Γιάννης Μακριδάκης's Blog, page 84

Εκλογική κρησάρα

Αυτές οι εκλογές θα είναι οι πλέον ευκρινείς από όλες όσες έλαβαν χώρα κατά τα χρόνια της λεγόμενης μεταπολίτευσης. Θα δούμε πεντακάθαρα πόσο τοις εκατό των Ελλήνων πολιτών είναι:

α) μαζόχες, νοικοκυραίοι, ιδιοτελείς και υποκριτές πατριδοκάπηλοι, θύματα εκ πεποιθήσεως ψηφίζοντας τον Σαμαρά και τον ακροδεξιό εσμό των αμόρφωτων που σέρνει

β) πολιτικοί απατεώνες ψηφίζοντας το χοντρό πασόκ

γ) πολιτικά και διανοητικά καθυστερημένοι ψηφίζοντας το λεπτό πασόκ

δ) επικίνδυνα ανιστόρητοι και ασυνείδητοι ψηφίζοντας ναζί

ε) τυχοδιώκτες σαλταδόροι σταυροδοτώντας τον κάθε γελοίο που πήρε μεταγραφή σε άλλο κόμμα

στ) παλαιοαριστεροί που έχουν να κάνουν upd από την εποχή του Λένιν τουλάχιστον, ψηφίζοντας τα γνωστά

ζ) παραιτημένοι από την ζωή και την πολιτική ψηφίζοντας τον μπάρμπα φώτη

θ) γλίτσες που επιπλέουν σε ρυπαρά ποτάμια καθώς και εντελώς ανόητοι φιγουρατζήδες της ζωής

Όλοι οι υπόλοιποι, όσοι δεν θα απέχουν της ψήφου, θα είναι είτε πολίτες που πιστεύουν πραγματικά ότι ο Σύριζα μπορεί να σώσει την παρτίδα και την πατρίδα, είτε θα είναι εγκλωβισμένοι εντός του πολιτικού αυτού συστήματος που τους αναγκάζει να κάνουν έκπτωση συνείδησης για να γλιτώσουν από τους ακροδεξιούς της απαξίας, οπότε θα ψηφίσουν σύριζα, το κόμμα που εμπεριέχει φυσικά μεταξύ άλλων και όλους σχεδόν τους παραπάνω, την κάθε κατηγορία και από λίγο.

Στην αμέσως επόμενη πολιτική περίοδο θα γίνει ξεκαθάρισμα και σε αυτή την τελευταία ευρεία κατηγορία των ψηφοφόρων του Σύριζα…

Ασυνειδητότητα των ανθρώπων

Ο μόνος λόγος για τον οποίον μας δόθηκε το μοναδικό δώρο της ζωής, είναι για να μετάσχουμε κι εμείς για κάποιο διάστημα του Θαύματος. Να δούμε, να γευτούμε, να νιώσουμε το Μεγαλείο γύρω μας. Να συμβιώσουμε αρμονικά με τα άλλα πλάσματα, να γίνουμε κι εμείς μέρος του Κόσμου αναπόσπαστο.

Απογευματινή βόλτα στην εκβολή του χείμαρρου. Όλα ήρεμα και κρύο τσουχτερό, ένας ήλιος με δόντια. Τα αγριοπούλια μαργωμένα μες στις καλαμιές και ο Μάρτης να τα μυρίζει από μακριά, δε μπορεί να πλησιάσει, φοβάται να μη βραχούν τα πατούσια του!

Ξάφνου, να ένα αυτοκίνητο. Πλησιάζει με ταχύτητα από τη μεριά του παρόχθιου χωματόδρομου. Σταματά κοντά στην εκβολή, βγαίνει από το παράθυρο του συνοδηγού μια καραμπίνα κι αρχίζει να πυροβολεί τυφλά μέσα στις καλαμιές. Τα πουλιά τρομάζουν και πετούν ολόγυρα. Κάποια προφανώς δε γλύτωσαν, έπεσαν μες στα παγωμένα νερά.

Το αυτοκίνητο με τους δύο τύπους κάνει αναστροφή και φεύγουν όπως ήρθαν, γρήγορα, όπως οι “τρομοκράτες”. Ούτε νοιάστηκαν αν σκότωσαν, τι σκότωσαν, τι απέγινε εκεί μετά το πέρασμά τους. Προφανώς δεν είδαν αυτό για το οποίο κατέφθασαν εκεί π.χ. κάποιο κοπάδι ταλαίπωρες και παγωμένες πάπιες, που ίσως να είχαν κατέβει για ξεκούραση στου χείμαρρου την εκβολή και για να μη φύγουν άπρακτοι, είπαν να σύρουν μερικές τουφεκιές τυφλές μες στα καλάμια. Να σκοτώσουν αθώες, ανυποψίαστες και ανυπεράσπιστες ψυχές, έτσι, επειδή είναι οι ίδιοι ασυνείδητοι.

