Solaris Quotes

“On the surface, I was calm: in secret, without really admitting it, I was waiting for something. Her return? How could I have been waiting for that? We all know that we are material creatures, subject to the laws of physiology and physics, and not even the power of all our feelings combined can defeat those laws. All we can do is detest them. The age-old faith of lovers and poets in the power of love, stronger than death, that finis vitae sed non amoris, is a lie, useless and not even funny. So must one be resigned to being a clock that measures the passage of time, now out of order, now repaired, and whose mechanism generates despair and love as soon as its maker sets it going? Are we to grow used to the idea that every man relives ancient torments, which are all the more profound because they grow comic with repetition? That human existence should repeat itself, well and good, but that it should repeat itself like a hackneyed tune, or a record a drunkard keeps playing as he feeds coins into the jukebox...

Must I go on living here then, among the objects we both had touched, in the air she had breathed? In the name of what? In the hope of her return? I hoped for nothing. And yet I lived in expectation. Since she had gone, that was all that remained. I did not know what achievements, what mockery, even what tortures still awaited me. I knew nothing, and I persisted in the faith that the time of cruel miracles was not past.”
― Stanisław Lem, Solaris

“I know only one thing. when i sleep, i know no fear, no, trouble no bliss. blessing on him who invented sleep. the common coin that purchases all things, the balance that levels shepherd and king, fool and wise man. there is only one bad thing about sound sleep. they say it closely resembles death.”
― Andrei Tarkovsky, Solaris

“We don't want to conquer the cosmos, we simply want to extend the boundaries of Earth to the frontiers of the cosmos.”
― Stanisław Lem, Solaris

“But what am I going to see?

I don't know. In a certain sense, it depends on you.”
― Stanislaw Lem, Solaris

“We are only seeking Man. We have no need for other worlds. We need mirrors. We don't know what to do with other worlds. A single world, our own, suffices us; but we can't accept it for what it is. We are searching for an ideal image of our own world: we go in quest of a planet, of a civilization superior of our own but developed on the basis of a prototype of our primeval past." -Snow from Solaris by Stanislaw Lem”
― Stanislaw Lem

“The age-old faith of lovers and poets in the power of love, stronger than death, that finis vitae sed non amoris, is a lie, useless and not even funny. So must one be resigned to being a clock that measures the passage of time, now out of order, now repaired, and whose mechanism generates despair and love as soon as its maker sets it going?”
― Stanislaw Lem

“El ser humano ha emprendido el viaje en busca de otros mundos, otras civilizaciones, sin haber conocido a fondo sus propios escondrijos, sus callejones sin salida, sus pozos, o usus oscuras puertas atrancadas."

- "Solaris”
― Stanislaw Lem

“I was still a prisoner in my nightmares, and every morning the play began again.”
― Stanisław Lem, Solaris

“What did that word mean to me? Earth? I thought of the great bustling cities, where I would wander and lose myself, and I thought of them as I had thought of the ocean on the second or third night, when I had wanted to throw myself upon the dark waves. I shall immerse myself among men. I shall be silent and attentive, an appreciative companion. There will be many acquaintances, friends, women--and perhaps even a wife. For a while, I shall have to make a conscious effort to smile, nod, stand and perform the thousands of little gestures which constitute life on Earth, and then those gestures will become reflexes again. I shall find new interests and occupations; and I shall not give myself completely to them, as I shall never again give myself completely to anything or anybody.”
― Stanisław Lem, Solaris

“Uçsuz bucaksızlığın tam ortasında, yerden de gökten de uzaklarda, ne ayaklarımın altında toprak ne başımın üstünde gökten bir kemer, yalnızca hiçliğin olduğu bulanık bir boşluk. Yabancı bir maddenin tutsağıyım, ölü, biçimden yoksun bir tozle kaplı bedenim - daha doğrusu hiç bedenim yok, o yabanıl madde ben’im. Donuk pembe bulutsu kürecikler sarıyor her yanımı, havadan daha yoğun, daha geçirimsiz bir ortamda asılı duruyor. Nesnecikler ancak çok yakına gelince belirginleşiyor, daha da yaklaştı mı olağandışı biçimde seçikleşiyor, varlıkları doğaötesi bir canlılık, bir dirilik etkisi bırakıyor. Elle tutulur, sapasağlam bir gerçeklikleri olduğu inancı öylesine karşı konulmaz ki sonra, uyandığımda da, az önce gerçek bir algı durumundaymışım da gözlerimi açtıktan sonra gördüğüm her şey gerçekdışıy-mış, su götürürmüş izlenimi uyanıyor”
― Stanisław Lem

“Ci consideriamo i cavalieri del Santo Contatto, e questa è la menzogna numero due: la verità è che cerchiamo soltanto la gente. Non abbiamo bisogno di altri mondi, ma di specchi. Degli altri mondi non sappiamo che farcene, quello che abbiamo ci basta e ci avanza. In alcuni pianeti speriamo di trovare il modello ideale e civiltà migliori della nostra, in altri speriamo di scoprire l'immagine del nostro passato primigenio. Tuttavia, di quel mondo, c'è anche qualcosa che rifiutiamo, da cui ci difendiamo... Il fatto è che non arriviamo dalla Terra come campioni di virtù o come monumenti dell'eroismo umano: ci portiamo dietro esattamente quello che siamo e quando l'altra parte ci svela la nostra verità - il lato che ne teniamo nascosto - non riusciamo ad accettarla!

