booksofAhu

“Öndeyiş

Bedenim üşür, yüreğim sızlar.
Ah kavaklar, kavaklar...

Beni hoyrat bir makasla
Eski bir fotoğraftan oydular.

Orda kaldı yanağımın yarısı,
Kendini boşlukla tamamlar.

Omuzumda bir kesik el,
Ki durmadan kanar.

Ah kavaklar, kavaklar...
Acı düştü peşime ardımdan ıslık çalar.”
― Metin Altıok, Bir Acıya Kiracı - Bütün Şiirleri

“İnanmış insanların yüzünde yalnızca kavganın izlerini görürsünüz. Şakağını sıyıran gaz fişeğinin bıraktığı yanığı, tozu, kiri, pasağı görürsünüz. Fakat kararlılık öyle sıcağı sıcağına görülecek şeylerden değildir. Gözlerinde onun, gözlerinin derininde parıldayan bir gelecek düşünün izini, umudun, güzel günlere duyulan mutlak inancın prıltısını ararsınız. Bulamazsınız. Çünkü bunlar barikat başında sabahlanan gecelerde kimsenin gözünün içine öyle durup dururken işlenmez. Dik duruyorlardı orada, dimdik duruyorlardı. Fakat benim gördüğüm kadarıyla, uykuya ihtiyaçları vardı fazlasıyla. Gaz gözlerini, genizlerini yakıp kavurmuştu. Ben kararlılık görmek istediğimde insanların gözlerine değil, bacaklarına ve omuzlarına bakarım. Barikatın ateşini kollayan bu elemanların bacakları her türden ağırlığı taşıyacak cinstendi, omuzlarıysa öne düşmemişti. Sanırım daha iyi bir dünya istiyorlardı. Bana kalırsa daha iyi bir dünya safiyane bir beklentiydi, olması gereken söndürülemez bir yangındı sadece. Yok edecek, kül edecek, bitirecek bir yangın.”
― Suat Duman, Dünyanın Leşleri

“Reyhan kendini bildi bileli, genç kadınlar, çocuk yaştaki kadınlar, yanı başlarında uzanan mayınlı toprağa atlar, erkeklerin düşlediği bedenlerini artık kimsenin işine yaramayacak bir et parçasına dönüştürürlerdi; kan ve kemikten ibaret bir paçavraya... Küçücük bir adım yetiyordu buna.
"Bere xwe da mayina."
"Yönünü (kalbini) mayına çevirdi.”
― Ayşegül Devecioğlu, Başka Aşklar

“Emperor's Soul pg 123:

"Attempts to Forge the window to a better version of itself had repeatedly failed; each time, after five minutes or so, the window had reverted to its cracked, gap-sided self.

Then Shai had found a bit of colored glass rammed into one side of the frame. The window, she realized, had once been a stained glass piece, like many in the palace. It had been broken, and whatever had shattered the window had also bent the frame, producing those gaps that let in the frigid breeze.

Rather than repairing it as it had been meant to be, someone had put ordinary glass into the window and left it to crack. A stamp from Shai in the bottom right corner had stored the window, rewriting its history so that a caring master craftsman had discovered the fallen window and remade it. That seal had taken immediately. Even after ll this time, the window had seen itself as something beautiful.”
― Brandon Sanderson, Legion and The Emperor's Soul