Κάποιοι άλλοι παρόμοιοι χθες σκότωσαν τόσους ανθρώπους στο Παρίσι. Δεν απέχουν διόλου οι μεν από τους δε, είναι απλά η εξέλιξη της ασυνειδητότητας των ανθρώπων, της ανθρωπότητας των ασυνειδήτων.

Πολιτική (οί) με αξιοπρέπεια

Συνεχίζοντας την πρωινή μου ανάρτηση περί εξευτελισμού της πολιτικής και των πολιτικών, θα εκφράσω και την άποψή μου για την ενδεδειγμένη λειτουργία ενός αριστερού δημοκρατικού κόμματος όσον αφορά στην κατάρτιση των ψηφοδελτίων.

Καταρχήν δεν περιμένει ένα τέτοιο κόμμα να προκηρυχθούν εκλογές για να κινήσει διαδικασία κατάρτισης ψηφοδελτίου αλλά έχει από πολύ πιο πριν προκαλέσει τις κατάλληλες ζυμώσεις εντός της κοινωνίας, εκ των οποίων θα έχουν αναδειχθεί και θα πολιτεύονται ήδη από καιρό, έχοντας και πλεονέκτημα έναντι των αντιπάλων κομμάτων, οι υποψήφιοι βουλευτές του.

Ποια είναι η διαδικασία; Απλούστατη. Καλεί τις κατά τόπους κοινωνίες μια ορισμένη μέρα σε ψηφοφορία, κατά την οποίαν ο κάθε πολίτης, είτε είναι μέλος του κόμματος είτε όχι μπορεί να ψηφίσει σε μία κάλπη έναν ακριβώς ορισμένο αριθμό υποψηφίων της αρεσκείας του για υποψήφιο βουλευτή του Νομού του και σε μια άλλη κάλπη κάποια προσωπικότητα πανελλήνιας εμβέλειας, η οποία αισθάνεται ότι τον τιμά με το να συμμετάσχει στο Επικρατείας του κόμματος.

Τα αποτελέσματα της πρώτης κάλπης τα επεξεργάζεται καταρχήν η Ν.Ε. καλώντας όσους προτάθηκαν και ερωτώντας τους εάν δέχονται την πρόταση και αν συμφωνούν να εκπροσωπήσουν το συγκεκριμένο κόμμα και εφόσον την αποδέχονται αρχίζουν μαζί τους και τη συζήτηση γύρω από το πρόγραμμα του κόμματος και θέτοντας τους πολύ σωστά θεσπισμένους κανόνες δεοντολογίας για υποψήφιους βουλευτές. Τα αποτελέσματα της δεύτερης κάλπης αποστέλλονται αμέσως στα κεντρικά του κόμματος όπου θα συνυπολογιστούν με όλα τα ανά την Ελλάδα αντίστοιχα για να προκριθούν οι πλέον αντιπροσωπευτικές για τον χώρο προσωπικότητες οι οποίες θα απαρτίζουν το Επικρατείας.

Με αυτό τον απλούστατο και απόλυτα δημοκρατικό τρόπο επιτυγχάνεται πρώτον να μην αυτοεξευτελίζονται οι υποψήφιοι αυτοπροτεινόμενοι, δεύτερον να συμμετέχει ενεργά η κοινωνία στην κατάρτιση του ψηφοδελτίου και να προτείνονται μέλη της τα οποία κατά την διάρκεια του βίου τους έχουν αποκτήσει θετικό κοινωνικό πρόσημο με τον λόγο και το έργο τους και τρίτον να επιτελεί απόλυτα τον ρόλο του το ψηφοδέλτιο Επικρατείας, το οποίο είναι τιμητικό, καθορίζει το ποιόν της πολιτικής, την πλεύση, την ηθική, την ουσία του κάθε κόμματος αλλά αυτή την ώρα χρησιμοποιείται μόνο για να επιτυγχάνονται μικροπολιτικές σκοπιμότητες και να βολεύονται κομματικοί παρατρεχάμενοι.

Κυβέρνηση της Αριστεράς

Επαναδημοσιεύω απόσπασμα από πρόσφατο άρθρο μου σχετικό με μία κυβέρνηση Αριστεράς, η οποία επιβάλλεται όχι μόνο να έρθει αλλά και να επιτύχει. Διότι αν δεν έρθει, γνωρίζουμε πολύ καλά τι μας περιμένει και αν δεν επιτύχει, αυτό που θα μας περιμένει δεν μπορούμε να φανταστούμε τι θα είναι. Διότι απλώς εντός των νεοφιλελεύθερης αγοράς πολιτικών, το μέλλον είναι το αδιανόητο του παρόντος.

