“Արդ, ասել է Լաօզէն, - երբ կորցնում են Ճանապարհը՝ մնում է Առաքինութիւնը. երբ կորցնում են Բարոյականութիւնը՝ մնում է Օրէնքը. երբ կորցնում են Օրէնքը՝ մնում է Սովորութիւնը։ Իսկ Սովորութիւնը Բարոյականի արտաքինն է միայն եւ նրանից սկսում է այլասերումը... Ասել է, նախ Ճանապարհը։ Ճանապարհը՝ Անձը։”