De wetten Quotes

“Sommige mensen lijken de wetten van nature in zich te hebben. Ze lezen geen boeken en hebben toch een mening, een overtuiging, een idee over hoe de wereld in elkaar hoort te zitten. Ik begreep niet hoe dit mogelijk was.”
― Connie Palmen, De wetten

“Welke achterlijke idioot heeft het in de hersens van de mensen zitten stampen dat ze eerst van zichzelf moeten houden voordat ze iemand anders lief kunnen hebben? Het is de meest belachelijke, de meest wrede wet ever en ze regeert de twintigste eeuw. Het is rabiate nonsens. Je moet van iemand anders houden en iemand anders moet van jou houden, dat moet je niet ook nog eens zelf hoeven te doen, dat is onmogelijk. Wie houdt er nu van zichzelf zonder door een ander bemind te worden? Niemand toch? Ja, een handvol monomane gekken met negen assertiviteitstrainingen achter de rug.”
― Connie Palmen, De wetten

“Ik heb juist vaker het gevoel terecht te komen in de boeken die ik zelf van tevoren, eigenhandig geschreven heb, in mijn hoofd dan. En ik wil eruit. Ik wil buiten de grenzen van dit boek.”
― Connie Palmen, De wetten

“Maar je hebt de wereld toch niet nodig.'
'Misschien heeft de wereld jou nodig.”
― Connie Palmen, De wetten

“Stiekem hoop ik nog steeds op antwoord, op iets van buitenaf, iets dat me verandert in iemand die in staat is om zonder twijfels deze keuze te kunnen maken. Dat iets, dat is de ultieme initiatie. Van u verwacht ik het ook. Maar het is slap en onzinnig. Deze gebeurtenis zal nooit plaatsvinden”
― Connie Palmen, De wetten

“Jeder Kopf ist ein Archiv, und jeder Körper birgt Erinnerungen", diktierte sie dann ohne merkliches Stocken. "Sie sind von außen nach innen gelangt. Wir waren nie alleine auf der Welt. Wir waren stets von anderen umgeben, die sich eingenistet haben mit ihren Worten, ihren Berührungen, ihren Dummheiten, Irrtümern und ihrer Weisheit, mit ihren mitleidsvollen und ihren strafenden Blicken im Gedächtnis unseres Gehirns, unserer Haut und unserer Organe. Wir wurden geboren und lagen in der Wiege unter einer Decke aus Jahrtausenden von Geschichten, und wir hatten keine Möglichkeit, darunter hervorzukommen, ohne etwas davon zu wissen.”
― Connie Palmen, De wetten

“Ik heb het voor het eerst gemerkt met spiegelbeelden. De spiegel waarin ik mij papperig, opgeblazen, verlept, grauw, uitgezakt en lelijk terugvind, verraadt in één klap het flatteuze bedrog van alle daaraan voorafgegane spiegelbeelden en ik zal van het meest afstotende spiegelbeeld vinden, dat het de meest waarheidsgetrouwe weergave van mijzelf onthult.”
― Connie Palmen, De wetten

“Mensen zijn betekenisdieren. Ze kropen bij elkaar, begonnen op den duur met elkaar te praten, noodzakelijkerwijs, gaven de dingen en elkaar een naam en sindsdien is er betekenis, sinds het mogelijk was tegen de een Piet en tegen de ander Jan te zeggen. Er is helemaal geen waarheid van Piet en Jan, maar met de namen kwam wel het verlangen naar de onderscheiding, een verlangen naar de waarheid, dat het werkelijk iets zou betekenen, Jan te zijn of Piet. Nu zijn we al lang geen dieren meer en blijven zoeken naar betekenis en zin. Het is een vloek en tegelijk is het mooi, van nutteloosheid.”
― Connie Palmen, De wetten

