พรชีวัน Quotes

“แต่ความแตกต่างนี้เองทำให้ทั้งคู่เรียนรู้และเติมเต็มส่วนที่ขาดหายของกันและกัน ไม่เคยมีใครทำให้พรชีวาหัวเราะเสียงดังได้เท่าชีวัน และที่ทำให้ชีวันเปลี่ยนจากเด็กหญิงกระโดกกระเดกมาเป็นหญิงสาวเต็มตัวได้ก็คือการมีพรชีวาเป็นแม่แบบ”
― ร่มแก้ว, พรชีวัน

“หญิงสาวเลื่อนสายตาไป ลอบมองสรุจที่กำลังประคบข้อเท้าให้ญาติผู้น้อง มือใหญ่นั้นอ่อนโยน
น่าแปลกที่เจอกันเพียงช่วงเวลาสั้นๆ แต่เธอกลับเชื่อหมดใจว่า...มือนั้น...จะดูแลพรชีวาได้อย่างดี
แต่ ‘ใจ’ ของเขาล่ะ...จะ ‘กว้าง’ พอหรือไม่นะ”
― ร่มแก้ว, พรชีวัน

“ฉันจะโกรธทำไม ทุกคนย่อมมีเหตุผลของตัวเอง จะเคืองอยู่อย่างก็คือ การที่เขาหนีไปพร้อมกับปัญหาแทนที่จะปรึกษาผู้ใหญ่ แต่ก็เถอะนะ ฉันเองก็ไม่ใช่ผู้ปกครองของพรชีวา จะหวังให้เขามาปรึกษาก็คงไม่ได้”
― ร่มแก้ว, พรชีวัน

“เนื้อเพลงแสนเศร้า แต่แววตาคนร้องกลับแจ่มกระจ่าง
ยามทั้งสองสบตานิ่ง...ความรู้สึกแสนแปลกก็ก่อตัวภายในกายหญิงสาว
เสียงเพลงและมนตร์ขลังแห่งซานตาลูเซียพาใจเธอให้ล่องลอยไปไกล...”
― ร่มแก้ว, พรชีวัน

“สรุจไม่เข้าใจตนเองเหมือนกัน ว่าเหตุใดยามอยู่กับชีวัน เขาจึงเผลอ ‘วาง’ อะไรต่างๆ ที่เขาเคย ‘ถือ’ โดยไม่รู้ตัว
อาจเป็นเพราะความ ‘ใส’ มองโลกในแง่ดี และดูไม่มีพิษมีภัยของเธอ
เขาหวั่นว่าเธออาจจะทำให้เขาเสียคนเข้าสักวัน”
― ร่มแก้ว, พรชีวัน

“ความลับ’ มีธรรมชาติอย่างหนึ่ง...คือต่อให้ไม่ต้องมีใครพูด มันก็พยายามที่จะฟ้องตัวเองออกมา”
― ร่มแก้ว, พรชีวัน

“คนดีไม่ได้หมายความว่าจะไม่เผลอทำสิ่งไม่ดี และคนที่ทำไม่ดีก็ใช่ว่าจะเป็นคนเลวเสมอไป เขาอาจแค่ทำพลาด”
― ร่มแก้ว, พรชีวัน