Κυβέρνηση της Αριστεράς

…

Με δεδομένο λοιπόν ότι η Αριστερά θα βρεθεί αμέσως εμπρός στο αδιέξοδο, θα πρέπει κατά την άποψή μου να προβεί σε κάποιες ενέργειες, τις οποίες όμως επιβάλλεται να γνωστοποιήσει από πριν τις εκλογές στον ελληνικό λαό ώστε να λάβει την εντολή για αυτές, έστω και ως πλαν μπι, που λένε οι καπιταλιστές.

Αυτές οι ενέργειες, οι οποίες θα πρέπει εκκινήσουν ταυτόχρονα και άμεσα δεν είναι άλλες από:

1. Καταγγελία και ακύρωση όλων των αποφάσεων των τελευταίων ετών οι οποίες έθεσαν την χώρα υπό την ομηρεία της Τρόικας και των μνημονίων, του αγγλικού δικαίου, ήτοι τις αποφάσεις ένταξης και αποδοχής δανείων καθώς και μεσοπροθέσμων κλπ, οι οποίες δεν υπερψηφίστηκαν από τα 2/3 της Βουλής, ούτε είχαν τεθεί προεκλογικά στον ελληνικό λαό από τις υποψήφιες κυβερνήσεις ώστε να νομιμοποιηθούν κατόπιν, άνευ δημοψηφίσματος να τις λάβουν και να τις εφαρμόσουν. Κάτι τέτοιο θα συνεπάγεται βεβαίως και μονομερή διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, το οποίο ούτως ή άλλως δημιουργήθηκε κάποτε για να κατασκευάσει πελάτες των κάθε είδους βιομηχανιών της δύσης, νέες αγορές προς εξαγωγή των προϊόντων τους άρα το χρήμα επέστρεψε πάλι στις οικονομίες αυτές σχεδόν στο σύνολό του εκτός ίσως από τις μίζες.

2. Άμεση χρήση κάθε διαθέσιμου οικονομικού πόρου αλλά και κάθε πόρου που θα εισπραχθεί από την φορολόγηση του μεγάλου κεφαλαίου προς ανακούφιση της κοινωνικής και ανθρωπιστικής κρίσης που διέρχεται η χώρα.

3. Απόδοση δικαιοσύνης με ό,τι σημαίνει αυτό για όσους όλα αυτά τα χρόνια προέβησαν σε πολιτικές ενέργειες ή παραλείψεις που ενέχουν ευθύνες ποινικές, αποκατάσταση του περί δικαίου αισθήματος στην χώρα, παράδοση στην δικαιοσύνη όλων όσων καταχράστηκαν χρήματα του ελληνικού λαού και βρίσκονται σε διάφορες λίστες αναγεγραμμένοι και προστατευμένοι ως τώρα.

4. Χάραξη νέας πολιτικής μακροπρόθεσμου σχεδιασμού με επανάστηση του αξιακού συστήματος των πολιτών και της χώρας, με επανακαθορισμό του ορισμού του πλούτου βασικά, τον οποίον αποτελούν οι φυσικοί πόροι της χώρας και όχι το χρήμα των αγορών. Μόλις επανακαθοριστεί ο πλούτος και οι αξίες μας, θα ανοίξουν οι δρόμοι για τις άλλες πολιτικές, αυτές της σμίκρυνσης και όχι πλέον του καταστροφικού γιγαντισμού, αυτές του σεβασμού στη ζωή, στη φύση και στα έργα των ανθρώπων, αυτές της αποαστικοποίησης και του αντικαταναλωτισμού, αυτές της δημιουργίας ενός μεγάλου αναπτυξιακού μετώπου αποτελούμενου από πολλά μικρής και μέσης κλίμακας αναπτυξιακά έργα σε κάθε τόπο, σε κάθε μικρό παράδεισο αυτής της πατρίδας.

Το νόμισμα, είτε είναι το ευρώ είτε οποιοδήποτε άλλο δεν αποτελεί πλούτο από μόνο του, απλά απαριθμεί αυτόν. Πλούτο αποτελούν οι άνθρωποι, οι φυσικοί πόροι, η ενέργεια, η ίδια η χώρα την οποίαν κλέβουν από τους μελλοντικούς κατοίκους της εδώ και χρόνια αδίστακτοι και αναίσχυντοι πολιτικοί και την παραδίδουν στους εντολείς τους, στον γιγαντισμό και στο ανήθικο και καταστροφικό κεφάλαιο των αγορών.

Μια κυβέρνηση Αριστεράς χωρίς εισαγωγικά επιβάλλεται λοιπόν βραχυπρόθεσμα να αναχαιτίσει την ανθρωπιστική κρίση, να αμφισβητήσει το σύστημα και να φέρει δικαιοσύνη στη χώρα, μεσοπρόθεσμα δε να αλλάξει όραμα, ορισμούς και όρους πολιτικής.

