Chanette Paul's Blog, page 5
April 15, 2013
Vrouekeur se man beloer die Calitze
Dis so lekker wanneer mens sien ‘n resensent weet hoe om jou boek te benader!
Dankie, Willie Burger
January 18, 2013
Gesoek:die bevrore hoender.
Ek droom in die vroeë oggendure S daag by my op. Om my is dit verskriklik deurmekaar. Ek weet nie presies waar ek my bevind nie. Dis nie by my huis nie, maar die omgewing is bekenderig.
S herinner my dat ek haar uitgenooi het om by my te kom eet. Dit het my skoon ontgaan. Ek soek iets in die yskas, maar vergeet half wat dit is toe ek agterkom daar is ʼn klomp goed ver verby hulle sell by date wat weggegooi moet word. Toe sy sien ek ruim nou eers die yskas op, herinner S my sy het nie baie tyd nie.
Ek besef ek soek eintlik ʼn bevrore hoender, maar ek kry dit om die dood nie. Ek gaan na ʼn tweede yskas in ʼn vervalle woonwa. Daar is dit nog ʼn groter gemors. Ek begin weer opruim tot S my herinner sy het régtig nie baie tyd nie. Ek kry steeds nie die hoender nie. Is daar ooit een? Ek kan nie onthou nie.
In nog ʼn woonwa se yskas spoor ek en S ʼn bevrore brood op. Nou nie dat S eintlik help nie, sy loer net oor my skouer en gril vir die gemors. Die brood was ʼn heerlike tuisgebakte ciabatta wat sy by ʼn vorige geleentheid vir my gebring het – maande, dalk jare gelede. Nou lyk dit droog en verkrimp in sy yskorsie. Sy sug en sê dit was juis so ʼn lekker brood en nou is dit vermors.
Ek sien daar is nog goed wat sy al vir my gebring het wat nou onbruikbaar is. Ek probeer dit ongemerk agter ander goed inskuif.
S raak ongeduldig. Sy herinner my ek moet die hoender nog ontdooi en gaarmaak en sy het regtig-egtig nie baie tyd nie. Ek besef ineens ek het waaragtig nie ʼn bevrore hoender nie.
Net voor ek by S kan bieg, gaan my selfoonwekker af.
Ek staan traag op. Die wind het gaan lê. Buite is dit ʼn pragtige dag, hier net anderkant die suidste punt. Blou lug, die see soos ʼn spieël.
Ek borsel tande en wonder oor die droom. Ek maak koffie en probeer uitpluis. Ek gaan sit voor my skootrekenaar en loer na die uitgedrukte kopie van my nuwe manuskrip wat langsaan lê en waarop ek ernstig geredigeer het. Die boonste bladsy is vrot van aantekeninge in pers ink. ʼn Groot deel is doodgetrek. Meeste van die 165 bladsye lyk so, weet ek. Hierdie korreksies moet op die rekenaardokument aangebring word. Ek moes eintlik eergister al daarmee klaar gewees het, maar ek is nie net hier om te kom skryf nie.
Ek is ook aan die bou. ʼn Skryfhuisie vir die wegskryfslag en hopelik eendag as die nood druk en ek moet verkoop, my pensioentjie. Dinge het die afgelope dae skeef geloop met die bouery. My finansies klop nie so lekker nie. Baie ekstra uitgawes soos dit maar met bouery gaan – selfs meer as wat mens voorsien. En misverstande tussen my en die bouer. Goed wat nie uitwerk soos ek gedink het dit gaan nie. Ek bring daagliks ure op die bouterrein deur in wind en weer, kom telkens natgesweet en vaal van sementstof tuis by die kothuis wat ek huur. Maak lys na lys van goed wat nog gedoen moet word, kwotasies wat aangevra moet word, probleme wat opgelos moet word.
Hoekom laat dit my skielik dink aan deurmekaar yskaste en tuistes wat nie tuistes is nie ? Ineens begin ek my droom verstaan.
S is dikwels die keurder van my manuskripte. Sy is ʼn streng keurder, selfs kwaai – soos ek daarvan hou. Sy het my al van vele blapse en slordige skryfwerk gered. Sonder haar skerp oog sou die laaste drie boeke in die Gys Niemand-reeks baie armer gewees het.
Die deurmekaarspul en gebrek aan konsentrasie in die droom, besef ek toe, simboliseer die bouery in die werklike lewe.
In my droom vergeet ek kort-kort dat ek eintlik die hoender soek, want my aandag word aftrek. Waardeur in die werklike lewe? Deur die bouery. En wat simboliseer die hoender? My nuwe storie. Ek vermoed dis êrens, maar omdat ek nie my aandag daarby bepaal nie, kan ek die hoender/my storie nie kry nie. Is ek nie eens seker dis nog daar nie. Boonop weet ek dis ʼn bevrore hoender en moet nie net nog gaar gemaak word nie, dit moet eers nog ontdooi word.
