Mohamad > Recent Status Updates

هرگز اراده ای در برابر اراده ای قوی تر پای نمی تواند داشت، لاجرم به خاطر او، و علیرغم خواست خود، اسفنج خویش را که هنوز هوای نوشیدن داشت از آب بیرون کشیدم.

دانته هم در شعرش تنبل ها رو آدم حساب نمیکنه و فقط ۵ بیت از شعرش در برزخ رو به اونها اختصاص داده😁😀😁

هرچه بیشتر ارزش وقت را بدانند، اتلاف وقت ناخوشایندتر می نماید.

من به شاعر (ویژیل) گفتم : آیا هرگزمردانی به سبک مغزی سانی ها زاده شده اند؟ بی گمان حتی فرانسویان نیز راهی دراز دارند تا به پای اینان رسند!

خیلی با این جمله دانته حال کردم😂😂😂
یعنی سطح توهین به فرانسوی ها رو جا به جا کرده

من به چشم خویش دیدم، و پندارم که هنوز هم میبینم. که تنی بی سر، به راه خود می رفت و راه رفتنش همانند سایر اعضای این گله ی بخت برگشته بود.
و چنگ در گیسوان سر بریده خود زده و این سر را چون فانوسی از دست آویخته بود؛ و به ما می نگریست و می گفت : وای بر من!

یکی از صحنه های دوزخ دانته که واقعا رعب آور و عجیب هست...

لوکانو را بگوی که خاموش شود و دیگر دم از نگون بختی سابلو و ناسیدیو نزند و گوش بدانچهاینک می گویم فرا دارد ؛
و اوویدیو را یگوی که دیگر از کادمو و آرتوزا سخن نگوید، زیرا مرا به هنرنمایی او رشک نمی آید که شاعرانه آن را به شکل ماری و این را به صورت چشمه ای در آورد.

اینجا دانته یه دیس سنگین به دو شاعر قرون گذشته داده :))))))

یک ضرب المثلی رو که سال ها نحوه نگارش و مفهومش رو اشتباه برداشت میکردم، در «کمدی الهی» درستش رو متوجه شدم :)))
کج دار و مریز رو همیشه فکر میکردم مریض باشه. اما در این کتاب تازه دو زاریم افتاد که نحوه درستش چی هست. اینجوری معنیش هم تازه درست فهمیده میشه. یعنی برای مثال آب در لیوانی که کج شده و نمی ریزه. یعنی دقیقا یه حدی از مدارا و رعایت کردن.
«کج دار و مریز»

دردی بزرگتر از یاد روزگار خوشی در دوران تیره روزی نیست...

"از من داخل شهر آلام می شوند
از من به سوی رنج ابد می روند
از من، پا به جرگه ی گمگشتگان می گذارند
عدالت، صانع والای مرا به ساختنم برانگیخت
پدید آرنده ام قدرت الهی بود
و عقل کل و عشق نخستین
پیش از من هیچ چیز آفریده نشده بود
که جاوید نباشد، و من خود عمر جاودان دارم
شما که داخل می شوید، دست از هر امیدی بشویید"
*این سخنان را با خطی تیره بالای دری نوشته دیدم*

بالاخره بعد از ۸۰ صفحه رسیدم به اول کمدی دانته :)))
البته واقعا این مقدمه و پیشگفتار عالی بود برای اینکه اول بدونیم دقیقا قرار هست چی رو بخونیم، بعد بریم ببینیم خود دانته چی گفته. خود مترجم بنده خدا در مقدمه اش گفته بود که بیشتر خواننده ها ممکنه نخونن این مقدمه رو. ولی واقعا به نظرم کسی مقدمه اش رو نخونه، خودش رو از شناخت بیشتر از دانته محروم کرده

تا الان فقط داشتم مقدمه میخوندم و با شخصیت خود دانته آشنا می شدم :))))
یاد اون جوک افتادم که ژاپنیه اومده بود کنسرت موسیقی سنتی و بعد از ۱۵ دقیقه پرسید الان چی خوند و ایرانیه گفت هنوز هیچی :))))))

خلق عشق مساله ای نیست، حفظ عشق مساله است. عاشق شدن مهم نیست، عاشق ماندن مهم است. عاشق شدن حرفه بچه هاست، عاشق ماندن هنر مردان و دلاوران. سست عهدی های عشاق باعث شده که بسیاری از داستان های عاشقانه ی مبتذل در جایی تمام شود که عاشق به معشوق می رسد؛ حال آنکه مهم، از این لحظه به بعد است. مهم، پنجاه سال بعد است.

پایان کتاب ششم
و شروع آخرین کتاب...

آلنی می گوید : «خواب باید مزد کار کردن، جان کندن، جنگیدن و مزد خدمت به دردمندان باشد نه پناهگاه تن پروران، کاهلان و بیکارگان»

گریه، چه نعمتی ست واقعا!
گمان می برم که اگر خداوند، صدهزار گونه خنده می آفرید اما رسم اشک ریختن را نمی آموخت، قلب، تاب ده روز تپیدن را هم نیم آورد.
گریه، چه نعمتی ست واقعا - برای آن کس که قلبی دارد.