booksofAhu

“Emperor's Soul pg 123:

"Attempts to Forge the window to a better version of itself had repeatedly failed; each time, after five minutes or so, the window had reverted to its cracked, gap-sided self.

Then Shai had found a bit of colored glass rammed into one side of the frame. The window, she realized, had once been a stained glass piece, like many in the palace. It had been broken, and whatever had shattered the window had also bent the frame, producing those gaps that let in the frigid breeze.

Rather than repairing it as it had been meant to be, someone had put ordinary glass into the window and left it to crack. A stamp from Shai in the bottom right corner had stored the window, rewriting its history so that a caring master craftsman had discovered the fallen window and remade it. That seal had taken immediately. Even after ll this time, the window had seen itself as something beautiful.”
― Brandon Sanderson, Legion and The Emperor's Soul

“İnanmış insanların yüzünde yalnızca kavganın izlerini görürsünüz. Şakağını sıyıran gaz fişeğinin bıraktığı yanığı, tozu, kiri, pasağı görürsünüz. Fakat kararlılık öyle sıcağı sıcağına görülecek şeylerden değildir. Gözlerinde onun, gözlerinin derininde parıldayan bir gelecek düşünün izini, umudun, güzel günlere duyulan mutlak inancın prıltısını ararsınız. Bulamazsınız. Çünkü bunlar barikat başında sabahlanan gecelerde kimsenin gözünün içine öyle durup dururken işlenmez. Dik duruyorlardı orada, dimdik duruyorlardı. Fakat benim gördüğüm kadarıyla, uykuya ihtiyaçları vardı fazlasıyla. Gaz gözlerini, genizlerini yakıp kavurmuştu. Ben kararlılık görmek istediğimde insanların gözlerine değil, bacaklarına ve omuzlarına bakarım. Barikatın ateşini kollayan bu elemanların bacakları her türden ağırlığı taşıyacak cinstendi, omuzlarıysa öne düşmemişti. Sanırım daha iyi bir dünya istiyorlardı. Bana kalırsa daha iyi bir dünya safiyane bir beklentiydi, olması gereken söndürülemez bir yangındı sadece. Yok edecek, kül edecek, bitirecek bir yangın.”
― Suat Duman, Dünyanın Leşleri

“güllerin bedeninden dikenlerini teker teker koparırsan
dikenleri kopardığın yerler teker teker kanar

dikenleri kopardığın yerleri bir bahar filân sanırsan
Kürdistan’da ve Muş-Tatvan yolunda bir yer kanar

Muş – Tatvan yolunda güllere ve devlete inanırsan
eşkıyalar kanar kötü donatımlı askerler kanar

sen bir yaz güzelisin, yaprakların ekşi, suda yıkanırsan
portakal incinir, tütün utanır, incirler kanar

bir yolda el ele gideriz, o yolda bir gün usanırsan
padişahlar ve Muşlar kanar, darülbedayiler kanar

Muş – Tatvan yolunda bir gün senin akşamın ne ki
orada her zaman otlar otlar ergenlikler kanar

el ele gittiğimiz bir yolda sen gitgide büyürsen
benim içimde çok beklemiş, çok eski bir yer kanar”
― Turgut Uyar

“herkes ne zaman ölür
elbet gülünün solduğu akşam.”
― Turgut Uyar