The Divan Quotes

There are different wells within your heart.
Some fill with each good rain,
Others are far too deep for that.

In one well
You have just a few precious cups of water,
That "love" is literally something of yourself,
It can grow as slow as a diamond
If it is lost.

Your love
Should never be offered to the mouth of a
Stranger,
Only to someone
Who has the valor and daring
To cut pieces of their soul off with a knife
Then weave them into a blanket
To protect you.

There are different wells within us.
Some fill with each good rain,
Others are far, far too deep
For that.

I wish I could show you,
When you are lonely or in darkness,

The Astonishing Light
Of your own Being!

Beloved,/ I am so glad,/ So very glad You have come.

ز دست جور تو گفتم ز شهر خواهم رفت
به خنده گفت که حافظ برو که پای تو بست

ما آزموده ایم در این شهر بخت خویش
بیرون کشید باید از این ورطه رخت خویش...

For as you talk of God,
I see great parades with wildly colorful bands
Streaming from your mind and heart,
Carrying wonderful and secret messages
To every corner of this world.

In times of youth, drinking is better.
With the joyful, linking is better.
The world is a mere temporal inn;
With the shipwrecked, sinking is better.

دمی با غم به سر بردن جهان یک سر نمی‌ارزد
به می بفروش دلق ما کز این بهتر نمی‌ارزد

به کوی می فروشانش به جامی بر نمی‌گیرند
زهی سجاده تقوا که یک ساغر نمی‌ارزد

رقیبم سرزنش‌ها کرد کز این باب رخ برتاب
چه افتاد این سر ما را که خاک در نمی‌ارزد

شکوه تاج سلطانی که بیم جان در او درج است
کلاهی دلکش است اما به ترک سر نمی‌ارزد

چه آسان می‌نمود اول غم دریا به بوی سود
غلط کردم که این طوفان به صد گوهر نمی‌ارزد

تو را آن به که روی خود ز مشتاقان بپوشانی
که شادی جهان گیری غم لشکر نمی‌ارزد

چو حافظ در قناعت کوش و از دنیی دون بگذر
که یک جو منت دونان دو صد من زر نمی‌ارزد

Fear not to follow with pious feet the corpse of Hafiz, for though he was drowned in the ocean of sin, he may find a place in paradise.

ناگهان پرده بر انداخته ای یعنی چه؟
مست از خانه برون تاخته ای یعنی چه؟

ماجرای من و معشوق مرا پایان نیست
هرچه آغاز ندارد نپذیرد انجام

چــون غـــمـت را نتـوان یافت مگر در دلِ شــاد

...مـا به امـّـیـدِ غــمـت خـاطــرِ شــادی طــلبـیم

نگارم دوش در مجلس به عزم رقص چون برخاست
گره بگشود از ابرو و بر دل‌های یاران زد

من ترک عشق شاهد و ساغر نمی‌کنم
صد بار توبه کردم و ديگر نمی‌کنم
باغ بهشت و سايه طوبی و قصر و حور
با خاک کوی "دوست" برابر نمی‌کنم