Εξευτελισμένη(οι) πολιτική(οί)

Εκτός από τους πολλούς ανθρώπους που θα ήθελα αλλά δεν επελέγησαν, υπάρχει και ένας άνθρωπος, τον οποίον γνωρίζω προσωπικά και εκτιμώ και επελέγη τελικά να συμμετέχει σε ψηφοδέλτιο του Σύριζα. Δεν έχει σημασία σε ποιον Νομό. Μάλλον παντού τα ίδια συμβαίνουν. Μέσω αυτού λοιπόν παρακολούθησα την διαδικασία από κοντά. Περιγράφω το τελευταίο στάδιο και όχι τα όσα προηγήθηκαν εδώ και δύο χρόνια…

Καταρχήν υποχρεώθηκε να παραστεί ενώπιον κάποιων, στην συντριπτική πλειονότητά τους ”κοινωνικών και πολιτικών Τίποτα”, από σταλινικούς μέχρι εκπροσώπους της πελατειακής νοοτροπίας και των μικροπολιτικών και προσωπικών συμφερόντων και να τους δηλώσει αυτοεξευτελιζόμενος την επιθυμία του να γίνει βουλευτής τους. Αυτό είναι το πρώτο βήμα, το πρώτο προσόν που πρέπει να έχεις για να μπεις σε ψηφοδέλτιο. Να εξευτελιστείς εμπρός στους κομματικούς Τίποτες.

Κατόπιν οι κομματικοί Τίποτες στείλανε την λίστα με τους εξευτελιζόμενους, μέσα και ο δικός μου, στην Κουμουνδούρου, όπου την ενέκριναν οι κεντρικοί παράγοντες (το ποσοστό του Τίποτα εντός αυτών δεν με ενδιαφέρει να το γνωρίζω) και την ξανάστειλαν πίσω με την προσθήκη ενός ακόμη, παλαιοπασόκου υποψήφιου, τον οποίον έβαλε σφήνα στην λίστα κάποιος πολιτικάντης από εκεί, για τους γνωστούς σε τόσο εξευτελιστικές διαδικασίες λόγους

Τελικά ο άνθρωπος που εκτιμώ υποχρεώθηκε να πέσει ακόμη πιο χαμηλά ώστε να χάσει και την δική μου εκτίμηση. Διότι έπαιξε και αυτός τα τελείως εξευτελιστικά, θα το γράφω μέχρι να το χωνέψω αυτό, παίγνια των προσωπικών συμφερόντων, έχοντας φροντίσει να δημιουργήσει και ενεργοποιώντας την κατ’ αυτό το διάστημα μία κλίκα κομματικών Τίποτα, οι οποίοι ανέλαβαν την προώθησή του εντός του κόμματος, έναντι των άλλων συνυποψηφίων του, εκ των οποίων, όσους γνωρίζω είμαι βέβαιος απόλυτα ότι αφενός δεν είναι επαρκείς σε πολιτική σκέψη, αφετέρου δεν εκπροσωπούν την Αξιοπρέπεια στην πολιτική, και οι οποίοι έκαναν κι αυτοί το ίδιο ο καθένας με την κλίκα του! Δεύτερο προσόν δηλαδή για να μπεις στο ψηφοδέλτιο να εξευτελιστείς και εμπρός στον εαυτό σου αλλά και σε όσους απέμειναν να σε εκτιμούν…

Κατόπιν όλων αυτών, ξεφτιλισμένος πλήρως πια και με αυτοεκτίμηση μηδενική μπαίνεις στη Βουλή και γίνεσαι εκπρόσωπος του Έθνους και του Λαού!!!

Και όλο αυτό το πράγμα ονομάζεται Πολιτική και μάλιστα Αριστερά στην ελλάδα. Μάλλον επειδή η δεξιά είναι πλέον μαύρη κατράμι, οπότε νερώθηκε και η αριστερά, χάσανε το νόημα οι λέξεις και οι έννοιες, εξευτελίστηκαν οι άνθρωποι και οι αξίες, η αριστερά θα έμενε αλώβητη;

Άντε τώρα να κάνεις τόσα έξοδα σε βενζίνες να πας να ψηφίσεις με τέτοιο συναίσθημα πλήρους ακύρωσης…

Ορθό λογισμικό

Ζούμε εντός του αυθύπαρκτου οικοσυστήματος, το οποίο μας γέννησε και ενός τεχνητού συστήματος, το οποίο επινοήσαμε.

