Baran Sedighian

“نه، این دانش ترا نخواهم گفت! نه! بهل دانش بمیرد آنجا که در پنجه‌ی مرگ‌اندیشان است؛ و سودهای آن همه بر زیان می‌کنند. و پیش از مرگ، من این جام بر سنگ می‌کوبم و ما هر دو می‌شکنیم! آه درود بر مهربانی تو که پشت خشم و دشنه پنهان است! اینک به تیغ تو پاداش خود دریافتم؛ پاداش زندگی بر سر دانش نهادن! . بدین مهربانی که مرا از تو رسید، در برابر چیزکی از رنج خود ترا می‌بخشم؛ آری بمان و داستان این جام بر پوست بنویس و بر مردمان بخوان؛ تا نگویند ما این دانش نداشتیم!”
― بهرام بیضایی, سه برخوانی: اژدهاک، آرش، کارنامه‌ی بندار بیدخش

“مسیح را مسیحیان نکشتند؛ چگونه است که مسلمان بهترین خود را می کشند؟”
― بهرام بیضایی, روز واقعه

“نفس بکش....
زندگی کن...
دوست بدار....”
― سید علی صالحی

“آنکه پسان پسان پریشان میرود گم کرده‏ ای، عزیزی دارد؛
پرسان پرسان بسیار گردیده، پاسخی ولی نشنیده.
دل بر نمی‏ کند هرگز!”
― بهرام بیضایی, طومار شیخ شرزین، فیلم‌نامه