سهراب‌کُشی Quotes

“رستم : من٬ رستم از خود جدا کردم چون به این پهنه در آمدم!
نام٬ دیگر گفتم و شیوه دیگر کردم؛
تا اگر بیَفگَندم٬ پیلتن ناشکسته بماند!
این دشنه را من نزدم!
آن نامِ دیگر زد که بر خویش نهادم!
آه پیلتن؛ که پور کشتم به زنده نگاه داشتنت؛
این نوباوه را آن کس دیگر کشت؛
آن که با نامش چیره شد بر سهراب و رستم و هر دو!
خود گم کرده‌ام؛ آری-کی‌ام؟”
― بهرام بیضایی, سهراب‌کُشی

“آری، ما باخته‌ی این جهانیم،
که پیش از زادن ما پی ریختند!”
― Bahram Beyzaie, سهراب‌کُشی

“بچه شاهینی پروازش آرزو؛ ما وی را ندیده گرفتیم و توران بال داد.”
― Bahram Beyzaie, سهراب‌کُشی

“خود را بینا شمردیم بر همه چیز؛ و خِرَد به ما می‌خندید! نادان آنکه شیوه زند به گیهان شیوه‌زن!”
― Bahram Beyzaie, سهراب‌کُشی

“آری من نیز چون شما به دل بد آوردم! چرا هر نیک را بد می‌گیریم؟ از آن نیست که همواره بد دیده‌ایم؟”
― Bahram Beyzaie, سهراب‌کُشی

“آه خِرَد، چرا در سر بددلان جای می‌کُنی اگر خردی! چرا ایشان را یار می‌شوی، که سوار بر باره‌ی تو، در خون این و آن کوشند؟”
― Bahram Beyzaie, سهراب‌کُشی

“جز اشک چه دارم ارزانیِ این پیکر کنم؛ به چه شویم این زخم را که نه از بیگانه، از خویش است؟”
― Bahram Beyzaie, سهراب‌کُشی

“به زخم تو می‌خندم که سرِ ویرانی ایران داشتی! [تازیانه بالا می‌برد] به مرگ خود بمیر؛ که هرچه زودتر بمیری دیر است!”
― Bahram Beyzaie, سهراب‌کُشی

“کیست نخستین باخته‌ی شترنج جز پیادگان!
سوار و پیل و فرزین رخ می‌نهند؛ و آن که بر این پهنۀ سیاه و سپید می‌ماند،
شاه است در برابر شاه!”
― Bahram Beyzaie, سهراب‌کُشی

“ما همه نوشدارو در دست می‌میریم!”
― Bahram Beyzaie, سهراب‌کُشی