Το οικοσύστημα ορίζει εμάς και εμείς ορίζουμε το σύστημα. Με την πάροδο των ετών όμως αφενός πλανηθήκαμε, αφετέρου δε παντελώς ξεχαστήκαμε. Έτσι, έχουμε πλέον την εντύπωση ότι είμαστε κάτι το ξεχωριστό και το ανώτερο από τη φύση γύρω μας και ότι οριζόμαστε από το σύστημά μας. Πλήρης πλάνη και αντιστροφή πραγματικότητας. Καλό θα είναι, για την υγεία και την ευημερία μας, την προσωπική αλλά και της ανθρωπότητας, εκπρόσωποι της οποίας είμαστε όσο ζούμε, να κάνουμε όσο το γρηγορότερο “φορμάτ και επανατοποθέτηση ορθού λογισμικού”. Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά:

1. Πλούτος είναι οι φυσικοί πόροι, η ενέργεια που παράγεται από αυτούς και οι κάθε λογής “καρποί” των πλασμάτων. Αυτό και μόνον είναι Πλούτος. Πλούτος ΔΕΝ είναι τα κουπόνια τα χρηματικά. Αυτά αποτελούν μονάδα μέτρησης του Πλούτου και εργαλεία εύκολης πραγματοποίησης ανταλλαγών Αυτού.

Πρώτη ντομάτα της χρονιάς!

Ήλιος με δόντια σήμερα Γιαννάκη, μου είπε ο Θωμάς και η φωνή του τρεμόπαιζε από το τούρτουρο. Θυμήθηκα στιγμιαία το βιβλίο μου. Κάθε χειμώνα έρχονται μέρες τέτοιες που το παθαίνω αυτό. Οι άνθρωποι μιλούν για τον καιρό αλλά εμένα ο νους μου πάει στον Κωσταντή τον αποσυνάγωγο. Ίσως να είναι κάποιου είδους έπαρση του καλλιτεχνικού εαυτού αυτή και να χρίζει άμεσης πάταξης, θα το σκεφτώ..

Τον ρώτησα τον Θωμά κατόπιν για το μπόλιασμα της καϊσιάς. Του είπα ότι θα πάω να βρω μάτια αυτές τις μέρες, τώρα που δεν έχουν σκάσει ακόμη φυλλαράκι τα δέντρα και θα τα βάλω στο ψυγείο για να μπολιάσω με αυτά την άνοιξη. Με απέτρεψε. Να πας στο τέλος του μηνός, μου είπε, μετά από τις εκλογές. Δεν τον ρώτησα αν θα παίξει ρόλο για την επιτυχία του κεντρίσματος, ποια θα είναι η νέα μας κυβέρνηση αλλά δεν το νομίζω. Διότι οι κυβερνήσεις όπως και οι κρίσεις του συστήματος δεν είναι φυσικά φαινόμενα, είναι επιλογές ζωής ανθρώπινες.Τέλος πάντων, στο τέλος του Γενάρη, μου είπε ο Θωμάς, να πάρω μάτια της βερυκοκιάς και να μπολιάσω αμέσως, να μην περιμένω την άνοιξη να φανεί.

Πιάσαμε κατόπιν την κουβέντα για τον βαρύ χιονιά που έχει κάτσει πάνω μας και για τις μυγδαλιές που άνθισαν φέτος όψιμα, το είχα παρατηρήσει, τουλάχιστον είκοσι μέρες αργότερα από ό,τι συνήθως οι πιο πρώιμες εξ αυτών. Διότι είχαν αισθανθεί ότι έρχεται αυτή η παγωνιά. Τα δέντρα και τα ζώα τον νιώθουν τον καιρό από πολύ νωρίς, μου είπε ο Θωμάς και τράβηξε για το καφενείο να ζεστοκοπηθεί.

Τράβηξα κι εγώ για το χωράφι. Όχι για δουλειά διότι τα χέρια δεν πιάνουν με τόσο κρύο αλλά για περαντζάδα, από συνήθεια μονάχα και από ανάγκη για την παρέα των φυτών. Κι εκεί που περπατούσα ανάμεσά τους, ανάμεσα σε όλους τους τόνους του πράσινου της γης, πήρε το μάτι μου κάτι να κοκκινίζει. Πλησίασα. Μια ντομάτα! Μέσα στο παγερό καταχείμωνο μια ώριμη ντομάτα! Έσκυψα και την έκοψα από το θαρραλέο φυτό. Ήτανε σφριγηλή και είχε μια πληγή σε ένα της σημείο σαν κάποιο ζωάκι να την πιπίλισε. Την έβαλα στην τσέπη, σαν να του πήρα την μπουκιά απ’ το στόμα ένιωσα για να φάω κι εγώ την υπόλοιπη και γυρνώντας στο σπίτι την απέθεσα στο πεζούλι και την φωτογράφισα με φόντο το Πελινναίο. 6 του Γενάρη του 2015. Έτσι, για να θυμόμαστε της φύσης τα κουράγια..

