“สรุจไม่เข้าใจตนเองเหมือนกัน ว่าเหตุใดยามอยู่กับชีวัน เขาจึงเผลอ ‘วาง’ อะไรต่างๆ ที่เขาเคย ‘ถือ’ โดยไม่รู้ตัว
อาจเป็นเพราะความ ‘ใส’ มองโลกในแง่ดี และดูไม่มีพิษมีภัยของเธอ
เขาหวั่นว่าเธออาจจะทำให้เขาเสียคนเข้าสักวัน”