Amir > Recent Status Updates

برای نیاکان شبه انسانی مان، شکار و پخت و پز یک حیوان بزرگتر، همواره یک رویداد از نظر هیجانی پرهیبت، و ازنظر معنوی سنگین بوده است. از این رو ازهمان ابتدا این نوع پخت وپز با آیین های قربانی سازیهمراه بوده و من نشانه هایش را حتی امروز نیز مشاهده میکنم. از آن زمان تاکنون ،روحیات پخت و پز با آتش همواره حماسی،مردانه، نمایشی، مغرورانه، جدی و تااندازه ای خنده دار بوده است.

پخت و پز، نه تنها نوع تغذیه ی انسان ها را تغییر داد، بلکه موقعیت جدیدی نیز ایجاد کرد: تجربه ی باهم غذاخوردن در یک زمان و مکان از پیش تعیین شده. این برای خوراک جوی خام خوار که پیش از آن از طریق پرسه زنی و عمدتا به تنهایی خود را تغذیه میکرد چیز جدیدی بود. رنگام مینویسد : در گرداگرد آتش بود که ما تبدیل به یک موجود اهلی شدیم.

...مثلا میخواستم بدانم مهمترین کاری که برای سلامت خانواده میتوانم انجام دهم چیست؟ یا برای اینکه بتوانم با پسر نوجوانم ارتباط بهتری برقرارکنم چه میتوان کرد؟مهمترین کاری که یک آدم عادی میتواند برای کمک به اصلاح نظام غذایی کشورش و سالمتر ساختنآن انجام دهد چیست؟ و سپس نوبت به پرسش های فلسفی تری میرسید: درجریان زندگی روزمره چطور میتوان به فهمی دقیقتر از طبیعت و جایگاه انسان در آن دریافت؟همواره میتوان با رفتن به کوه و جنگل

اگرچه فنی کارها افراد سطح پایینی به حساب میان اما حقیقت اینه که بخش عمده ی اقتصاد رو همینا می چرخونن. نویسنده که بعد از دریافت مدرک دکتریش مدیر اتاق فکر ایالت شده بود و حقوق گزافی هم می گرفت ناگهان از درون دچار حس پوچی، بدرد نخوربودن و پول الکی گرفتن شده. به همین خاطر از کارش استعفا میده و به کار توی مکانیکی رومیاره. جایی که بتونه کار واقعا مفیدی برای جامعه انجام بده.

نویسنده دکتری فلسفه ی سیاسی داره و در کنارش تعمیرکار موتور هم هست.
برای آدمی مثل من که هم کرم کتابم و هم تو تعمیرگاه ماشین کار میکنم یه جور حس همزادپنداری و جذبه ی عجیب غریب داره.

طول شاخه های دندریت مغز در حیواناتی که به شکل گروهی در قفس هایی مجهز به وسایل بازی بزرگ شده اند، در مقایسه با حیواناتی که به شکل دونفره در یک قفس عادی بزرگ شده اند و آنهایی که بطور انفرادی بزرگ شده اند بلندتر است.(یعنی مغزشون رشد بهتری داشته)

علت ریشه ای تعدی جنسی، محرومیت از مهرورزیِ حسی-تنی (کودک) در روابط والد-فرزند و فقدان روابط جنسی پیشا ازدواجی و فراازدواجی، و همینطور قرار گرفتن در معرض آموزه های یک نظام اعتقادی است که درد و محرومیت های بدنی را امری اخلاقی و مهرورزی حسی تنی را غیر اخلاقی می داند.

خیلی با بودیسم قرابت داره. واقعا عجیبه که این دو فلسفه مستقل از هم شکل گرفتن.

تیره بخت ترین انسان کسیست که سودای فهم کل عالم را داشته باشد غافل از اینکه به روح خویش پرداختن و تهذیب آن او را کفایت میکند. این تهذیب عبارت است از تطهیر روح از زیاده خواهی، سرگردانی و ناخرسندی از اعمال خدایان و انسان ها. زیرا آنچه از خدایان به ما میرسد بخاطر متعالی بودنشان شایسته ی احترام است. و آنچه از آدمیان به ما میرسد بخاطر اخوتی که بین ماست سزاوار حسن نیت ما و گاه بخاطر جهل آدمیان نسبت به خوب و بد ، قابل ترحم.

تاکید بر فلسفه ی رواقی

وقتی که گذشته را مرور می کنید، خیلی چیزها بهتر از آنچه بوده اند بنظر می رسند. این بدان معناست که نباید به قدرت حافظه مان اعتماد کنیم چرا که از خطاهای سیستماتیک در امان نیست. در واقع حسی که در تجربه ی یک چیز داریم با خاطره ای که از آن تجربه در ذهن داریم متفاوت است.

دو روز از شادترین روزهای کسی که قایق تفریحی دارد، روز خریدن و روز فروختن آن است.

عاشق این کتاب شدم!❤

واقعا نمیتونم این درس ذن که از ما میخواد ورای تفاوت های مختلف (مثلا فکری یا نژادی یا جنسیتی) همه رو مساوی ببینیم رو درک کنم . چون بنظرم نه تنها بعضی از انسان های ابله لایق توجه مساوی با بقیه نیستن بلکه منزجر کننده هم هستن.

بنظر میاد کارکتر های داستان به میزان غیر مذهبی بودنشون، افرادِ مشکل داری به تصویر کشیده شدن(اسمردیاکوف و تا حدودی ایوان) . یکی از دوستان داستایفسکی رو کشیشْ جماعت معرفی کرد .شاید درست میگه.

دالائی لاما بیشتر از این که منو یاد بودیسم بندازه، یاد عشق مسیحی میندازه.
**
عشق واقعی، صلح جویی و پاکی در سطحی بسیار پرقدرت است. این حس بدون هیچ نوع چشم داشت و مستقل از رفتار طرف مقابل است و به همه ی اطرافیان عارف بطور مساوی اعمال می شود. این عشق بر درک دو حقیقت عمیق استوار است : ۱ همه حتی انسان های به ظاهر ناپاک بدنبال شاد زیستن هستند و لایق آن نیز هستند ۲ همگی نسبت به سعادت یکدیگر مسئولیم.