Το πρώτο μου βιβλίο ανεβαίνει στο θέατρο

ΑΝΑΜΙΣΗΣ ΝΤΕΝΕΚΕΣ

Του Γιάννη Μακριδάκη

 Στο Θέατρο Μεταξουργείο από 20/1/15 εώς 3/3/15 κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00. 

Η ιστορία ενός ανθρώπου που πέρασε στην παρανομία για ένα έγκλημα πάθους. Μέσα από την έρευνα για τη θρυλική ζωή του Γιώργη Πέτικα ξετυλίγεται και η ιστορία της Χίου από την εποχή που ήταν ακόμα τουρκική ως τα χρόνια του πρώτου παγκοσμίου πολέμου. Μέσω της αφήγησης ο ηθοποιός πλάθει επί σκηνής τους ήρωες και τη δράση τους. Σαν παραμυθάς ζωντανεύει ανθρώπους και εικόνες ανεπιτήδευτα, με μοναδικό του εργαλείο το λόγο.

Γιάννη Μακριδάκη

ΑΝΑΜΙΣΗΣ ΝΤΕΝΕΚΕΣ

Διασκευή: Μ. Αιγινίτου – Χ. Χαραλάμπους

Σκηνοθεσία: Μαρία Αιγινίτου

Διαμόρφωση Σκηνικού Χώρου – Κοστούμι: Δανάη Ελευσινιώτη

Σχεδιασμός Φωτισμού: Ηλέκτρα Περσελή

Μουσική: Σωτήρης Καστάνης

Επιμέλεια Κίνησης: Βαγγέλης Τελώνης

Βοηθός Σκηνοθέτη: Ίρις Κανδρή

Ερμηνεύει ο Χάρης Χαραλάμπους

Θέατρο Μεταξουργείο

Ακαδήμου 14

Τηλέφωνο κρατήσεων: 2105234382

Ημέρες και ώρες παραστάσεων:

Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00 από 20/1/15

Στις 19/1/15 προπαράσταση στις 18:00 με Γενική Είσοδο 5€ (απαραίτητη η κράτηση θέσης)

 

Τιμές εισιτηρίων:

Γενική είσοδος: 12€

Μειωμένο  – Ομαδικό: 10€

Ανέργων – ΑΜΕΑ: 5€

 

 

 

Έλληνες κομμουνιστές εκτελέστηκαν στην Σμύρνη;;

Όπως πληροφορήθηκα από φίλους εκ Σμύρνης, έλαβε χώρα χθες στην γειτονική τουρκική πόλη, με συνδιοργανωτή και τον Δήμο Σμύρνης μία επετειακή τελετή στην μνήμη διακοσίων Ελλήνων κομμουνιστών, οι οποίοι βρίσκονταν στη Σμύρνη ως μέλη του ελληνικού στρατού και εκτελέστηκαν την πρωτοχρονιά του 1921 ως προδότες καθώς στασίασαν υποστηρίζοντας ότι “η εισβολή στην Ανατολία είναι παιχνίδι του αγγλικού ιμπεριαλισμού” και αρνήθηκαν να στρέψουν τα όπλα τους κατά των Τούρκων αδερφών τους.

Στη τελετή,που ήταν η πρώτη εκδήλωση μνήμης αυτού του περιστατικού και έλαβε χώρα στην παραλία της Μπάλτσοβα, όπου σύμφωνα με την αφήγηση έγινε η εκτέλεση, διαβάστηκαν ποιήματα του Τουγρούλ Κεσκίν από το βιβλίο του Zito i Epanastasi (αυτός ήταν ο τίτλος του μανιφέστου των διακοσίων σύμφωνα με το δελτίο τύπου του βιβλίου), το οποίο περιέχει 13 ποίηματα εμπνευσμένα απ’ το περιστατικό.

Προσωπικά δεν γνώριζα τίποτε για αυτό το περιστατικό, ούτε τώρα μπορώ να είμαι βέβαιος ως προς την ιστορική του αλήθεια αλλά η εκδήλωση αυτή προφανώς είναι εξαιρετικά σημαντική.

Όποιος έχει κάποια πληροφορία επί του θέματος ας την καταθέσει..

 

Έφθασαν και φωτογραφίες από την χθεσινή εκδήλωση

καθώς και σχετικό ιστορικό κείμενο 

Πολιτική εκμετάλλευση θυγατέρων

Τελευταία έγινε ζήτημα μικροπολιτικής εκμετάλλευσης από τους γνωστούς κύκλους της απερχόμενης αναξιοπρέπειας η προσωπική ζωή της κόρης του κ. Μηλιού, η οποία, ως εργαζόμενη σε κάποια πολυεθνική, έλαβε άδεια εορτών και έκανε διακοπές σε γνωστό ελβετικό θέρετρο.

