Amir > Recent Status Updates

انجیل های ۴ گانه رو می خونم و دکمه ی فینیش رو می زنم والسلام.
انجیل: افسانه ی مسیح
چیزی شبیه به گیلگمش، رستم، ادیسه و امثالهم ولی برای من سواله چرا افسانه ی مسیح ناگهان انقدر محبوب شد و رواج پیدا کرد اون هم در سرزمین فلاسفه ی روم و یونان؟
شاید بخاطر فراز های مهیب این داستان مثلا شام آخر که عیسی میدونست قراره کشته شه اما به مسیرش ادامه داد یا لحظه ای که بر صلیب به آسمان چشم دوخت و ناگهان فریاد زد: تو من رو رها کردی.

"اگر کسی بی‌نهایت میمون را جلوی ماشین‌های تحریر بگذارد و به آن‌ها اجازه دهد پشت سر هم دکمه هارا بزنند، مطمئنا یکی از میمون‌ها نسخه ی دقیق ایلیاد هومر را ارائه خواهد داد."
میگم جهان هم همینطوریه ممکنه اینطور بنظر بیاد که معماری هوشمندانه ای پشت منظومه ی ما هست اما اگه همه ی حالت های ممکن در مکان‌ها و زمان‌های بی‌نهایت در کیهان رخ داده باشه طبیعتا یکیش این مدلی میشه و الزاما ما تنها نمونه ی موفق حیات در کیهان نیستیم.

مهم نیست چقدر احتمال دارد رویدادی اتفاق بیافتد، مهم این است که در زمان وقوع چه مقدار سود یا زیان حاصل می شود.
تعداد دفعات (فراوانی) سود مهم نیست، بزرگی پیشامد مهم است.
مثال: رولت روسی

آها الآن می فهمم وقتی میگن کتابای طالب ثقیله یعنی چی.
بیشتر از همه دوست دارم بدونم موتور مونت کارلو چیه دقیقا. یعنی یه کد برنامه نویسی شدست یا چه چیزی؟
بنظر چیز بدرد بخوری میاد اگه می‌شد برای خودم درستش می‌کردم خیلی خوب می‌شد.

سهل گیری این طور که : خطر کردن هایم را بر اساس احتمالات محاسبه شده روی دیگران ارزیابی نمی کنم و احساس می کنم یک جورهایی خاصم.

در جست‌وجوی خِرد سولون

فرض کنیم شغل شما محافظت از سرمایه دارها دربرابر رخدادهای نادر باشد. احتمالا این‌طور شمارا سرزنش می‌کنند: پارستل که پولم رو واسه بیمه هدر دادی کارخونه آتیش نگرفت. باید واسه چیزایی پول بیمه بدی که واقعا اتفاق میافتن.
اما همه ی مردم یک جور نیستند. افرادی هم هستند که زنگ می زنند و از اینکه دربرابر رخدادهایی که نیافتاده اند از آنها محافظت کرده اید از شما قدردانی می‌کنند.

ایده ی درنظرگرفتن هر دو دسته پیشامد ممکن، مشاهده شده و مشاهده نشده، بنظر دیوانگی می‌آید. بنظر اکثر مردم، احتمالات اتفاقیست که در آینده پیش خواهد‌آمد، نه اتفاقات مشاهده شده ی گذشته. گویا رخدادی که قبلا به وقوع پیوسته احتمال وقوع ۱۰۰٪ دارد!

... شاید لازم نبود نرو از کاخ همسایه اش جان دور شود. امید می‌رفت جان نتیجه ی اهمال کاری هایش را ببیند، چون بنظر می‌رسید جان از خطر بزرگ پنهانی که انجام می‌داد آگاه نبود. خطر گند زدن، خطری که نمی‌توانست پیش بینی اش کند چون تجربه ی حضورش در بازار بسیار کم بود و البته به این دلیل که آن قدر عاقل نبود که تاریخ را مطالعه کند.

بدون شک شانس به کسانی که آماده باشند لطف می‌کند! سخت‌کوشی، وقت‌شناسی، پوشیدن‌لباس تمیز و کارهای از این قبیل به موفقیت کمک می‌کند. بی‌تردید این‌ها ضروری‌اند ولی شاید کافی نباشند، چون علت موفقیت نیستند. همین امر برای ارزش‌های مرسومی چون پشتکار، سرسختی و ممارست صدق می‌کند: این ها البته که ضروری اند. برای اینکه یک نفر در بخت آزمایی برنده شود باید از خانه برود بیرون و بلیط بخرد. آیا این یعنی رفتن به مغازه علت برنده شدنست؟

فایل صوتی خوانش ما:
بیگانه