“Би түүнийг хайрладаг байсан. Өөрийн аргагүйдсэн, хөөрхийлөлтэй дүрээ зүүдлээд өрөвдөн хайрлах шиг; энэ дүрийн ичих сэтгэл, уур хилэн, гэм нүгэл, уйтгар гунигт боомилогдох шиг; гунигласан хэвээр амь тавих зэрлэг амьтныг хараад ичиж зовох шиг; хүүгийнхээ ичгүүргүй занд уурлах шиг; өөрийгөө мунхгаар зэвүүцэн, баясан таних шиг би түүнийг хайрлалаг байсан. Гэхдээ магадгүй хамгаас илүүтэйгээр гар хөлөө шавж хорхой шиг дэмий савчиж сурсан шигээ, өрөвдмөөр биеэс минь гарах хөлсний өвөрмөц үнэрээ, шингэрч буй үсээ, муухай амаа, үзэг барих ягаан гараа таньдаг шигээ хайрладаг байсан биз.”