Πριν από μερικούς μήνες είχαν γίνει ζήτημα των ίδιων κύκλων της αναξιοπρέπειας, προς την αντίθετη κατεύθυνση όμως, αυτή της ενδόξου προβολής, κάποιες προσωπικές στιγμές της κόρης του κ. Βενιζέλου, η οποία είχε λάβει επιτυχώς το διαπιστευτήριο αμερικανικού πανεπιστημίου.

Δεν γνωρίζω προσωπικά αυτά τα παιδιά αλλά, με όλο τον σεβασμό στην προσωπικότητά τους, θα τα χρησιμοποιήσω ως σημεία αναφοράς, απλά και μόνο επειδή αποτελούν δύο περιπτώσεις, οι οποίες δημοσιοποιήθηκαν ευρέως και όχι επειδή είναι αυτά που είναι ή γόνοι αυτών που είναι…

Τα παιδιά λοιπόν αυτά είναι οι εκπρόσωποι της ανθρωπότητας, η οποία γεννήθηκε σε συνθήκες αιχμαλωσίας. Από γεννήτορες δηλαδή οι οποίοι ήσαν αιχμάλωτοι οι ίδιοι εντός του χρηματοοικονομικού κλωβού-συστήματος, αποκομμένοι εντελώς από το οικοσύστημα και πλήρως ασυνείδητοι όσον αφορά την φυσική τους υπόσταση.

Έμαθαν αυτή γενιά της ανθρωπότητας ότι το σύστημα εντός του οποίου γεννήθηκαν για να υπάρξουν, είναι αποκλειστικά το στενό, πλαστό και πλάνο χρηματοοικονομικό και όχι το ρεαλιστικό αυθύπαρκτο οικοσύστημα, το οποίο είναι κάτι ξένο και μακρινό από τον εαυτό τους και υπάρχει ως μουσείο στη θέση του, με διαφορετικές μορφές και όψεις σε κάθε εποχή, ώστε να το επισκέπτονται κατά τον μήνα Αύγουστο και κατά τις διακοπές των εορτών αλλά και τα σαββατοκύριακα σε “αποδράσεις από το σύστημα”, εντός του οποίου ζουν.

Έμαθαν αυτή η γενιά της ανθρωπότητας ότι το χρήμα είναι φυσικός πόρος και μάλιστα ο μοναδικός, αφού αν το έχεις, έχεις ό,τι επιθυμείς, έμαθαν ότι πλούτος σημαίνουν τα κουπόνια του χρήματος και όχι οι φυσικοί πόροι, η ενέργεια και οι “καρποί” ΄των φυσικών πλασμάτων, έμαθαν ότι ζωή σημαίνει κατανάλωση δίχως αναπλήρωση των πόρων του οικοσυστήματος, ότι πολιτισμός σημαίνει συνεχής παραγωγή απορριμμάτων αδρανών, οργανικών και ψυχικών, ότι υγεία σημαίνει ομηρεία από τις χημικές ουσίες των φαρμάκων, ότι διατροφή σημαίνει κατανάλωση και όχι βρώση, τροφίμων και όχι τροφών, μαζικά παρασκευασμένων, επεξεργασμένων και συσκευασμένων και όχι ζωντανών και ελεύθερων, ότι ταξίδι σημαίνει κατανάλωση εικόνων, έρωτας κατανάλωση ανθρώπου και αισθήματος …

Έμαθαν αυτή η γενιά των ανθρώπων να ζουν από τα μικράτα τους εντός  συνεχούς καρκινογόνου ανταγωνισμού για το ποιος θα πάρει καλύτερους βαθμούς, καλύτερα χαρτιά από καλύτερα συστημικά πανεπιστήμια, ώστε να βρουν καλύτερες και ποιο προσοδοφόρες σε χρηματικά κουπόνια συνθήκες ενοικίασης του εαυτού τους σε εταιρίες πολυεθνικές, έμαθαν ότι χρέος έχουν να κυκλοφορούν το χρήμα και να ζουν μαζικά, ώστε να ασθενήσουν και να  αποδημήσουν στηρίζοντας το σύστημα, σίγουρα πριν προλάβουν να ζήσουν ελεύθεροι, αν ποτέ καταφέρουν να μάθουν ή να αισθανθούν καθ’ όλη την διάρκεια του βίου τους τι είναι ελεύθερη ζωή ανάμεσα σε πλάσματα και όχι ρίσκο καθημερινό σε ζούγκλα ανταγωνιστών και καταναλωτών της γης.

Έμαθαν δηλαδή αυτή γενιά των καταναλωτών να υποστηρίζουν με την ύπαρξή τους την ίδια, με την ζωή τους την μία και ανεπανάληπτη τον καταναλωτισμό, τον καπιταλισμό και την ύβρη, πριονίζοντας με το μαχαιροπίρουνο και τα κάθε μορφής πληκτρολόγιά τους καθημερινά το Είναι τους αλλά και το κλαδί επί του οποίου στέκουν και επί του οποίου σπούδασαν δίχως να μορφωθούν οι περισσότεροι.