Die ou, bevrore ciabatta en vermorste geskenke van lank gelede? Dalk vorige hulp, raad en bystand op grond waarvan ek so streng op die uitgedrukte kopie geredigeer het, maar wat ek nou nog nie op die rekenaardokument ingewerk het nie.
S het my dus kom herinner dis hoogtyd dat ek nou moet begin konsentreer op my skryfwerk. Ek moet ontrafel wat my storie nou eintlik is (ontvries die hoender), ek moet die storie geskryf kry (kry die hoender gaar) en die manuskrip betyds indien (die mense wil eet!). En ek het gewis nie baie tyd nie. My keerdatum is einde Februarie.
Is die onderbewussyn nie ʼn wonderlike ding nie?
Naskrif:
Ek het bostaande vanoggend vinnig neergeskryf toe die droom nog redelik vars in my geheue was.
Vanaand gaan sit ek op die gietysterbankie buite die kothuis. Dis steeds windloos en genadiglik koeler. Aan die hemeltrans hang ʼn halwe suurlemoenskyf. Sterre lyk soos blink gaatjies, groter en kleiner, in ʼn tent se dak. Die see se geruis is hipnoties. Ek kry ‘n aha-oomblik oor ‘n sekere aspek van my storie. En ek weet die wiele het begin draai.
Natuurlik was ek vandag by die bouterrein, maar net ʼn kort rukkie. Ek had ʼn hoender om te ontdooi en ek dink dis binnekort reg om gesout en gepeper en dan in die oond gesteek te word.
My mense gaan nie môre al kan eet nie, maar die hoender is gevind en die dis is aan die word.
January 14, 2013
So ʼn blivetse storie!
Navorsing is ʼn wonderlike ding. Ek dink ek het meer geleer uit navorsing wat ek vir my boeke doen as in die elf jaar wat ek aan universiteite gestudeer het.
Op universiteit leer mens baie oor ʼn bietjie. In my navorsing leer ek bietjie, of net genoeg, oor baie.
My nuwe manuskrip se werkstitel is Duiwelsvurk. Ek het dit gekies voor ek besef het daar het pas ʼn boek uitgekom met die titel Duiwelsklip. Ek en my uitgewer sal maar moet koppe bymekaar sit en besluit of daar moontlik verwarring sal wees as ek hou by Duiwelsvurk. Ek hoop egter ek kan, want daar was selde ʼn meer gepaste titel vir ʼn storie wat ek nou nog probeer ontsyfer.
Dit het ek besef toe ek begin navorsing doen het oor duiwelsvurke en by die blivet uitgekom het.
Volgens Wikipedia:
A blivet, also known as a poiuyt, devil’s fork or widget, is an undecipherable figure, an optical illusion and an impossible object. It appears to have three cylindrical prongs at one end which then mysteriously transform into two rectangular prongs at the other end.
Dis hoe ʼn paar voorbeelde lyk:
Maar daar is natuurlik slim mense wat hierdie konsep verder neem soos hieronder.
Aanvanklik was die konsep van die blivet vir my bloot interessant. Hoe verder egter aan die storie skryf, hoe meer kom ek agter dat hierdie storie soos die blivet is. Net as ek dink ek weet nou waarheen iets gaan lei, of nou het ek ʼn prentjie van wat vorentoe gaan gebeur, of nou verstaan ek my storie, gebeur daar iets anders en sit ek met die gevoel dat ek na ʼn optiese illusie kyk.
Cara, my hoofkarakter, sit met dieselfde probleem. Sy dink kort-kort sy weet nou waar haar probleme vandaan kom en net mooi as sy dink sy het die een deel van haar probleem opgelos, vervorm die prentjie weer en sien sy ʼn ander beeld van dieselfde ding.
Tussen die twee van ons gaan ons hierdie blivetse storie moet uitwerk. Dis hoekom ek môre, 15 Januarie, weer vir amper drie weke suidste punt toe gaan – om te sien of ons kan agterkom hoeveel tande die duiwelsvurk het, asook wat eg is en wat bloot illusie. En dan moet ons natuurlik uitvind wie die blivetse mens is wat agter die duiwelsvurk sit.
Ek hoop dis ʼn heerlike jaar vir julle almal!
Tagged: impossible object, optical illusion
December 17, 2012
Die draak se laaste asem
Vroeg in Maart het ek verslag gedoen oor hoe my “jaar van die draak” weggespring het. (http://chanettepaul.wordpress.com/2012/03/09/2012-die-jaar-van-die-draak-die-eerste-tien-weke/)
Min het ek toe geweet dat daardie draak se asem die heeltyd in my nek gaan bly blaas en die kanse is goed dat dit gaan aanhou blaas tot die Sjinese jaar op 9 Februarie 2013 eindig. Ek weet nie wat om van die “Jaar van die slang” wat op 10 Februarie 2013 begin te verwag nie. Ek hoop dit gaan rustiger.