“De mannen maken de wetten. Met de wetten verbinden ze wat ver uit elkaar ligt, hemel en aarde, ziel en lichaam, u kent ze wel, de tegenstellingen. En dan lezen ze met hun wetten in de hand de wereld. Met jou erbij. Als dit dan dat. Als jij zus dan zo. Ze lezen je als een boek. Ik heb naar hen geluisterd, naar hun verhalen over de wereld, over mijzelf vooral.”
― Connie Palmen, De wetten

“Ik was niet op zoek naar liefde. Ik zocht die wetten.”
― Connie Palmen, De wetten

“Ik heb het toch zelf in de hand, of niet toch?”
― Connie Palmen, De wetten

“A reader is defenseless.”
― Connie Palmen, De wetten

“Public buildings may be able to retain history on the outside, but when they continue in use, the interior will assume the colour of the present.”
― Connie Palmen, De wetten

“There is no better way of getting to know myths than through someone to whom they are still a living part of reality.”
― Connie Palmen, De wetten

“Good listening demands empathy and the casting aside of prejudices. Laws like those: I have always been very susceptible to them. When I had read only a few books, I always remembered with the greatest possible ease the laws for every form of good behaviour, the correct mode of presentation, the right way to act. Without laws, I did not know what to do with myself. Nor did the others, or so I still thought then. The difficulties appeared when I started to read more books and discovered there were several laws concerning the same topic, differing ones, too. Things became tragic indeed when I cottoned on to the fact that, though the others had laws in their heads, they rarely or never read books. They got them from somewhere else. I was stumped as to where. Some people seem to have the laws in them, innately. They haven’t read books and yet they have an opinion, a conviction, an idea as to how the world is meant to tick. They are convinced of their own right and they don’t need to look up the way they are to think about something, not anywhere.
I didn’t understand how this could be. I was frightened that I didn’t have a nature.”
― Connie Palmen, De wetten

“In the village where I was born, most people were quite simple folk, as were my parents. There were only a few prominent residents: the mayor, the doctor, the notary and some members of the aristocracy who lived in manor houses on the edge of the village. the children of these prominent citizens were different. They didn’t run; they walked upright and bashed their knees in falls a lot less frequently. They had different toys as well. We had spinning tops, balls and elastic. They had a diabolo, walked with books on their heads and later they were given a horse.
Our kind of children played from the age of ten in the brass band; they were given piano lessons at home and on Sundays they would listen to Peter and the Wolf. There were differences: you could see that instantly. But ours was the majority and from belonging to the majority we derived our pride and strength.
Looking back, this strikes me as odd.
At university, all the prominent children of the country had come together and now they formed the majority. They had walked about with books on their heads and they all knew Peter and the Wolf backwards. Theirs were tales about the decline of the aristocracy – some of these were quite hilarious. It’s the way you tell ‘em.”
― Connie Palmen, De wetten

“In the village where I was born, most people were quite simple folk, as were my parents. There were only a few prominent residents: the mayor, the doctor, the notary and some members of the aristocracy who lived in manor houses on the edge of the village. The children of these prominent citizens were different. They didn’t run; they walked upright and bashed their knees in falls a lot less frequently. They had different toys as well. We had spinning tops, balls and elastic. They had a diabolo, walked with books on their heads and later they were given a horse.
Our kind of children played from the age of ten in the brass band; they were given piano lessons at home and on Sundays they would listen to Peter and the Wolf. There were differences: you could see that instantly. But ours was the majority and from belonging to the majority we derived our pride and strength.
Looking back, this strikes me as odd.
At university, all the prominent children of the country had come together and now they formed the majority. They had walked about with books on their heads and they all knew >Peter and the Wolf backwards. Theirs were tales about the decline of the aristocracy – some of these were quite hilarious. It’s the way you tell ‘em.”
― Connie Palmen, De wetten

“Met andere woorden: wat maakt literatuur tot literatuur?”
― Connie Palmen, De wetten

“Ondanks zijn wanhopige pogingen een wezen van de werkelijkheid te zijn, blijft de filosoof toch de slaaf van een versmade retoriek.”
― Connie Palmen, De wetten