- E cioè, che cosa? - chiesi dopo averlo pazientemente ascoltato.

- Quello che volevamo: il contatto con un'altra civiltà. E adesso che ce l'abbiamo, vediamo che si tratta solo della nostra mostruosa bruttezza, della nostra follia e della nostra vergogna ingrandite al microscopio!”
― Stanislaw Lem

“Nie wiedziałem nic, trwając w niewzruszonej wierze, że nie minął czas okrutnych cudów.”
― Stanisław Lem, Solaris

“No buscamos nada, salvo personas. No necesitamos otros mundos. Necesitamos espejos. No sabemos qué hacer con otros mundos. Con uno, ya nos atragantamos. Aspiramos a dar con nuestra propia e idealizada imagen.”
― Stanislaw Lem

“Salimos al cosmos preparados para todo, es decir: para la soledad, la lucha, el martirio y la muerte. La modestia nos impide decirlo en vos alta, pero a veces pensamos, de nosotros mismos, que somos maravillosos"

- Solaris”
― Stanislaw Lem

“Hemos llegado aquí tal como somos en realidad y cuando la otra parte, la parte que silenciamos, nos muestra esa verdad ¡no somos capaces de aceptarlo!”
― Stanislaw Lem

“Lo que anhelábamos: el Contacto con otra civilización. ¡Lo tenemos, hemos establecido ese Contacto! ¡Nuestra propia fealdad, aumentada como bajo un microscopio, nuestra necedad y nuestra vergüenza!”
― Stanislaw Lem

“El ser humano ha emprendido el viaje en busca de otros mundos, otras civilizaciones, sin haber conocido a fondo sus propios escondrijos, sus callejones sin salida, sus pozos, o sus oscuras puertas atrancadas."
"El ser humano ha emprendido el viaje en busca de otros mundos, otras civilizaciones, sin haber conocido a fondo sus propios escondrijos, sus callejones sin salida, sus pozos, o sus oscuras puertas atrancadas."

- Solaris”
― Stanislaw Lem

“- "Solaris”
― Stanisław Lem

“Ne diyorsun sen?' diye sordum. Sesim titriyordu:
'Normal insan,' dedi. 'Kimdir normal insan? Onursuz, utanç verici bir işe hiç kalkışmamış olan mı? Belki, ama hiç mi dizginleyemediği düşünceler geçmemiştir kafasından? Belki geçmemiştir. Ama belki on yıl önce, otuz yıl önce, içinde bir şeyler kımıldamıştır, bir kuruntu boy vermiştir belki, ama bastırmıştır, unutmuştur sonra da, korkmaz da artık ondan, çünkü gelişip serpilmesine eyleme yol açmasına izin vermeyecektir asla. Ama şimdi, ansızın, güpegündüz o şeyle... o düşünceyle yüz yüze gelir, ete kemiğe bürünmüş, kendi benliğine sanki perçinlenmiş, yok edilemez biçimde. Nerede olduğunu bilmek ister... Biliyor musun nerededir o adam?'
'Nerede?'
'Burada,' diye fısıldadı Snow, 'Solaris'te.”
― Stanislaw Lem

“İnsanoğlu başka dünyalar, başka uygarlıklar bulmak için yola düşmüştü ama, karanlık geçitlerde gizli bölmelerden oluşan kendi öz labirentini tanımamış, kendi mühürlediği kapıların ardında neler yaptığını bulup çıkaramamıştı.”
― Stanislaw Lem

“Bak Kelvin, aşağı inelim, sürgüleri açıp seslenelim. İşitir belki bizi. Ama adı ne acaba? Bütün yıldızlarla bütün gezegenlere birer ad verdik, oysa belki hepsinin kendi adı vardı. Ne sinir! Haydi, inelim aşağı. Bize oynadığı oyunun öyle bir betimlemesini yaparız ki gözleri yaşarır. Gümüşten bakışıkçalar yapar bizim için, diferansiyel ve integral hesabın diliyle dua eder bize, kanla lekelenmiş meleklerini gönderir yanımıza. Dertlerimizi, korkularımızı paylaşır, ölmesine yardım etmemiz için yalvarır bize. Şimdiden yalvarıyor zaten, yakarıyor. Yaratılarının her biriyle yalvarıyor bize, ölmesine yardım edelim diye.”
― Stanislaw Lem