Έμαθαν αυτή γενιά ότι είναι προνομιούχοι και πολιτισμένοι επειδή μπορούν να ζουν βολικά και δίχως να ιδρώνουν καθημερινά, ξεχνώντας όμως την βασικότερη γνώση την οποία πήραν από την συστημική τους εκπαίδευση, την αρχή διατήρησης της Ενέργειας, στην ευρεία μορφή της, το ότι δηλαδή τίποτε δεν κερδίζεται δίχως κάτι ανάλογο να χαθεί.

Έμαθαν να ζουν με αριθμούς και αντεστραμμένες αξίες και έννοιες, έμαθαν να λειτουργούν επεμβατικά και επιθετικά ο ένας προς τον άλλον και προς τα άλλα πλάσματα, δεν έμαθαν και δεν φαντάστηκαν ποτέ ότι είναι οι ίδιοι πλάσματα φυσικά, τα οποία διέπονται από τους απαράβατους και απαραβίαστους φυσικούς νόμους και ρυθμούς, ενταγμένα ανάμεσα σε άλλα πλάσματα και όλα έχουν ρόλο δοσμένο από το  Χάος των δυνάμεων και των δυναμικών που γέννησε και βαστά σε ισορροπία αυτό το οικοσύστημα. Δεν έμαθαν παρ’ όλη τους την εκπαίδευση ότι η μοναδική ανάπτυξη που υπάρχει είναι η αργή φυσική ανάπτυξη και ότι η παραμικρή επ’ αυτής ανθρώπινη επέμβαση προς εκβίαση των ρυθμών και των νόμων, οι οποίοι όλους μας ορίζουν, επιφέρει συνέπειες δυσανάλογες, που καταπίπτουν επί των κεφαλών μας ξανά ως ανθρωπότητα.

Δεν έμαθαν, τέλος, αυτή η γενιά ότι εκπροσωπούν ο καθένας προσωπικά την ανθρωπότητα και ότι η ανθρωπότητα είναι σύνολο ενιαίο από τότε που πρωτοεμφανίστηκε στον πλανήτη μέχρις ότου θα εξαφανιστεί, οπότε η συνειδητότητα του καθενός αποτελεί τον σημαντικότερο παράγοντα της συνολικής πορείας.

Τυφλώθηκαν αυτή γενιά της ανθρωπότητας από τους ίδιους τους γονείς τους, είτε αυτοί ήταν αριστεροί, είτε δήθεν, είτε ήταν δεξιοί. Τυφλωμένοι οι ίδιοι από τους προηγούμενους και ασυνείδητοι ως όντα φυσικά, τύφλωσαν και τους απογόνους τους, τους έκαναν ασθενικούς καταναλωτές, τους εισήγαγαν ως αριθμημένα γρανάζια σε μια πλαστή ζωή και σε ένα σύστημα αξιών χυδαίων, που τους απομυζεί στιγμή με τη στιγμή το μοναδικό και πολύτιμο δώρο της φυσικής τους ύπαρξης, τους απέκοψαν από τη ζωή και τους έκαναν να τρέμουν τον θάνατο.

Στο τέλος, αφού τους τύφλωσαν, τους ευνούχισαν, τους παρέδωσαν ένα οικοσύστημα κατά πολύ φτωχότερο σε πόρους απ’ ό,τι το παρέλαβαν και τους εκπαίδευσαν να κάνουν και αυτοί το ίδιο ακριβώς στους απογόνους τους, τους χρησιμοποιούν κιόλας μέσα στην ασυνειδητότητά τους και για την ικανοποίηση των μικροπολιτικών αλλά και των προσωπικών τους σκοπιμοτήτων.

Γενιά με την γενιά όμως, συνθήκη με την συνθήκη και κυρίως ανάγκη με την ανάγκη η ανθρωπότητα φτάνει ολοένα και πιο κοντά στην συνειδητότητα. Οι γεννημένοι και μεγαλωμένοι εντός της πλάνης και της χυδαιότητας άνθρωποι είναι πλέον πιο υποψιασμένοι, το ψυχανεμίζονται και εν τέλει το βλέπουν πεντακάθαρα, πολλοί εξ αυτών, το σφάλμα των γονιών τους, την ύβρη την οποία τους κληροδότησαν και μάλιστα πομπωδώς και μεγαλειωδώς ως ζωή, νιώθουν την ανάγκη να ζήσουν ουσιαστικά και αλλάζουν την πορεία τους …

Ο θάνατος ο βιολογικός αλλάζει τις γενιές της ανθρωπότητας και η ανάγκη για Ζωή αλλάζει τις συνθήκες…