ქეთევან > Recent Status Updates

კითხვისას გონებაში ვთარგმნი ))))))))))))))))))

დაუფასებელია ეს პოეტი

მთელი ტექსტი ქცეულია არაფრისმთქმელი სიტყვების რახარუხად. როგორ მწყინს, რომ ფრანგული არ ვიცი. ორიგინალში წავიკითხავდი.

იგი ხელახლა განპიროვნდა, დეტალებს დაეუფლა, პირი შეაქცია ეროვნებათა ცხოვრებას… — ასეთი წინადადებები მრავლადაა და ვერ გამიგია, ავტორის ბრალია თუ მთარგმნელის.

გერონტი ქიქოძის თარგმანი სხვაც ბევრი მაქვს წაკითხული, მაგრამ ეს, მგონი… ცუდია. ზოგი წინადადება ისეთი მოუქნელია, რომ აზრი ვერ გამომაქვს.

ადამიანებიც იცოდა და ცხოვრებაც დალოცვილმა

რომანი რომანად და მოთხრობებიც რა კარგი აქვს.

სრული ვერსია როგორი ვრცელი ყოფილა

რამდენიმე ცალიღა დამრჩა

ეს წიგნი ყოველი წაკითხვის მერე პირწმინდად რატომ მავიწყდება, მეტყვის ვინმე?

თავშესაქცევი საკითხავია. სწორ აქცენტებს სვამს. მარტო ის რად ღირს, წარმატებასა და პოზიტივიზმზე ჩაციკვლას რომ აკრიტიკებს. A nice antidote to American dream.

ამრეზი - ფრინველი მოაშიკე. ნ. ხურაობა
ხურაობა - ფრინველთა ვიდრე დაპეპლვამდე განხურვება.

ვკვდები სიცილით ))))

დროსაც უძლებს, ბევრად უფრო გამოცდილ თვალსაც, ასაკსაც და სიუჟეტის ცოდნასაც. ყველა ამ ტესტს წარმატებით აბარებს <3

საწყისებს ვუბრუნდები 😍

Islam has bloody borders

სწრაფად იკითხება და ეს ამ წიგნის მთავარი ღირსებაა ))

კიდევ მივხვდი, რა მაღიზიანებს: “ქეთი მელუასთან ერთად ვიმღერე”, “ელჩი მყავდა სტუმრად”, და მსგავსი კეკლუცობანი, საკუთარ პრივილეგირებულობაზე ხაზგასმა.

მივხვდი, რა არ მომწონს! ერთმანეთთან შეუკავშირებელი წყვეტილი აზრების წიგნად გამოცემას დიდი ამბიცია უნდა. აზრები სულ არ ებმის ერთმანეთს, ჯაყჯაყით ვკითხულობ.

ღმერთო, რა ცუდად დაიწყო. ნუთუ ბოლომდე ასე უნდა დავიტანჯო?

მთელი საქართველო აქვს ჩატეული ამ ერთ ციდა წიგნში

ვაიმე, რა კარგად იკითხება.

ნახევარი წიგნის წაკითხვა მომიხდა, რომ თბილისამდე მიმეღწია.

ძლივს! როგორც იქნა, მივადექით შამილს.

იცის მამამ წერა

ეს რა კარგ ავტორს მივაგენი ^_^

იცის წერა მამამ <3

ყაზბეგზე, ნინოშვილზე და მისთანებზე უფრო დიდი მწერალი იმიტომაა, რომ ბოროტმოქმედი მის მოთხრობებში სიღატაკის გარდა ადამიანების უმეცრება, ცრუმორწმუნეობა და მომხმარებლობაა. მაგალითად, "მიქელა", ჯავახიშვილის "ჩანჩურასთან" ერთად, უმძიმესი ქართული მოთხრობაა, რაც წამიკითხავს. კლდიაშვილის, როგორც მწერლის, ძალა ადამიანის კარგად ცნობაშია. ადამიანის სისასტიკის ყველა ელფერს იცნობს.

კლდიაშვილსაც თავისი ოთარაანთ ქვრივი ჰყოლია - ფეფენა, “მსხვერპლის” პერსონაჟი.

He sat alone and confident and strong. His life was straight and fine. He had money enough for brandy, and if you had that, you had the world.