David Troch's Blog, page 36

Beweging #68

Dingen als dit: Net wanneer je de straat van je stulpje indraait, springt de kilometerteller op je bakfiets naar vijfduizend. Als je nu eens de volgende vijfduizend in één min of meer rechte lijn aflegt? De helft ervan in één windrichting, om dan voor de andere helft rechtsomkeert naar je stulpje te maken. Waar zou je heen peddelen? Thuis pluk je de wereldbol van de kast. Het westen is geen optie. Een wat te groot verdrinkingsgevaar. Naar het noorden zou je al een eind voor Tromsø in Noorwegen j...

Beweging #67

Als je al je boeken zou verkopen, hoeveel zou dat opbrengen, denk je? De vraag doet je huiveren. De boekenkast leeghalen. Het idee! Hm. De ene is een euro waard, de andere lang niet, weer andere een pak meer. En hoeveel boeken heb je? Goh. Daar zou je een slag naar moeten slaan. Wacht. Jij telt een rij. Hij telt een rij. Jij: eenenzestig. Hij: iets van zesenzestig. Hoezo? Iets van? Laat ons zestig nemen, dat rekent makkelijk. En hoeveel rijen zijn er? Acht. Dat is dan vierhonderdtwintig. Maar de...

Beweging #66

Er prikt iets in het vel van je kleine teen. Vervelend. Maar vertrokken is vertrokken. Dan kom je niet graag tot stilstand. Dus zet je door. Als je je voet nu eens zo laat neerkomen. Of zo. Soms prikt het een paar passen niet. Daarna gaat het weer van prik, prik, prik. Na een aantal kilometers stop je dan toch. Je knoopt de veters los, doet je rechterschoen uit, schud er eens mee. Valt er nu iets uit of niet? Hm. Je stopt er je hand eens in, voelt geen steentje, stukje glas of wat dan ook. Dan m...

Beweging #65

Het lastigste aan een poëziewedstrijd? Met een schuilnaam op de proppen komen. Jury’s beoordelen ingezonden gedichten bij voorkeur onbevangen. Daarom ben je vandaag een beetje je moeder. Om precies te zijn: haar tweede en derde naam. Vandaag mag je naar Harelbeke. Geen treinrit ernaartoe. Iets mer werken. Iets met vervangbussen. Eén van je leerlingen aan de academie pikt je thuis op. Een tijdje geleden ontvingen jullie allebei een alleraardigst mailtje. Het mailtje toonde niet het achterste van ...

Beweging #64

Ergens tussen Brussel en Leuven houdt de trein halt. Na een tijdje flitst een Thalys voorbij. Ach, zat je daar maar in. Niet zozeer om naar het zuiden van Frankrijk te ontsnappen, eerder omdat een van de coupes een bar herbergt. Akkoord, zo’n bar in een hogesnelheidstrein blinkt niet uit van de gezelligheid, maar er is koffie te krijgen. Dat mis je in je rit van Gent naar Genk. Als jij het voor het zeggen had, zou er in elke trein een koffiebarretje zijn. Geen steriel geval, oh nee, je zou het i...

Beweging #63

Zak je nu alweer naar een koffiebar af? Dat zou zo maar eventjes kunnen. Boeken, schriftje, laptop. Je rugzak herbergt alles om de tijd tussen twee opdrachten te overbruggen. De locatie van opdracht B ligt niet zo gek ver van die van opdracht A. En, onderweg passeer je een barretje. Eentje waar je wel vaker je heil zoekt. Lekker handig. Oh, en vanochtend vergat je je shot cafeïne. Hop, daar spring je de fiets al op. Maar, in plaats van aan een T-splitsing links af te draaien, zwenk je naar recht...

Beweging #62

Er is een schrikbarend dichterbij sluipende deadline. Een magazine hengelde naar gedichten. Nieuwe. Dus je gaat er maar eens voor zitten. Maar net dan haalt een buur een boor boven. Dat zie je niet, dat hoor je. Negeren die handel. Schrijven, makker. Je typt. De buur boort. Het volume van Current 93 gaat de hoogte in. De boormachine overtroeft All The Pretty Little Horsies moeiteloos. Ach, je kan wel wat hebben. In overvolle treincoupes, in goedgevulde koffiebars, desnoods te midden van een crèc...

Beweging #61

Na twaalf uur omzwervingen diep je tien boeken uit je rugzak op. Gek, vanochtend waren dat er drie minder. Waarom moesten het er zonodig weer meer worden? zeurt je rug. Je had er ergens drie te vondeling kunnen leggen. Plekken genoeg waar je vandaag bent langsgelopen. Maar nee, meneer denkt dat al dat gewicht prettig torsen is. Wel, laat het nu maar eens en voor altijd duidelijk zijn: prettig is dat allerminst. Voel je al hoe onprettig het is? Waarom zeul je toch altijd zoveel papier mee? Altijd...

Beweging #60

Een paraplu! Maar nee, papa, dat is een octopus. Een octopus kan je toch ook boven je hoofd houden als het regent! Blijkbaar kan je niet altijd even goed zien wat er op de vierkante kartonnetjes staat die de jongste zon uit de doos opdiept. Bedoeling is dat je zo snel mogelijk de net opgediepte tekening op een grote zoekplaat aanduidt. Zo snel mogelijk als in: om ter snelst. En ja hoor, de zon mag de octopus bij zijn stapeltje gooien. Nu ja, gooien, hij stapelt de kartonnetjes netjes op. Bij jou...

Beweging #59

Poëzieweek of geen poëzieweek, tijdens hun jacht naar het boek met de meeste bladzijden zien de zonnen de dichtbundels schaamteloos over het hoofd. Willekeurig plukken ze her en der een roman uit de kasten. Deze heeft er 607! Die ernaast 656! Dan stoten ze op alles is mogelijk in een gedicht. De verzamelde verzen van Gaston Bursens zijn goed voor wel 1118 pagina’s. Volgens één van hen oogt Dagboek van een dichter nog net iets dikker. Maar nee hoor, Leonard Nolens strandt op 1056. Dan ga jij doel...