Agterna beskou was dit ʼn woeste, maar goeie jaar. My blog het gely onder al die druk en die lang rukke wat ek dikwels van die huis af weg was, maar daar was baie hoogtepunte. Die verskyning van drie boeke, naamlik die Maanschijnbaai-tweeluik en Labirint, was natuurlik geweldig opwindend en so ook die wavrag bekendstellings wat daarmee saamgegaan het. Daar was egter ook ander lekkertes waaroor ek nie altyd tyd gehad het om te berig nie. 
Omdat ek bietjie flou is, het ek net ‘n klein galery gemaak van ʼn paar van hierdie lekkertes wat die afgelope jaar vir my opgelewer het.
Baie dankie vir almal se ondersteuning – hier op die blog, op Facebook, per e-pos en almal wat van die bekendstellingsgeleenthede bygewoon het.
Mag julle ʼn wonderlike feesgety beleef en genoeg krag kry vir ʼn baie voorspoedige nuwe jaar!
[image error]
[image error]
[image error]
[image error]
[image error]
[image error]
[image error]
[image error]
[image error]
[image error]
[image error]
[image error]
[image error]
[image error]
[image error]
[image error]
[image error]
[image error]
[image error]
[image error]
[image error]
[image error]
[image error]
[image error]
[image error]
December 3, 2012
Stem en wen – 10 000 rand kan joune wees
Lapa kondig aan:
STEM NOU vir jou gunsteling-Lekkerlit-boek van die jaar!
Net een sal wegstap met die titel: LAPA Lekkerlit-boek van die jaar.
En jy, die leser, besluit wie die wenner is.
Die skrywer van die wenboek en een gelukkige leser kan elk
R10 000 kontant wen!
Indien jy van jou rekenaar af wil stem, volg hierdie skakel: (http://www.facebook.com/LAPA.Uitgewers/app_361792587182357 )
Indien jy van jou selfoon af wil stem hier is die skakel na ons mobi-webwerf: https://www.lekkerlit.mobi/
Deel 1 van die Maanschijnbaai-tweeluik,
Jo & Sue,
was September se Lekkerlit boek van die maand.
November 15, 2012
Graffiti se vyfde en die Kaapse Pienk Paartie
Twee sulke uiteenlopende maar wonderlike geleenthede! Elkeen was op sy eie manier geweldig spesiaal.
In September het Sophia Kapp ter viering van Graffiti se sy vyfde verjaardag met my oor die Calitze gesels. Sy het my laat bloos met haar voorlesing – moes sy nou wraggies Sue op haar ergste kies! – en my en die gehoor heerlik laat lag met haar kenmerkende reguit manier van vrae stel en uitsprake maak.
Jo & Sue was toe al ʼn rukkie op die rak, maar Nan & Jeannie was nog warm van die drukkers af en dit was die eerste geleentheid waar dit te koop aangebied is. Ek dink nie ek het al ooit in my lewe op een slag so baie boeke geteken nie. Dit was ʼn groot voorreg om my lesers op die manier te ontmoet, al was die kennismaking maar baie kort.
Baie dankie aan almal wat daar was, ook aan medeskrywers wat my kom ondersteun het! En baie dankie aan Leonie van Rensburg en haar span. Hierdie koningin van die Boek & Koek-tradisie, weet net hoe die ding gedoen moet word. Ook baie dankie aan Lapa wat die geleentheid moontlik gemaak het.
Die Kaapse Pienk Paartie in begin November is ook iets wat ek nie sommer sal vergeet nie.
Jy moet tien voor agt die oggend by die Lapa-kantore wees, word ek ingelig deur Marieta Nel van die Kaapse kantoor wat alles gereël het. Nou, as Marieta praat luister mens sonder om te veel vrae te vra.
En daar staan sy toe ek daar aankom. Nee, nie Marieta nie, ʼn pienk skip van ʼn kar. Waaragtig ʼn pienk Cadillac! Ek kry boonop ʼn glas pienk vonkelwyn en daar trek ek en my chauffeur. Wat ʼn belewenis. Ek het al vergeet hoe ʼn V8 enjin so onder mens kan vrrrroom. En mense staar en waai en fluit. En ek voel soos ʼn regte celeb!
By Café Delicieux aangekom, sien ek net kameras en pienk in elke moontlike skakering daarvan. Die hele restaurant lyk soos ʼn Barbara Cartland blomtuin en die gaste soos die blomme.
Weer was daar benewens lesers ook medeskrywers wat kom ondersteun het en Valiant Swart het regtig uit sy pad gegaan om daar te kan wees en boonop al vyf die liedjies te sing waarvoor ek gevra het – al moes hy die woorde van ʼn ou enetjie gaan opsoek!
Weer eens dankie aan almal wat dit bygewoon het en Lapa wat dit moontlik gemaak het.
November 13, 2012
October 22, 2012
Waverley, die slette is op pad.
Ek en die Calitze is in November op pad Pretoria toe!
October 10, 2012
Gesprek oor die Calitze in Vrouekeur van 12 Oktober
Stephanie Niewoudt gesels met my in die Vrouekeur van 12 Oktober oor die Calitze van Maanschijnbaai en hoe die tweeluik ontstaan het.
