Ton van 't Hof's Blog: Ton van ’t Hof, page 75

Schudden

Gisteravond met Rindert op de trekker buitendijks geweest, waar we gras hebben geschud, zodat het goed kan drogen, waarna er kuilvoer van zal worden gemaakt. Na een stilte, waarin we de ondergaande zon bewonderden, zei Rindert, voeten op het dashboard: ‘Ik hoef nooit met vakantie, hoor, die heb ik elke dag al.’

Leven met Nederland

Leven met Nederland. Ik ontkom er niet aan. Door te verhuizen naar het noordoosten van Friesland kon ik een kenmerkende eigenschap van het kikkerland ontvluchten: drukte. Daar kon ik niet meer tegen. Ik heb, lang geleden, nog door verlaten polders in Zuid-Holland gefietst en bramen geplukt langs stille Brabantse zandwegen. Leven met Nederland, waar mensen … Lees verder Leven met Nederland

Strijklicht

De vogels zijn gevlogen. Toen ik gisteravond de ronde door de tuin deed, was het nestje van de grauwe vliegenvangers leeg. Vanochtend vroeg boodschappen gedaan in Holwerd, met zware tassen aan het stuur teruggefietst. Even stil blijven staan bij het strijklicht over de veldbloemen op het kerkhof van Waaxens. Vandaag komt Anoek enkele dagen logeren, … Lees verder Strijklicht

In enig opzicht

Gefietst, bourgondisch geluncht, nieuwe douchestang & een nieuw douchegordijn opgehangen (nog altijd een klusje van een uur of twee). Biertje gedronken en het nieuws over de onrustig verlopen demonstratie tegen de coronaspoedwet in Den Haag verstouwd. De bewolking nam af en de horizon leek naar achteren te wijken. Wat zou ik doen als ik jong … Lees verder In enig opzicht

Ritme

Vervuld van weemoed sliep ik gisteravond in, vanochtend stond ik juichend op, en gaf me over aan het ritme van de dag, dat in de regel zo begint: yoga, ontbijt, uurtje lezen, aan het werk. Míjn ritme, wat een geschenk is. Omdat we vanwege de verwachting van een vrij krachtige wind (die uiteindelijk bij matig … Lees verder Ritme

Dood en begraven

Ook ik ben een gezicht van de wereld, mijmerde ik vanochtend, een variatie van vlees en bloed op het thema van de denkbare mens. Ook ik heb een hoe en waarom, dat licht werpt op wat en wie ik ben, ondanks de ontelbare momenten waarop mijn leven een andere loop had kunnen nemen. ‘Nou, ik … Lees verder Dood en begraven

Zoveel gedoe

Vijftienhonderd kilo grind versjouwd. Af en toe regende het. Ik werd oplettend gadegeslagen door een witte kwikstaart, die sinds een week in onze tuin huist. Een olijk beestje. Tegen koffietijd kwam een vriendin even aanwippen en meldde dat de kogel door de kerk was: ze ging scheiden, en liet ons ontsteld achter. Fröbelde ’s middags … Lees verder Zoveel gedoe

Ego’s & emo’s

‘We laten ons hier niet leiden door onze ego’s,’ zei iemand uit smeltkroes Antakya gisteravond, ‘maar leven samen als broeders.’ Wat ik van wijsheid getuigen vond. Ja, zekers, poepdruk vandaag. Kwam later, na de drukte, een foto tegen, waarop Hennie (links) en ik ons wild hebben uitgedost. Het is begin 1988. We wonen en werken … Lees verder Ego’s & emo’s

Paracetamolletjes

‘Je moet precies weten waarover je schrijft,’ zegt Gerbrand Bakker in Knecht, alleen, en precies zijn in wat je schrijft, voegde ik eraan toe. Anders wordt het al gauw gezwets, lulkoek. Vanochtend werd ik wakker met spierpijn in mijn nek. Verkeerd gelegen of gisteren tijdens lichamelijke arbeid in de tuin een nekspier verrekt. En ik … Lees verder Paracetamolletjes

Veel van wat een mens nodig heeft

Zag een docu over Toeva, kleine republiek binnen de Russische Federatie. Nou ja, klein: half zo groot als Duitsland, 300.000 inwoners. Het ligt in het zuiden van Siberië en ten noorden van Mongolië. Een docu over ruimte, bergen, water, graslanden, paarden, kamelen, boeddhistische vlaggen & een sjamaan die epileptische aanvallen behandelt met rook. Een docu … Lees verder Veel van wat een mens nodig heeft