تذکرة الاولیاء Quotes

“(از ابوالحسن بوشنجی راجع به حقیقت تصوّف پرسیدند، گفت:) امروز اسمی است و حقیقت پدید نه؛ و پیش از این حقیقت بود بی اسم.”
― فرید الدین عطار, تذکرة الاولیاء

“محبت درست نشود مگر در میان دو تن که یکی دیگری را گوید که: ای من!”
― Farid Al-Din Attar, تذکرة الاولیاء

“حسن بصری می گوید : مسلمانی در کتاب هاست و مسلمانان در زیر خاک خفته اند .”
― فرید الدین عطار, تذکرة الاولیاء

“گفت: "هر که پندارد که نزدیک تر است ، او به حقیقت دورتر است. چون آفتاب که بر روزن می افتد، کودکان خواهند که تا آن ذره ها بگیرند. دست در کنند . پندارند که در قبضه ی ایشان آمد . چون دست باز کنند، هیچ نبینند .”
― فرید الدین عطار, تذکرة الاولیاء

“دلها سه قسم است: دلی است مثل کوه که آن را هیچ از جای نتواند جنبانید. و دلی است چون درخت بیخ او محکم، اما باد او را گه گه حرکتی می‌دهد. و دلی است چون پری، که تا باد می‌وزد به هرسو می‌گردد”
― Farid Al-Din Attar, تذکرة الاولیاء

“در حکایت حلاج می خوانیم :
در شبان روزی در زندان هزار رکعت نماز کردی . گفتند: چون می گویی که من حقم این نماز که را می کنی ؟ گفت : ما دانیم قدر ما”
― فرید الدین عطار, تذکرة الاولیاء

“ما را با او سرّی است که جز بر سر دار نمی توان گفت”
― فرید الدین عطار, تذکرة الاولیاء

“گفتند: محبت را نشان چیست؟ گفت: آن که به نیکویی زیادت نشود و به جفا نقصان نگیرد”
― Farid Al-Din Attar, تذکرة الاولیاء

“زبان تو ترجمان دل توست و روی تو آینهٔ دل توست. بر روی پیدا شود آنچه در دل نهان داری”
― Farid Al-Din Attar, تذکرة الاولیاء

“سهل بن عبدالله می گوید : اهل لا اله الا الله بسیارند و مخلصان اندک”
― فرید الدین عطار, تذکرة الاولیاء

“این قصه را الم باید که ز قلم هیچ نیاید”
― Farid Al-Din Attar, تذکرة الاولیاء

“‫به صحرا شدم. عشق باریده بود و زمین تر شده. چنانک پای به برف فرو شود، به عشق فرو می‌شد.”
― Farid Al-Din Attar, تذکرة الاولیاء

“ماتم‌زده را نبیند مگر ماتم‌زده”
― Farid Al-Din Attar, تذکرة الاولیاء

“و گفت: دلم را به آسمان بردند، گرد همه ملکوت بگشت و باز آمد.
گفتم: چه آوردی؟
گفت: محبت و رضا که پادشاه این هردو بودند.
{ذکر بایزید بسطامی - تذکرة الاولیا}”
― Attar of Nishapur, تذکرة الاولیاء

“حقیقت صدق آن است که راست گویی در مهم ترین کاری که از او نجات نیابی مگر به دروغ”
― Farid Al-Din Attar, تذکرة الاولیاء

“نقل است که در بغداد دزدی را آویخته بودند. جنید برفت و پای او را بوسه داد. او را سؤال کردند، گفت: "هزار رحمت بر وی باد که در کار خود مرد بوده است و چنان این کار را به کمال رسانیده است که سر در سر آن کرد".”
― Farid Al-Din Attar, تذکرة الاولیاء

“اگر حال خود از شما پنهان دارم، زبان ملامت دراز میکنید و اگرمکشوف میگردانم، طاقت آن نمی‌آورید. با شما چه می‌باید کرد؟”
― Farid Al-Din Attar, تذکرة الاولیاء

“اندوه ملکی است که چون جایی قرار گرفت، رضا ندهد که هیچ‌چیز با وی قرار گیرد”
― Farid Al-Din Attar, تذکرة الاولیاء

“همه چیز در دوچیز یافتم: یکی مراست، دوم دیگری را. آنکه مراست اگر من از آن بگریزم، او به سر من آید و آنکه دیگری راست به جهد بسیار به من نیاید”
― Farid Al-Din Attar, تذکرة الاولیاء

“تا خلق را بشناختم هیچ باک ندارم از آنکه مدح گویند یا ذم از آن جهت که ندیدم ستاینده الا مفرط، و نکوهنده الا مفرط”
― Farid Al-Din Attar, تذکرة الاولیاء

“و مستی را دیدم که در میان وحل می رفت، افتان و خیزان.
فقلت له ثبت قدمک یا مسکین حتی لاتزل
گفتم قدم ثابت دار تا نیافتی.
گفت: تو قدم ثابت کردها ای با این همه دعوی؟ اگر من بیفتم مستی باشم به گل آلوده، برخیزم و بشویم. این سهل باشد. اما از افتادن خود بترس.

[ذکر حسن بصری]”
― فریدالدین عطار نیشابوری., تذکرة الأولیاء: دوره ۲ جلدی