljaar geen al te best einde kende. Iets met hakken, iets met sloot. Naar hoe er te elfder ure werd beslist om hem in een andere school onder te brengen. Naar hoe hij het daar de voorbije maanden deed. Vandaag vraagt hij je toch even het schoolgebouw mee binnen te gaan. Vanda...