“Yo, insanla da ilgisi yok. Yaptığım geçici tanımla insan bazı bakımlardan çakışıyor amatanımın pek çok açık noktası olmasından bu. Görünenin tersine insan yaratmaz Tanrıları. Dönem ya da çağ dayatır Tanrıalrı insanlara. İnsan çağına ister kulluk etsin ister başkaldırsın, katkısının da başkaldırısının da ereği ona dışarıdan verilir. Yalnız tek bir insan var olsaydı, eksiksiz bir özgürlük içinde kendi ereklerini kendi başına yaratma deneyine girişebilirdi sanırsın, ama bu da yalnızca görüntü, çünkü başka insanlar arasında yetişmemiş biri de insan olamaz. Benim sözünü ettiğim varlıksa ancak tekil olabilir, anlıyor musun?
'O, öyleyse...”
― Stanislaw Lem

“Spiritually inclined rationalists may view this ongoing evolutionary process as one of ‘Theogenesis’... On a long billions-of-years evolutionary journey from the first primordial prokaryote to a Solaris-like planetary mind, we’re merely years away from this cardinal metamorphosis.”
― Alex M. Vikoulov, Theology of Digital Physics: Phenomenal Consciousness, The Cosmic Self & The Pantheistic Interpretation of Our Holographic Reality

“Kozmoza çıkıyoruz, her şeye hazırız: Yalnızlığa, zorluğa, tükenişe, ölüme hazırız. Alçak gönüllülükten söylemeye dilimiz varmıyor ama, kendimize hayran hayran baktığımız oluyor. Ama çok, çok yazık! Birazcık yakından baktığımızda bütün o şevkin aslında düzmece olduğunu görüyoruz. Aslında kozmosu ele geçirmek değil istediğimiz, yalnızca Yer'in sınırlarını kozmosun sınırlarına dek genişletmek. Filanca gezegen bizim gözümüzde Büyük Sahra gibi kıraç, öteki Kuzey Kutbu gibi buz tutmuş, başkası Amazon Havzası kadar bereketli olsa olsa. İnsansever ve şövalye ruhluyuz: Başka soyları köleleştirmek değil niyetimiz, onlara kendi değerlerimizi miras bırakmak, karşılığında da onların mirasını devralmak istiyoruz. Kutsal Bağlantı'nın Savaşçıları sayıyoruz kendimizi. Bu da bir başka yalan! Yalnızca İnsan'ı arıyoruz biz, başka dünyalara gereksinimimiz yok. Ayna gerek bize. Başka dünyaları ne yapacağımızı da bilmiyoruz. Tek bir dünya, kendi dünyamız, yetiyor bize. Ama olduğu gibi de kabul etmiyoruz onu. Kendi dünyamızın ülküsel bir imgesi peşinde koşup duruyoruz hep: Bizimkinden üstün bir gezegen, üstün bir uygarlık arıyoruz, ama kendi geçmişimizin prototipi üzerinde gelişmiş olsun istiyoruz.”
― Stanisław Lem, Solaris

“La modestia nos impide decirlo en voz alta, pero a veces pensamos, de nosotros mismos, que somos maravillosos. Entretanto, no queremos conquistar el cosmos, solo pretendemos ensanchar las fronteras de la Tierra. Unos planetas habrán de ser desérticos, como el Sáhara; otros gélidos, al igual que el polo; o bien tropicales, como la selva brasileña. Somos humanitarios y nobles. No aspiramos a conquistar otras razas, tan solo deseamos transmitirles nuestros valores y, a cambio, recibir su herencia. Nos consideramos caballeros de Santo Contacto. Esa es otra falsedad. No buscamos nada, salvo personas. No necesitamos otros mundos. Necesitamos espejos. No sabemos qué hacer con otros mundos. Con uno, ya nos atragantamos. Aspiramos a dar con nuestra propia e idealizada imagen: habrá planetas y civilizaciones más perfectas que la nuestra; en otras, en cambio, esperamos encontrar el reflejo de nuestro primitivo pasado. Mientras, al otro lado subsiste algo que no aceptamos, de lo que nos defendemos, ¡pero si de la Tierra no hemos traído más que un destilado de virtudes, la heroica estatua del Hombre! Hemos llegado aquí tal como somos en realidad y cuando la otra parte, la parte que silenciamos, nos muestra esa verdad, ¡no somos capaces de aceptarlo!”
― Stanislaw Lem

“Düşün ki ben bir bakışıkçanın mimarisinin tıpkıüretimini yapabilme yetisindeyim, bileşimini biliyorum, gerekli teknolojim var... bir bakışıkça yaratıyorum ve okyanusa bırakıyorum. Ama bunu niye yaptığımı bilmiyorum, işlevini bilmiyorum, bakışıkçanın okyanus için ne anlama geldiğini bilmiyorum...”
― Stanisław Lem, Solaris

“Excuse me, what does 'no appreciable relation' mean'? In what proportion is reality appreciable or not?”
― Stanislaw Lem

“The night transfixed me; the night took possession of me, enveloped and penetrated me, impalpable, insubstantial. Turned to stone.”
― Stanisław Lem, Solaris

“You are doing all you can to stay human in an inhuman situation. Noble it may be, but it isn't going to get you anywhere. And I'm not so sure about it being noble-not if it's idiotic at the same time.”
― Stanisław Lem, Solaris