ქეთევან > Recent Status Updates

"So don’t say a thing is possible, when it could not be otherwise". აკი ვამბობ, გადაწერილი შერლოკ ჰოლმსია.

ჯერჯერობით არ მომწონს. კონან დოილის ფორმულა აქვს დაკოპირებული. მოუსვენარი მოყვარული დეტექტივი (ამჯერად რეპორტიორი), რომელსაც თავის დაბნეული ვატსონი (და ჰოი, საოცრებავ, მთხრობელი) დაჰყვება და ცდილობს გამოიცნობს, რას ნიშნავს დეტექტივის შეკრული წარბი თუ მოუსვენარი ბოლთა. როგორც პირველ locked room mystery-ს, ამ ყველაფერს ვპატიობ.

მე მგონი, ცუდ ინგლისურ თარგმანს ვკითხულობ და ვფიქრობ, რუსულად ხომ არ გავაგრძელო.

I must have admirers, so as not to lose you.

არც ისეთი გიჟი ყოფილა, როგორიც მეგონა.

Fifty shades of Sacher-Masoch

რაც გავიგე, რომ ავტობიოგრაფიულია, მით უფრო მეტი ინტერესით იკითხება.

ქალი ეუბნება, ნუ განერთხობი ჩემს ფეხქვეშ, თორემ დაგიკიდებ, მარტო ისეთი კაცები მომწონს, რომლებიც აქეთ მიმორჩილებენო.
ეს ადგა და განერთხა.

მოულოდნელად კარგად იკითხება

ისეთი კაცურ-კაცური წიგნია, კითხვაში წვერი ამომივიდა.

როგორც იქნა, სამხედრო ბაზას გავცდით. Phew!

:დდდდდ

ჯერ სატირა მეგონა, აბა, ნებისმიერ ჭკუათმყოფელს რატომ უნდა ჰქონდეს საკუთარი ადამიანობის დათმობის, ღირსების სრულად გაქელვის თმენა და მზაობა, და ზემდგომი ავტორიტეტების ასეთი ბრმა რწმენა, მაგრამ მერე შევატყვე, რომ ამ ყველაფერზე... მოწიწებით წერს. ბიოგრაფიას ჩავხედე და თვითონაც ნაჯარისკაცალი ყოფილა.
კარგად გამორეცხა, ვინაც გამორეცხა...

მესამედზე მეტი წავიკითხე და ჯერ ბრძოლა არ ყოფილა (პირველ გვერდებს თუ არ ჩავთვლით). სულ ფილასოფოსობს ეს დალოცვილი. სად არიან გიგანტური მწერები, მე თქვენ გეკითხებით, სად არიან?!

ამ წიგნმა ჩემში მიძინებული პაციფისტი გააღვიძა.

ასეთ ჯარისკაცულ აღტკინებას არ ველოდი.

ტექნიკურ დეტალებზე ისეთი თავდაჯერებით წერს, რომ გეგონება, ავტობიოგრაფიაა და მართლა გადასხეს სხვა პლანეტაზე საბრძოლველად.

კიდევ კარგი იმ დროს არ ვცხოვრობდი (პირჯვარი)

ღმერთო, როგორ ჰგავს მისი წიგნები ერთმანეთს!

მოვლენები ვითარდება ან საკუთარ მისაღებში, ან მეზობლის მისაღებში, ანაც მამულის შემოგარენში. რა პატარა თვალსაწიერი ჰქონდა ცხონებულს და მაინც როგორ ახერხენდა რიგიანად წერას.

აღარ ვარ ამ გოგოს საცოდაობით.

ბუკოვსკისგან უნდა განვიწმინდო :დ

უამრავი საქმე მაქვს და მაინც ვერ ვწყდები.

თანამედროვეობის უპირობოდ ერთ-ერთი საუკეთესო მეზღაპრეა.

ერთ-ერთი ზღაპრის გმირი ვაჭრისგან იგებს, რომ შორეულ კუნძულზე ეშმაკები ცხოვრობენ. სასწრაფოდ დაირაზმება, გადაცურავს ზღვას, მიუვარდება, დაესევა, მიფანტ-მოფანტავს და პირწმინდად გაძარცვავს. წამოიღებს დიდძალ ნადავლს და გმირად იწოდება. აი, ჯერ კიდევ სად და როგორ ხდებოდა დამპყრობლური ომების გაპრავება.

ქალების წყევლა იყო, ეს ჩემისა

Human relationships were strange. I mean, you were with one person a while, eating and sleeping and living with them, loving them, talking to them, going places together, and then it stopped. Then there was a short period when you weren't with anybody, then another woman arrived, and you ate with her and fucked her, and it all seemed so normal, as if you had been waiting just for her and she had been waiting for you.